IPPP2/443-1317/12-2/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika struktury sprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika struktury sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie ustawą Miasto jest gminą mająca status miasta na prawach powiatu. Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, m.in. dla których została ona powołana.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

Jak więc wynika z powyższego Gmina wykonuje przede wszystkim zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest wykonywana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego i jako takie nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niemniej jednak, wybrane czynności Gmina wykonuje również na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych i wówczas zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) (dalej również ustawy o VAT), traktuje je jako podlegające regulacjom tej ustawy. Zgodnie, bowiem z postanowieniami tego uregulowania "Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych."

Podsumowując należy stwierdzić, iż każda gmina, a więc również Wnioskodawca wykonuje:

W związku z wykonywaniem ww. czynności Miasto ponosi szereg wydatków z tytułu których kontrahenci wystawiają na jego rzecz faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku VAT. W przypadku czynności podlegających opodatkowaniu VAT (pkt 3), stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Miasto korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami. Dokonuje tego więc poprzez bezpośrednie przyporządkowanie kwot podatku naliczonego do wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT i odliczenie stosownego podatku naliczonego w całości.

W odniesieniu natomiast do wydatków związanych bezpośrednio z czynnościami zwolnionymi z VAT (pkt 4) i niepodlegającymi regulacjom VAT (pkt 1 i 2), podatek naliczony nie jest w ogóle odliczany.

Miasto ponosi jednak również szereg wydatków, których nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować do konkretnej z wymienionych czynności wskazanych w pkt 1-4 powyżej.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym, wśród zadań gminy, nałożonych tymi odrębnymi przepisami znajduje się obowiązek promocji gminy. W konsekwencji, wydatki Miasta w ramach realizacji tego ustawowego zadania obejmują również koszty promocji Miasta. Do głównych elementów promocji Miasta w tym zakresie zaliczyć należy organizację imprez takich jak: imprezy sportowe oraz kulturalne, pikniki tematyczne, konferencje, uczestnictwo w targach. W ramach organizowanych imprez Miasto ponosi wydatki m.in. z tytułu wynajęcia artystów, zapewnienia nagłośnienia, ochrony, usług sprzątania, a także bezpieczeństwa sanitarnego. Wszystkie te wydatki dotyczą organizacji konkretnej imprezy jako całości. Przykładowo, największą imprezą organizowaną periodycznie przez Miasto jest Sylwester, przedsięwzięcie to jest transmitowane przez największe stacje telewizyjne, a także szeroko komentowane w prasie i na stronach internetowych. W imprezach uczestniczą mieszkańcy Miasta, jak i osoby spoza. Organizując oraz współtworząc te projekty (imprezy), poza realizacją zadań publicznych, związanych z obowiązkiem promocji gminy, Miasto buduje również pozytywny obraz stolicy państwa jako atrakcyjnego miejsca do podjęcia i prowadzenia działalności gospodarczej, a także zamieszkania. Ten drugi aspekt związany z promocją Miasta jako kontrahenta dla przedsiębiorców (inwestorów) jest kluczowy z perspektywy działań podejmowanych przez Miasto w związku z jego działalnością jako podatnika VAT (tekst jedn.: świadczeniem usług i dostawą towarów w ramach umów cywilnoprawnych). Należy bowiem wskazać, że realizowanie wielu umów cywilnoprawnych przez Miasto (świadczenie usług, dostawa towarów) wymaga również intensywnej promocji, w szczególności z uwagi na konkurencję wśród jednostek samorządu terytorialnego (dalej także: JST) w zakresie pozyskiwania inwestorów i przedsiębiorców i przekonywania ich do zainwestowania na terenie konkretnej JST.

Jednocześnie, z uwagi na obowiązek wydawania przez Miasto posiadanych środków finansowych w sposób gospodarny i zasadny, Miasto podejmuje działania pozwalające na realizację różnych celów w ramach jednego przedsięwzięcia. Z tego właśnie powodu, w omawianym przypadku, organizacja opisanych w niniejszym wniosku imprez i projektów związana jest zarówno z realizacją promocji gminy (miasta) - jako zadania nałożonego na taką jednostkę odrębnymi przepisami, jak i promocją Miasta jako atrakcyjnego kontrahenta dla inwestorów (przedsiębiorców). W tym celu na imprezach zawsze prezentowane jest logo miasta, wraz z hasłem, które mają zachęcać przedsiębiorców do podjęcia kontaktu i współpracy z Miastem na płaszczyźnie cywilnoprawnej. W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Miasto na organizację imprez mają związek z czynnościami opodatkowanymi dokonywanymi przez Miasto (pkt 3), czynnościami zwolnionymi z podatku VAT (pkt 4) oraz zdarzeniami pozostającymi poza zakresem ustawy o VAT (pkt 1 i 2).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Miasto ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na organizację imprez, opisanych we wniosku, przy zastosowaniu wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Miasta, jest ono uprawnione do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na organizację imprez, opisanych we wniosku, przy zastosowaniu wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gminy, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Zatem w przypadku, gdy Miasto wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinno być traktowane jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów. Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium krajów. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, wydatki związane z organizacją imprez ponoszone są zarówno z uwagi na konieczność realizowania zadań własnych gminy, jak również w odniesieniu do działań Miasta w sferze cywilnoprawnej.

Konsekwentnie, jako że ponoszone przez Miasto wydatki na organizację imprez mają niewątpliwie również związek z czynnościami opodatkowanymi VAT, wobec tego Miastu powinno przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Proporcja ta zostanie ustalona przez Miasto zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT w oparciu o udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W ocenie Miasta, w odniesieniu do omawianych wydatków na imprezy nie jest możliwe ustalenie jaka część VAT naliczonego przypada na działalność opodatkowaną VAT, a jaka związana jest z działalnością niepodlegającą VAT lub zwolnioną z VAT. Nie ma bowiem możliwości dokonania jakiegokolwiek przyporządkowania kosztów organizacji takiej imprezy do poszczególnych działań Miasta. Koszty imprezy są zawsze kalkulowane w oparciu o takie wydarzenie jako całość.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Miasta, w świetle powyższych regulacji, w stosunku do wydatków ponoszonych na organizację imprez, Miasto ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję struktury sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Ponoszone przez Miasto wydatki na organizację imprez są bowiem jednocześnie związane z czynnościami opodatkowanymi, czynnościami zwolnionym z VAT oraz występującymi po stronie Miasta czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej jako ustawa. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Zauważyć należy, iż w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów, w stosunku do których przysługuje mu prawo do jego odliczenia i niedających takiego prawa, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, mający na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie zatem z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl ust. 3 powołanego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 15 ust. 1 ustawy zdefiniowano podatników jako osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie "działalność gospodarcza", dla potrzeb stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zostało zdefiniowane w ust. 2 powołanego artykułu w sposób niezależny, stąd też uznanie określonych czynności jako czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej winno być dokonywane wyłącznie w oparciu o tę definicję. Zgodnie z tym przepisem działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy, w myśl którego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Należy zauważyć, że nie zawsze możliwe jest wskazanie na ścisłe powiązanie podatku naliczonego z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Powyższe nie wpływa jednak na ocenę prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy, nawet wówczas, gdyby przyjąć, iż Miasto wywodzi prawo do obniżenia podatku należnego w tym, iż ponoszone wydatki na organizację imprez - wpływają pozytywnie na obraz stolicy państwa jako atrakcyjnego miasta do podjęcia i prowadzenia działalności gospodarczej, a także zamieszkania.

Ważne jest jednak, by związek ten w chwili dokonywania zakupów był oczywisty, a nabyte towary i usługi muszą w sposób niewątpliwy służyć czynnościom opodatkowanym. Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej lub planowanej przez niego działalności gospodarczej. Co do zasady więc, odliczeniu powinien podlegać taki podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów nabytych w celu wykonania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie podatek naliczony nie jest ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi, a wręcz przeciwnie podatek naliczony jest związany z wydatkami niesłużącymi czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Miasto.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

Należy więc zauważyć, iż m.in. promocja gminy stanowi realizację celu publicznego na poziomie samorządowym, a nie realizację czynności wykonywanych na podstawie zawartych przez Miasto umów cywilnoprawnych.

Zdaniem tut. Organu wydatki na organizację imprez, które Miasto ponosi jako jednostka samorządowa, nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych przez Miasto. Fakt, iż stanowią istotny czynnik wpływający na kształtowanie wizerunku Miasta nie powoduje powstania związku podatku naliczonego przy ich ponoszeniu z czynnościami opodatkowanymi.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina wykonuje przede wszystkim zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana, niemniej jednak, wybrane czynności Gmina wykonuje również na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem miasto wykonuje: zadania w ramach reżimu publicznoprawnego, uznawane przez Miasto jako niepodlegające regulacjom VAT, z tytułu których nie uzyskuje żadnych wpływów (np. budowa ogólnodostępnej, darmowej infrastruktury jak chodniki czy drogi gminne), zadania w ramach reżimu publicznoprawnego, uznawane przez Miasto jako niepodlegające regulacjom VAT, z tytułu których uzyskuje określone wpływy (np. wydawanie decyzji administracyjnych za odpowiednią opłatą administracyjną), czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, z tytułu których otrzymuje wynagrodzenie (np. sprzedaż działek pod zabudowę, wynajem lokali użytkowych) uznawane przez Miasto za podlegające regulacjom VAT i opodatkowane VAT według właściwych stawek tego podatku, czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, uznawane przez Miasto jako zwolnione z VAT - z uwagi na odrębne regulacje ustawy o VAT, z tytułu których otrzymuje wynagrodzenie (np. wynajem lokali na cele mieszkaniowe lub sprzedaż określonych nieruchomości).

W związku z wykonywaniem ww. czynności Miasto ponosi szereg wydatków. W przypadku czynności podlegających opodatkowaniu VAT, Miasto korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami. Dokonuje tego więc poprzez bezpośrednie przyporządkowanie kwot podatku naliczonego do wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT i odliczenie stosownego podatku naliczonego w całości. W odniesieniu natomiast do wydatków związanych bezpośrednio z czynnościami zwolnionymi z VAT i niepodlegającymi regulacjom VAT, podatek naliczony nie jest w ogóle odliczany.

Miasto ponosi jednak również szereg wydatków, których nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować do konkretnej czynności ww. czynności.

Wśród zadań gminy, nałożonych tymi odrębnymi przepisami znajduje się obowiązek promocji gminy. W konsekwencji, wydatki Miasta w ramach realizacji tego ustawowego zadania obejmują również koszty promocji Miasta. Do głównych elementów promocji Miasta w tym zakresie zaliczyć należy organizację imprez takich jak: imprezy sportowe oraz kulturalne, pikniki tematyczne, konferencje, uczestnictwo w targach. W ramach organizowanych imprez Miasto ponosi wydatki m.in. z tytułu wynajęcia artystów, zapewnienia nagłośnienia, ochrony, usług sprzątania, a także bezpieczeństwa sanitarnego. Wszystkie te wydatki dotyczą organizacji konkretnej imprezy jako całości. Organizując oraz współtworząc te projekty (imprezy), poza realizacją zadań publicznych, związanych z obowiązkiem promocji gminy, Miasto buduje również pozytywny obraz stolicy państwa jako atrakcyjnego miejsca do podjęcia i prowadzenia działalności gospodarczej, a także zamieszkania. Ten drugi aspekt związany z promocją Miasta jako kontrahenta dla przedsiębiorców (inwestorów) jest kluczowy z perspektywy działań podejmowanych przez Miasto w związku z jego działalnością jako podatnika VAT (tekst jedn.: świadczeniem usług i dostawą towarów w ramach umów cywilnoprawnych. W omawianym przypadku, organizacja opisanych w niniejszym wniosku imprez i projektów związana jest zarówno z realizacją promocji gminy (miasta) - jako zadania nałożonego na taką jednostkę odrębnymi przepisami, jak i promocją Miasta jako atrakcyjnego kontrahenta dla inwestorów (przedsiębiorców). W tym celu na imprezach zawsze prezentowane jest logo miasta, wraz z hasłem, które mają zachęcać przedsiębiorców do podjęcia kontaktu i współpracy z Miastem na płaszczyźnie cywilnoprawnej. W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Miasto na organizację imprez mają związek z czynnościami opodatkowanymi dokonywanymi przez Miasto, czynnościami zwolnionymi z podatku VAT oraz zdarzeniami pozostającymi poza zakresem ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia związku ww. wydatków z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Należy zauważyć, iż wskazane wydatki Miasto jest zobowiązane ponosić w ramach wykonywania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa (ustawy o samorządzie gminnym), w stosunku do których Strona nie jest podatnikiem. Tym samym wydatki te nie mają związku z działalnością gospodarczą Miasta i z czynnościami opodatkowanymi.

Wskazane przez Wnioskodawcę wydatki promocyjne związane są z wykonywaniem zadań własnych Miasta określonymi w ww. przepisie ustawy o samorządzie gminnym, bowiem dotyczą imprez miejskich sportowych, kulturalnych, pikników tematycznych itp., w których to zawsze jest prezentowane logo miasta, wraz z hasłem, a więc zadań realizowanych jako jednostki samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca prawo do odliczenia wywodzi ze związku pośredniego wydatków ponoszonych na organizację imprez z promocją miasta mającą zachęcić przedsiębiorców do podjęcia kontaktu i współpracy z Miastem na płaszczyźnie cywilnoprawnej, jednakże należy stwierdzić, iż przedmiotowe wydatki wykazują jednoznaczny związek bezpośredni z wykonywaniem zadań własnych.

W oparciu o przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie dotyczącej możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na organizację imprez przez Miasto, które należą do zadań własnych gminy tj. promocyjnych - nie znajdzie zastosowania prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu wskaźnika struktury sprzedaży o którym mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy.

Jak wskazano wyżej - obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jednym z podstawowych warunków jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast w przedmiotowej sprawie dotyczącej możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które należą do zadań własnych gminy tj. wydatków o charakterze promocyjnym - ponoszone wydatki na organizacje przedmiotowych imprez - są związane bezpośrednio z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję struktury sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy z ponoszonych wydatków o na organizację imprez.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.