IPPP2/443-1011/13-3/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2013 r. (data wpływu 20 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży miejsc postojowych - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży miejsc postojowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna oddała do użytkowania budynek mieszkalny wraz z lokalami użytkowymi tj. 31 miejsc postojowych w hali garażowej dnia 23 czerwca 2010 r. Spółka dnia 27 lipca 2010 r. dokonała sprzedaży pierwszego miejsca postojowego oznaczonego numerem 12 w hali garażowej na podstawie aktu notarialnego. Sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg najwyższej stawki VAT.

W dniu 16 grudnia 2010 r. Spółka wynajęła na podstawie umowy najmu stanowiska garażowego miejsce postojowe oznaczone nr 15. Spółka odprowadza od umowy najmu podatek VAT wg najwyższej stawki. Od stycznia 2011 r. spółka wynajęła pozostałe, niesprzedane miejsca postojowe na podstawie umowy najmu stanowiska garażowego opodatkowanej 23% stawką VAT. W przyszłości Spółka planuje sprzedać wszystkie miejsca postojowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodne z prawem będzie skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT przy sprzedaży miejsc postojowych jako dostawa towaru zwolniona z VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy,

Od stycznia 2009 r. nastąpiła zmiana definicji pierwszego zasiedlenia, na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. W związku z tym, że umowy najmu garaży miały charakter pierwszego zasiedlenia i były opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT, a 2 lata od momentu najmu stanowiska garażowego oznaczonego numerem 15 minęły 16 grudnia 2012 r., natomiast dla pozostałych miejsc postojowych 2 lata minęły w styczniu 2013 sprzedaż miejsc postojowych jako dostawa zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT jest na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Stosownie do art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług zbycie nieruchomości, a także udziału we współwłasności nieruchomości należy więc traktować w kategorii sprzedaży towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ww. ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy nowo wybudowany lub zmodernizowany obiekt lub jego część zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż zarówno sprzedaż jak i dzierżawa czy najem wykonane przez podatnika podlegają opodatkowaniu.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca oddał 23 czerwca 2010 r. do użytkowania budynek mieszkalny wraz z lokalami użytkowymi tj. 31 miejsc postojowych w hali garażowej. Spółka 27 lipca 2010 r. dokonała sprzedaży pierwszego miejsca postojowego oznaczonego numerem 12. Sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg najwyższej stawki VAT. W dniu 16 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wynajął, na podstawie umowy najmu stanowiska garażowego, miejsce postojowe oznaczone nr 15. Od stycznia 2011 r. spółka wynajęła pozostałe, niesprzedane miejsca postojowe, na podstawie umowy najmu stanowiska garażowego. Wnioskodawca odprowadza od umów najmu podatek VAT. W przyszłości Spółka planuje sprzedać wszystkie miejsca postojowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, przy sprzedaży miejsc postojowych.

Odnosząc się do wątpliwości niniejszego wniosku w pierwszej kolejności ustalić należy kiedy miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynął od tego momentu do dokonania zamierzonej dostawy przedmiotowych miejsc postojowych. Kluczowym w niniejszych okolicznościach jest przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszych okolicznościach miejsca postojowe w hali garażowej oddane zostały do użytkowania 23 czerwca 2010 r. W dniu 16 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wynajął, na podstawie umowy najmu stanowiska garażowego, miejsce postojowe oznaczone nr 15. Od stycznia 2011 r. wynajął pozostałe, niesprzedane miejsca postojowe. Wnioskodawca odprowadza od powyższych umów najmu podatek VAT. W związku z powyższym, sprzedaż przedmiotowych miejsc postojowych nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług doszło w momencie oddania przedmiotowych miejsc postojowych w opodatkowany najem. Ponadto od momentu pierwszego zasiedlenia przedmiotowych miejsc postojowych minął okres dłuższy niż dwa lata. Z uwagi na powyższe, sprzedaż przedmiotowych miejsc postojowych będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych uregulowań należy stwierdzić, że skoro niesprzedane miejsca postojowe oddane zostały w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług i od tego momentu upłynął okres dłuższy niż 2 lata zatem do przedmiotowej sprzedaży miejsc postojowych zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.