IPPP2/443-1071/11-4/KAN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września (data wpływu 12 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) na wezwanie z dnia 12 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku należnego - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 24 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) na wezwanie z dnia 12 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca realizuje projekt, wdrażanego w ramach Funduszu (środki Unii Europejskiej). Zakupy towarów i usług, dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu dotyczą zadań nałożonych na K odrębnymi przepisami prawa.

Organy władzy publicznej oraz obsługujące je urzędy, w zakresie w jakim nie są podatnikami VAT i nie mogą skorzystać z prawa do odliczeń podatku VAT, mogą uznać podatek VAT za wydatek kwalifikowalny, tzn. sfinansować go ze środków Funduszu.

Wnioskodawca dokonuje tego na podstawie oświadczenia, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535). Wzór i treść tego oświadczenia jest uzgodniony z Władzą Wdrażającą Programy Europejskie (WWPE).

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o uzyskanie indywidualnej opinii w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT, uznanego w realizowanym przez Wnioskodawcę projekcie finansowym. W przeciwnym razie kwota VAT zostanie uznana za wydatek niekwalifikowalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie indywidualnej opinii, czy jest możliwość odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Stanowisko Wnioskodawcy

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy za podatników VAT nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z tym zapisem, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, uznanego w realizowanym przez K projekcie finansowym za koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jednolity, Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu, Wyklucza również odliczenie podatku naliczonego przez podmiot niebędący podatnikiem. Przy czym przepis art. 86 ust. 1 ustawy odwołuje się do definicji podatnika zawartej w art. 15 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy za podatnika uznają organy władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy wyłącznie w sytuacji wykonywania czynności na podstawie umowy cywilnej. W przypadku wykonywania czynności, do których realizacji zostały powołane i które to czynności wynikają z odrębnych przepisów organy władzy publicznej nie są uznawane za podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym w przypadku realizacji zadań z zakresu administracji publicznej przez podmiot do tego powołany, nie ma podstaw prawnych do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach programu realizuje projekt w ramach Funduszu. Ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a dokonywane w ramach projektu zakupy towarów i usług służyć będą wykonywaniu działań nałożonych na Wnioskodawcę odrębnymi przepisami.

Przedstawione zdarzenie przyszłe wskazuje, iż Wnioskodawca jako organ władzy państwowej zamierza wykorzystywać będące przedmiotem interpretacji towary i usługi do realizacji przedstawionego we wniosku projektu, który będzie zaliczał do zadań nałożonych odrębnymi przepisami, dla realizacji których został powołany.

Tym samym stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w tym zakresie spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 6 ustawy. W ramach wykonywania powyższych zadań nie jest więc uznawany za podatnika i w związku z tym na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług do realizacji programu wdrażanego w ramach Funduszu.

Reasumując, na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 6 ustawy Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy podatku od towarów i usług naliczonego przy nabyciu wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu, wdrażanego w ramach Funduszu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.