IPPP2/443-1063/09-2/AN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 30 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie likwidacji działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie likwidacji działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych.

W okresie od dn.26 czerwca 1985 r. do 14 grudnia 2000 r. Podatnik prowadził działalność gospodarczą indywidualnie jako osoba fizyczna opodatkowaną w formie karty podatkowej i od momentu wejścia podatku VAT w roku 1993 do dn. likwidacji działalności gospodarczej był zwolniony z podatku VAT ze względu na opłacanie podatku dochodowego w formie karty podatkowej. W grudniu 2000 r. zlikwidował ww. działalność gospodarczą.

Następnie w lipcu 2001 r. zarejestrował ponownie swoją działalność i od O1 sierpnia 2001 r. rozpoczął jej prowadzenie indywidualnie jako osoba fizyczna czynny podatnik VAT i nadal do chwili obecnej prowadzi tę działalność indywidualnie jako osoba fizyczna czynny podatnik VAT. VV 1995 r. zakupił na rachunki uproszczone z wyszczególnioną kwotą podatku VAT następujące maszyny:

Obydwie te maszyny przyjął do używania w swojej działalności gospodarczej jako składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (środki trwałe).

W grudniu 2000 r. przed likwidacją działalności gospodarczej przekazał nieodpłatnie ww. maszyny żonie, która przyjęła je do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Następnie w sierpniu 2001 r. żona, nieodpłatnie przekazała mu te maszyny i Podatnik przyjął je do swojej na nowo rozpoczętej działalności gospodarczej jako składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Maszyny te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Ani w momencie zakupu tych maszyn w 1995 r. ani w momencie bezpłatnego przyjęcia tychże maszyn w sierpniu 2001 r. Podatnik nie obniżał kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W okresie od sierpnia 2001 do dnia dzisiejszego obydwie te maszyny nie były ulepszane, a jedynie Wyważarka była poddana remontowi, od kosztów którego była obniżona kwota podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Maszyny te w dalszym ciągu są używane przeze Podatnika jako środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej. Obecnie noszę się on z zamiarem likwidacji działalności gospodarczej i zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i w związku z tym zamierza on ww. maszyny zbyć przed dniem likwidacji działalności gospodarczej bądź w przypadku braku możliwości zbycia tychże maszyn pozostawić je w swojej działalności gospodarczej na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu w związku z likwidacją działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1. W świetle ustawy VAT ostatnie nabycie tych maszyn przeze mnie nastąpiło w sierpniu 2001 r. tj. w momencie nieodpłatnego przekazania ich przez żonę i przyjęcie ich przeze mnie do na nowo rozpoczętej działalności gospodarczej. Takie nabycie na mocy art. 19 Ustawy z dn. 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego nie dawało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, gdyż w przypadku nieodpłatnego przyjęcia nie wystąpił podatek naliczony. W związku z powyższym uważam, że w stosunku do tych towarów (maszyn) nie miałem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i w przypadku dostawy tych towarów (maszyn) można zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, a w przypadku gdyby ww. maszyny nie były przedmiotem dostawy towarów do dnia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu w związku z likwidacją działalności gospodarczej nie należy ujmować ww. maszyn w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 Ustawy o VAT.

Ad. 2. Za podstawę opodatkowania należy przyjąć cenę aktualną (bez podatku) jaką należałoby w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu zapłacić za te towary (maszyny) uwzględniając przy jej ustalaniu zużycie i utratę wartości rynkowej tychże maszyn. Takie zrozumienie podstawy opodatkowania ( art. 29 ust. 10 w związku z art. 14 ust. 8 Ustawy o VAT) należy przyjąć w kontekście przepisów unijnych art. 72 dyrektywy 2006/112/WE jak i odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację poselską Nr. 3080 z 2008 r.

Na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że mające być przedmiotem dostawy towary będą spełniały w dniu sprzedaży kryteria towaru używanego. Ponadto z wniosku wynika, iż przy nabyciu przedmiotowych towarów Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (przedmiotowe maszyny Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od żony). Zatem uznać należy, iż spełnione zostały przesłanki wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego, stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż towarów będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14 (...). Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 (...), podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień (...) zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu zwany dalej "spisem z natury".

Na podstawie art. 14 ust. 6, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu (...) zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 8 tej ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10. Stosownie do przepisu art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Biorąc więc pod uwagę przywołane uregulowania ustawy o VAT, wskazać należy, iż w przypadku ujęcia towarów w spisie z natury, podstawą opodatkowania jest cena nabycia bądź koszt ich wytworzenia, określone w momencie ich dostawy, tj. w momencie ujęcia powyższych towarów w remanencie likwidacyjnym, sporządzanym - zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT - na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że podstawą opodatkowania, a więc wartością w jakiej należy wykazać wartość towaru w spisie z natury, jest cena nabycia (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym należy sporządzić spis z natury (tj. dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu), czyli cena jaką zapłaciłby Wnioskodawca za przedmiotowe towary w dniu dostawy.

Jednakże zgodnie z art. 14 ust. 4, przepis ust. 1 (...) stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego, stwierdzić należy, że towary w stosunku do których nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie podlegają obowiązkowi ujęcia tych towarów w spisie z natury, o którym jest mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.