IPPP2/443-1252/13-3/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* w zakresie obowiązku przechowywania kopii dokumentów kasowych i kopii paragonów fiskalnych (Pytania 3 i 4) - jest prawidłowe,

* w zakresie obowiązku dołączania wystawionych paragonów do kopii faktur (Pytanie 5) - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przechowywania kopii dokumentów kasowych i kopii paragonów fiskalnych oraz obowiązku dołączania wystawionych paragonów do kopii faktur.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, w ramach prowadzenia działalności gospodarczej współpracuje ze spółką P. S.A. (zwana dalej "P..."), w oparciu o zawartą umowę franczyzową/umowy franczyzowe.

P... prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności P...oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (zwane dalej "Produktami") po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto P... oferuje możliwość zakupu Produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. P... zamierza rozszerzyć swoją ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich Produktów w następującym zakresie.

Obecnie P... sprzedaje Produkty na rzecz Wnioskodawcy, a ten odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży Produktu zawartej z nabywcą jest Wnioskodawca).

Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz P....

Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Wnioskodawcy (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez P...), na podstawie udzielonego przez P... umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Wnioskodawca będzie sprzedawał Produkty w imieniu i na rzecz P..., wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez P.... Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą Produktu będzie P..., a nie Wnioskodawca.

Niezależnie od sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz P..., Wnioskodawca będzie nadal oferował i sprzedawał Produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie, jak inne towary (np. akcesoria do telefonów komórkowych czy zestawy prepaid).

Sprzedaż Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz P... dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:

1. Każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz P... będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz P.... Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane P. Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.

2. W przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.

Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania P..., P... będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawcę, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

Wnioskodawca w swoich sklepach posiada kasy rejestrujące, na których ewidencjonuje sprzedaż własnych towarów i usług.

Tak jak to zostało już podniesione powyżej, oprócz dokonywania sprzedaży Produktów należących do P..., Wnioskodawca będzie również nadal dokonywał sprzedaży własnej, czyli sprzedaży w imieniu własnym i na swoją rzecz towarów, których wcześniej nabył własność. Sprzedaż własna Wnioskodawcy, dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie ewidencjonowana przy zastosowaniu posiadanych przez niego kas rejestrujących.

Wnioskodawca ma obowiązek rejestrowania sprzedaży produktów P... przy wykorzystaniu własnych kas rejestrujących na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a P...Spółka Akcyjna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 3 - 5):

1. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

2. Kto ma obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz P....

3. Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu P....

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1) Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Uzupełnienie tej regulacji zawarte jest w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas fiskalnych, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniami które nie mają znaczenia w analizowanej sprawie, są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.; dalej "Ordynacja podatkowa") zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych obciąża Wnioskodawcę. Jest to konsekwencją tego, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej jest nałożony jedynie na Wnioskodawcę, a nie P....

P... nie jest ani wystawcą paragonów, ani żadnych innych dokumentów kasowych, ani podmiotem, który jest uprawnionym do ich otrzymania.

Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz P... przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ad. 2) Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz P..., obciąża Wnioskodawcę a nie P....

W związku z tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży Produktów za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie on miał obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż produktów.

Ad. 3) Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu P....

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.; dalej "rozporządzenie ws. wystawiania faktur") w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Ponieważ wystawcą faktury dokumentującej sprzedaż będzie P..., a nie Wnioskodawca, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych przez P....

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie obowiązku przechowywania kopii dokumentów kasowych i kopii paragonów fiskalnych oraz nieprawidłowe w zakresie obowiązku dołączania wystawionych paragonów do kopii faktur.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej Nr IPPP2/443-1252/13-2/KOM stwierdzono, że w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, sprzedaż własna realizowana przez Wnioskodawcę (franczyzobiorcę), jak i dokonywana na rzecz i w imieniu P..., powinna być ewidencjonowana przez Wnioskodawcę. Tym samym to na Nim ciąży obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas rejestrujących.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353 (1) k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie.

Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami.

Wnioskodawca (franczyzobiorca) działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (franczyzodawca) jest w świetle ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 3, tj. czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o których mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), stwierdzić należy, że zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Zgodnie z § 2 pkt 12 rozporządzenia - ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży. Natomiast przez dokument fiskalny rozumie się paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (§ 2 pkt 1 rozporządzenia).

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej (...) oraz wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny (§ 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia).

Podatnicy prowadząc ewidencję, na mocy § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej, a w myśl § 6 ust. 1 pkt 8 przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

Jak już wskazano, Wnioskodawca będzie dokonywał ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego w jego punkcie sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej zarówno towarów własnych, jak i towarów należących do P..., w imieniu i na rzecz P....

Z uwagi na wskazane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że to Wnioskodawca prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących będzie miał obowiązek przechowywania emitowanych przez posiadana kasę rejestrującą kopii dokumentów kasowych w myśl art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 8 cyt. wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 4, tj. kto ma obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz P..., stwierdzić należy, że skoro na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w części dotyczącej pytania nr 3, to również Wnioskodawca obowiązany jest do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. Jak wynika z treści ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zdefiniowany w § 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących stanowi dokument fiskalny.

Zarówno z cyt. wyżej art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, jak i z § 6 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzenia Ministra Finansów wynika wprost obowiązek przechowywania kopii dokumentów przez podatnika ewidencjonującego obrót i kwoty podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących. Ustawodawca nie dokonał żadnych wyłączeń z tego obowiązku.

Należy przy tym zauważyć, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy. Zatem obowiązek przechowywania dotyczy de facto kopii emitowanych przez kasę rejestrującą paragonów fiskalnych. Wyjątkiem od tej zasady będzie jedynie sytuacja, gdy na żądanie osoby, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, wystawiana jest faktura VAT.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz zleceniodawcy będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane Zleceniodawcy, a Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży. Ponadto, w przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie również rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowej sprawie zachodzi specyficzna sytuacja, w której Wnioskodawca, działający w charakterze zleceniobiorcy, jest obowiązany do ewidencjonowania przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej dokonywanych w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy transakcji, które są dokumentowane jednocześnie fakturami, opatrzonymi danymi Zleceniodawcy. Zauważyć należy, że jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku od towarów i usług jest prawidłowe, rzetelne i terminowe prowadzenie urządzeń księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny przebieg dokonywanych operacji. Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja musi umożliwiać zidentyfikowanie dokonanych transakcji i przypisanie im konkretnych dokumentów, tak by nie doprowadzić do błędnego, np. podwójnego opodatkowania tej samej transakcji na podstawie dwóch dowodów sprzedaży - faktury i paragonu. Powyższe ma istotne znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy takie same towary będą przedmiotem transakcji sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę we własnym imieniu, jak i dokonywanych na podstawie zawartej umowy transakcji sprzedaży w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W związku z powyższym, gdy na żądanie osoby fizycznej wystawiana jest faktura VAT, Wnioskodawca będzie miał obowiązek przechowywania również oryginału paragonu fiskalnego wraz z egzemplarzem faktury pozostającej u Wnioskodawcy.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego, w związku z tym, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży produktów Zleceniodawcy za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie on miał obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż tych produktów.

Odnosząc się natomiast do pytania 5 stwierdzić należy, że skoro, jak wskazano we wniosku, każda transakcja sprzedaży dokonanej w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy - także na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - będzie dokumentowana zarówno fakturą, jak i paragonem fiskalnym, to dla uniknięcia podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dołączania oryginałów paragonów do jednego z egzemplarzy faktury, który zachowa we własnej dokumentacji, stosownie do zapisu powołanego wcześniej § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia. Stąd też stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie zagadnień objętych pytaniami nr 1-2 oraz 6-7, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.