IPPP2/443-1050/14-2/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 17 października 2014 r. (data wpływu 23 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych, których cena nabycia przekracza 10 zł - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych, których cena nabycia przekracza 10 zł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółką") zajmuje się produkcją dystrybucją i sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów (zwanych w dalszej części "produktami") opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi. Produkty Spółki są nabywane przez kontrahentów (podmioty prowadzące działalność gospodarczą), z którymi Spółka związana jest umowami handlowymi, w celu dalszej odsprzedaży. W celu zwiększenia atrakcyjności produktów, Spółka prowadzi szereg działań promocyjnych, jednym z takich działań jest przekazywanie kontrahentom nieodpłatnie materiałów o charakterze reklamowym i informacyjnym. Wśród materiałów jakie są przekazywane kontrahentom znajdują się wykonane z kartonu: stojaki (standy) na produkty, nadstawki na palety, wymienne boczki z logo produktów do regałów metalowych i ekspozytory (zwane łącznie "materiałami"). Materiały te służą wyłącznie do ekspozycji produktów Spółki i oznaczone są jej logo oraz / lub logo marek, których dystrybutorem jest Spółka. Rolą tych materiałów jest wyróżniać produkty Spółki na tle innych produktów, wprowadzać porządek i ułatwiać prezentację produktów, mającą na celu zachęcenie potencjalnych konsumentów do zakupu. Jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia przekazywanych materiałów wynosi powyżej 10 zł. Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT związanego z zakupem ww. materiałów. Przekazywane materiały pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy wspomagającego sprzedaż produktów. W związku z tym, że celem przekazywanych materiałów jest wyeksponowanie, prezentacja produktów w punktach sprzedaży, nie posiadają one dla otrzymującego je kontrahenta jakiejkolwiek wartości użytkowej. Brak wartości użytkowej i handlowej materiałów dla kontrahenta Spółki wynika z faktu, iż są one przeznaczone dla konkretnych produktów danego producenta (oznaczone logo) oraz ich nietrwałości, a w konsekwencji braku możliwości ich dalszej eksploatacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, w opisanym powyżej stanie faktycznym, nieodpłatne przekazanie kontrahentom, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, materiałów o charakterze reklamowym i informacyjnym, których cena nabycia przekracza 10 zł i które nie mają wartości użytkowej ani handlowej dla kontrahenta, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie drukowanych materiałów reklamowych związanych z ekspozycją produktów nie stanowi dostawy towarów będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT. W ocenie Spółki, u otrzymującego je kontrahenta nie nastąpi realne przysporzenie ani konsumpcja z tytułu przekazania tych przedmiotów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów. W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy VAT przez odpłatną dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym jak wskazuje ust. 2 tego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu ust. 2. nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

W świetle przedstawionych wyżej uregulowań należy zauważyć, iż nieodpłatne przekazywanie prezentów (w tym przypadku drukowanych materiałów reklamowych), w tym tych, których wartość przekracza kwoty wskazane w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, stanowią jedynie zachętę do skorzystania z określonych produktów poprzez ich lepsze wyeksponowanie. Kontrahent nie uzyskuje możliwości korzystania z tego towaru w sensie ekonomicznym. Materiały, które mają charakter reklamowy nie są przekazywane na cele osobiste osób wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Jak wskazano powyżej, materiały te są przekazywane jedynie w celu zwiększenia obrotów Spółki. Przekazane drukowane materiały informacyjne i reklamowe nie stanowią również darowizny, gdyż w efekcie darowizny następuje zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów obdarowanego (kontrahenta). W przedstawionej sytuacji nie ma jednak przysporzenia po stronie kontrahenta, gdyż materiały reklamowe nie stanowią dla niego żadnej wartości (nie mogą być przedmiotem obrotu ani wymiany).

Podobne stanowisko wyraził Minister Finansów w publikacji dotyczącej zmian w podatku VAT od 1 kwietnia 2013 r.: "W pierwszej kolejności należy ustalić, czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie będzie to np. katalog czy ulotka - to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami - to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości. Wówczas przekazanie nieodpłatnie takiego kalendarza na cele związane z działalnością będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT".

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych niemających waloru konsumpcyjnego dla kontrahentów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Potwierdzenie stanowiska Spółki możemy znaleźć również w interpretacjach organów podatkowych. Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r. (sygn. IPPP1/443-145/13-2/PR): "rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, w postaci broszur, ulotek, katalogów, standów czy banerów reklamowych stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny i nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe." Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 lutego 2014 r. (sygn. ITPP1/443-1244/13/MN).

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom kartonowych materiałów reklamowych służących wyłącznie do ekspozycji produktów Spółki nie stanowi czynności, które powodują powstanie obowiązku podatkowego w VAT, co wynika z niekonsumpcyjnego charakteru czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3 - zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT - rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

Z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się produkcją, dystrybucją i sprzedażą produktów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi. Produkty Spółki są nabywane przez kontrahentów (podmioty prowadzące działalność gospodarczą), z którymi Spółka związana jest umowami handlowymi, w celu dalszej odsprzedaży. W celu zwiększenia atrakcyjności produktów, Spółka prowadzi szereg działań promocyjnych, jednym z takich działań jest przekazywanie kontrahentom nieodpłatnie materiałów o charakterze reklamowym i informacyjnym. Wśród materiałów jakie są przekazywane kontrahentom znajdują się wykonane z kartonu materiały. Materiały te służą wyłącznie do ekspozycji produktów Spółki i oznaczone są jej logo oraz/lub logo marek, których dystrybutorem jest Spółka. Rolą tych materiałów jest wyróżniać produkty Spółki na tle innych produktów, wprowadzać porządek i ułatwiać prezentację produktów, mającą na celu zachęcenie potencjalnych konsumentów do zakupu. Jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia przekazywanych materiałów wynosi powyżej 10 zł. Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT związanego z zakupem ww. materiałów. Przekazywane materiały pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy wspomagającego sprzedaż produktów. W związku z tym, że celem przekazywanych materiałów jest wyeksponowanie, prezentacja produktów w punktach sprzedaży, nie posiadają one dla otrzymującego je kontrahenta jakiejkolwiek wartości użytkowej. Brak wartości użytkowej i handlowej materiałów dla kontrahenta Spółki wynika z faktu, iż są one przeznaczone dla konkretnych produktów danego producenta (oznaczone logo) oraz ich nietrwałości, a w konsekwencji braku możliwości ich dalszej eksploatacji.

Przy badaniu kwestii opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kartonowych materiałów reklamowych i informacyjnych, które pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy wspomagającego sprzedaż produktów, jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. U podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Podatek VAT obciąża zatem konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Z uwagi na przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz treść przywołanych przepisów należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom materiałów o charakterze reklamowym, o których mowa we wniosku, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Jak wynika z wniosku nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych tj. stojaków (standy) na produkty, nadstawek na palety, wymiennych boczków z logo produktów do regałów metalowych i ekspozytory służą wyłącznie do ekspozycji produktów Spółki, których rolą jest wyróżnienie produktów Spółki na tle innych produktów oraz wprowadzenie porządku i ułatwianie prezentacji produktów, mającą na celu zachęcenie potencjalnych konsumentów do zakupu. Ponadto przedmiotowe materiały nie posiadają dla otrzymującego ich kontrahenta jakiejkolwiek wartości użytkowej. Zatem, należy stwierdzić, że ww. czynność nieodpłatnego przekazania pozostaje poza zakresem podatku VAT ze względu na brak konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokajana jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Tym samym, nieodpłatne przekazanie przedmiotowych materiałów reklamowych i informacyjnych dystrybuowanych przez Spółkę nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na to, że nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów, co oznacza, że nie zostanie wypełniona przesłanka zawarta w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie kontrahentom, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, materiałów o charakterze reklamowym i informacyjnym, których cena nabycia przekracza 10 zł i które nie mają wartości użytkowej ani handlowej dla kontrahenta, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.