IPPP2/443-1224/14-2/MT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1224/14-2/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 27 listopada 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2014 r. do Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynym podatnikiem VAT i właścicielem kamienicy mieszczącej się w.... Wnioskodawca od ponad 12 lat rozlicza podatek VAT z tytułu wynajmu lokali handlowych. Na podstawie umów najmu Wnioskodawca wynajmuje lokale handlowo-usługowe dwóm firmom. Wnioskodawca jest obywatelen polskim i niemieckim, ale miejsce zamieszkania posiada w Niemczech.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, że obroty z tytułu wynajmu nie przekraczają 150 tys. zł zarówno za rok ubiegły, jak i w bieżącym roku - czy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie podmiotowe z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu zwolnienie z vat w procedurze dotyczącej drobnych przedsiębiorców, gdyż ustęp 13 art. 113 wymienia sytuacje, w których takie zwolnienie nie przysługuje. Punkt 3 ustępu 13 tego artykułu wskazuje, że zwolnień, o których mowa w art. 1 i 9, nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Należy zaznaczyć, że w poprzednim stanie prawnym punkt ten brzmiał "nieposiadających siedziby ani miejsca zamieszkania na terytorium kraju". Jak widać, miejsce zamieszkania poza granicami kraju nie stanowi przesłanki do wyłączenia zwolnienia z VAT. Należy jednak wskazać na siedzibę działalności; zdaniem Wnioskodawcy siedziba tej działalności - polegającej na wynajmie lokali znajduje się w Polsce. Jest to kamienica, którą Wnioskodawca zarządza, skąd wydaje decyzje (np. w zakresie remontów, modernizacji), gdzie podpisuje umowy. Skąd dokonuje zgłoszeń do ubezpieczyciela w zakresie ubezpieczenia majątku i skąd Wnioskodawca zgłasza deklaracje w zakresie podatku od nieruchomości. Wnioskodawca stara się przyjeżdżać do..., przynajmniej raz w miesiącu, aby sprawdzić stan lokali, pieca gazowego oraz dokonać odczytu licznika. W kamienicy, Wnioskodawca posiada swoje biuro. Konto bankowe, na które wpływają należności z tytułu najmu, Wnioskodawca ma w Polsce, w banku w.... W Polsce Wnioskodawca posiada również podpisaną umowę z biurem rachunkowym, które wystawia wg upoważnienia Wnioskodawcy faktury oraz przekazuje je najemcom.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "siedziba działalności gospodarczej", należy więc posłużyć się wyjaśnieniem tych pojęć zawartych w rozporządzeniu wykonawczym Rady UE nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WEw sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Art. 10 ust. 1 powyższego rozporządzenia stanowi, że na użytek stosowania art. 44 i 45 dyrektywy "miejscem siedziby działalności gospodarczej podatnika" jest miejsce, w którym wykonywane są funkcje naczelnego zarządu przedsiębiorstwa. Jak wskazuje ww. rozporządzenie określając miejsce siedziby/stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej istnieje szereg kryteriów pomocniczych, jak: miejsce podejmowania istotnych decyzji - Wnioskodawca podejmuje je w Polsce, w..., (przy zakupach niezbędnej infrastruktury czy remontach Wnioskodawca wybiera firmy miejscowe), miejsce spotkań - Wnioskodawca zawsze spotyka się z najemcami i kontrahentami w Polsce, w... - nikt nie przyjeżdża do Wnioskodawcy, do Niemiec omawiać np. warunki najmu itp. O miejscu siedziby działalności gospodarczej nie może natomiast przesądzać fakt zarejestrowania dla potrzeb podatku VAT. Wnioskodawca, składając formularz rejestracyjny VAT-R jako, że jest osobą fizyczną, wskazywał tylko adres zamieszkania, a nie siedziby.

Dlatego na podstawie powyższych przesłanek Wnioskodawca uważa, że ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT określonego w ust. 1 art. 113.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Artykuł 96 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, o treści obowiązującej od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 3 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynym podatnikiem VAT i właścicielem kamienicy mieszczącej się w.... Wnioskodawca od ponad 12 lat rozlicza podatek VAT z tytułu wynajmu lokali handlowych. Na podstawie umów najmu Wnioskodawca wynajmuje lokale handlowo-usługowe dwóm firmom. Wnioskodawca jest obywatelen polskim i niemieckim, ale miejsce zamieszkania posiada w Niemczech.

Wątpliwości Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej mieszkającej za granicą (w Niemczech), dotyczą kwestii prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT w sytuacji, gdy obroty z tytułu wynajmu nie przekroczą 150 tyś. zł.

Należy zauważyć, że zarówno przepisy o podatku od towarów i usług, jak i inne przepisy prawa podatkowego, nie posługują się pojęciem "siedziba" w odniesieniu do osób fizycznych a jedynie w odniesieniu do osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.

W przypadku osób fizycznych można mówić wyłącznie o miejscu zamieszkania, natomiast pojęcie siedziby związane jest wyłącznie z jednostkami, którym przysługuje osobowość prawna. Dlatego też w przypadku osoby fizycznej miejsce siedziby jest zrównane z miejscem zamieszkania. Należy stwierdzić, że adres zamieszkania dla podatnika będącego osobą fizyczną jest tym, czym adres siedziby dla podatnika będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającej osobowości prawnej, czyli informacją identyfikującą go jako podatnika. Przykładem potwierdzenia powyższej tezy może być druk VAT-R składany przez podmioty rejestrujące się jako podatnicy podatku VAT, w których osoby fizyczne wskazują adres zamieszkania, natomiast osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej - adres siedziby. Potwierdza to również druk CEiDG, zgodnie z którym dokonując rejestracji działalności gospodarczej należy podać adres faktycznego zamieszkania podatnika - w omawianej sytuacji byłby nim adres zagraniczny. Zgodnie z art. 113 ust. 13, zwolnień nie stosuje się do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, co oznacza, że czynności wykonywane przez tych podatników zawsze podlegają opodatkowaniu VAT. Podatnik będący osobą fizyczną, który nie posiada miejsca zamieszkania na terytorium Polski, nie posiada tym samym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wynajmuje lokale handlowo-usługowe w Polsce, natomiast miejsce zamieszkania posiada za granicą (w Niemczech). Zatem podatnik, który posiada swoje miejsce zamieszkania za granicą, a prowadzi czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, będzie musiał od każdego obrotu odprowadzić podatek VAT.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy i obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca - osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Niemczech - jest podmiotem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju zrównanej z miejscem zamieszkania zgodnie z ww. regulacjami ustawy o VAT.

W związku z tym należy zauważyć, że art. 113 ust. 13 pkt 3 wyklucza w omawianej sprawie zastosowanie zwolnienia z podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionych okolicznościach należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl