IPPP2/443-111/11-2/KOM - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie oleju napędowego do samochodu ciężarowego z jednym rzędem siedzeń, wykorzystywanego na podstawie umowy leasingu zawartej w styczniu 2010.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu oleju napędowego do samochodu w leasingu - jest prawidłowe;

* obowiązku przeprowadzenia ponownego badania technicznego - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu oleju napędowego do samochodu w leasingu oraz obowiązku przeprowadzenia ponownego badania technicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą oraz jest podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 7 stycznia 2010 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód ciężarowy marki Citroen, model Jumper o masie całkowitej 3490kg. W dniu 26 stycznia 2010 r. dla wyżej wymienionego pojazdu zostało przeprowadzone dodatkowe badanie techniczne w okręgowej stacji kontroli pojazdów. Z zaświadczenia wydanego na okoliczność tego badania wynika, że pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym określonym w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym na dzień sporządzenia tego badania.

Wnioskodawca oświadcza, że od dnia sporządzenia tego badania do dnia dzisiejszego w pojeździe, dla którego wydano ww. zaświadczenie nie dokonano żadnych zmian (także takich które spowodowałyby zmiany stanu ustalonego w wyniku dodatkowego badania technicznego). Wnioskodawca wykonywał i wykonuje nadal tylko czynności opodatkowane w rozumieniu ustawy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym ogranicza prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliw służących do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony z wyłączeniem jednak tego ograniczenia w stosunku do pojazdów określonych w art. 3 ust. 2 tejże ustawy. Przedmiotowy samochód marki Citroen, model Jumper spełnia art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który jest identyczny jak warunek określony w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Badanie techniczne z dnia 28 stycznia 2010 r. nie straciło więc nic na aktualności, ponieważ realizuje ono wymogi określone w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przedstawione powyżej regulacje prawne Wnioskodawca uważa że:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu oleju napędowego do samochodu w leasingu,

* prawidłowe w zakresie obowiązku przeprowadzenia ponownego badania technicznego.

Ad.1) Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W myśl art. 86 ust. 7, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000 zł.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. w art. 86 uchylono ust. 3-7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3-6 powołanej wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy, spełnienie wymagań samochodowych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie natomiast z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W myśl art. 3 ust. 6, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000 zł.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będący podatnikiem podatku VAT, w styczniu 2010 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód ciężarowy marki Citroen, model Jumper o masie całkowitej 3490kg. W dniu 26 stycznia 2010 r. dla wyżej wymienionego pojazdu zostało przeprowadzone dodatkowe badanie techniczne w okręgowej stacji kontroli pojazdów. Z zaświadczenia wydanego na okoliczność tego badania wynika, że pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym określonym w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym na dzień sporządzenia tego badania. Przedmiotowy samochód jest i będzie nadal wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów, w odniesieniu do opisanej we wniosku indywidualnej sprawy Podatnika, należy stwierdzić, że - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.- w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę oleju napędowego do przedmiotowego samochodu w leasingu, wykorzystywanego do działalności opodatkowanej, przysługiwać mu będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze zakupu oleju napędowego. Nabyty przez Wnioskodawcę samochód o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony otrzymał zaświadczenia ze stacji diagnostycznej o spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (czy też obowiązującego uprzednio - art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług), a którego to spełnienie warunkuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad.2) Ustawą z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) uchylono miedzy innymi ust. 5 w art. 86 ustawy o VAT, regulujący do dnia 31 grudnia 2010 r. kwestię dokumentowania spełnienia przez niektóre pojazdy samochodowe ustawowych wymagań umożliwiających pełne odliczenie podatku VAT przy ich nabyciu oraz przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do ich napędu.

Uchylenie ww. przepisu nie oznacza jednak, iż zaświadczenia wydane na jego podstawie do dnia 31 grudnia 2010 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego tracą ważność i zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. Wymagania dla pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają te zaświadczenia, nie uległy bowiem zmianie po 31 grudnia 2010 r. Takie zaświadczenia pozostają nadal aktualne, o ile nie zostaną dokonane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których pojazd nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Wnioskodawca oświadczył, że od dnia sporządzenia badania technicznego, tj. od 28 stycznia 2010 r. do dnia dzisiejszego w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie nie dokonano żadnych zmian (także takich które spowodowałyby zmiany stanu ustalonego w wyniku dodatkowego badania technicznego). Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że badanie techniczne przeprowadzone dla przedmiotowego samochodu w 2010 r. nie straciło nic na aktualności, ponieważ realizuje ono wymogi określone w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym należy również uznać za prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami podatnicy nie mają już obowiązku dostarczenia do naczelnika urzędu skarbowego kopii zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzającego spełnienie wymagań dla wyżej wskazanych pojazdów. Zaświadczenia te (podobnie jak i zaświadczenia wydane przed 1 stycznia 2011 r.) podatnicy przechowują (wraz z innymi dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku) do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.