IPPP2/443-1082/14-4/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2014 (data wpływu 31 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 5 grudnia 2014 r. nr IPPP2/443-1082/14-2/RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży działki gruntu za czynność niepodlegającą opodatkowaniu - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży działki gruntu za czynność niepodlegającą opodatkowaniu. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 5 grudnia 2014 r. nr IPPP2/443-1082/14-2/RR (data doręczenia 19 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego otrzymanego w akcie darowizny od swoich rodziców w 1997 r. Gospodarstwo składa się w kilku działek położonych we wsiach: R. gmina B. oraz K. gmina G. Strona jest rolnikiem ryczałtowym, jednocześnie wykonuje prace w ramach umowy o pracę na pełnym etacie. Jedną z działek (działka 187 o powierzchni według księgi wieczystej 16600 m² (szesnaście tysięcy sześćset m²), dla której Sąd Rejonowy, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW) ze względu na położenie (działka znajduje się w pobliżu drogi o bardzo dużym natężeniu ruchu) Wnioskodawca chciałby sprzedać. Działka jest niezabudowana i do tej pory wykorzystywana była wyłącznie do celów rolnych. Od wielu lat nosząc się z zamiarem sprzedaży ww. działki Strona zabiegała o zmianę warunków zabudowania przestrzennego. W dniu 26 czerwca 2014 r. Rada Miejska w B. podjęła uchwalę, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który zmienił jej dotychczasowe przeznaczenie rolne, a w której przyjęto, że działka nr ewidencyjny 187 położona jest na terenach:

Po uchwaleniu nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie zmienił się sposób korzystania z działki i podatek od nieruchomości nadal jest opłacany według stawek przewidzianych dla gruntu rolnego. Dotychczas nie były podejmowane żadne czynności w celu uzbrojenia terenu albo przygotowania go do zabudowy, nieruchomość nie jest ogrodzona. Obecnie zgłosił się do Wnioskodawcy pośrednik nieruchomości i okazało się, że znalazł się inwestor, który chce nabyć obszar kilku działek w skład, którego wchodzi również ww. działka. W wyniku działań pośrednika doszło do rozmów o sprzedaży m.in. działki będącej własnością Wnioskodawcy oraz do zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży co nastąpiło w dniu 17 października 2014 r.

Odpowiadając na wezwanie tutejszego Organu, Strona w piśmie z dnia 21 grudnia 2014 r. wskazała odpowiadając na zadane pytania:

1. Czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami...Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomości. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, jednocześnie jest zatrudniony w ramach umowy o pracę na pełnym etacie z firmą niezwiązaną z obrotem nieruchomościami.

2. Czy Wnioskodawca nabył nieruchomość z zamiarem ich sprzedaży...Nieruchomość (w skład której wchodzi rozpatrywana działka 187 o powierzchni według księgi wieczystej 1,6600 m², dla której Sąd Rejonowy w G., IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW) Strona otrzymała od swoich rodziców w akcie darowizny w 1997 r. Wnioskodawca nie nabył jej z zamiarem sprzedaży. Strona chciałaby również zaznaczyć, że w 1997 r. kiedy Wnioskodawca otrzymał w akcie darowizny gospodarstwo rolne, był on już posiadaczem ziemi rolnej, a w następnych latach powiększył gospodarstwo o zakup kolejnej działki. Do tej pory Wnioskodawca nie sprzedawałem żadnej z posiadanych działek lub jej fragmentu.

3. Czy grunty, o których mowa we wniosku były kiedykolwiek przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze...Działka 187 o powierzchni według księgi wieczystej 1,6600 m², dla której Sąd Rejonowy w G. IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nie była nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy. Działka do tej pory wykorzystywana była wyłącznie do celów rolnych, zaś wytworzone produkty rolne Strona sprzedawała samodzielnie.

4. Czy Wnioskodawca w stosunku do sprzedawanej nieruchomości - podejmował jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu, np. wydzielenia dróg...Działka 187 ze względu na położenie i coraz większe zanieczyszczenie (działka znajduje się w pobliżu drogi o bardzo dużym natężeniu ruchu) oraz niewielką powierzchnią rolną (1.6600 m²) od wielu lat nie nadawała się do produkcji warzyw, a z innych upraw z każdym rokiem Strona uzyskiwała coraz mniejszą wydajność z równoczesnym spadkiem jakości produktu. Z tego względu od wielu lat Wnioskodawca starał się sprzedać opisywaną działkę. Na działce znajduje się gazociąg średniego ciśnienia DN 250, zaś w pobliżu działki (w obszarze oddziaływania) znajduje się rurociąg wysokiego ciśnienia DN 400. Obie te infrastruktury znacząco utrudniają sprzedaż działki (oraz działek przylegających niebędących własnością Strony) jako terenu inwestycyjnego pod budowę obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Z tego względu w ostatnich latach Wnioskodawca uczestniczył w finansowaniu opracowań projektowych mających na celu przedstawienie możliwości ewentualnego przesunięcia obu gazociągów.Po uchwaleniu nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (uchwała z dnia 16 czerwca 2014 r. Rady Miejskiej w B.) nie zmienił się sposób korzystania z działki i podatek od nieruchomości nadal jest opłacany według stawek przewidzianych dla gruntu rolnego, nie były również podejmowane żadne czynności w celu uzbrojenia terenu albo przygotowania go do zabudowy. We wrześniu 2014 r. zgłosił się do Wnioskodawcy pośrednik nieruchomości i okazało się, że znalazł się inwestor, który chce nabyć obszar kilku działek w skład, którego wchodzi również ww. działka. W wyniku działań pośrednika doszło do rozmów o sprzedaży m.in. działki będącej własnością Wnioskodawcy oraz do zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży co nastąpiło w dniu 17 października 2014 r. W ramach tej umowy oraz w późniejszych dokumentacji inwestor otrzymał od Wnioskodawcy czasowe pełnomocnictwo do reprezentowania Strony przed organami publicznymi w celu uzyskania wszelkich niezbędnych decyzji, postanowień, opinii, uzgodnień, pozwoleń, ocen oddziaływania na środowisko, warunków technicznych i innych niezbędnych dokumentów do przygotowania projektu i uzyskania pozwolenia na budowę. Wszelkie koszty i zobowiązania finansowe wynikające z czynności dokonywanych przez pełnomocnika ponosi pełnomocnik.Wnioskodawca chciałby dodać, że otrzymana w 1997 działka (w akcie darowizny) nie podlegała podziałowi, nie graniczy z innymi działkami Strony i jest jedyną w obszarze objętym uchwałą z dnia 16 czerwca 2014 r. Rady Miejskiej w B. zmieniającą warunki zagospodarowania przestrzennego.

5. Czy Wnioskodawca w stosunku do sprzedawanej nieruchomości - podejmował aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowe nieruchomości (np. reklama).

Wnioskodawca starając się sprzedać działkę 187 korzystał wyłącznie z pomocy firm pośredniczących, zarówno lokalnych jak i o charakterze ogólnopolskim. Ze wszystkimi Wnioskodawca podpisywał umowę pośrednictwa. Ze swej strony nie ponosił żadnych kosztów na reklamę, promocję, reprezentację, ogłoszenia, nie korzystał z dodatkowej pomocy profesjonalistów z branży pośrednictwa lub marketingu. Jedyne koszty jakie Strona ponosiła były związane z opłatami administracyjnymi na uzyskanie wypisu z rejestry gruntów, wypisu z ksiąg wieczystych itd.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zdarzenia przyszłego jakim jest sprzedaż działki omówionej w przedstawionym opisie sprawy, podlegać ona będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż niezabudowanej działki wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, dla której w 2014 r. został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem na tereny działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przez dostawę należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel - art. 7 ust. 1. Tak więc z ww. przepisów wynika, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zaś sprzedaż gruntu jest dostawą towarów i jako taka podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 "podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności." Z kolei art. 15 ust. 2 wyjaśnia, iż działalność gospodarcza obejmuje m.in. rolników. Zatem art. 15 wskazuje, iż działalność rolników zawarta jest w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje m.in. sprzedaż gruntów.

Zatem sprzedaż działki wcześniej użytkowanej jako rolnicza, w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przeznaczeniem ich pod zabudowę usługową podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (podstawową stawką podatkową).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347.1 z późn. zm. dalej: Dyrektywa) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zarówno z powołanego przepisu Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT jest ustalenie, czy działa on niezależnie, jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Należy zauważyć, że dla uznania danego podmiotu za podatnika nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Należy więc stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowany w celu planowanej sprzedaży działki nr 187 o powierzchni 16600 m², podejmował będzie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość, w skład której wchodzi rozpatrywana działka nr 187 o powierzchni 1,6600 m² Strona otrzymała od swoich rodziców w akcie darowizny w 1997 r. Ze względu na położenie (działka znajduje się w pobliżu drogi o bardzo dużym natężeniu ruchu) Wnioskodawca chciałby ją sprzedać. Działka jest niezabudowana i do tej pory wykorzystywana była wyłącznie do celów rolnych. Od wielu lat nosząc się z zamiarem sprzedaży ww. działki Strona zabiegała o zmianę warunków zabudowania przestrzennego. W dniu 26 czerwca 2014 r. uchwalono miejscowy planu zagospodarowania przestrzennego, który zmienił jej dotychczasowe przeznaczenie rolne i przyjęto, że działka nr 187 położona jest na terenach: usług, obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - oznaczonych symbolem UP oraz komunikacji - publicznej drogi głównej oznaczonych symbolem KD-G. Po uchwaleniu nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie zmienił się sposób korzystania z działki. Dotychczas nie były podejmowane przez Stronę żadne czynności w celu uzbrojenia terenu albo przygotowania go do zabudowy, nieruchomość nie jest ogrodzona. W wyniku działań pośrednika w obrocie nieruchomościami doszło do rozmów o sprzedaży oraz do zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży w dniu 17 października 2014 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomości. Zainteresowany jest rolnikiem ryczałtowym, jednocześnie jest zatrudniony w ramach umowy o pracę na pełnym etacie z firmą niezwiązaną z obrotem nieruchomościami. Działka nr 187 nie była nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy, tylko do tej pory wykorzystywana była wyłącznie do celów rolnych, jednak ze względu na położenie i coraz większe zanieczyszczenie oraz niewielką powierzchnią rolną od wielu lat nie nadawała się do produkcji warzyw, a z innych upraw z każdym rokiem Strona uzyskiwała coraz mniejszą wydajność z równoczesnym spadkiem jakości produktu. Z tego względu od wielu lat Wnioskodawca starał się sprzedać opisywaną działkę. Na działce znajduje się gazociąg średniego ciśnienia a w pobliżu ww. działki gazociąg wysokiego ciśnienia. Wnioskodawca starając się sprzedać działkę nr 187 korzystał wyłącznie z pomocy firm pośredniczących. Strona nie ponosiła żadnych kosztów na reklamę, promocję, reprezentację, ogłoszenia, nie korzystał z dodatkowej pomocy profesjonalistów z branży pośrednictwa lub marketingu. Jedyne koszty jakie Strona ponosiła były związane z opłatami administracyjnymi na uzyskanie wypisu z rejestry gruntów, wypisu z ksiąg wieczystych itd.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że nie wystąpiły żadne z okoliczności wskazanych przykładowo w treści orzeczeń TSUE, związane z profesjonalnym obrotem nieruchomościami.

Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny, a nie zakupu. Nieruchomość, w tym działka oznaczona nr 187, której sprzedaży zamierza dokonać Strona, nie była przedmiotem dzierżawy ani żadnej innej umowy, nie była także wykorzystywana w działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest rolnikiem i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej działki jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Jak wskazuje opis sprawy, Strona nie prowadziła żadnych czynności przygotowawczych w celu planowanej sprzedaży Nieruchomości, takich jak uzbrojenie terenu czy działania marketingowe.

Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że Wnioskodawca, tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, w ramach prawidłowego zarządu swoim majątkiem prywatnym, dokonuje jego zbycia. Nie można uznać, że czynności dokonane przez Zainteresowanego w tym zakresie przybrały formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Zatem zbycie działki nr 187 wchodzącej w skład nieruchomości otrzymanej w darowiźnie, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. To wskazuje, że w takim przypadku będziemy mieli do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że Zainteresowany dokonując dostawy działki nr 187 wydzielonej z nieruchomości otrzymanej w darowiźnie, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem w odniesieniu do tych czynności nie będzie można uznać go za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Sprzedaż działki, której zamierza dokonać Wnioskodawca, nie wypełni definicji działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, w związku z czym Zainteresowany z tego tytułu nie wstąpi w rolę podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdzono, że sprzedaż działki wcześniej użytkowanej jako rolnicza, w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przeznaczeniem ich pod zabudowę usługową podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.