IPPP2/443-1079/14-4/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 stycznia 2015 r. doręczone Stronie w dniu 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wzajemnych rozliczeń pieniężnych dokonywanych przez Spółkę i Partnera w ramach planowanych projektów realizowanych w modelu konsorcjum (wspólnych przedsięwzięć) - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wzajemnych rozliczeń pieniężnych dokonywanych przez Spółkę i Partnera w ramach planowanych projektów realizowanych w modelu konsorcjum (wspólnych przedsięwzięć). Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 19 stycznia 2015 r. na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-1079/14-2/BH z dnia 9 stycznia 2015 r. doręczone Stronie w dniu 12 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

R. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem działającym w branży wydawniczej na rynku prasowym. W ramach prowadzonej działalności, Spółka nawiązuje współpracę z innymi podmiotami w celu wytworzenia i sprzedaży wspólnego produktu. W chwili obecnej, współpraca ta jest co do zasady prowadzona w oparciu o umowę dystrybucyjną, w ramach której Spółka zapewnia dystrybucję w kanale prasowym produktów przygotowywanych/wytwarzanych przez kontrahenta (np. książek, serii wydawniczych, czasopism, książek z dodatkami w postaci filmów, naklejek, figurek, przedmiotów do kolekcjonowania, itp.). Rozliczenia Spółki z kontrahentami ograniczają się co do zasady do zapłaty ceny za produkt, przy czym ostateczna cena produktu, którą Spółka uiszcza na rzecz kontrahenta, jest zwykle uzależniona od poziomu sprzedaży produktu do ostatecznego nabywcy.

Obecnie Spółka rozważa wprowadzenie nowego modelu współpracy z kontrahentami ukierunkowanego na produkcję i sprzedaż nowych produktów. W szczególności, równolegle do stosowanego obecnie modelu dystrybucji produktu nabywanego od kontrahenta, Spółka zamierza wprowadzić możliwość realizacji projektów w formie tzw. wspólnego przedsięwzięcia Spółki i jej partnera.

Z uwagi na fakt, iż Spółka prowadzi działalność wydawniczą związaną z rynkiem prasowym, posiada rozbudowaną sieć dystrybucji w kanale prasowym. W celu zwiększenia swoich przychodów, Spółka zamierza nawiązywać współpracę w formie wspólnego przedsięwzięcia z innymi podmiotami, w tym z wydawnictwami działającymi na rynku księgarskim, dystrybutorami filmów, itp. Efektem rozważanych wspólnych przedsięwzięć będzie wytworzenie i sprzedaż nowego produktu, który będzie sprzedawany zarówno w kanale prasowym, jak i w kanale księgarskim.

W związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia każdy z zaangażowanych podmiotów (tekst jedn.: Spółka i partner) poniesie określone koszty niezbędne do wytworzenia nowego produktu (np. książki, serii książek, książki z płytą DVD, książki z figurką lub z dodatkiem kolekcjonerskim). Przy czym szczegółowe zasady ponoszenia kosztów przez uczestników wspólnego przedsięwzięcia będa ustalane każdorazowo w odniesieniu do każdego z projektów. Niemniej, co do zasady, koszty będą obejmowały następujące przykładowe pozycje:

* koszt zakupu licencji do filmu lub praw autorskich do książki lub serii wydawniczej,

* koszt produkcji dodatków w postaci DVD, figurek, przedmiotów kolekcjonerskich, naklejek

* koszt druku książek,

* koszt transportu z drukarni,

* koszt papieru,

* koszty obsługi logistycznej,

* koszty działań promocyjnych, np. kampanie telewizyjne i radiowe, reklamy w prasie, internecie, itp.

Co do zasady, produkt będący przedmiotem wspólnego przedsięwzięcia będzie wytwarzany pod bezpośrednim nadzorem partnera Spółki (przy czym Spółka będzie miała prawo do opiniowania produktu, zaś partner będzie zobowiązany do uwzględniania opinii Spółki). Następnie, partner dokona sprzedaży gotowego produktu na rzecz Spółki. Sprzedaż ta będzie przedmiotem opodatkowania VAT. W kolejnym kroku, Spółka wprowadzi produkt na rynek prasowy, na którym sprzedaż będzie prowadzona przez dystrybutorów w formule komisu (również ta sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu VAT i udokumentowaniu stosowną fakturą VAT).

Cykl sprzedaży produktu na rynku prasowym wynosi około dwa tygodnie. Po upływie tego okresu produkt podlega wycofaniu ze sprzedaży w kanale prasowym. Oznacza to, iż dystrybutorzy dokonają fizycznych zwrotów niesprzedanych egzemplarzy do Spółki (z uwagi na prowadzenie sprzedaży w modelu komisu, zafakturowaniu będą podlegały te egzemplarze, które zostały sprzedane na rzecz nabywców ostatecznych). Spółka z kolei dokona zwrotów na rzecz partnera, która to transakcja zostanie udokumentowana za pomocą faktury korygującej wystawionej przez Spółkę na kontrahenta. Faktura korygująca zostanie uwzględniona w rozliczeniach VAT Spółki i partnera.

Egzemplarze, które nie zostały sprzedane w kanale prasowym, zostaną wprowadzone przez partnera do sprzedaży w kanale księgarskim. Sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Istotnym elementem wspólnego przedsięwzięcia są rozliczenia finansowe pomiędzy Spółką a partnerem. Rozliczenia te uwzględniają fakt, iż każdy z uczestników wspólnego przedsięwzięcia będzie (i) ponosił koszty w ustalonej proporcji oraz (ii) miał odpowiedni udział w zysku (lub stracie) danego przedsięwzięcia. Z uwagi na fakt, iż rolę uczestników przedsięwzięcia będą zróżnicowane - w zależności od konkretnego przedsięwzięcia, zróżnicowany będzie również udział Spółki i partnera w kosztach i przychodach. Każdy z partnerów będzie ponosił określone koszty wynikające podejmowanych przez niego działań we własnym zakresie.

Po zakończeniu sprzedaży w kanale prasowym i uzyskaniu informacji odnośnie przychodów uzyskanych z tej sprzedaży, nastąpi rozliczenie wyniku finansowego pierwszego etapu projektu. W szczególności, partnerzy sporządzą kalkulację, z której będzie wynikała kwota zysku netto z projektu z podziałem na poszczególnych partnerów. Kwoty te zostaną porównane z kwotami wydatków poniesionych przez partnerów i uzyskanych przez nich przychodów. Jeżeli kwoty wynikające z kalkulacji będą odbiegały od kwot faktycznych, dokonane zostanie rozliczenie gotówkowe pomiędzy partnerami. Rozliczenie to - z uwagi na jego stricte finansowy charakter - zostanie dokonane na podstawie noty księgowej wystawionej przez Spółkę lub przez partnera.

Kolejne etapy rozliczeń będą dokonywane w związku ze sprzedażą w kanale księgarskim - w ustalonych przez strony okresach rozliczeniowych, np. w okresach półrocznych (bowiem czas życia produktu w kanale księgarskim jest dość długi, tj. może on trwać kilka lat). Po zakończeniu każdego z okresów rozliczeniowych zostanie sporządzona kalkulacja aktualizująca zysk netto z projektu, na podstawie której ustalona zostanie kwota podlegająca rozliczeniu. Z uwagi na fakt, iż w tym okresie podmiotem uzyskującym przychody ze sprzedaży będzie już partner Spółki, to właśnie partner będzie dokonywał przelewu kwot odpowiadających udziałowi Spółki w zysku netto z projektu na rzecz Spółki. Przelewy te będą stanowiły wyłącznie rozliczenia finansowe dokumentowane notą księgową wystawianą przez Spółkę.

Możliwa jest również sytuacja, w której jeżeli Spółka lub partner będą zobowiązane w ramach wspólnego przedsięwzięcia do poniesienia szczególnie istotnego kwotowo kosztu we wstępnej fazie projektu (tekst jedn.: przed uzyskaniem przychodów ze sprzedaży produktu lub niedługo po rozpoczęciu tej sprzedaży), drugi partner będzie zobowiązany do zapewnienia środków finansowych niezbędnych do pokrycia przypadającej na niego części tego kosztu. Również w takiej sytuacji przelew środków pieniężnych zostanie dokonany na podstawie noty księgowej.

Zarówno Spółka, jak i Partner są zarejestrowani jako podatnicy VAT.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że wspólne przedsięwzięcia, których uczestnikami mają być Wnioskodawca i Partner będą polegały na: opracowaniu, wyprodukowaniu i sprzedaży nowych produktów w postaci np. książki, książki z dodatkiem w postaci filmu, figurek, naklejek, przedmiotów do kolekcjonowania lub serii książek.

Bezpośrednimi nabywcami powyższych towarów - efektów wspólnych przedsięwzięć będą dystrybutorzy działający na rynkach prasowym i księgarskim (będą oni nabywali je od Spółki), zaś nabywcami ostatecznymi będą, co do zasady, osoby fizyczne - klienci punktów sprzedaży prasy i książek.

W celu zobrazowania schematu rozliczeń, poniżej Spółka przedstawia uproszczony przykład liczbowy. Wnioskodawca zaznacza jednakże, iż jest to jedynie przykład mający na celu wskazanie mechanizmu realizacji wspólnych przedsięwzięć przez Wnioskodawcę i Partnera, który - dla przejrzystości - oparty jest na uproszczonych założeniach. W praktyce zarówno ilość, jak i podział kosztów może rozkładać się w sposób inny niże ten przedstawiony w przykładzie, np. koszty licencji będą ponoszone przez Wnioskodawcę lub przez Wnioskodawcę i Partnera, a nie tylko przez Partnera; koszty dystrybucji będą ponoszone przez Wnioskodawcę i Partnera, a nie tylko przez Wnioskodawcę, itp. Niemniej, zdaniem Spółki, ewentualne zmiany w tym zakresie pozostają bez wpływu na mechanizm przedsięwzięcia, który pozostaje taki sam (opracowanie, wyprodukowanie i sprzedaż produktu) oraz na implikacje podatkowe.

Przyjęte założenia:

* przedmiotem wspólnego przedsięwzięcia jest wyprodukowanie i sprzedaż 1500 szt. książek;

* Wnioskodawca i Partner ustalili, iż zysk (bądź ewentualna strata) osiągnięty w związku z realizacją przedsięwzięcia będzie dzielony po połowie (tekst jedn.: 50% zysku lub ewentualnej straty będzie przypadało na Wnioskodawcę, a 50% zysku lub ewentualnej straty na Partnera);

* koszty związane z wydrukowaniem książki ponosi Partner; koszty te obejmują licencję, papier i druk i wynoszą 1 zł netto za 1 egzemplarz książki (podatek naliczony wykazany na fakturach VAT dokumentujących poniesienie poszczególnych wydatków podlega odliczeniu przez Partnera);

* Partner dokonuje sprzedaży wyprodukowanych książek na rzecz Spółki po cenie 1 zł netto za egzemplarz (sprzedaż ta jest dokumentowana za pomocą faktury VAT wystawionej przez Partnera na rzecz Wnioskodawcy i Partner odprowadza podatek należny z tego tytułu, zaś Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku VAT wykazanego na tej fakturze);

* Wnioskodawca ponosi koszty dystrybucji książek do dystrybutorów w kanale prasowym w łącznej wysokości 500 zł netto (podatek naliczony wykazany na fakturach VAT dokumentujących poniesienie wydatków podlega odliczeniu przez Wnioskodawcę);

* po zakończeniu okresu dystrybucji w kanale prasowym Wnioskodawca rozlicza się z dystrybutorami ze zrealizowanej w tym kanale sprzedaży książek, w wyniku czego okazuje się, iż zostało sprzedanych 1000 szt.; cena książki przy sprzedaży do dystrybutora wynosi 3 zł za egzemplarz (sprzedaż ta jest dokumentowana za pomocą faktur VAT wystawionych przez Wnioskodawcę na rzecz dystrybutorów i Wnioskodawca odprowadza podatek należny z tego tytułu);

* Dystrybutorzy współpracujący z Wnioskodawcą dokonują zwrotu na jego rzecz książek, które nie zostały sprzedane w kanale prasowym (500 szt.). Książki te zostaną następnie zwrócone przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera, który wystawia stosowną fakturę korygującą (tekst jedn.: faktura zmniejszająca sprzedaż Partnera o 500 zł); faktura ta zostaje odpowiednio ujęta dla potrzeb rozliczeń podatku VAT Wnioskodawcy i Partnera;

* Wnioskodawca i Partner dokonują pierwszego rozliczenia finansowego wspólnego przedsięwzięcia (rozliczenia są dokonywane w oparciu o kwoty netto - bez podatku VAT).

Zysknetto z przedsięwzięcia po zakończeniu sprzedaży książek w kanaleprasowym

3000-przychody netto zesprzedaży książek w kanale prasowym

- 1500-koszty netto produkcjiksiążek

- 500-kosztynetto dystrybucji

1000-zysknetto z przedsięwzięcia po zakończeniu sprzedaży w kanale prasowym

Pozycja finansowaWnioskodawcy po zakończeniu sprzedaży książek w kanale prasowym

3000-przychody netto zesprzedaży książek w kanale prasowym

- 1500-koszt netto nabyciaksiążek od Partnera

500-korektaz tytułu egzemplarzy niesprzedanych w kanale prasowym

zmniejszeniekosztu netto Wnioskodawcy

- 500-kosztynetto dystrybucji w kanale prasowym

1500-zysknetto z przedsięwzięcia po zakończeniu sprzedaży w kanale prasowym

Pozycja finansowaPartnera po zakończeniu sprzedaży książek w kanale prasowym

- 1500-koszty nettowyprodukowanych książek

1500-przychódnetto ze sprzedaży książek do Wnioskodawcy

- 500-korektaz tytułu egzemplarzy niesprzedanych w kanale prasowym

zmniejszeniekosztu netto Partnera

500-zysk (strata) netto z przedsięwzięcia po zakończeniu sprzedaży w kanale prasowym

* Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca i Partner ustalili, iż zysk netto (lub ewentualna strata) z przedsięwzięcia powinien zostać podzielony po połowie pomiędzy Wnioskodawcę i Partnera (czyli każdy z podmiotów powinien uzyskać 500 zł), zatem w wyniku rozliczenia sprzedaży w kanale prasowym, Wnioskodawca przekaże na rzecz Partnera kwotę 1000 zł (na podstawie noty księgowej wystawionej przez Partnera).

* Książki, które nie zostały sprzedane w kanale prasowym (500 szt.) i zostały zwrócone przez Wnioskodawcę na rzecz Partnera, zostaną wprowadzone przez Partnera - za pośrednictwem współpracujących z nim dystrybutorów - do sprzedaży w kanale księgarskim. Książki wprowadzone na rynek księgarski w liczbie 500 egzemplarzy zostają na nim sprzedane w cenie

* 2 zł za sztukę. Partner poniesie z tego tytułu koszty dystrybucji w kwocie 100 zł (Partner odliczy podatek VAT wykazany na fakturach dokumentujących te koszty). Sprzedaż książek w kanale księgarskim w kwocie 1000 zł netto (kwota wynikająca ze sprzedaży 500 szt. książek po 2 zł) zostanie zafakturowana przez Partnera na rzecz dystrybutorów (Partner odprowadzi z tego tytułu VAT należny).

* Po zakończeniu sprzedaży w kanale księgarskim, Wnioskodawca i Partner dokonają kolejnego rozliczenia wspólnego przedsięwzięcia (rozliczenia są dokonywane w oparciu o kwoty netto - bez podatku VAT):

Zysk netto zprzedsięwzięcia po zakończeniu sprzedaży książek w kanale księgarskim

1000-Przychody netto zesprzedaży książek w kanale księgarskim

- 100-Koszty netto dystrybucji

900-Zysk netto zprzedsięwzięcia po zakończeniu sprzedaży książek w kanale księgarskim

Całość przychodów na etapie sprzedaży książek na rynku księgarskim miała miejsce u Partnera (Wnioskodawca nie ponosił tym etapie żadnych kosztów, ale też nie uzyskał żadnych przychodów), w związku z powyższym w wyniku rozliczenia sprzedaży w kanale księgarskim, Partner przekaże na rzecz Wnioskodawcy kwotę 450 zł (na podstawie noty księgowej wystawionej przez Wnioskodawcę).

Sposób obliczania zysku został zobrazowany w odpowiedzi na pytanie nr 2 powyżej. Zysk jest kwotą wynikającą z różnicy pomiędzy (i) kwotą przychodów netto uzyskanych przez Wnioskodawcę i Partnera ze sprzedaży produktu będącego efektem wspólnego przedsięwzięcia, a (ii) kwotą kosztów netto poniesionymi przez Wnioskodawcę i Partnera w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia.

Podatek należny od obrotów uzyskiwanych w postaci wypływów ze sprzedaży książek będzie rozliczany na kilku etapach, co szczegółowo zostało opisane w odpowiedzi na Pytanie nr 2, tj.:

* Partner rozliczy podatek należny od egzemplarzy sprzedanych na rzecz Wnioskodawcy po ich wyprodukowaniu (kwota podatku zostanie odpowiednio skorygowana w przypadku, gdy nie cały wyprodukowany nakład zostanie sprzedany na rynku prasowym i Partner wystawi stosowną fakturę korygującą na rzecz Wnioskodawcy); Wnioskodawca rozliczy podatek należny od egzemplarzy sprzedanych na rzecz dystrybutorów w kanale prasowym;

* Partner rozliczy podatek należny od egzemplarzy sprzedanych na rzecz dystrybutorów w kanale księgarskim.

Wnioskodawca zauważa, iż w ramach planowanych wspólnych przedsięwzięć cały obrót wynikający ze sprzedaży książek (bądź innych produktów będących efektem wspólnego przedsięwzięcia) na rzecz dystrybutorów będzie podlegał opodatkowaniu VAT - w części sprzedanej na rynku prasowym w rozliczeniach VAT dokonywanych przez Wnioskodawcę, zaś w części sprzedanej na rynku księgarskim w rozliczeniach VAT dokonywanych przez Partnera.

Zasady przekazania zysku zostały szczegółowo opisane w odpowiedzi na Pytanie nr 2 powyżej.

Przekazanie zysku na rzecz Wnioskodawcy zakłada przekazanie przypadającej na niego części wpływów ze sprzedaży książek na rynku księgarskim rozumianej jako należność ze sprzedaży bez podatku należnego (pomniejszonej o stosowne koszty netto), który to podatek zostanie wcześniej rozliczony przez Partnera. Podobnie, przekazanie zysku na rzecz Partnera zakłada przekazanie przypadającej na niego części wpływów ze sprzedaży książek na rynku prasowym rozumianej jako należność ze sprzedaży bez podatku należnego (pomniejszonej o stosowne koszty netto), który to podatek zostanie wcześniej rozliczony przez Wnioskodawcę.

Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 2 powyżej, podatek naliczony od wydatków ponoszonych w związku z wytworzeniem książek (a także od pozostałych wydatków ponoszonych w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia) zostanie odliczony przez ten podmiot, który poniesie dany wydatek. Wydatki te nie będą dzielone pomiędzy Wnioskodawcę i Partnera w celu rozliczenia podatku naliczonego. Jedynie kwoty netto tych wydatków będą zaś uwzględniane przy obliczaniu kwoty zysku netto, zgodnie z mechanizmem opisanym na przykładzie w odpowiedzi na pytanie nr 2 powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Spółka prosi o potwierdzenie, że wzajemne rozliczenia pieniężne dokonywane przez Spółkę i Partnera w ramach planowanych projektów realizowanych w modelu konsorcjum (wspólnych przedsięwzięć), tj.:

* przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia poszczególnych etapów projektów,

* przekazywanie pomiędzy partnerami środków pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektów;

nie będą stanowiły wynagrodzenia z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT), tj. z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i nie powinny być dokumentowane fakturami wystawianymi na podstawie przepisów ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż współpraca pomiędzy Spółką i partnerami w ramach planowanych projektów będzie stanowiła tzw. konsorcjum (wspólne przedsięwzięcie). Cechą charakterystyczną takiej formy współpracy jest to, iż czynności podejmowane przez zaangażowane strony nakierowane są na stworzenie wspólnego projektu i osiągnięcie korzystnych dla nich efektów ekonomicznych. W rozważanym przypadku, projektami takimi będzie wspólne opracowanie, wyprodukowanie oraz sprzedaż książki, czasopisma/magazynu lub książki z dodatkiem (np. płytą DVD, przedmiotem do kolekcjonowania, itp.). Kolejną cechą wspólnego przedsięwzięcia jest to, iż każda z zaangażowanych stron ponosi określone koszty, ale także oczekuje uzyskania przychodu w wyniku realizacji projektu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności określony został w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołane powyżej przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Dlatego też w praktyce przyjmuje się, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (tekst jedn.: wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (tekst jedn.: niewykonanie lub też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Z przytoczonego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Z kolei aby dane świadczenie mogło zostać uznane za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Spółka zauważa, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Kwestia ta była również przedmiotem orzeczenia z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 RJ. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy. Tym samym, pod pojęciem odpłatności świadczenia należy rozumieć prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub jej ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze charakter relacji pomiędzy Spółką i partnerami, którzy będą zaangażowani w planowane projekty, należy uznać, że nie będzie dochodziło pomiędzy nimi do wzajemnego świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Jakkolwiek każdy z zaangażowanych podmiotów będzie podejmował określone czynności/działania, to nie będą one stanowiły świadczenia na rzecz drugiego z zaangażowanych podmiotów lecz czynności podejmowane we własnym interesie mającą na celu uzyskanie przychodu z planowanych projektów.

Jak wynika bowiem z powołanego powyżej orzecznictwa TSUE, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu, spełnione muszą być następujące przesłanki:

* istnienie dwóch podmiotów, tj. świadczącego usługę (usługodawcy) oraz tego, który świadczenie odbiera (usługobiorcy), czyli konsumenta usługi;

* istnienie stosunku prawnego pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, a rezultatem tego związku jest wzajemne działanie tych podmiotów; działanie to polega na tym, że wynagrodzenie otrzymywane jest przez wykonawcę usługi w zamian za wykonanie usługi na rzecz odbiorcy;

* pomiędzy odpłatną czynnością podlegającą opodatkowaniu, a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem istnieje bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

W analizowanym przypadku żadna ze stron, które będą zaangażowane w planowane projekty nie będzie spełniała świadczeń bezpośrednio na rzecz drugiej strony. Żadna ze stron nie będzie zatem występować w charakterze nabywcy (usługobiorcy) czynności wykonywanych przez drugą stronę. Choć zarówno Spółka, jak i partner będą zobowiązani do poczynienia wkładów we wspólne przedsięwzięcie, którym będą poszczególne projekty, to wyłącznym celem tych nakładów będzie osiągnięcie wspólnej korzyści - stworzenia produktu skierowanego do osób trzecich (potencjalnych nabywców egzemplarzy książek, serii wydawniczych, czasopism/magazynów lub książek z dodatkami). To właśnie te osoby trzecie (potencjalni nabywcy ww. egzemplarzy) będą beneficjentami działań podejmowanych przez Spółkę i partnera jako kooperantów. Na tej linii nastąpi również rozliczenie podlegające opodatkowaniu VAT, tj.:

* sprzedaż egzemplarzy na rzecz ostatecznych nabywców na rynku prasowym zostanie udokumentowana poprzez wystawienie faktury VAT przez Spółkę na rzecz dystrybutora oraz poprzez wystawienie faktury VAT lub paragonu przez dystrybutora na rzecz klienta ostatecznego;

* sprzedaż egzemplarzy na rzecz ostatecznych nabywców na rynku księgarskim zostanie udokumentowana poprzez wystawienie faktury VAT przez partnera na rzecz dystrybutora oraz poprzez wystawienie faktury VAT lub paragonu przez dystrybutora na rzecz klienta ostatecznego.

W pozostałym zakresie, jakkolwiek każdy z zaangażowanych we wspólne przedsięwzięcie podmiotów (tekst jedn.: Spółka i partner) będzie uzyskiwał korzyść płynącą z działań podejmowanych przez drugiego kooperanta, to działania żadnego z partnerów uczestniczących we wspólnym przedsięwzięciu nie są skierowane bezpośrednio do drugiego partnera, i tym samym nie są wzajemnym świadczeniem usług. Ponadto, działanie każdego z partnerów w ramach projektu będzie miało efekt niepewny, gdyż jego osiągnięcie nie będzie uzależnione od stron, ale od ostatecznych nabywców egzemplarzy produktu wytworzonego w ramach planowanych projektów, którzy będą mogli, lecz nie będą musieli, dokonać ich zakupu.

Powyższe wnioski znajdują odzwierciedlenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) wydanym 12 czerwca 2013 r. (sygn. akt. I FSK 1128/12), w którym wskazano:

"Naczelny Sąd Administracyjny orzekający w tej sprawie podziela także utrwalone już w orzecznictwie sądów administracyjnych stanowisko, że przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy VAT, jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne) należy przede wszystkim uwzględniać cel takich porozumień gospodarczych a nie dokonywać wyodrębniania, na potrzeby podatkowe poszczególnych czynności służących realizacji tego celu" (podobnie NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. I FSK 1788/07, wyroku z dnia 9 października 2008 r. sygn. I FSK 291/08, wyroku z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. I FSK 562/11, czy wyroku z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. I FSK 1288/13).

W powołanych orzeczeniach zaprezentowany został pogląd, że celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie, przez skoordynowane i wspólne działania partnerów, rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można, do celów podatku od towarów i usług, wydzielać i oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem jest zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia.

W cytowanym powyżej wyroku NSA odniósł się również bezpośrednio do opodatkowania transferów pieniężnych dokonywanych pomiędzy liderem i partnerami konsorcjum, związanych z rozliczeniami finansowymi wynikającymi z podziału przychodów i kosztów konsorcjum, stosowanie do ich udziałów. NSA zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż tego rodzaju transfery nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy o VAT, nie dotyczą bowiem żadnych usług lub dostaw towarów lecz mają charakter czysto techniczny i są dokonywane w celu odzwierciedlenia przychodów i kosztów każdego z partnerów konsorcjum oraz umożliwiają odzwierciedlenie partycypacji poszczególnych partnerów we wspólnie osiągniętych przychodach i poniesionych kosztach. Co więcej. NSA wskazał iż " (...) dychotomiczny podział na gruncie ustawy o VAT na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przejawy bogatej aktywności podmiotów gospodarczych a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być przyporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów. Takiego przyporządkowania nie determinuje także podkreślana przez organ okoliczność, że podmiot będący Partnerem Konsorcjum jest odrębnym podatnikiem VAT, a takim podatnikiem nie jest samo Konsorcjum".

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, zasadne jest uznanie w analizowanej sytuacji, iż wzajemne czynności wykonywane w ramach planowanych projektów przez Spółkę i partnera, w tym dokonywanie transferów pieniężnych z tytułu rozliczeń finansowych pomiędzy Spółką a partnerem (tekst jedn.: przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia kolejnych etapów projektu oraz przekazywanie pomiędzy partnerami środków pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektu) nie będą wiązały się z dostawą towarów lub świadczeniem usług na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Konsekwencją uznania, iż czynności wykonywane przez Spółkę i partnera w ramach planowanych projektów nie stanowią wzajemnego świadczenia usług, jest sposób udokumentowania przepływów pieniężnych/rozliczeń pomiędzy zaangażowanymi podmiotami.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż, a także otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży. Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak zostało wspomniane w opisie zdarzenia przyszłego, planowane są następujące rozliczenia pomiędzy Spółką a partnerami, którzy będą zaangażowani w planowane projekty:

* przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia kolejnych etapów projektów,

* przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektów.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze, iż:

* przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia kolejnych etapów projektów,

* przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektów,

nie będzie stanowiło dla żadnej ze stron (tekst jedn.: Spółki i partnera) zapłaty za dostawę towarów bądź świadczenie usług, a tym samym nie będzie stanowiło zapłaty z tytuły sprzedaży, brak będzie dostaw do uznania, iż przedmiotowe rozliczenia wiążą się z obowiązkiem wystawienia faktury,o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ustawy o VAT.

Tym samym transfery środków pieniężnych pomiędzy Spółką a parterami będą mogły zostać udokumentowane dowolnym dokumentem zaakceptowanym przez strony, np. notami księgowymi.

Stanowisko takie, w analogicznej sytuacji, podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2013 r., sygn, IPPP1/443-825/13-2/PR, w której stwierdził m.in. "podkreślić należy, że w art. 106 ust. 1 ustawy, ustawodawca wyraził jeden z fundamentalnych obowiązków systemu podatku VAT tj. obowiązek udokumentowania fakturą sprzedaży dokonanej rzecz podatnika tego podatku. Zgodnie z art. 106 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1A, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturami VAT dokumentuje się jedynie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do wystawienia faktury VAT. Wynikające z zawartej umowy rozliczenia z tytułu współpracy pomiędzy Bankiem i Operatorem nie stanowią odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem należy udokumentować je innymi dokumentami księgowymi, niepodlegającymi reżimowi ustawy o VAT np. notą księgową/obciążeniową".

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 19 maja 2011 r. sygn. IBPP1/443-512/11/Lsz oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 23 czerwca 2010 r., sygn. IPPP1-443-383/10-4/AS, a także NSA w wyroku z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. I FSK 562/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zatem aby transakcja podlegała opodatkowaniu jej przedmiotem musi być towar, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy jak również musi wystąpić zapłata za towar. Z kolei przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, ze Wnioskodawca zamierza nawiązać współpracę z innymi podmiotami, w tym z wydawnictwami działającymi na rynku księgarskim, dystrybutorami filmów, itp. efektem rozważanych wspólnych przedsięwzięć będzie wytworzenie i sprzedaż nowego produktu np.: książki, serii książek, książki z płytą DVD, książki z figurką lub z dodatkiem kolekcjonerskim. W trakcie realizacji wspólnego przedsięwzięcia Partner wyprodukuje książki a następnie dokona sprzedaży tych książek na rzecz Wnioskodawcy. Czynność dostawy będzie udokumentowana fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Następnie Wnioskodawca sprzeda nabyte wcześniej książki na rzecz Dystrybutorów. Również ta czynność zostanie udokumentowana fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Dystrybutorzy dokonywać będą dalej czynności dostawy tych książek w tzw. kanale prasowym. Mogą wystąpić sytuacje kiedy to Dystrybutorzy dokonają zwrotu niesprzedanych książek. Wówczas Wnioskodawca udokumentuje zwrot książek poprzez wystawienie faktury korygującej. Również Wnioskodawca dokona zwrotu niesprzedanych przez Dystrybutorów książek na rzecz Partnera, który te książki wyprodukował. Zwrot książek także będzie przez Partnera udokumentowany poprzez wystawienie faktury korygującej na rzecz Wnioskodawcy. Na tym etapie Wnioskodawca i Partner dokonają pierwszego rozliczenia finansowego wspólnego przedsięwzięcia na podstawie ponoszonych kosztów oraz otrzymanych przychodów. Wnioskodawca i Partner ustalili, że zysk netto (lub ewentualna strata) z przedsięwzięcia powinien być podzielony po połowie pomiędzy Wnioskodawcą a partnerem.

Książki niesprzedane w tzw. kanale prasowym będą dalej przedmiotem sprzedaży w tzw. kanale księgarskim. Partner poniesie koszty dystrybucji i dokona sprzedaży książek na rzecz Dystrybutorów. Czynność sprzedaży książek zostanie udokumentowana fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Partner odprowadzi z tego tytułu podatek VAT. Po zakończeniu sprzedaży w kanale księgarskim nastąpi kolejne rozliczenie wspólnego przedsięwzięcia. Partner przekaże Wnioskodawcy część zysku.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy podział zysków tj. przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia poszczególnych etapów projektów, przekazywanie pomiędzy partnerami środków pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektów nie będą stanowiły wynagrodzenia z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w zakresie dostawy towarów lub świadczenia usług i nie powinny być dokumentowane fakturami wystawianymi na podstawie przepisów ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, współpraca pomiędzy Partnerem a Wnioskodawcą będzie stanowiła tzw. konsorcjum. Należy zauważyć, że umowa konsorcjum nie występuje ani w obowiązującym na terytorium Polski prawie cywilnym, ani podatkowym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Zgodnie z art. 353 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz. Co do zasady, konsorcja nie mają również wspólnego majątku, chociaż mogą mieć wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszystkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze - umowy konsorcjum - nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Co do zasady lider konsorcjum wystawia na rzecz zamawiającego fakturę VAT dokumentującą wykonanie usług i on rozlicza podatek należny z tytułu świadczenia tej usługi w deklaracji podatkowej.

W opisanej we wniosku sytuacji mechanizm wspólnego przedsięwzięcia będzie miał nieco odmienny od konsorcjum charakter. Brak jest zamawiającego, na rzecz którego Partner i Wnioskodawca będą realizować wspólne przedsięwzięcie. Nabywcami książek będą Dystrybutorzy. Brak jest także Lidera a więc podmiotu, który reprezentuje konsorcjum - w kanale prasowym dostawy na rzecz Dystrybutorów będzie dokonywać Wnioskodawca natomiast w kanale księgarskim czynności tej dokona Partner. W pierwszym przypadku faktura na rzecz Dystrybutorów zostanie wystawiona przez Wnioskodawcę a w drugim przypadku przez Partnera. Wspólne przedsięwzięcie będzie polegać na opracowaniu, wyprodukowaniu książek i sprzedaży produktu. Po sprzedaży produktu nastąpi rozliczenie finansowe pomiędzy partnerami, rozliczenia będą dokonywane w oparciu o kwoty netto tj. bez podatku VAT.

Analiza zdarzenia opisanego we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia poszczególnych etapów projektów tj. przekazywanie pomiędzy partnerami środków pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektów nie będzie stanowiło wynagrodzenia z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawowym celem ustanowienia wspólnego przedsięwzięcia jest wspólna realizacja zamówienia, jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda ze stron umowy, która działa w powyższym zakresie jako samodzielny i niezależny przedsiębiorca. Podatnikiem podatku jest zatem zarówno Wnioskodawca jak i Partner, w związku z tym ciążą na nich obowiązki podatkowe w przypadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zauważyć należy, że Partner dokona sprzedaży książek na rzecz Wnioskodawcy i z tego tytułu rozliczy podatek VAT, Wnioskodawca, w kanale prasowym, dokona sprzedaży zakupionych od Partnera książek na rzecz Dystrybutorów i z tego tytułu również rozliczy podatek VAT. Następnie Wnioskodawca część zysku (po rozliczeniu kosztów i przychodów) przekaże Partnerowi. Podobnie będzie w przypadku sprzedaży przez Partnera książek w kanale księgarskim, przy czym to Partner będzie przekazywał część zysku na rzecz Wnioskodawcy. Powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, że przekazana część zysku dla partnerów wspólnego przedsięwzięcia nie będzie stanowić wynagrodzenia za dostawę towarów bądź świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wymagające wystawienia faktur.

Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dokonywanie transferów pieniężnych z tytułu rozliczeń finansowych pomiędzy Spółką a Partnerem (tekst jedn.: przekazywanie pomiędzy partnerami kwot pieniężnych wynikających z rozliczenia kolejnych etapów projektu oraz przekazywanie pomiędzy partnerami środków pieniężnych odpowiadających ich udziałowi w kosztach ponoszonych przez drugiego partnera w trakcie realizacji projektu) nie będą wiązały się z dostawą towarów lub świadczeniem usług na gruncie przepisów ustawy o VAT. Oznacza to, że wykonywane przez partnerów czynności nie powinny być dokumentowane fakturą.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.