IPPP2/443-1263/11/13-7/S/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1263/11/13-7/S/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.) uzupełnionym 10 lutego 2012 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 31 stycznia 2012 r. nr IPPP2/443-1263/11-2/KG (skutecznie doręczone w dniu 3 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na organizacji imprez artystycznych dla dzieci, takich jak Halloween, Andrzejki czy Mikołajki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na organizacji imprez artystycznych dla dzieci, takich jak Halloween, Andrzejki czy Mikołajki.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 10 lutego 2012 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 31 stycznia 2012 r. nr IPPP2/443-1263/11-2/KG (skutecznie doręczone w dniu 3 lutego 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada salę zabaw (bawialnię) wyposażoną m.in. w kręte zjeżdżalnie, labirynty, trampolinę, armatki pneumatyczne, baseny z piłeczkami, ściankę wspinaczkową, książki, gry edukacyjne. Wnioskodawca organizuje imprezy artystyczne z okazji szczególnych dni w roku (np. Halloween, Andrzejki, Mikołajki) adresowane do dzieci. W programie imprezy przewidziane są gry, zabawy i konkursy dla uczestników. Ponadto dzieci chwilowo lub całkowicie mogą zająć się samodzielnie zabawą przy użyciu wymienionego wyposażenia sali zabaw. Impreza artystyczna prowadzona jest przez jedną lub kilka osób fizycznych wynagradzanych w formie honorariów. Zawierana jest umowa na prowadzenie imprezy artystycznej dopasowanej do okoliczności, w związku z którymi jest organizowana i zawierającej gry, zabawy i konkursy dla dzieci.

Wstęp do sali zabaw w trakcie imprezy artystycznej wymaga uiszczenia opłaty wyższej niż zwyczajne stawki za wstęp do sali zabaw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT należy opodatkować wstęp do sali zabaw w trakcie imprezy artystycznej, której program przewiduje gry, zabawy i konkursy dla uczestników.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 lutego 2012 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, wstęp na salę zabaw w trakcie imprezy artystycznej organizowanej na zlecenie Wnioskodawcy przez jedną lub kilka osób fizycznych wynagradzanych w formie honorariów, powinien korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Przedmiotem praw autorskich jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, a więc także działalność konferansjera, prezentera lub animatora. Z zatrudnianą (ymi) osobą (ami) zawierana jest umowa na prowadzenie imprezy artystycznej dopasowanej do okoliczności, w związku z którymi jest organizowana (np. Halloween, Andrzejki, Mikołajki) i zawierającej gry, zabawy i konkursy dla dzieci.

W związku z powyższym spełnione są warunki dla zwolnienia opisanej imprezy artystycznej z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Wstęp do sali zabaw w trakcie imprezy artystycznej wymaga uiszczenia opłaty wyższej niż zwyczajne stawki za wstęp do sali zabaw. Są więc podstawy do twierdzenia, że wstęp na imprezę artystyczną jest usługą główną.

W dniu 16 lutego 2012 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-1263/11-4/KG, w której stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznane zostało za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdzono, że opłata za uczestnictwo dziecka w konkretnej imprezie z udziałem zatrudnionych przez Wnioskodawcę osób w charakterze konferansjera, prezentera czy animatora nie może być uznana za odpłatność wyłącznie za wstęp na salę zabaw, a zatem Zainteresowanemu nie przysługuje uprawnienie do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług na mocy poz. 183 i poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy. W wydanym rozstrzygnięciu wskazano, iż poz. 183 oraz poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy nie obejmuje swoim zakresem usługi organizacji imprez artystycznych opisanych w złożonym wniosku. W konsekwencji zdaniem Organu podatkowego Wnioskodawca winien opodatkować przedmiotowe usługi podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 5 marca 2012 r. (data wpływu 8 marca 2012 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie znak IPPP2/443-1263/11-6/KG z dnia 10 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 10 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 16 lutego 2012 r. znak IPPP2/443-1263/11-4/KG.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 31 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1863/12 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, iż skarga jest zasadna.

Istotą przedmiotowej sprawy jest ustalenie, jak należy rozumieć pojęcie "wyłącznie zakresie wstępu" w stanie faktycznym przedstawionym w złożonym wniosku w sytuacji, gdy w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zostały wskazane "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", bez względu na symbol PKWiU, które objęte zostały 8% stawką podatku. W ocenie WSA, organizowane przez Skarżącą imprezy artystyczne dla dzieci z okazji ich świąt, takich jak np. Mikołajki należy uznać za usługę główną, ale jednocześnie i kompleksową, w której dominującym elementem jest jej wymiar artystyczny, a nie użytkowy, co może rozstrzygać o przysługującym Spółce uprawnieniu do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług, wynikającej z art. 41 ust. 2, w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 ustawy o VAT. Zdaniem Sądu tych wątpliwości nie rozstrzygnął w sposób przekonujący organ interpretacyjny, wobec czego WSA uznał, że na tle analizowanego stanu faktycznego i prawnego sprawy wymaga ona pogłębionej pod tym względem analizy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1863/12 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na organizacji imprez artystycznych dla dzieci, takich jak: Halloween, Andrzejki czy Mikołajki - uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 cyt. ustawy).

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada salę zabaw (bawialnię) wyposażoną m.in. w kręte zjeżdżalnie, labirynty, trampolinę, armatki pneumatyczne, baseny z piłeczkami, ściankę wspinaczkową, książki, gry edukacyjne. Wnioskodawca organizuje imprezy artystyczne z okazji szczególnych dni w roku (np. Halloween, Andrzejki, Mikołajki) adresowane do dzieci. W programie imprezy przewidziane są gry, zabawy i konkursy dla uczestników. Ponadto dzieci chwilowo lub całkowicie mogą zająć się samodzielnie zabawą przy użyciu wymienionego wyposażenia sali zabaw. Impreza artystyczna prowadzona jest przez jedną lub kilka osób fizycznych wynagradzanych w formie honorariów. Zawierana jest umowa na prowadzenie imprezy artystycznej dopasowanej do okoliczności w związku z którymi jest organizowana i zawierającej gry, zabawy i konkursy dla dzieci. Wstęp do sali zabaw w trakcie imprezy artystycznej wymaga uiszczenia opłaty wyższej niż zwyczajne stawki za wstęp do sali zabaw.

W tym miejscu należy wskazać, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami VAT, z tym że jedna z nich jest usługą główną przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast, usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca na terenie posiadanej przez siebie sali zabaw organizuje imprezy okolicznościowe dla dzieci. Uczestnicy z tytułu wstępu na imprezę uiszczają opłatę w wyższej wysokości, niż opłata uprawniająca do korzystania z urządzeń mieszczących się na terenie sali. Ze złożonego wniosku wynika, iż bezspornie celem świadczonej usługi jest organizacja imprezy dla dzieci, nie zapewnienie wejścia na salę zabaw. Fakt, iż podczas organizowanej imprezy dzieci mogą korzystać z infrastruktury znajdującej się na sali, można uznać za usługę wspomagającą świadczenie główne jakim jest umożliwienie udziału w grach, zabawach i konkursach adresowanych do dzieci.

Tym samym stwierdzić należy, iż organizacja imprezy artystycznej oraz związane z nią zatrudnienie konferansjerów, prezenterów lub animatorów, a także umożliwienie dzieciom korzystania z całego obiektu, w tym w szczególności z jej wyposażenia, wchodzi w zakres usługi kompleksowej związanej z organizowaniem imprezy artystycznej, przy czym za usługę główną w takim przypadku należy uznać organizację imprezy artystycznej.

W świetle powyższego, dla kompleksowej usługi związanej z organizacją imprez artystycznych należy zastosować jednolitą stawkę podatku VAT w odniesieniu do pobieranej przez Wnioskodawcę opłaty za wstęp na tę imprezę oraz ze świadczeniem pomocniczym, na które składają się m.in. wynagrodzenia dla zatrudnianych osób czy umożliwienie korzystania z sali zabaw.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia".

Stosownie do art. 43 ust. 17a zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia, są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak wynika z treści art. 43 ust. 19 zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2.

wstępu:

a.

na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b.

do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c.

do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3.

wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4.

usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5.

działalności agencji informacyjnych;

6.

usług wydawniczych;

7.

usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8.

usług ochrony praw.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez enumeratywnie wymienione podmioty: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

W tym miejscu można wskazać, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W rozumieniu art. 2 tej ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Wnioskodawca działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co powoduje iż nie można uznać go za podmiot prawa publicznego. Z wniosku nie wynika także, aby Wnioskodawca został uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Nie wynika również z niego, że Wnioskodawca jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jedynym świadectwem kwalifikacji formalnej Wnioskodawcy jako placówki kultury mógłby być rejestr działalności gospodarczej w branży "kultura" i zaświadczenie Urzędu Statystycznego mówiące o tym, że usługi Wnioskodawcy można zakwalifikować jako usługi świadczone przez dom/ośrodek kultury.

W ocenie Wnioskodawcy świadcząc usługi polegające na organizacji imprez artystycznych tj. Mikołajki, Andrzejki czy Halloween, powinien zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług, ponieważ usługi te wyczerpują znamiona usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Jak wskazano w złożonym wniosku Spółka zatrudnia konferansjerów, prezenterów lub animatorów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem praw autorskich jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, a więc także działalność konferansjera, prezentera czy animatora.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych artystą wykonawcą jest w szczególności: aktor, recytator, dyrygent, instrumentalista, wokalista, tancerz i mim oraz inne osoby w sposób twórczy przyczyniający się do powstania wykonania. Pomimo, iż przepis ten zawiera katalog otwarty, to wyznacza pewien kierunek kwalifikacji poszczególnych podmiotów do objęcia ich zakresem znaczenia wyrażenia "artysta wykonawca". Przepis powyższy poprzez przykładowe wyliczenie wskazuje, że za artystę wykonawcę mogą zostać uznane podmioty których działanie w stosunku do utworu ma charakter twórczy. Za takim rozumieniem powyższego przepisu przemawia również brzmienie art. 2 lit. a traktatu WIPO sporządzonego w Genewie dnia 20 grudnia 1996 r. o artystycznych wykonaniach i fonogramach (Dz. U. z 2004 r. Nr 41, poz. 375), zgodnie z którym "artyści wykonawcy" to aktorzy, piosenkarze, muzycy, tancerze i inne osoby, które grają, śpiewają, wygłaszają, deklamują, występują, interpretują lub w inny sposób wykonują utwory literackie, artystyczne bądź dzieła sztuki ludowej.

Mając na uwadze powyższe tutejszy Organ pragnie również podkreślić, iż art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT powinien być interpretowany ściśle. Hipotezy norm prawnych zawarte w powyższym przepisie będą zatem obejmować wyłącznie podmioty expressis verbis w nich ujęte, tj. indywidualnych twórców i artystów wykonawców. Jak wykazano powyżej Wnioskodawca nie jest żadnym z tych podmiotów. Sprzeczne z prawem byłoby również rozciąganie, w drodze analogii, powyższego zwolnienia na Wnioskodawcę prowadzącego działalność gospodarczą w postaci organizacji imprez kulturalnych i artystycznych i zapewniającego w celu realizacji takich usług udział artystów wykonawców.

Podsumowując zatem, w przedmiotowej sprawie wskazać należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi organizacji imprez artystycznych, takich jak Halloween, Mikołajki czy Andrzejki nie wypełnia przesłanek warunkujących prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie wskazanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego, a także podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury oraz nie jest uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym. Ponadto Wnioskodawca jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie może być uznany za indywidualnego twórcę czy artystę wykonawcę. Tym samym nie jest również podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Fakt, iż w celu organizacji konkretnej usługi Spółka zatrudnia osoby, które mogłyby zostać uznane na podstawie odrębnych przepisów za indywidualnych twórców czy artystów wykonawców nie uprawnia Spółki do zastosowania zwolnienia od podatku dla organizowania opisanych we wniosku imprez artystycznych dla dzieci.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności faktyczne sprawy oraz treść powołanych w tym zakresie przepisów prawa, stwierdzić należy, że świadczone przez Spółkę usługi, o których mowa we wniosku nie korzystają ze zwolnienia od podatku, tym samym należy przeanalizować przepisy odnoszące się do zastosowania preferencyjnych stawek podatku.

Z przepisów art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 182, 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wynika, iż stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały m.in.:

* w poz. 182 - usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu:

1.

na widowiska artystyczne, włączają przedstawienia cyrkowe,

2.

do obiektów kulturalnych;

* w poz. 183 - usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne;

* w poz. 186 - pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.

Z uwagi na posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem "wyłącznie w zakresie wstępu", zasadnym będzie podjęcie próby zdefiniowania pojęcia "wstępu", o którym mowa w poz. 182, 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Pod pojęciem "wstępu" określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś.

Obowiązujący od dnia 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, s. 1), wskazuje, iż usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

a.

prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;

b.

prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;

c.

prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

A zatem, wstęp należy rozumieć jako możliwość wejścia "gdzieś", co nie jest równoznaczne z możliwością czynnego uczestnictwa w imprezach, które mogą mieć wymiar artystyczny. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, widza - co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).

W tym miejscu podkreślić należy, iż w sytuacji, gdy sala zabaw stanowi jeden z elementów usługi polegającej na zorganizowaniu imprezy, takiej jak: Halloween, Andrzejki czy Mikołajki, a na przedmiotową usługę składają się inne usługi polegające na organizacji gier, zabaw i konkursów dla uczestników oraz umożliwienie korzystania z urządzeń znajdujących się na sali zabaw, nie można twierdzić, iż Wnioskodawca nadal świadczy usługę związaną z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizacji imprez, takich jak: Mikołajki, Andrzejki czy Halloween nie stanowią usług w zakresie wstępu, o których mowa w poz. 182, 183 oraz 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Podkreślenia wymaga fakt, iż Wnioskodawca świadczy kompleksową usługę organizacji imprezy, której założeniem nie jest jedynie wstęp i obserwacja wydarzenia kulturalnego, sportowego bądź innego o podobnym charakterze, a aktywne uczestnictwo poprzez udział w grach, zabawach czy konkursach prowadzonych z udziałem konferansjerów, prezenterów czy animatorów. W takiej sytuacji przedmiotem świadczenia nie jest sam wstęp na salę zabaw ale opłata za uczestnictwo w zorganizowanej imprezie z udziałem zatrudnionych przez Wnioskodawcę osób.

W tym miejscu zasadnym będzie wyjaśnienie, iż organizacja imprez artystycznych, o których mowa w złożonym wniosku nie mieści się w zakresie usług, dla których ustawodawca przewidział preferencyjne opodatkowanie podatkiem VAT. Na uwagę zasługuje bowiem fakt, iż z obniżonej stawki podatku VAT mogą korzystać usługi kulturalne (poz. 182 załącznika nr do ustawy), jednak ustawodawca precyzyjnie wskazał, iż mają to być usługi w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, przedstawienia cyrkowe oraz do obiektów kulturalnych. Okoliczności przedstawione w złożonym wniosku nie pozwalają na uznanie, iż Spółka świadczy właśnie takie usługi.

Opis świadczonych usług nie pozwala także na uznanie, iż przedmiotowe usługi mogłyby korzystać z opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, jako usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki czy sale taneczne.

Także dyspozycja zawarta w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy nie zostaje wypełniona, gdyż jak dowiedziono powyżej, Spółka organizując imprezy artystyczne dla dzieci nie świadczy usług związanych z rekreacją, bowiem jak Spółka wielokrotnie podkreślała - co zaaprobował także Sąd - Wnioskodawca świadczy usługę, której dominującym elementem jest wymiar artystyczny. W tym miejscu warto zaznaczyć, iż usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie można uznać za usługi rekreacyjne ani też związane z rekreacją. Pod pojęciem "rekreacja" zawartym na stronie Głównego Urzędu Statystycznego, należy rozumieć formę aktywności fizycznej, o charakterze, np. sportowym, podejmowaną dla wypoczynku i odnowy sił psychofizycznych.

W przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca pobiera opłatę za uczestnictwo dziecka w konkretnej imprezie z udziałem zatrudnionych przez niego osób w charakterze konferansjera, prezentera czy animatora. Tym samym należy uznać, iż świadczone przez Spółkę usługi organizacji imprez artystycznych nie mieszczą się w zakresie usług, dla których ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT, bądź też opodatkowanie podatkiem VAT według stawki obniżonej, tym samym na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl