IPPP2/443-1107/14-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla czynności produkcji betonu wraz z jego transportem na plac budowy oraz rozprowadzaniem przy pomocy pompy, udostępnienia samej pompy do betonu oraz sprzedaży wyłącznie wyprodukowanego betonu w określonej przez zamawiającego ilości - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla czynności produkcji betonu wraz z jego transportem na plac budowy oraz rozprowadzaniem przy pomocy pompy, udostępnienia samej pompy do betonu oraz sprzedaży wyłącznie wyprodukowanego betonu w określonej przez zamawiającego ilości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie produkcji betonu towarowego (PKD 23.63.Z - produkcja masy betonowej prefabrykowanej) wraz z usługą dostawy betonomieszarką na plac budowy, gdzie masa betonowa jest wylewana i rozprowadzana w konstrukcji budynku (np. fundamenty, strop), bądź bezpośrednio z samochodu, bądź też przy pomocy pompy do betonu. Działalność w wyżej określonym zakresie jest prowadzona od 1 września 2000 r.

Sprzedaż masy betonowej wraz z dowozem gruszką na plac budowy (dowóz jest nieodpłatny) podlega opodatkowaniu VAT wg stawki podstawowej 23% dla wszystkich odbiorców.

Praca pompy, jako usługa związana z rozładunkiem towaru - masy betonowej, traktowana jest jako odrębna usługa i opodatkowana według stawki VAT 23% dla wszystkich odbiorców. Równocześnie należy podkreślić, że na fakturach Wnioskodawca wskazuje osobno cenę za wyprodukowany beton w zależności od jego klasy i zamówionej ilości m³ oraz cenę za pracę pompy określoną w ilości przepompowanych m³, ponieważ zdarza się tak, że zamawiający decyduje się na zakup samej masy betonowej z rozładunkiem we własnym zakresie lub zleca usługę pracy pompy innej firmie np. ze względu na większą wydajność sprzętu, czy też niższą cenę, a także w sytuacji, gdy pompy Wnioskodawcy są zajęte.

Analogicznie firma Wnioskodawcy wykonuje również usługi pracy pompy dla innych betoniarni.

Aktualnie jeden z kontrahentów firmy, otrzymawszy fakturę za beton i pracę pompy z zastosowaniem 23% stawki VAT zarzucił Wnioskodawcy, że powinien zastosować do tych czynności obniżoną stawkę VAT 8%, gdyż zamówiony beton posłużył do betonowania fundamentów w budynku jednorodzinnym o powierzchni do 300 m² i w myśl przepisów art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT, świadczenie tych usług jest opodatkowane obniżoną stawką VAT 8%.

Na poparcie swych twierdzeń, klient powołał się na interpretacje indywidualne opublikowane w internecie, dotyczące analogicznych sytuacji. Czytając aktualne stanowiska Organów podatkowych dotyczące przedstawionego wcześniej stanu faktycznego, dotyczącego producentów betonu dla budownictwa mieszkaniowego, rzeczywiście są one rozbieżne z poglądami interpretacyjnymi sprzed kilku lat, pomimo tego, że przepisy podatkowe w tym zakresie nie uległy zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wyprodukowanie betonu i dostarczenie go na budowę oraz rozprowadzenie przy pomocy pompy do betonu, ze wskazaniem przez zamawiającego, że budowa jest objęta społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o VAT, zgodnie z klasyfikacją PKOB, dział 11, można opodatkować usługę obniżoną stawką VAT 8%.

2. Czy zamówienie samej usługi pracy pompy do betonu ze wskazaniem przez zamawiającego, że usługa będzie wykonana na budowie objętej społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a-12c ustawy o VAT, przy uwzględnieniu PKOB dział 11, korzysta z opodatkowania stawką VAT 8%.

3. Czy zamówienie określonej ilości betonu danej klasy bez usługi pompowania ze wskazaniem przez zamawiającego, że masa betonowa będzie służyła do wylania elementów konstrukcyjnych budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym wg art. 41 ust. 12a -12c ustawy o VAT, zgodnie z PKOB dział 11, może zostać opodatkowane obniżoną stawką VAT 8%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przekonaniu Wnioskodawcy firma będąca producentem betonu bez względu na to, że produkowany beton jest dostarczany na budowę i tam przy pomocy pompy do betonu transportowany na większe odległości czy wysokości, nie może stosować do tych czynności obniżonej stawki VAT, pomimo że budowa objęta jest społecznym programem mieszkaniowym w myśl art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT, ponieważ wynika to z charakteru wykonywanych czynności, które nie stanowią roboty budowlanej - usługi, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 ppkt a).

Zamawiający nie zleca Wnioskodawcy wykonania określonej usługi budowlanej, jaką bez wątpienia jest wykonanie fundamentów, stropu czy posadzki. Prace budowlano-montażowe (instalacyjne) związane z wykonaniem wymienionych konstrukcji wykonuje firma do tego umówiona, która przygotowuje szalunki, osadza zbrojenie z prętów. Natomiast producent betonu dostarcza na budowę surowiec, który następnie we wskazanym przez wykonawcę usługi miejscu jest wypompowany przy użyciu pompy do betonu. To jednak nie kończy procesu instalacji (montażu) betonu. Wykonawca usługi zajmuje się obróbką techniczną wylanej masy betonowej już w trakcie betonowania (wyrównuje, poziomuje, pielęgnuje), aż do czasu zakończenia procesu stężenia masy, czyli faktycznie dokonuje montażu (instalacji) wyprodukowanego i przetransportowanego na plac budowy betonu. To wykonawca usługi ponosi odpowiedzialność za całość świadczenia, zaś producent betonu odpowiada za jakość produktu, dlatego pobiera próbki do badań, aby wykazać zgodność z normą i na tym kończy się jego odpowiedzialność.

Firma Wnioskodawcy nie wykonuje usługi budowlanej (betoniarskiej), a jedynie pozostaje dostawcą towaru w postaci masy betonowej. Zakres rzeczowy tego świadczenia zdaniem Wnioskodawcy jest zbliżony do dostawy innych surowców budowlanych, jak np. cegła czy styropian, które następnie są rozładowane przy użyciu specjalistycznego sprzętu, jakim niewątpliwie jest dźwig.

Przepisy prawa podatkowego nie uległy w tym zakresie zmianie i Wnioskodawca nie widzi podstaw do stosowania obniżonej stawki VAT.

Dostawa betonu towarowego i jego rozładunek przy pomocy pompy są opodatkowane 23% stawką podatku VAT - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT z późn. zm. w art. 146a pkt 1.

Odnosząc się do sytuacji, gdy przedmiotem zamówienia jest sama usługa pracy pompy na terenie budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym Wnioskodawca również stoi na stanowisku, że praca pompy do betonu nie stanowi usługi budowlanej (tu: betoniarskiej), a jedynie służy przeładunkowi towaru jakim jest masa betonowa do miejsca wskazanego przez wykonawcę robót budowlanych. Tym samym powinna być opodatkowana według stawki VAT 23% i brak jest tu podstaw do zastosowania obniżonej stawki podatku.

W sytuacji, gdy przedmiotem zamówienia jest sam beton, który zostanie dostarczony gruszką na budowę i rozładowany we własnym zakresie zamawiającego, ze wskazaniem, że jest to budowa objęta społecznym programem mieszkaniowym, zdaniem Wnioskodawcy brak jest podstaw do zastosowania obniżonej stawki VAT 8%. Jest to czynność stanowiąca dostawę towaru - masy betonowej i podlega opodatkowaniu stawką VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienia od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie jednak do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Na mocy art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wybudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych (...).

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków: Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

A zatem dla określenia właściwej stawki podatku VAT w przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy określona czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Należy zauważyć, że rodzaje usług wymienionych w ww. artykule, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w ustawie - Prawo budowlane. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie remontu, budowy, modernizacji zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

W uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny również stwierdził, że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. (...)"

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2) przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w wyniku których przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji.

"Przebudowa" zaś to zgodnie z ww. słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia "roboty budowlane" należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w "Uniwersalnym słowniku języka polskiego" Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie "robota" oznacza "zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś".

Budowa, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Jak wskazano w opisie sprawy Wnioskodawca prowadzi od 1 września 2000 r. działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie produkcji betonu towarowego (PKD 23.63.Z - produkcja masy betonowej prefabrykowanej) wraz z usługą dostawy betonomieszarką na plac budowy, gdzie masa betonowa jest wylewana i rozprowadzana w konstrukcji budynku (np. fundamenty, strop), bądź bezpośrednio z samochodu, bądź też przy pomocy pompy do betonu. Wnioskodawca jako producent betonu dostarcza na budowę surowiec, który następnie we wskazanym przez kontrahenta miejscu jest wypompowany przy użyciu pompy do betonu.

Wnioskodawca sprzedaż masy betonowej wraz z dowozem gruszką na plac budowy oraz pracę samej pompy traktuje jako odrębne od siebie czynności i opodatkowuje je według stawki VAT 23% dla wszystkich odbiorców.

Na fakturach Wnioskodawca wskazuje osobno cenę za wyprodukowany beton w zależności od jego klasy i zamówionej ilości m³ oraz cenę za pracę pompy określoną w ilości przepompowanych m³, ponieważ zdarza się tak, że zamawiający decyduje się na zakup samej masy betonowej z rozładunkiem we własnym zakresie lub zleca usługę pracy pompy innej firmie np. ze względu na większą wydajność sprzętu, czy też niższą cenę, a także w sytuacji, gdy pompy Wnioskodawcy są zajęte. Firma Wnioskodawcy wykonuje również usługi pracy pompy dla innych betoniarni. Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy tego, jak ma On opodatkowywać podatkiem VAT swoją działalność, tzn. stosować 8% czy 23% stawkę podatku VAT.

Wnioskodawca twierdzi, że zarówno w przypadku usługi polegającej na produkcji betonu wraz z jego transportem na plac budowy oraz rozprowadzaniem przy pomocy pompy, jak i przy usłudze udostępnienia samej pompy do betonu oraz sprzedaży wyłącznie wyprodukowanego betonu w określonej przez zamawiającego ilości powinien On stosować stawkę VAT w wysokości 23%.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Zgodnie z art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347), podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów, wykorzystywanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, tak więc każdorazowo należy określić charakter świadczonej usługi bądź dostawy towarów, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia/danej czynności.

Odnosząc się do stanu faktycznego objętego pytaniem nr 1 należy stwierdzić, że Zainteresowany realizuje zamówienie polegające na sprzedaży wyprodukowanej przez siebie masy betonowej wraz z jego transportem własną betonomieszarką na plac budowy, gdzie masa ta jest wylewana i rozprowadzana np. przy pomocy pompy. Zamawiający nie zleca Wnioskodawcy wykonania określonej usługi budowlanej, jaką jest wykonanie fundamentów, stropu czy posadzki, zleca mu jedynie dostarczenie na budowę betonu i wypompowanie go we wskazanym miejscu. Wszelkie prace budowlano-montażowe (instalacyjne) związane z wykonaniem konstrukcji wykonuje odrębna od Wnioskodawcy firma, która ponosi odpowiedzialność za całość świadczenia. Producent betonu (tu Wnioskodawca) odpowiada jedynie za jakość produktu i dlatego pobiera próbki do badań, aby wykazać zgodność z normą. Zatem zgodnie z twierdzeniem Wnioskodawcy w ramach umowy sprzedaje i dostarcza on tylko wyprodukowany towar.

Powołany wyżej przepis (art. 41 ust. 12) choć przewiduje preferencyjną stawkę podatku dla dostawy towarów, jednakże wskazuje, że jedynymi towarami w odniesieniu do budownictwa mieszkaniowego, dla których przewidziano stawkę podatku w wysokości 8% są obiekty budowlane lub ich części zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem oraz obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12. Oznacza to tym samym, że towary nie wymienione w tym przepisie, a więc m.in. beton, nie korzystają z możliwości zastosowania w odniesieniu do ich dostawy 8% stawki podatku od towarów i usług.

Tak więc należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że sprzedaż towaru - masy betonowej podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, gdyż jak sam Zainteresowany wskazał, realizuje zamówienie na dostawę masy betonowej, a nie na wyświadczenie konkretnej usługi budowlanej, tak więc nadrzędnym celem wykonywanego świadczenia jest sprzedaż masy betonowej.

Zatem w tym przypadku sprzedaż masy betonowej stanowi dostawę towaru opodatkowaną, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawką w wysokości 23% i bez znaczenia będzie to, że Wnioskodawca dokonuje jego transportu na miejsce budowy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika także, że czasami zdarzają się sytuacje, gdy przedmiotem zamówienia (podpisanej umowy) jest sama usługa pracy pompy na terenie budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym, czy też zamawiany jest sam beton, który następnie we własnym zakresie dostarcza gruszką na budowę i rozładowuje sam zamawiający.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy należy zauważyć, że gdy zamawiający korzysta jedynie ze sprzętu specjalistycznego w postaci pompy do rozlewania betonu należącego do Wnioskodawcy, to nie można tu mówić o świadczeniu przez Wnioskodawcę usługi budowlanej (tu betoniarskiej), a jedynie o udostępnieniu (wypożyczeniu) przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem sprzętu specjalistycznego do przeładunku betonu na terenie budowy. Dlatego też nie będzie tu miała zastosowania obniżona stawka podatku VAT, gdyż samo udostępnienie pompy nie wypełnia definicji żadnej z czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy i zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy powinno być opodatkowane według 23% stawki podatku VAT. Podobnie będzie w sytuacji, gdy zamawiający kupuje od Wnioskodawcy sam beton, który następnie we własnym zakresie dostarcza gruszką na budowę i tam rozładowuje, gdyż przedmiotem sprzedaży jest towar w postaci betonu, którego dostawa jako nie wymienionego w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, do opodatkowania stawką obniżoną, bądź podlegającą zwolnieniu od podatku, opodatkowana będzie podstawową 23% stawką podatku VAT. Przy czym bez znaczenia w obu tych przypadkach jest to, że zamawiający dokonuje powyższych czynności w ramach budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym, gdyż nie mamy tu do czynienia z czynnościami wymienionymi w art. 41 ust. 12 ustawy, dla których opodatkowania ustawodawca przewidział obniżoną stawkę podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.