IPPP2/443-1038/11-3/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.) uzupełnione pismem (data wpływu 8 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z kontraktu menadżerskiego zawartego ze spółką - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z kontraktu menadżerskiego zawartego ze spółką. Wnioskodawca w odrębnym piśmie (data wpływu 8 września 2011 r.) przesłał dowód opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W oparciu o zawartą w dniu 27 kwietnia 2011 r. umowę - kontrakt menadżerski Wnioskodawca zarządza przedsiębiorstwem "Firma Handlowa M." Spółka z o.o. z siedzibą w W., jako jedyny członek zarządu (dalej jako "Menadżer"). Do dnia zawarcia powyższej umowy pełnił funkcję członka zarządu Spółki jedynie na podstawie aktu powołania. Wnioskodawca jest również 100% jej udziałowcem. Kontrakt menadżerski został zawarty w formie aktu notarialnego zgodnie z art. 210 § 2 Kodeksu Spółek Handlowych. Przepis ten mówi, że w przypadku, gdy wspólnik, o którym mowa w art. 173 § 1, jest zarazem jedynym członkiem zarządu, przepisu § 1 nie stosuje się. Czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego. O każdorazowym dokonaniu takiej czynności prawnej, notariusz zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając wypis aktu notarialnego.

W ramach zawartej umowy, zakresem zarządzania Spółką objęte jest reprezentowanie Spółki na zewnątrz wobec sądów, organów, instytucji, urzędów, osób fizycznych i prawnych, prowadzenie bieżących spraw Spółki związanych z administrowaniem i organizacją pracy Spółki, pełnienie funkcji kierownika zakładu w rozumieniu przepisów prawa pracy, zapewnienie prawidłowego funkcjonowania Spółki - zgodnie z jej celem, umową Spółki oraz kierunkami przyjętymi przez wspólników, koordynowanie i nadzorowanie poszczególnych działów w celu osiągnięcia przez Spółkę jak najlepszej efektywności i zamierzonych wyników, kształtowanie dobrego imienia i pozytywnego wizerunku Spółki wśród pracowników oraz na rynku. Zarządzanie Spółką ma się odbywać na warunkach określonych w kontrakcie menadżerskim, umowie spółki, uchwałach organów spółki, regulaminach spółki oraz obowiązujących przepisach prawa. Kontrakt menadżerski został zawarty na okres do 31 grudnia 2015 r. Umowę tę Wnioskodawca wykonuje w siedzibie Spółki oraz poza nią, z uwzględnieniem wyjazdów służbowych, w zależności od potrzeb wynikających z realizacji kontraktu.

W kontrakcie zapisano, iż Menadżerowi przysługuje wynagrodzenie, przy czym dodano, że wynagrodzenie zostanie powiększone o podatek VAT, jeżeli niniejsza umowa zostałaby uznana przez Menadżera za samodzielną działalność gospodarczą, w świetle art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

Ponadto umowa zawiera uregulowania dotyczące zobowiązania się Spółki do pokrywania kosztów podróży służbowych Menadżera w kraju i zagranicą, uregulowanie dotyczące prawa do 100% wynagrodzenia podczas absencji chorobowej do 33 dni w roku oraz 26 dni przerwy urlopowej w wykonywaniu niniejszego kontraktu. Ponadto Spółka zobowiązuje się do umożliwiania i finansowania udziału Menadżera w kursach, szkoleniach i seminariach w kraju i zagranicą, których tematyka ściśle związana jest z działalnością Spółki oraz przedmiotem niniejszego kontraktu oraz przyczynić się może do wzrostu przychodów Spółki.

W kontrakcie menadżerskim jest także zapis, że Spółka (Zleceniodawca) ponosi pełną odpowiedzialność za wykonanie zleconych czynności wobec osób trzecich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jednoosobowy członek zarządu, który jednocześnie jest 100% udziałowcem danej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który zarządza nią na podstawie kontraktu menadżerskiego, jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania tych czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z definicją przyjętą w doktrynie prawa kontraktem menadżerskim jest umowa oparta na stosunku cywilnoprawnym określonym w art. 750 Kodeksu cywilnego. Z artykułu tego wynika, że do umów o wykonywanie usług, które nie są uregulowane w innych unormowaniach, stosuje się przepisy o zleceniu. Oznacza to, że kontrakt menadżerski jest podobny do umowy zlecenia, aczkolwiek pozostaje w obowiązujących przepisach umową nienazwaną.

Zgodne z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej ustawy o VAT) podatnikami VAT są osoby, które prowadzą działalność gospodarczą, przy czym chodzi o działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Ustawa definiuje pojęcie działalności gospodarczej zupełnie odrębnie i niezależnie od innych ustaw. W konsekwencji, na gruncie ustawy o VAT za podatnika VAT prowadzącego działalność gospodarczą może być uznana osoba, która nie jest przedsiębiorcą (w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.) ani nie uzyskuje przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednocześnie przepisy ustawy przewidują, że stosownie do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, czynnościami których nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą są czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności - prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności, co do warunków wykonywania tych czynności wynagradzania i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z przedstawionych wyżej przepisów prawa wynika, iż przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodów z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT w sytuacji, gdy z tytułu świadczenia ww. usług osoby fizyczne świadczące te usługi są związane ze zlecającym ich wykonanie więzami prawnymi co do:

O ile pierwsze dwa punkty nie budzą wątpliwości, to punkt trzeci wg Strony należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Kontrakt menadżerski zawarty pomiędzy Wnioskodawcą a spółką spełnia wszystkie warunki określone powyżej, gdyż określa warunki wykonywania danych czynności, wynagrodzenie oraz zawiera zapis, że Spółka ponosi pełną odpowiedzialność za wykonanie zleconych czynności wobec osób trzecich.

Oprócz jednak zapisu w umowie odnośnie odpowiedzialności wobec osób trzecich, przepisy obowiązującego prawa także jednoznacznie określają, kto w przypadku umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem (tj. kontrakt menadżerski) odpowiada za zlecone czynności wobec osób trzecich.

Z treści art. 372 § 1 k.s.h. wynika, iż prawo członka zarządu do reprezentowania spółki dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych. Prawa członka zarządu do reprezentowania spółki nie można ograniczyć ze skutkiem prawnym wobec osób trzecich (§ 2 tegoż artykułu). Czynności takie zawsze będą wywoływały skutek na zewnątrz, nawet gdyby dochodziło do ograniczeń. Oznacza to, iż w stosunkach zewnętrznych istnieje odpowiedzialność zlecającego za czynności wykonywane przez członka zarządu, natomiast w stosunkach wewnętrznych będzie rodziło odpowiedzialność odszkodowawczą osób działających wbrew ograniczeniom względem zlecającego.

Z przepisów k.s.h. wynika, iż to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością a nie członkowie zarządu, ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania członków zarządu. Członkowie zarządu zgodnie z art. 293 § 1 k.s.h. są odpowiedzialni jedynie wobec spółki, za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponoszą winy. Wprawdzie przepisy art. 291 i 292 k.s.h. przewidują odpowiedzialność członków zarządu wobec osób trzecich (solidarnie ze spółką), jednak nie dotyczą one czynności członków zarządu podejmowanych po utworzeniu spółki.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 483 § 1 k.s.h. członek zarządu, rady nadzorczej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami statutu spółki, chyba że nie ponosi winy. Z powyższego wynika, iż zarząd działa jako organ osoby prawnej, a nie podmiot od niej niezależny. W konsekwencji, za działania członków zarządu wobec osób trzecich odpowiedzialność ponosi Spółka. Natomiast członek zarządu odpowiada wobec Spółki za szkodę wyrządzoną z jego winy. Jest to odpowiedzialność na zasadzie winy wyłącznie wobec spółki.

W oparciu o powyższe należy wskazać, iż za podatnika podatku od towarów i usług nie uznaje się osoby, która tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami, korzystając wyłącznie lub przede wszystkim z organizacji i infrastruktury podmiotu na rzecz którego będzie wykonywać czynności.

Reasumując stwierdzić należy, iż sprawowana przez Wnioskodawcę czynność zarządzania Spółką na podstawie zawartego kontraktu menadżerskiego, nie stanowi samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a Menadżer jako osoba pełniąca funkcję jedynego członka zarządu i uzyskująca z tego tytułu przychody, nie jest uznawany w świetle art. 15 ustawy o VAT za podatnika tego podatku.

Należy jeszcze zauważyć, że w wyroku z dnia 19 lipca 2007 r. K11/06 OTK-A 2007/7/81 Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście ustawodawca uznał przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przepisy kwalifikujące przychody z działalności menadżerskiej (nawet wykonywanej przez przedsiębiorcę) do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, zostały uznane za zgodne z przepisami Konstytucji RP. Wobec powyższego, czynności wykonywane przez Menadżera (Wnioskodawcę) podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów Wnioskodawca stwierdza, iż z tytułu czynności wykonywanych przez Stronę na podstawie ww. kontraktu menadżerskiego, jako członek zarządu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2. wyżej cytowanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do treści art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Czynności realizowanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych oraz realizowanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podlegającą opodatkowaniu wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby je wykonujące są związane ze zlecającym ich wykonywanie więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy usługobiorcą, a usługodawcą jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w oparciu o zawartą w dniu 27 kwietnia 2011 r. umowę - kontrakt menedżerski, Wnioskodawca świadczy usługę zarządczą na rzecz Spółki, jako członek jej zarządu (Menadżer). W ramach zawartej umowy Wnioskodawca reprezentuje Spółkę na zewnątrz oraz prowadzi wszystkie jej sprawy. Umowa obowiązuje do 31 grudnia 2015 r. Umowę tą Wnioskodawca wykonuje w siedzibie Spółki oraz poza nią, z uwzględnieniem wyjazdów służbowych, w zależności od potrzeb wynikających z realizacji kontraktu. Menadżerowi przysługuje wynagrodzenie, przy czym dodano, że wynagrodzenie zostanie zwiększone o należny od tego podatek VAT, jeżeli ta umowa zostanie uznana przez Menadżera za samodzielną działalność gospodarczą. Ponadto, umowa zawiera uregulowanie dotyczące prawa Menadżera do 26 - dniowej przerwy urlopowej, 100% wynagrodzenia w czasie absencji chorobowej, zwrotu kosztów podróży służbowych. Spółka zgadza się także na pokrycie wszelkich kosztów szkoleń, których tematyka ściśle związana jest z działalnością Spółki. W kontrakcie menadżerskim jest także zapis, że Spółka (Zleceniodawca) ponosi pełną odpowiedzialność za wykonanie zleconych czynności wobec osób trzecich.

Mając na uwadze powyższe oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podpisany kontrakt menedżerski spowoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego zleceniobiorca (podatnik) związany będzie ze zlecającym wykonanie czynności (osobą prawną lub jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej) więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zlecającym a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie. Wobec tego Wnioskodawca z tytułu posiadanego kontraktu menedżerskiego nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, iż zawarty przez Wnioskodawcę kontrakt menedżerski ze Spółką podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.