IPPP2/443-1155/11-2/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1155/11-2/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2011 r. (data wpływu 4 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki otrzymanej od rodziców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki otrzymanej od rodziców.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest rolnikiem i wraz z mężem prowadzi od 1981 r. gospodarstwo ogrodnicze na ziemi, która jest własnością męża. W dniu 9 czerwca 2004 r. na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców ziemię rolną składającą się z kilku działek.

Obecnie Wnioskodawczyni chce sprzedać jedną z tych działek. Działka ta nie była wykorzystywana nigdy do celów rolniczych przez Wnioskodawczynię, ponieważ jest zbyt oddalona od miejsca zamieszkania, a dojazd do niej z maszynami rolniczymi jest utrudniony. Wnioskodawczyni nigdy nie sprzedawała produktów rolnych pochodzących z tej działki, nie czerpała z niej zysków ani nie wykorzystywała jej do działalności gospodarczej.

Na części tej działki znajduje się dom mieszkalny i budynki gospodarcze, wykorzystywane w przeszłości przez rodziców Wnioskodawczyni do celów rolniczych. Ich stan jest bardzo zły, na jednym z nich zapadł się dach. Wnioskodawczyni w lutym 2011 r. sprzedała już jedną z działek. Była to pierwsza taka transakcja Wnioskodawczyni, tak więc nie odprowadziła ona od tej transakcji podatku VAT.

W latach 1998-2004 wraz z mężem Wnioskodawczyni prowadziła spółkę cywilną, której przedmiotem działalności był wynajem urządzeń i pomieszczeń magazynowych, usługi transportowe, sprzątanie pomieszczeń. Spółka ta była podatnikiem VAT. Ani gruntu, który zamierza Wnioskodawczyni sprzedać, ani posadowionych na nim budynków nigdy nie wykorzystywała w działalności gospodarczej tej spółki cywilnej, gdyż Wnioskodawczyni nie była jeszcze wtedy właścicielem przedmiotowej działki. Obecnie Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna opodatkować podatkiem VAT sprzedaż jednej z działek otrzymanych od rodziców.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż przedmiotem sprzedaży jest majątek osobisty, otrzymany w drodze przekazania od rodziców, a który nie został nabyty w celu odsprzedaży. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi własnej działalności gospodarczej, nie czerpała zysków z otrzymanej nieruchomości. Grunty i budynki nie były także wykorzystywane w działalności spółki cywilnej, którą Wnioskodawczyni prowadziła wraz z mężem, ponieważ w tamtym okresie przedmiotowa działka nie była jeszcze własnością Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w myśl postanowień art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Podkreślić należy, że uznanie osoby za podatnika, w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe zasadne jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku VAT.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskująca otrzymała w dniu 9 czerwca 2004 r. w drodze przekazania od rodziców ziemię rolną składającą się z kilku działek. Jedną z tych działek Wnioskodawczyni sprzedała w lutym 2011 r., a teraz zamierza sprzedać jeszcze jedną, na której posadowiony jest budynek mieszkalny i budynki gospodarcze w bardzo złym stanie technicznym, które to budynki wykorzystywane były jeszcze przez rodziców Wnioskodawczyni. Nie jest ona podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi własnej działalności gospodarczej. Jedyną formą aktywności gospodarczej Wnioskodawczyni jest prowadzenie od 1981 r. wraz z mężem, na jego ziemi, gospodarstwa ogrodniczego. Wnioskująca podkreśla, że nie prowadzi ani nie prowadziła w przeszłości żadnej działalności gospodarczej na przedmiotowej działce, nigdy nie sprzedawała produktów rolnych pochodzących z tej działki i nie czerpała z niej zysków. Działkę tę dostała od rodziców, a nie poprzez zakup w celu dalszej odsprzedaży, stanowi ona zatem jej majątek prywatny i jako taki będzie sprzedawany.

Z wniosku wynika zatem, że Zainteresowana otrzymała przedmiotową działkę w formie przekazania, a nie nabyła jej z zamiarem dalszej odsprzedaży czy też wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej - a więc nie w celach handlowych, lecz prywatnych.

Tym samym, z uwagi na to, że Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży działki zabudowanej należącej do majątku osobistego, oznacza to działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w tym zakresie.

Z opisu sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskująca działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że w analizowanej sprawie nabyto nieruchomość w celu odsprzedaży, ponieważ, jak wskazano we wniosku, pochodzi ona z przekazania od rodziców. Z wniosku nie wynika także, aby przedmiotowa nieruchomość służyła Wnioskującej w jakiejkolwiek formie do celów zarobkowych. Sprzedając działkę Strona korzysta z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż zbycie nieruchomości gruntowej stanowiącej majątek osobisty sprzedającego nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl