IPPP2-443-1069/08-5/PW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 października 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-1069/08-5/PW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2008 r. (data wpływu 4 lipca 2008 r.), uzupełnione pismem z dnia 23 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wezwaniem z dnia 28 sierpnia 2008 r., doręczonym w dniu 16 września 2008 r., wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia opisu stanu faktycznego. Wniosek uzupełniono dnia 23 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadząca między innymi działalność kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek nabyła w dniu 27 czerwca 2007 r. od osób fizycznych nieruchomość położoną w Ł, przy ul R. W akcie notarialnym opisano, iż na wspomnianej nieruchomości znajduje się budynek murowany, dwukondygnacyjny w złym stanie technicznym oraz wiata o konstrukcji metalowej.

W operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego w celu określenia wartości prawa własności nieruchomości w związku z hipotecznym zabezpieczeniem kredytu, uruchomionego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości opisano, iż na działce znajdują się od lat nieużytkowane budynki i budowle:

* murowany, piętrowy budynek mieszkalny,

* murowany garaż ze strychem na poddaszu,

* hala produkcyjna konstrukcji stalowej,

* wiata metalowa,

* murowany garaż z wjazdem od ulicy,

* murowany budynek gospodarczy.

Budynki wyposażone były w instalację elektryczną, budynek biurowo-socjalny również w wodną i kanalizacyjną do szamba dwukomorowego, murowanego.

Rzeczoznawca w ww. operacie opisał, iż fatalny stan budynków i budowli kwalifikuje je jedynie do rozbiórki z powodu fatalnego stanu wynikającego z zastosowanych materiałów, okresu eksploatacji poprzednio, a obecnie z braku konserwacji i jakiegokolwiek zabezpieczenia. "Po usunięciu budynków stanie (może się stać) polem inwestycyjnym pod zabudowę mieszkaniową, co idealnie będzie korespondować z sąsiedztwem." Potwierdzenie przeznaczenia budynków do rozbiórki znajduje się również w opinii geotechnicznej sporządzonej na zlecenie nabywcy.

W dniu 18 czerwca 2008 r. nastąpiła sprzedaż powyższej nieruchomości. Cena zakupu obejmowała opisaną w akcie notarialnym nieruchomość, na której "znajduje się budynek murowany, dwukondygnacyjny w złym stanie technicznym oraz wiata o konstrukcji metalowej" oraz, że "została wydana decyzja o warunkach zabudowy w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości". W akcie notarialnym nie ma podziału ceny zakupu.

W obu przypadkach celem było nabycie działki gruntu a nie budynków czy budowli, których fatalny stan powoduje, że nadają się tylko do rozbiórki. Przedmiotem transakcji była nieruchomość, która "zabudowana jest budynkiem murowanym dwukondygnacyjnym w złym stanie technicznym, o znikomej wartości oraz wiatą o konstrukcji metalowej".

W akcie notarialnym z dnia 18 czerwca 2008 r. spółka oświadczyła, że sprzedaż budynków i budowli zlokalizowanych na zbywanej nieruchomości - jako towaru używanego - jak również działki gruntu jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 pkt 1 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie sprzedający zobowiązał się do wystąpienia o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej zastosowanego zwolnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę należy zastosować przy sprzedaży prawa własności gruntu przeznaczonego pod zabudowę, na którym znajdują się budynek i budowla przeznaczone do rozbiórki, nie posiadające żadnej wartości.

Zdaniem wnioskodawcy powyższa transakcja sprzedaży nieruchomości z dnia 18 czerwca 2008 r. nie powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 pkt 1 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ:

* zamiarem stron było nabycie/sprzedaż działki gruntu, to grunt stanowił faktyczny przedmiot odpłatnej dostawy. Budynki znajdujące się na ww. gruncie są przeznaczone do rozbiórki i nie stanowią żadnej wartości, nie można zatem wywodzić, iż nastąpiła dostawa budynków i budowli używanych, korzystająca ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów. Literalne brzmienie art. 43 stanowiące, iż zwalnia się dostawę towarów używanych, w tym budynków i budowli nie pozwala wywodzić, iż zwolnienie ma zastosowanie w przypadku dostawy prawa własności gruntu, na którym znajduje się budynek i budowla przeznaczone do rozbiórki w żaden sposób nie wpływające na cenę nieruchomości i stanowiące jedynie przeszkodę w dalszym jej użytkowaniu. Uważamy, iż w ocenie prawa do zastosowania zwolnienia podstawowe znaczenie ma, jak wskazuje również art. 65 § 2 ustawy - Kodeks cywilny, zgodny zamiar stron i cel umowy. Należy również podkreślić, iż stawka podatku w podatku od towarów i usług wynosi co do zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, 22%. Jest to tzw. stawka podstawowa, wg której winna być opodatkowana każda sprzedaż podlegająca ustawie, poza przypadkami ściśle określonymi w przepisach, zaś przepisy wprowadzające wyjątek od ustalonej reguły powinny być interpretowane ściśle, nie mogą zaś być interpretowane rozszerzająco. Nie można zatem wywodzić z naniesienia bezużytecznego budynku na działce gruntu stanowiącej faktyczny przedmiot sprzedaży, iż nastąpiła dostawa budynku dająca uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie również do treści art. 29 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Spółka nabyła nieruchomość, na której "znajduje się budynek murowany, dwukondygnacyjny w złym stanie technicznym oraz wiata o konstrukcji metalowej". Cena zakupu obejmowała opisaną w akcie notarialnym nieruchomość, na której "znajduje się budynek murowany, dwukondygnacyjny w złym stanie technicznym oraz wiata o konstrukcji metalowej". W akcie notarialnym nie ma podziału ceny zakupu. Strona jest zdania, że celem było nabycie działki gruntu a nie budynków czy budowli, których fatalny stan powoduje, że nadają się tylko do rozbiórki. Jednak przedmiotem transakcji, zgodnie z zapisami aktu notarialnego, była nieruchomość, która "zabudowana jest budynkiem murowanym dwukondygnacyjnym w złym stanie technicznym, o znikomej wartości oraz wiatą o konstrukcji metalowej".

Ponadto, w opisie stanu faktycznego, Spółka powołuje się na operat szacunkowy, w którym opisano, iż na działce znajdują się od lat nieużytkowane budynki i budowle. Rzeczoznawca w ww. operacie opisał, iż fatalny stan budynków i budowli kwalifikuje je jedynie do rozbiórki z powodu fatalnego stanu wynikającego z zastosowanych materiałów, okresu eksploatacji poprzednio, a obecnie z braku konserwacji i jakiegokolwiek zabezpieczenia.

Mając na uwadze powyższe, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że w przypadku przedmiotowej transakcji nie miała miejsca dostawa budynków i budowli. Fakt, że budynki są w złym stanie technicznym i przeznaczone są do rozbiórki nie oznacza, że nie stanowią elementu transakcji. Jak bowiem zapisano w akcie notarialnym przedmiotem transakcji była nieruchomość, która "zabudowana jest budynkiem murowanym dwukondygnacyjnym w złym stanie technicznym, o znikomej wartości oraz wiatą o konstrukcji metalowej".

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z art. 43 ust. 2 przez towary używane rozumie się:

1.

budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;

2.

pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 6, zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1.

miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;

2.

użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, na działce będącej przedmiotem sprzedaży znajdują się od lat nieużywane budynki i budowle. Ponadto, w akcie notarialnym z dnia 18 czerwca 2008 r. spółka oświadczyła, że sprzedaż budynków i budowli zlokalizowanych na zbywanej nieruchomości - jako towaru używanego - jak również działki gruntu jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 pkt 1 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jeśli więc opisany budynek wyczerpuje przesłanki określone w powołanych wyżej przepisach o zwolnieniu towarów używanych, stwierdzić należy, iż zbycie przedmiotowej nieruchomości zabudowanej budynkiem murowanym dwukondygnacyjnym w złym stanie technicznym, o znikomej wartości oraz wiatą o konstrukcji metalowej korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl