IPPP2/443-1083/11-4/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1083/11-4/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 sierpnia 2011 r. przekazany zgodnie z właściwością miejscową przez Naczelnika Urzędu Skarbowego pismem z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu do Biura 12 września 2011 r.) uzupełnionym poprzez dokonanie wpłaty w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 października 2011 r. Nr IPPP2/443-1083/11-2/KG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabywanymi usługami gastronomicznymi i noclegowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabywanymi usługami gastronomicznymi i noclegowymi.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony poprzez dokonanie wpłaty w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 12 października 2011 r. Nr IPPP2/443-1083/11-2/KG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 13 stycznia 2011 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży usług reklamowych świadczonych przez agencję reklamowe (EDG: 73.11.Z). W ramach tej działalności są organizowane również szkolenia dla firm, spotkania reklamowe, zlecane przez inne firmy na rzecz ich klientów, potencjalnych klientów, współpracowników, pracowników.

Sprzedaż w całości podlega opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%.

Przychód ze sprzedaży organizacji spotkania - stanowi przychód ze sprzedaży usług. Koszty organizacji tych spotkań są bezpośrednim kosztem uzyskania przychodu.

W ramach organizacji tej działalności Wnioskodawca nabywa między innymi następujące usługi: wynajem sali konferencyjnej, zakup biletów (dla środków transportu) zakup żywności, wynagrodzenie dla firm szkoleniowych, oraz usługi gastronomiczne i hotelowe.

Ponieważ nabywane usługi są bardzo istotnym kosztem bezpośrednio związanym ze sprzedawanymi usługami, Wnioskodawca wnosi zapytanie czy jest przewidziana możliwość odliczenia podatku VAT od usług noclegowych (hotelowych) i gastronomicznych w sytuacji gdy usługi te nie są kosztem pośrednim działalności tylko stanowią koszt sprzedaży, są odsprzedawane klientom w cenie sprzedawanej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji gdy nabywane usługi gastronomiczne i noclegowe (hotelowe) stanowią koszt bezpośredni związany ze sprzedażą istnieje możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując się do postanowień zawartych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie dokonuje odliczeń podatku od nabywanych usług gastronomicznych i noclegowych (hotelowych). W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jedno z takich ograniczeń wskazane zostało w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Oznacza to, że ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony ma zastosowanie w przypadku usług noclegowych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży usług reklamowych świadczonych przez agencję reklamowe. W ramach tej działalności są organizowane również szkolenia dla firm, spotkania reklamowe, zlecane przez inne firmy na rzecz ich klientów, potencjalnych klientów, współpracowników, pracowników. Sprzedaż w całości podlega opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%. Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego do zakupywanych przez niego usług gastronomicznych i noclegowych (hotelowych).

Odnosząc przedstawione w złożonym wniosku okoliczności do brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) powołanej ustawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług hotelowych i gastronomicznych. Usługi te mieszczą się bowiem w zakresie usług wskazanych przez ustawodawcę we wskazanym przepisie, do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl