IPPP2/443-1103/13-6/RR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1103/13-6/RR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik zwraca się o wydanie decyzji dotyczącej stosowania odpowiedniej stawki podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje: bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i naczyniach, kompozycje żałobne.

Strona pogrupowała je tak, jak wskazuje pismo z Urzędu Statystycznego:

* bukiety, na które składają się: kwiaty cięte, przybrania cięte, wstążki, folie, rafia PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe";

* kompozycje z kwiatów ciętych w oasisie, na które składają się: kwiaty cięte, oasis, wstążki PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe";

* kompozycje w koszach, na które składają się: kwiaty cięte i doniczkowe, kosze, dodatki, zieleń cięta PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe";

* kompozycje żałobne, na które składają się: jodła, kwiaty cięte, zieleń cięta, wstążki, szarfy PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowa jest także rejestracja na kasie fiskalnej pod wyżej wymienionymi nazwami, tj.: bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i kompozycje żałobne.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawione przez Stronę pogrupowanie jest prawidłowe. Jak również prawidłowe jest zastosowanie w tej sytuacji stawki VAT 8% oraz ewidencjonowanie na kasie fiskalnej pod ww. pozycjami.

Wnioskodawca nadmienił, że w styczniu 2012 r. przejął na mocy umowy darowizny działalność gospodarczą od Marii S. i od tego dnia Wnioskodawca kontynuuje ją samodzielnie w dotychczasowym zakresie. Dla Marii S. Urząd Statystyczny wydał opinię dla powyższych grupowań dnia 18 lutego 2009 r. i na tej podstawie Urząd Skarbowy wydał decyzję o zastosowaniu stawki VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Z art. 111 ust. 6a ustawy wynika, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Natomiast stosownie do zapisu art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Wymogi m.in. co do treści paragonu fiskalnego, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Stosownie do § 2 pkt 12 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in. wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Jak wynika z § 8 ust. 1 cyt. rozporządzenia paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1.

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2.

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);

3.

numer kolejny wydruku;

4.

datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5.

oznaczenie "PARAGON FISKALNY";

6.

nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi;

8.

ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

9.

wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;

10.

wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;

11.

wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;

12.

łączną kwotę podatku;

13.

łączną kwotę sprzedaży brutto;

14.

oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;

15.

kolejny numer paragonu fiskalnego;

16.

numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17.

numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;

18.

logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Zgodnie z zapisem § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwić nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Powołane przepisy wskazują, że na paragonie fiskalnym musi znajdować się nazwa towaru lub usługi. Oprócz nazwy, może znajdować się ewentualnie opis stanowiący rozwinięcie tej nazwy.

Paragon fiskalny spełnia bowiem określone funkcje (kontrolną, ochronną, informacyjną - co jest szczególnie istotne z punktu widzenia nabywcy będącego konsumentem), których realizacja jest możliwa jedynie wtedy, gdy zawiera on wprowadzone w sposób prawidłowy dane wymienione w § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Nazwy, uwzględniające "jednoznaczne" identyfikowanie oferowanych towarów i usług (oraz sposób przyporządkowania stawki podatku do nazwy towarów i usług), określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Sposób dokonywania jednoznacznej identyfikacji towaru lub usługi jest w dużej mierze uzależniony od specyfiki prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, przy czym należy pamiętać, że przepisy nie wykluczają stosowania skrótów.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Podatnik jest zobowiązany na paragonie opisać wykonane świadczenie, podać jego nazwę, tak aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu świadczeniem. Jednocześnie nazwa świadczenia na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jakie świadczenie zostało zakupione. Dopiero taki sposób ewidencjonowania sprzedaży skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności, dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Podatnik powinien bowiem wystawiać paragony zawierające nazwy towarów na tyle szczegółowe, żeby - z jednej strony - pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikację prawidłowości rozliczenia podatku, a z drugiej - zapewniały konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje: bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i naczyniach, kompozycje żałobne. Strona pogrupowała je tak, jak wskazuje pismo z Urzędu Statystycznego: bukiety, na które składają się: kwiaty cięte, przybrania cięte, wstążki, folie, rafia PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe"; kompozycje z kwiatów ciętych w oasisie, na które składają się: kwiaty cięte, oasis, wstążki PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe"; kompozycje w koszach, na które składają się: kwiaty cięte i doniczkowe, kosze, dodatki, zieleń cięta PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe"; kompozycje żałobne, na które składają się: jodła, kwiaty cięte, zieleń cięta, wstążki, szarfy PKWiU 01.19.21.0 "Kwiaty cięte i pąki kwiatowe".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości wykazania na paragonach fiskalnych takich nazw jak: bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i kompozycje żałobne.

W odniesieniu do przedmiotowych wątpliwości Wnioskodawca uważa, że ewidencjonowanie na kasie fiskalnej pod ww. pozycjami jest prawidłowe.

Z poczynionych przez Organ rozważań wynika, że Sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru na paragonie fiskalnym była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. Tym samym, paragon fiskalny powinien zawierać pełną nazwę towaru umożliwiającą właściwe przyporządkowanie do stawki podatku jak również właściwą jego identyfikację przez klienta. Oznacza to, że Podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikację prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Klient powinien mieć możliwość weryfikacji, czy cena deklarowana przez sprzedawcę jest taka sama jak cena wyszczególniona na paragonie. Podatnik powinien zatem zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z konkretnymi nazwami jednostkowymi, pozwalającymi na ich jednoznaczną identyfikację. Jednocześnie nazwa towaru na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie, w połączeniu z ceną, dokładnie określić jaki towar został zakupiony. Dopiero powyższe skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie. Zauważyć należy, że im szerszy jest wybór towarów w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jak wskazano wyżej sposób "jednoznacznego" identyfikowania towarów jest ściśle związany z asortymentem towarów, jakie podatnik oferuje. Wnioskodawca, który sprzedaje wykonane bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i naczyniach, kompozycje żałobne może stosować na paragonach fiskalnych proponowane opisy (bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i kompozycje żałobne). Nazwa tych kategorii sprzedawanych towarów w powiązaniu z ceną usługi będzie dawała możliwość identyfikacji zakupionego towaru. Tym samym, określenie sprzedawanego towaru w sposób wskazany przez Wnioskodawcę wypełni przesłankę jednoznacznej identyfikacji usługi. Stosowanie jednej nazwy jest dozwolone również wtedy, gdy towary są oferowane po różnych cenach, z zastrzeżeniem przypadku, gdy podatnik ma w swojej ofercie towary objęte różnymi stawkami podatku VAT. W przedstawionych okolicznościach sprzedawane przez Wnioskodawcę towary podlegają opodatkowaniu tą samą stawką podatku VAT, w związku z powyższym, prawidłowe będzie zastosowanie na paragonie fiskalnym określenia nazwy towaru jako: bukiety, kompozycje kwiatowe, kompozycje w koszach i kompozycje żałobne.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejszą interpretacje wydano w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych, natomiast w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla sprzedaży bukietów i kompozycji kwiatowych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl