IPPP2/443-1059/11-2/KAN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana/Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) posiada nie mającą osobowości prawnej jednostkę organizacyjną centrum edukacyjne I. Wnioskodawca w ramach działalności centrum edukacyjnego I. zajmuje się upowszechnianiem i pogłębianiem wiedzy technicznej z zakresu:

* produktów i technologii I.,

* zarządzania projektami opartego na metodyce project management institute (pmi),

* information technology infrastructure library (itil).

Klientami Wnioskodawcy są m.in. jednostki sektora finansów publicznych, a uczestnikami szkoleń są pracownicy jednostek sektora finansów publicznych. Celem szkoleń prowadzonych w ramach centrum edukacyjnego I. jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników szkolenia. Szkolenia proponowane przez Wnioskodawcę dobierane są do indywidualnych potrzeb ich uczestników tak, aby rozwijać i doskonalić ich umiejętności zawodowe.

Szkolenie przeprowadzane przez centrum edukacyjne I. dla jednostek sektora finansów publicznych finansowane są często:

* w 100% z środków publicznych, lub

* w ponad 70% z środków publicznych

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prowadzone przez niego usługi kształcenia zawodowego dla dorosłych nie stanowią usług wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Wnioskodawca wskazuje, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 7 września 1961 r., o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572). Wnioskodawca prowadzi działalność oświatową w oparciu o wpis do krajowego rejestru sądowego (dalej: KRS) zgodnie z art. 83a ust. 2 ustawy o systemie oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podstawowa stawka podatku VAT wynosi co do zasady 22%. Jakkolwiek w myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie pomiędzy 1 stycznia 2011 r. a 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f podstawowa stawka podatku VAT wynosi 23%.

W dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Omawiana nowelizacja wprowadziła art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT, regulujący zwolnienie z podatku od towarów i usług edukacyjnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez

* jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

* uczelnie, jednostki naukowe polskiej akademii nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku od towarów i usług, usługi kształcenia zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT:

* prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

* świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu ustawy o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

* finansowane w całości ze środków publicznych

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia usług kształcenia zawodowego, mając na względzie, że celem nowelizacji było dostosowanie polskiej ustawy o VAT do prawa Unii Europejskiej, należy sięgnąć do tegoż prawa, aby zdefiniować zakres usług kształcenia zawodowego. Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/11 2/WE Rady z dnia 25 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L nr 347, str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne i wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związaną, prowadzoną przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Jednocześnie, należy wskazać, że zgodnie z art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2008/112/we w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L z 2011, nr 77, poz. 1; dalej: rozporządzenie Rady UE), usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/we obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przepisy rozporządzenia Rady UE usługi świadczone przez wnioskodawcę należy traktować jako usługi kształcenia zawodowego. Dodatkowo, mając na względzie, że usługi te są w 100% finansowane są ze środków publicznych, w ocenie wnioskodawcy podlegają one zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Zaprezentowane wyżej stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2011 r., nr IPPP3/443-219/11-4/SM, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 kwietnia 2011 r., nr IPPP1/443-60/11-5/AW, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 marca 2011 r., nr IPPP1/443-6/11-4/AW.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt i ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podstawowa stawka podatku VAT, wynosi co do zasady 22%, jakkolwiek w myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie pomiędzy 1 stycznia 2011 r. a 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f podstawowa stawka podatku VAT wynosi 23%.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, należy wskazać, że zgodnie z art. 44 rozporządzenia Rady UE usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przepisy rozporządzenia Rady UE usługi świadczone przez Wnioskodawcę należ traktować jako usługi kształcenia zawodowego. Dodatkowo, mając na względzie, że usługi te są w co najmniej 70% finansowane są ze środków publicznych, w ocenie Wnioskodawcy podlegają one zwolnieniu z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia usług kształcenia zawodowego, mając na względzie, że celem nowelizacji było dostosowanie polskiej ustawy o VAT do prawa Unii Europejskiej, należy sięgnąć do tegoż prawa aby zdefiniować zakres usług kształcenia zawodowego. zgodnie bowiem z art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne i wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związaną, prowadzoną przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zaprezentowane wyżej stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 maja 2011 r., nr IPPP1/443-282/11-4/BD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r., nr IPPP3/443-162/11-4/SM, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 marca 2011 r., nr IPPP2/443-954/10-5/MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity, Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy.

Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że od 1 lipca 2011 r. weszły przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 r. dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 23 marca 2011 r.) według których, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) posiada nie mającą osobowości prawnej jednostkę organizacyjną centrum edukacyjne I. Wnioskodawca w ramach działalności centrum edukacyjnego I. zajmuje się upowszechnianiem i pogłębianiem wiedzy technicznej z zakresu:

* produktów i technologii I.,

* zarządzania projektami opartego na metodyce project management institute (pmi),

* information technology infrastructure library (itil).

Klientami Wnioskodawcy są m.in. jednostki sektora finansów publicznych, a uczestnikami szkoleń są pracownicy jednostek sektora finansów publicznych. Celem szkoleń prowadzonych w ramach centrum edukacyjnego I. jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników szkolenia. Szkolenia proponowane przez Wnioskodawcę dobierane są do indywidualnych potrzeb ich uczestników tak, aby rozwijać i doskonalić ich umiejętności zawodowe.

Szkolenie przeprowadzane przez centrum edukacyjne I. dla jednostek sektora finansów publicznych finansowane są często:

* w 100% z środków publicznych, lub

* w ponad 70% z środków publicznych.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prowadzone przez niego usługi kształcenia zawodowego dla dorosłych nie stanowią usług wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Wnioskodawca wskazuje, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 7 września 1961 r., o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572). Wnioskodawca prowadzi działalność oświatową w oparciu o wpis do krajowego rejestru sądowego (dalej: KRS) zgodnie z art. 83a ust. 2 ustawy o systemie oświaty.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności należy stwierdzić, iż decydujące znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT w niniejszej sprawie mają przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 cyt. rozporządzenia wykonawczego, a to z uwagi na fakt, że opisane we wniosku szkolenia finansowane są ze środków publicznych.

Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) są:

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi szkolenia dla pracowników jednostek sektora finansów publicznych, celem szkolenia jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników szkolenia. Szkolenia dobierane są do indywidualnych potrzeb uczestników tak, aby rozwijać i doskonalić ich umiejętności zawodowe. Przeprowadzone przez Centrum usługi szkoleniowe finansowane są w 100% ze środków publicznych.

Zatem biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powyższe przepisy należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia mieszczą się w usługach kształcenia zawodowego, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem osób biorących udział w szkoleniu i mają na celu uaktualnienie i poszerzenie wiedzy do celów zawodowych. Spełniona jest również przesłanka zastosowania tego przepisu, a mianowicie fakt, iż usługa finansowana jest w całości ze środków publicznych.

Należy podkreślić, że zwolnienie usług szkoleniowych, które będą finansowane w całości ze środków publicznych przysługuje jedynie w sytuacji, jeżeli środki, którymi zleceniodawca zapłaci Wnioskodawcy, będą środkami wydatkowanymi przez zleceniodawcę jako środki publiczne.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do powołanych powyżej przepisów, stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe uznać można za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, a z uwagi na fakt, iż są one w całości finansowane ze środków publicznych - usługi te będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) cyt. ustawy.

Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, iż szkolenia przeprowadzane są dla jednostek sektora finansów publicznych i finansowane są często w 100% lub w ponad 70% ze środków publicznych.

Jeżeli chodzi o usługi świadczone przez Centrum, zakwalifikowane jako kształcenie zawodowe, przeprowadzane dla jednostek sektora finansów publicznych, które finansowane są w ponad 70% ze środków publicznych, będą korzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Należy zaznaczyć, iż zwolnienie usług szkoleniowych dotyczy tylko uczestników, których udział jest finansowany w co najmniej 70% ze środków publicznych, natomiast do osób, które swój udział finansują ze środków innych niż publiczne nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT przewidziane § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.