IPPP2/443-1122/14-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania procedury "marży" dla dostawy srebrnych monet jako towarów używanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie do zastosowania procedury "marży" dla dostawy srebrnych monet jako towarów używanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na handlu monetami, i jest czynnym podatnikiem VAT. W przyszłości planuje rozpocząć sprzedaż srebrnych monet bulionowych m.in. Kanadyjskiego Liścia Klonu (nominał 5 CAD, waga 1 uncja), Amerykańskiego Orła (nominał 1 USD, waga 1 uncja) oraz Wiedeńskich Filharmoników (nominał 1,5 EUR, waga 1 uncja) uprzednio nabywanych od podmiotów z państw Unii Europejskiej, w szczególności od spółek niemieckich.

Monety będą nabywane przez Wnioskodawcę w celu ich dalszej odsprzedaży. Podmioty, od których Wnioskodawca będzie nabywał monety, opodatkują sprzedaż stosując szczególną procedurę VAT marża. Otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury będą posiadały adnotację o zastosowaniu procedury VAT marża, a także nie będą zawierały kwoty podatku, Wnioskodawca nie będzie zatem uprawniony do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Nabywane monety są oficjalnie emitowane przez banki centralne i posiadają cechy pieniądza obiegowego. Z uwagi jednak na fakt, że wartość kruszcu znacznie przekracza nominał zazwyczaj nie występują one w roli środka płatniczego. Cena tych monet zależy od zmiany cen rynkowych srebra, z tego też względu mają przede wszystkim charakter inwestycyjny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może stosować: procedurę VAT marża, o której mowa w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług przy sprzedaży srebrnych monet, uprzednio nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów gospodarczych z krajów Unii Europejskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży srebrnych monet, zakupionych uprzednio od podmiotów gospodarczych z Unii Europejskiej w ramach procedury VAT marża, będzie On również uprawniony do zastosowania tejże procedury (VAT marża) przewidzianej w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. dalej Ustawa VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). Z kolei na podstawie art. 2 pkt 22 Ustawy VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, które są przedmiotem pytania, zostały określone w rozdziale 4 działu XII Ustawy VAT.

Na podstawie art. 120 ust. 4 Ustawy VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7100, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) wynika, że dla powyższych symboli przyporządkowane są następujące towary i usługi:

* 24.41.10.0 - Srebro nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 24.41.20.0 - Złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 24.41.30.0 - Platyna nieobrobiona plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 32.12.11.0 - Perły hodowlane, kamienie szlachetne i półszlachetne, włączając syntetyczne lub odtworzone, obrobione, ale nieobsadzone;

* 32.12.12.0 - Diamenty przemysłowe obrobione; pył i proszek z kamieni naturalnych lub syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych;

* 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

Z kolei na podstawie art. 120 ust. 10 Ustawy VAT przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku dostawy monet ze srebra opisanych w stanie faktycznym, nabywanych na rynku wtórnym, monety takie będą mogły być kwalifikowane jako towary używane. Ponadto wskazane w stanie faktycznym monety nie zawierają się w wyjątkach wskazanych w art. 120 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT. Powyższe oznacza zatem, że w przypadku nabycia takich monet od podmiotów gospodarczych sprzedających towary na zasadzie procedury marży, Wnioskodawca będzie miał prawo stosować opodatkowanie marży przewidzianej w art. 120 ust. 4 Ustawy VAT przy ich dalszej odsprzedaży.

Powyższy pogląd został wyrażony m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2013 r. sygn. IPPP2/443-579/13-4/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W stosunku do dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków ustawa zawiera szczególne procedury w zakresie obliczania podstawy opodatkowania, uregulowane w art. 120 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowane lub niemożliwe określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym (art. 120 ust. 5).

Definicję towarów, w stosunku do których procedury szczególne mają zastosowanie zawiera art. 120 ust. 1 pkt 1-4.

1. Przez dzieła sztuki rozumie się:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Stosownie do tego przepisu, transakcje dotyczące monet ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknotów są wyłączone ze zwolnienia w dwóch przypadkach:

* gdy monety te nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub

* gdy monety mają wartość numizmatyczną.

Należy zauważyć, że ustawodawca posługuje się pojęciami, "nie są zwykle używane jako środek płatniczy" oraz "wartość numizmatyczna".

W związku z tym, że w ustawie brak jest definicji słowa "zwykle" oraz "numizmatyczny" należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN znajdującym się na stronie internetowej www.sjp.pwn.pl "zwykle" oznacza "najczęściej", "przeważnie", zaś "numizmat" to "dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową".

Ze zdarzenia opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na handlu monetami, i jest czynnym podatnikiem VAT. W przyszłości planuje rozpocząć sprzedaż srebrnych monet bulionowych m.in. Kanadyjskiego Liścia Klonu (nominał 5 CAD, waga 1 uncja), Amerykańskiego Orła (nominał 1 USD, waga 1 uncja) oraz Wiedeńskich Filharmoników (nominał 1,5 EUR, waga 1 uncja) uprzednio nabywanych od podmiotów z państw Unii Europejskiej, w szczególności od spółek niemieckich. Monety będą nabywane przez Wnioskodawcę w celu ich dalszej odsprzedaży. Nabywane monety są oficjalnie emitowane przez banki centralne i posiadają cechy pieniądza obiegowego. Z uwagi jednak na fakt, że wartość kruszcu znacznie przekracza nominał zazwyczaj nie występują one w roli środka płatniczego. Cena tych monet zależy od zmiany cen rynkowych srebra, z tego też względu mają przede wszystkim charakter inwestycyjny.

Jak Wnioskodawca wskazuje, monety srebrne będące przedmiotem wniosku, pomimo tego, że posiadają cechy pieniądza obiegowego to jednak ze względu na wartość kruszcu znacznie przekraczającą nominał zazwyczaj nie występują one w roli środka płatniczego.

Powyższa okoliczność powoduje, że do sprzedaży monet srebrnych opisanych we wniosku tj. Kanadyjskiego Liścia Klonu (nominał 5 CAD, waga 1 uncja), Amerykańskiego Orła (nominał 1 USD, waga 1 uncja) oraz Wiedeńskich Filharmoników (nominał 1,5 EUR, waga 1 uncja), które to monety zazwyczaj nie występują w roli środka płatniczego, nie może być zastosowane zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Analizy zatem wymaga, czy w stosunku do czynności sprzedaży tych monet Wnioskodawca ma prawo do zastosowania procedury marży, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy.

Z przepisu tego wynika, że procedurę marży można stosować m.in. do przedmiotów kolekcjonerskich, przez które, zgodnie z cyt. art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b, rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Dokonana wcześniej analiza art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy prowadzi do wniosku, że przez przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 li. b należy rozumieć monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Skoro monety będące przedmiotem wniosku są monetami, które posiadają cechy pieniądza obiegowego jednakże zazwyczaj nie występują one w roli środka płatniczego, to należy uznać, że monety te dla celów stosowania procedury marży są uznawane za przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy. Wynika to z odniesienia się ustawodawcy w tym przepisie do art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Należy zauważyć, że zastosowanie procedury szczególnej w zakresie obliczania podstawy opodatkowania przy sprzedaży tego typu towarów uzależnione jest również od innych warunków, a w szczególności od statusu dostawcy tego towaru oraz procedury, w jakiej dokonano jego dostawy.

W myśl art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie nabywać monety od podmiotów z państw Unii Europejskiej, w szczególności od spółek niemieckich. Podmioty te opodatkują sprzedaż stosując szczególną procedurę VAT marża. Otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury będą posiadały adnotację o zastosowaniu procedury VAT marża, a także nie będą zawierały kwoty podatku.

Z powyższych okoliczności wynika, że spełniony będzie warunek wymieniony w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy, Wnioskodawca nabędzie monety od podatników podatku od wartości dodanej, którzy dokonają dostawy monet na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5. Ponadto Wnioskodawca będzie posiadał faktury, które jednoznacznie będą potwierdzały nabycie monet na tych właśnie zasadach.

W odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy należy więc stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w okolicznościach opisanych we wniosku, srebrne monety, które jak wskazuje Wnioskodawca, nie są zwykle używane jako środek płatniczy, spełnione zostaną warunki zawarte w art. 120 ustawy, pozwalające na zastosowanie przez Wnioskodawcę procedury szczególnej przewidzianej w ww. przepisie.

Ponieważ w swoim stanowisku Wnioskodawca uznał, że monety, będące przedmiotem wniosku mogą być kwalifikowane jako towary używane, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. Monety sprzedawane przez Wnioskodawcę stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, wymienione w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy i w związku z tym mogą korzystać z opodatkowania na zasadzie procedury "marży" na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy w przypadku ich nabycia od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.