IPPP2/443-100/11-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności rozliczania podatku VAT strukturą w przypadku udzielania nieoprocentowanych pożyczek udziałowcowi - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności rozliczania podatku VAT strukturą w przypadku udzielania nieoprocentowanych pożyczek udziałowcowi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje udzielanie jednemu ze swoich udziałowców (wspólników), będącego komandytariuszem we Wnioskodawcy, nieoprocentowanej pożyczki. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności, przychody z której byłyby opodatkowane stawką VAT zwolnioną. Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał żadnych przychodów opodatkowanych stawką VAT zwolnioną. Jednocześnie Wnioskodawca uzyskuje i będzie uzyskiwał przychody opodatkowane, w tym głównie stawką podstawową VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielanie nieoprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę swojemu udziałowcowi spowoduje konieczność rozliczania podatku VAT naliczonego strukturą.

Wnioskodawca uważa, że udzielanie nieoprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę swojemu udziałowcowi nie spowoduje konieczności rozliczania podatku VAT naliczonego strukturą, ponieważ u Wnioskodawcy nie będzie występowała sprzedaż zwolniona od VAT.

Stanowisko Podatnika znajduje pełne potwierdzenie w interpretacji indywidualnej o sygn. IPPP1-443-1084/10-2/AS otrzymanej w dniu 21 stycznia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Aby dane działanie podlegało opodatkowaniu, muszą być przy tym łącznie spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Istota umowy pożyczki została wskazana w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do ich zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek obrotem, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, są odsetki od udzielonej pożyczki.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje udzielanie jednemu ze swoich udziałowców (wspólników) nieoprocentowanych pożyczek, tj. bez wynagrodzenia.

Z uwagi na fakt, iż Spółka zamierza udzielać pożyczek nieoprocentowanych, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi z tytułu ich udzielania obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Skoro więc Wnioskodawca będzie udzielał udziałowcowi nieoprocentowanych pożyczek, uznać należy, iż będzie świadczył te usługi nieodpłatnie.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem - nie podlegają opodatkowaniu. Jednak tak jak w przypadku dostawy towarów (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT), również w przypadku świadczenia usług określono wyjątki od tej zasady, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Stosownie do art. 8 ust. 2 powołanej ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z analizy powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż aby nieodpłatne świadczenie usług na rzecz udziałowca uznane było za usługę podlegającą opodatkowaniu muszą zostać łącznie następujące warunki:

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie niespełniona jest jedna z przesłanek zawartych w wyżej powołanym art. 8 ust. 2 ustawy o VAT warunkujących uznanie nieodpłatnie świadczonej usługi za usługę odpłatną podlegającą opodatkowaniu, bowiem Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych z nieodpłatnie świadczoną usługą udzielenia pożyczki.

W konsekwencji udzielanie przez Spółkę jednemu ze swoich udziałowców nieoprocentowanych pożyczek, nie wypełnia dyspozycji zawartej w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, zatem stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 90 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W treści złożonego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż nie prowadzi i nie będzie prowadził żadnej działalności, z której przychody opodatkowane byłyby stawką zwolnioną. Jednocześnie Wnioskodawca uzyskuje i będzie uzyskiwał przychody opodatkowane, w tym głównie stawką podstawową VAT. Natomiast usługa udzielania nieoprocentowanych pożyczek udziałowcowi, jak wyżej wskazano, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Reasumując usługa udzielania nieoprocentowanych pożyczek udziałowcowi, jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie spowoduje konieczności rozliczania podatku VAT naliczonego proporcją w myśl art. 90 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.