IPPP2/443-1114/13-4/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 7 stycznia 2014 r. doręczone Stronie w dniu 10 stycznia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT czynności wycofania części lokalu użytkowego z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego ze wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT czynności wycofania części lokalu użytkowego z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego ze wspólników. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu nr IPPP2/443-1114/13-2/JW z dnia 7 stycznia 2014 r. (data doręczenia 10 stycznia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo Budowlane "L." G., C. i Spółka Jawna na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wybudowała w 2005 r. budynek mieszkalny wielorodzinny z lokalami usługowymi na parterze. Pozwolenie na użytkowanie lokali usługowych o powierzchni 749,16 m kw. położonych na parterze budynku oraz pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 25,47 m kw. usytuowanego w piwnicy uzyskano 8 czerwca 2005 r. (decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego), a pozwolenie na użytkowanie lokali mieszkalnych wraz garażem podziemnym oraz trzech lokali usługowych o powierzchni użytkowej 166,62 m kw. uzyskano 8 lipca 2005 r. (decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego).

Spółka Jawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług i przy wytworzeniu lokali mieszkalnych i usługowych odliczała podatek VAT naliczony.

Lokale mieszkalne oraz część miejsc postojowych położonych w garażu podziemnym zostały przeznaczone do sprzedaży natomiast lokale usługowe przeznaczono na potrzeby własne (Biuro Spółki), jeden lokal na sprzedaż a pozostałe na wynajem.

Lokale przeznaczone na wynajem i potrzeby własne zostały ujęte przez Spółkę w ewidencji środków trwałych w lipcu 2005 r. i są dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne.

W styczniu 2005 r. zostały podpisane przez Spółkę dwie umowy na wynajem lokalu usługowego (składającego się z dwóch części o powierzchni łącznej 774,63 m kw.) na okres 5 lat licząc od daty wydania lokalu z możliwością przedłużenia umów na kolejny rok kalendarzowy, jeżeli żadna ze stron nie powiadomi pisemnie drugiej strony o rozwiązaniu umowy najmu najpóźniej na trzy miesiące przed upływem okresu najmu.

* Umowa z dnia 17 stycznia 2005 r. na wynajem powierzchni około 641,93 m kw. (przed obmiarem końcowym) zlokalizowanej na parterze oraz 30 m kw. powierzchni zlokalizowanej na kondygnacji -1; zgodnie z umową najemca miał prawo do wyłącznego korzystania z dwóch miejsc parkingowych położonych w podziemnym parkingu oraz 32 miejsc parkingowych usytuowanych bezpośrednio przy obiekcie,

* Umowa z dnia 24 stycznia 2005 r. na wynajem powierzchni około 139,81 m kw. (przed obmiarem końcowym) zlokalizowanej na parterze. Zgodnie z umową najemca miał prawo do używania 7 miejsc parkingowych usytuowanych bezpośrednio przy obiekcie.

Wydanie lokali najemcom nastąpiło 21 czerwca 2005 r. Najem w Spółce jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Obydwie umowy najmu zostały rozwiązane w czerwcu 2011 r.

W dniu 14 czerwca 2011 r. Przedsiębiorstwo Budowlane "L." G., C.i Spółka Jawna podpisała nową umowę na wynajem części uprzednio wynajmowanych pomieszczeń o powierzchni 493,39 m kw. położonych na parterze budynku, plus jedno miejsce parkingowe położone w budynku na poziomie -1 oraz naziemne miejsca parkingowe. Pozostała powierzchnia będąca przedmiotem najmu od 2005 r. do 2011 r. pozostaje nie wynajęta. Wspólnicy Spółki Jawnej zamierzają część nie wynajętego lokalu użytkowego wycofać w najbliższej przyszłości z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego ze wspólników. Przekazanie lokalu na rzecz wspólnika nastąpi nieodpłatnie.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że Spółka po wybudowaniu w 2005 r. budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami użytkowymi, wynajmowała w okresie od czerwca 2005 r. do czerwca 2011 r. - 2 lokale użytkowe o łącznej powierzchni 774,63 m kw. podmiotom zewnętrznym. Umowy najmu zostały zawarte w styczniu 2005 r. a wydanie przedmiotu najmu nastąpiło w czerwcu 2005 r.

Po zakończeniu powyższych umów, 14 czerwca 2011 r. podpisano nową umowę najmu trwającą do chwili obecnej na powierzchnię 493,39 m kw. (z łącznej powierzchni 774,63 m kw.). Pozostała powierzchnia będąca przedmiotem najmu w okresie czerwiec 2005 r. do czerwiec 2011 r. pozostaje nie wynajęta (ok. 281 m kw.). Wspólnicy zamierzają tę nie wynajętą powierzchnię wycofać w przyszłości z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego ze wspólników.

Lokale użytkowe były wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka nie ponosiła po wybudowaniu do chwili obecnej nakładów na ulepszenie powyższych lokali użytkowych.

Moment przekazania lokalu użytkowego na cele osobiste jednego ze wspólników nie został jeszcze ustalony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie z majątku Spółki opisanego powyżej lokalu użytkowego i przekazanie na majątek osobisty wspólnika, rodzi skutek w postaci obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług od tej czynności przez Spółkę.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wspólnicy Spółki Jawnej uważają, że w zakresie podatku od towarów i usług:

Przekazanie lokalu na cele osobiste wspólnika w części, gdzie dotychczas prowadzony był najem, będzie czynnością zwolnioną z podatku od towarów usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawodawca rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z treści powołanych powyżej przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie nieruchomości na cele osobiste wspólnika jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 7 ust. 2, stawka podatku w tym przypadku wynosi 23%.

Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Aby ustalić czy nieodpłatne przekazanie nieruchomości na cele osobiste może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT należy ustalić czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od pierwszego zasiedlenia.

Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje pierwsze zasiedlenie w art. 2 pkt 14. Przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W przypadku nieruchomości, o której mowa powyżej pierwsze zasiedlenie - moment przekazania części budynków do użytkowania pierwszemu najemcy czyli oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu nastąpiło w lipcu 2005 r. Zatem wycofanie tej części lokalu z działalności gospodarczej na cele osobiste nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Z tego wynika, że czynność wycofania części lokalu z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego wspólnika będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ zostaną spełnione wszystkie warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia.

Stanowisko Spółki potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 września 2012 r. nr lPTPP1/443-548/12-2/MG w podobnej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na podstawie do art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Według regulacji art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wybudowała w 2005 r. położony w Legionowie budynek mieszkalny wielorodzinny z lokalami usługowymi na parterze. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług i przy wytworzeniu lokali mieszkalnych i usługowych odliczała podatek VAT naliczony. Lokale mieszkalne oraz część miejsc postojowych położonych w garażu podziemnym zostały przeznaczone do sprzedaży natomiast lokale usługowe przeznaczono na potrzeby własne (Biuro Spółki), jeden lokal na sprzedaż a pozostałe na wynajem. Lokale przeznaczone na wynajem i potrzeby własne zostały ujęte przez Spółkę w ewidencji środków trwałych w lipcu 2005 r. i są dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne. W styczniu 2005 r. zostały podpisane przez Spółkę dwie umowy na wynajem lokalu usługowego (składającego się z dwóch części o powierzchni łącznej 774,63 m kw.) na okres 5 lat licząc od daty wydania lokalu z możliwością przedłużenia umów na kolejny rok kalendarzowy. Wydanie lokali najemcom nastąpiło 21 czerwca 2005 r. Najem w Spółce jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Obydwie umowy najmu zostały rozwiązane w czerwcu 2011 r. W dniu 14 czerwca 2011 r. Spółka podpisała nową umowę na wynajem części uprzednio wynajmowanych pomieszczeń o powierzchni 493,39 m kw. położonych na parterze budynku, plus jedno miejsce parkingowe położone w budynku na poziomie -1 oraz naziemne miejsca parkingowe. Pozostała powierzchnia będąca przedmiotem najmu od 2005 r. do 2011 r. pozostaje nie wynajęta. Wspólnicy Spółki zamierzają część nie wynajętego lokalu użytkowego wycofać w najbliższej przyszłości z działalności gospodarczej na cele osobiste jednego ze wspólników. Przekazanie lokalu na rzecz wspólnika nastąpi nieodpłatnie. Lokale użytkowe były wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka nie ponosiła po wybudowaniu do chwili obecnej nakładów na ulepszenie omawianych lokali użytkowych. Moment przekazania lokalu użytkowego na cele osobiste jednego ze wspólników nie został jeszcze ustalony.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy wycofanie z majątku Spółki lokalu użytkowego i przekazanie na majątek osobisty wspólnika, rodzi skutek w postaci obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług od tej czynności przez Spółkę.

Z uwagi na przedstawione okoliczności zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że czynność przekazania części lokalu użytkowego na cele osobiste jednego ze wspólników, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy jako nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, gdyż Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wytworzenia tego lokalu. Ponieważ dostawa omawianego lokalu nastąpi po pierwszym zasiedleniu (oddanie w najem w 2005 r.) od pierwszego zasiedlenia lokalu użytkowego minęły ponad 2 lata, a Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie tego lokalu, wycofanie z majątku Spółki i przekazanie lokalu na cele osobiste jednego ze wspólników korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że skoro Spółka przy wytworzeniu lokalu użytkowego odliczała podatek VAT naliczony to zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług będzie obowiązana dokonać korekty podatku. Wybudowany w 2005 r. lokal użytkowy będący przedmiotem wniosku po wycofaniu z majątku Spółki i przekazaniu na cele osobiste jednego ze wspólników zmieni przeznaczenie. Wobec tego, jeżeli Spółka dokona czynność przekazania części lokalu użytkowego na cele osobiste jednego ze wspólników w 2014 r. to zobowiązana będzie do dokonania jednorazowo korekty podatku w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty tj. jednej dziesiątej kwoty podatku odliczonego przy wybudowaniu lokalu w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi wycofanie lokalu użytkowego z majątku Spółki i przekazanie na cele osobiste jednego ze wspólników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tutejszy Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.