IPPP2/443-1310/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 4 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Działalnością Firmy jest organizacja zamkniętych dla publiczności z zewnątrz koncertów muzyki poważnej - działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. Są one zamawiane głównie przez biura podróży na terenie Polski. Agencja koncertowa jest całkowicie odpowiedzialna za poziom koncertu i jakość zamawianych muzyków. Wszyscy wykonawcy biorący udział w koncercie są bezpośrednio zatrudniani przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy o dzieło z przekazaniem praw autorskich. Przedmiotem umów o dzieło jest wykonanie koncertów muzyki poważnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT Wnioskodawczyni winna zastosować do świadczonych przez siebie usług, po przekroczeniu 150 000 zł.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W związku tym, że Wnioskodawczyni ponosi pełną odpowiedzialność za wykonywanie koncertu powinna być Ona traktowana jako artysta wykonawca i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Ze względu na powyższe ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie agencji koncertowej. Wnioskodawczyni organizuje koncerty muzyki poważnej. Wszyscy wykonawcy biorący udział w koncercie są bezpośrednio zatrudniani przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy o dzieło z przekazaniem praw autorskich. Przedmiotem umów o dzieło jest wykonanie koncertów muzyki poważnej. Zdaniem Wnioskodawczyni ma Ona prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczonych przez siebie usług jako artysta wykonawca.

Należy zauważyć, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b wskazuje, że zwolnione od podatku mogą być usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym również za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. A zatem zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Z jednej strony dla zastosowania zwolnienia koniecznym jest aby usługa miała charakter kulturalny, z drugiej zaś strony usługa ta musi być świadczona przez indywidualnego twórcę i artystę, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który jest wynagradzany w formie honorariów, w tym również za przekazanie praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć "kultura" i "usługa kulturalna". Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, posłużyć się można wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Można więc uznać, że kultura obejmuje dzieła artystyczne o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym itp.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Pomimo, że przepis ten zawiera katalog otwarty, to wyznacza pewien kierunek kwalifikacji poszczególnych podmiotów do objęcia ich zakresem znaczenia wyrażenia "artysta wykonawca". Przepis powyższy poprzez przykładowe wyliczenie wskazuje, że za artystę wykonawcę mogą zostać uznane podmioty których działanie w stosunku do utworu ma charakter twórczy.

Analiza wyżej cyt. przepisów w odniesieniu do okoliczności przedstawionych we wniosku pozwala stwierdzić, że art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie. Wprawdzie usługa świadczona przez Wnioskodawczynię polegająca na organizowaniu koncertów muzycznych jest usługą kulturalną, jednakże Wnioskodawczyni nie jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą utworu artystycznego, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Wnioskodawczyni jest nabywcą praw do artystycznego wykonania utworu, w tym przypadku koncertu muzyki poważnej tj. dzieła wykonanego przez inne osoby biorące udział w koncercie, na podstawie umowy o dzieło z przekazaniem praw autorskich. W zamian za przekazanie na Jej rzecz praw do artystycznego wykonania utworów Wnioskodawczyni wypłaca wykonawcom określone wynagrodzenie. A zatem nie jest spełniona przesłanka podmiotowa, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wnioskodawczyni nie będzie również miała prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność jako agencja koncertowa a zatem nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w tym przepisie. Ze względu na powyższe okoliczności, stawką właściwą dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług w zakresie wystawiania przedstawień artystycznych na zamówienie innych podmiotów, głównie biur podróży, jest stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Ponieważ w swoim stanowisku Wnioskodawczyni uznała, że może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jako artysta i wykonawca, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.