IPPP1/4512-950/15-5/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 10 grudnia 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 listopada 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek o nr 75 oraz 59/2 dokonanej po ewentualnej rozbiórce posadowionych na nich obiektów (budynków i elementów wyciągu) przed dokonaniem planowanej dostawy działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek o nr 75 oraz 59/2 dokonanej po ewentualnej rozbiórce posadowionych na nich obiektów (budynków i elementów wyciągu) przed dokonaniem planowanej dostawy działek.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 grudnia 2015 r., złożonym w dniu 8 grudnia 2015 r., na wezwanie Organu z dnia 26 listopada 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy przysługuje prawo własności nieruchomości gruntowych pięciu działek, które zostały przeznaczone do sprzedaży. Nieruchomość dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W księdze wieczystej działka 59/2 oznaczona jest symbolem BI - inne tereny zabudowane, działki nr 30/4, nr 74, nr 75 oraz nr 76 oznaczone jako PS - pastwiska trwałe. Przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę zostało dokonane przez Ministra Sportu i Turystyki na podstawie aktu notarialnego z dnia 15 lutego 2011 r.

Z ww. aktu notarialnego i powołanego w nim wypisu z rejestru gruntów dla działki 59/2 wynika, że na działce tej znajduje się budynek o funkcji "inne niemieszkalne" o powierzchni zabudowy 22 m² (dwadzieścia dwa metry kwadratowe) posiadający jedną kondygnację naziemną. Wszystkie ww. działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

1. Działka nr 74 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem: ZL8 Tereny lasów (ok. 30%) i ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków (ok.70%).

2. Działki nr 75 i nr 76 położone są w obszarze oznaczonym symbolem ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków.

3. Działki nr 30/4 i nr 59/2 położone są w obszarze oznaczonym symbolem: 1 R - Tereny rolne.

Uchwała Rady Miasta z dnia 30 września 2010 r. w sprawie Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru urbanistycznego nazwanego F., K., T. obejmuje działki nr 74, 75 i 76. Zgodnie z zapisami tego planu:

 § 4 pkt 15: przeznaczenie podstawowe terenu - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi planu, który zajmuje nie mniej niż 55% jego powierzchni, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;

* § 4 pkt 16: przeznaczenie uzupełniające terenu - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi planu, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem uzupełniającymi zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie uzupełniające nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;

* § 28. Obowiązujące ustalenia dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem: (...) ZL-8 (pow. 33,063 ha):

* § 29. Obowiązujące ustalenia dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem: ZR-20 (pow.10,4190 ha);

* istniejąca zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa dopuszczona do zachowania,

* konieczne obiekty i sieci infrastruktury technicznej,

* dla terenów oznaczonych symbolem ZR-2, ZR-3, ZR-14, ZR-18, ZR-19 ZR-20 dopuszcza się lokalizację obiektów i urządzeń związanych z obsługą tras narciarskich, w szczególności stacji dolnych i górnych wyciągów narciarskich, wraz z konieczną infrastrukturą techniczną,

* platform widokowych w miejscach wskazanych na rysunku planu jako punkty widokowe i ciągi widokowe,

* wiat dla turystów o charakterze ogólnodostępnym,

* obiektów małej architektury służących obsłudze ciągów widokowych i punktów widokowych, takich jak: tablice informacyjne, ławki, pojemniki na śmieci,

* koniecznych obiektów infrastruktury technicznej,

Uchwała Rady Miasta z dnia 31 lipca w sprawie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru G. I" obejmuje działki nr 30/4 i 59/2. Zgodnie z zapisami tego planu;

* § 3 ust. 1 pkt 9 przeznaczeniu podstawowym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, który zajmuje nie mniej niż 55% jego powierzchni, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;

* pkt 10 przeznaczeniu dopuszczalnym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem dopuszczalnym zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie dopuszczalne nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;

* § 7 ust. 1: Tereny rolne oznaczone symbolami 1 R - pow. 77,87 ha.

Obowiązują następujące zasady zagospodarowania terenów:

Działki nr 74, 76 i 30/4 są niezabudowane, na działkach nr 75 i nr 59/2 zlokalizowane są elementy starego nieczynnego orczykowego wyciągu narciarskiego (słupy, kołowrót), na działce nr 75 znajduje się budynek stacji dolnej tego wyciągu (wymiar budki: 3,60 m x 5,15 m), a na działce nr 59/2 budynek stacji górnej (wymiar budki: 5,5 m x 4,0 m).

Budynki stacji dolnej i górnej oraz wyciąg orczykowy zostały postawione przez Wnioskodawcę w roku 1977, protokół odbioru końcowego z dnia 2 stycznia 1978 r. Zadanie zrealizowane zostało przed wejściem wżycie ustawy o podatku VAT, Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na ulepszenie żadnego z tych obiektów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych obiektów.

Na podstawie Decyzji nr 2 Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu i Wojewody Nowosądeckiego z dnia 23 stycznia 1979 r. oraz na podstawie zarządzenia wewnętrznego dyrektora Ośrodka z dnia 16 marca 1979 r. protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 19 marca 1979 r. wyciąg narciarski wraz z kompletem kluczy do budynków stacji górnej i dolnej został przekazany do Ośrodka. Zawarte zostały umowy dzierżawy regulujące stronę prawną użytkowanych terenów pod wyciąg i upoważniające stronę przejmującą do 20-letniego okresu użytkowania.

Według uzyskanych informacji, wyciąg i budynki stacji dolnej i górnej prawdopodobnie przez Ośrodek, bądź też Urząd Miasta zostały sprzedane osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie posiada w tym zakresie precyzyjnych informacji.

Wnioskodawca nie posiada informacji (brak jest dokumentów), czy przekazanie wyciągu i budynków stacji dolnej i górnej miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny, ani czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie powyższych obiektów w rozumieniu ustawy VAT. Wnioskodawca nie posiada też informacji czy OSiR "H.", a także późniejsi nabywcy dokonali ulepszenia przedmiotowych obiektów oraz czy po ewentualnym ulepszeniu oddane zostały one do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, jakiemuś innemu nabywcy lub użytkownikowi.

Przedmiotowe grunty (działki opisane powyżej) były w latach 2004-2007 dzierżawione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej umowy, osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia wyciągu narciarskiego.

Prawo budowlane nie definiuje pojęcia "trwałego związania z gruntem". Pojęcie "trwałego związania z gruntem" sprowadza się zatem do posadowienia obiektu na tyle trwale, by zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie, czy przemieszczenie na inne miejsce. Budynki stacji są trwale związane z gruntem w takim rozumieniu.

Sprzedaż ww. nieruchomości nastąpi w drodze przetargu, nie można więc określić kto będzie ewentualnym nabywcą. Przed dokonaniem sprzedaży właściciel wyżej opisanych nieruchomości gruntowych (Wnioskodawca) nie będzie dokonywał rozbiórki posadowionych na działkach 75 i 59/2 budynków górnej i dolnej stacji i elementów wyciągu. Wnioskodawca podejmował próbę wezwania domniemanego właściciela (nabywcy) wyciągu narciarskiego oraz budynków stacji dolnej i górnej do rozbiórki tych obiektów, jednak bez rezultatu.

Przedmiotowe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie była dla nich wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Obecnie toczy się postępowanie administracyjne prowadzone przez Starostę w trybie art. 136 i n. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. Z 2015 r., poz. 782 z późn. zm.) z wniosku o zwrot nieruchomości oznaczonej jako działka ewid. 59/2 obr. i działka ewid. 30/4 obr. 16. Istnieje prawdopodobieństwo zakończenia postępowania administracyjnego decyzją o zwrocie działek 59/2 i 30/4 za odszkodowaniem mimo, iż działki te zostały nabyte przez COS w roku 1977, a cel publiczny na jaki miały zostać przeznaczone został zrealizowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 2, sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 10 grudnia 2015 r.):

Czy ewentualna rozbiórka obiektów (budynków i elementów wyciągu) przed dokonaniem planowanej dostawy działek 75 i 59/2 będzie miała wpływ na stawkę podatku VAT. Czy można zastosować stawkę zw na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Pojęcie terenów budowlanych zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Pod tym terminem rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według stanowiska Wnioskodawcy dostawa przedmiotowych działek będzie zwolniona z podatku VAT.

Zgodnie z planem zagospodarowania podstawowe przeznaczenie tych działek to:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Ustawa o podatku VAT w art. 2 pkt 33 definiuje pojęcie terenów budowlanych. Oznacza to, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status inny niż budowlany (np. grunty o charakterze rolnym, leśnym, pastwiska, łąki, nieużytki itp.) oraz gruntów innych niż przeznaczone pod zabudowę. Możliwość zrealizowania na danym terenie jakiejkolwiek budowli, a zwłaszcza jakiegokolwiek obiektu małej architektury nie przesądza jeszcze o zakwalifikowaniu danego obszaru jako terenu przeznaczonego pod zabudowę. O charakterze terenu, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast nie jest istotna możliwość zabudowy, jeśli ma ona charakter uzupełniający w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu. Ustawodawca wskazał bowiem w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT na generalne przeznaczenie terenu pod zabudowę, a nie możliwość zrealizowania na danym terenie jakiegokolwiek obiektu budowlanego.

Ponieważ na terenie działek znajdują się budynki i elementy wyciągu narciarskiego, pozostaje do rozważenia kwestia zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT. Zwalnia się bowiem od opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jeżeli zastosowanie zwolnienia na podstawie powołanej wyżej podstawy prawnej nie jest możliwe, wówczas można skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Stanowi on, iż zwalnia się z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

W ocenie Wnioskodawcy, przy powyższej transakcji dostawy pięciu działek należy uwzględniać tylko dostawę gruntu niezabudowanego, ponieważ budynki dolnej i górnej stacji oraz elementy wyciągu nie figurują w ewidencji księgowej Wnioskodawcy. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Uniezależnienie "dostawy towarów" od czynności prawnej towarzyszącej wydaniu towarów pozwala także na wydzielenie z czynności prawnej pewnego fragmentu, czy też uznanie, że czynność prawna będzie uznana za dostawę tylko w określonej części.

Przykładowo w orzeczeniu C-291/92 (Finanzamt Olzen v. Dieter Ambrecht) ETS uznał, że sprzedaż budynku pełniącego funkcję pensjonatu, w którym jednakże wyodrębniona była prywatna część mieszkalna przez osobę fizyczną prowadzącą pensjonat, jest dostawą towarów tylko w części dotyczącej przeniesienia własności pensjonatu. Tylko bowiem względem tej części budynku sprzedawca występował jako podatnik, natomiast w odniesieniu do prywatnej części mieszkalnej nie działał w tym charakterze.

Uniezależnienie treści dostawy towarów od treści cywilnoprawnej sprzedaży pozwala na wydzielenie z całości czynności prawnej takiego jej fragmentu, który może być uznany za dostawę (dokonaną przez podatnika). Cena zbycia została tak skalkulowana, że nie obejmuje wartości budynków dolnej i górnej stacji oraz elementów wyciągu, przedmiotem dostawy będzie więc tylko grunt. Przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy podatnik w ramach jednej transakcji dokonuje dostawy dwóch różnych towarów budynku oraz gruntu, z którym budynek ten jest nierozerwalnie związany. W przypadku Wnioskodawcy przedmiotem dostawy jest jedynie grunt. Ewentualna rozbiórka znajdujących się na działkach obiektów nie ma więc wpływu na stawkę podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze przy dostawie opisanych nieruchomości gruntowych (działek) Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zwrotu nieruchomości, a to działek nr 59/2 i 30/4 na podstawie decyzji administracyjnej wydanej w trybie art. 136 i n. ustawy o gospodarce nieruchomościami, podatek VAT nie obowiązuje.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. określa, iż przez dostawę towarów rozumie się również przeniesienie z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Powyższa regulacja nie jest tożsama z sytuacją, w której dochodzi do zwrotu wywłaszczonej nieruchomości w zamian za zwrot odszkodowania. Czynności związane ze zwrotem wywłaszczonej nieruchomości zostały uregulowane odrębnymi przepisami prawa, natomiast ustawa o podatku od towarów i usług o nich nie stanowi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r., (data wpływu 10 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że zdaniem Wnioskodawcy w przypadku rozbiórki budynków i elementów wyciągu działki 75 i 59/2 stanowić będą teren niezabudowany. W opisanym we wniosku stanie faktycznym dostawa powyższych działek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Natomiast to, czy po dokonaniu dostawy nabywca zburzy budynki oraz elementy wyciągu, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności w aspekcie jej opodatkowania podatkiem VAT w momencie dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem - w świetle przytoczonych powyżej przepisów - grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że przeznaczenie określonego gruntu oceniać należy wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Rozpatrując pojęcie "grunty przeznaczone pod zabudowę" należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.). W rozumieniu tej ustawy przez "budowę" należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (art. 3 pkt 6).

Natomiast "obiektem budowlanym" jest zarówno budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, jak i każdy obiekt budowlany, tj. obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową, a także obiekty małej architektury tzn. niewielkie obiekty, a w szczególności kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki (art. 3 pkt 1, 3 i 4).

Jednocześnie w myśl art. 3 pkt 3a ww. ustawy prawo budowlane, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawcy przysługuje prawo własności nieruchomości gruntowych pięciu działek, które zostały przeznaczone do sprzedaży. Nieruchomość dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W księdze wieczystej działka 59/2 oznaczona jest symbolem BI - inne tereny zabudowane, działki nr 30/4, nr 74, nr 75 oraz nr 76 oznaczone jako PS - pastwiska trwałe.

Przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę zostało dokonane przez Ministra Sportu i Turystyki na podstawie aktu notarialnego z dnia 15 lutego 2011 r. Z ww. aktu notarialnego i powołanego w nim wypisu z rejestru gruntów dla działki 59/2 wynika, że na działce tej znajduje się budynek o funkcji "inne niemieszkalne" o powierzchni zabudowy 22 m² (dwadzieścia dwa metry kwadratowe) posiadający jedną kondygnację naziemną. Wszystkie ww. działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji są działki oznaczone we wniosku nr 75 oraz 59/2.

Ponadto z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że:

1. Działka nr 75 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków.

2. Działka nr 59/2 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem: 1 R - Tereny rolne.

Na działkach nr 75 i nr 59/2 zlokalizowane są elementy starego nieczynnego orczykowego wyciągu narciarskiego (słupy, kołowrót), na działce nr 75 znajduje się budynek stacji dolnej tego wyciągu (wymiar budki: 3,60 m x 5,15 m), a na działce nr 59/2 budynek stacji górnej (wymiar budki: 5,5 m x 4,0 m).

Przedmiotowe grunty (działki opisane powyżej) były w latach 2004-2007 dzierżawione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej umowy, osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia wyciągu narciarskiego.

Przedmiotowe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie była dla nich wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Uchwała Rady Miasta z dnia 30 września 2010 r. w sprawie Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru urbanistycznego nazwanego F., K., T. obejmuje m.in. działkę nr 75. Zgodnie z zapisami tego planu:

* § 4 pkt 15: przeznaczenie podstawowe terenu - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi planu, który zajmuje nie mniej niż 55% jego powierzchni, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;

* § 4 pkt 16: przeznaczenie uzupełniające terenu - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi planu, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem uzupełniającymi zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie uzupełniające nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;

* § 29. Obowiązujące ustalenia dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem: ZR-20 (pow.10,4190 ha);

* istniejąca zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa dopuszczona do zachowania,

* konieczne obiekty i sieci infrastruktury technicznej,

* dla terenów oznaczonych symbolem ZR-2, ZR-3, ZR-14, ZR-18, ZR-19 ZR-20 dopuszcza się lokalizację obiektów i urządzeń związanych z obsługą tras narciarskich, w szczególności stacji dolnych i górnych wyciągów narciarskich, wraz z konieczną infrastrukturą techniczną,

* platform widokowych w miejscach wskazanych na rysunku planu jako punkty widokowe i ciągi widokowe,

* wiat dla turystów o charakterze ogólnodostępnym,

* obiektów małej architektury służących obsłudze ciągów widokowych i punktów widokowych, takich jak: tablice informacyjne, ławki, pojemniki na śmieci,

* koniecznych obiektów infrastruktury technicznej,

Uchwała Rady Miasta z dnia 31 lipca w sprawie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru G. I" obejmuje m.in. działkę nr 59/2. Zgodnie z zapisami tego planu:

* § 3 ust. 1 pkt 9 przeznaczeniu podstawowym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, który zajmuje nie mniej niż 55% jego powierzchni, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;

* pkt 10 przeznaczeniu dopuszczalnym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem dopuszczalnym zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie dopuszczalne nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;

* § 7 ust. 1: Tereny rolne oznaczone symbolami 1 R - pow. 77,87 ha.

Obowiązują następujące zasady zagospodarowania terenów:

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy po ewentualnej rozbiórce obiektów (budynków i elementów wyciągu) przed dokonaniem planowanej dostawy działek 75 i 59/2 będzie miała wpływ na stawkę podatku VAT. Czy można zastosować stawkę zw na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku rozbiórki budynków i elementów wyciągu działki 75 i 59/2 stanowić będą teren niezabudowany oraz, że dostawa powyższych działek będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że planowana dostawa działek o nr 75 i 59/2 dokonana po ewentualnej rozbiórce posadowionych na nich obiektów (budynków i elementów wyciągu) będzie stanowiła dostawę gruntu niezabudowanego.

Natomiast w wyniku analizy przepisów w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ww. niezabudowanych działek, należy stwierdzić, że skoro w przedstawionej sytuacji, w ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 75 obejmujących tereny łąk, pastwisk i nieużytków ustalono następujące przeznaczenie uzupełniające terenu:

* dopuszcza się lokalizację obiektów i urządzeń związanych z obsługą tras narciarskich, w szczególności stacji dolnych i górnych wyciągów narciarskich, wraz z konieczną infrastrukturą techniczną,

jak również w ustalonych zasadach kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu, w liniach rozgraniczających terenów łąk, pastwisk, nieużytków dopuszczono realizację:

* platform widokowych w miejscach wskazanych na rysunku planu jako punkty widokowe i ciągi widokowe,

* wiat dla turystów o charakterze ogólnodostępnym,

* obiektów małej architektury służących obsłudze ciągów widokowych i punktów widokowych, takich jak: tablice informacyjne, ławki, pojemniki na śmieci,

* koniecznych obiektów infrastruktury technicznej,

to działka ta spełnia definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Analogicznie, skoro w przedstawionej sytuacji, w ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 59/2 obejmujących tereny rolne w ustalonych zasadach zagospodarowania terenów dopuszcza się:

* realizację wyciągów narciarskich typu orczyk i obiektów infrastruktury technicznej,

* lokalizację stacji transformatorowej,

* realizację nowych ciągów komunikacyjnych: ciągów spacerowych o szerokości nie większej niż 3 m (ścieżek pieszych i rowerowych, turystycznych tras narciarskich) oraz dróg dojazdowych do pól, na zasadach określonych w przepisach odrębnych,

to działka ta spełnia definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Przy ocenie czy przedmiotowe działki oznaczonych symbolami planu zagospodarowania przestrzennego jako ZR-20 i 1R stanowią tereny budowlane, nie wystarczy analiza ich podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny łąk, pastwisk i nieużytków (działka nr 75) oraz tereny rolne (działka nr 59/2). Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia uzupełniającego / dopuszczalnego tego terenu w którym dopuszczono możliwość lokalizacji ww. obiektów budowlanych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że przedmiotowe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, którego zapisy dotyczące przeznaczenia uzupełniającego / dopuszczalnego tego terenu dopuszczają możliwość lokalizacji ww. obiektów budowlanych.

Zatem planowana dostawa działek o nr 75 i 59/2 dokonana po ewentualnej rozbiórce posadowionych na nich obiektów (budynków i elementów wyciągu) będzie stanowiła dostawę gruntu budowlanego, zatem nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że planowana dostawa działek o nr 75 i 59/2 nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z okoliczności przestawionych we wniosku wynika, ze działki o nr 75 i 59/2 nie były wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku - jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe grunty były w latach 2004-2007 dzierżawione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej umowy, osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia wyciągu narciarskiego. Oznacza to, że nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji planowana dostawa działek o nr 75 i 59/2 dokonana po ewentualnej rozbiórce posadowionych na nich obiektów (budynków i elementów wyciągu) będzie stanowiła dostawę gruntu budowlanego, opodatkowanego - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy - stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował nieprawidłowe stanowisko w sprawie.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie opodatkowania dostawy działek o nr 75 oraz 59/2 dokonanej po ewentualnej rozbiórce posadowionych na nich obiektów (budynków i elementów wyciągu) przed dokonaniem planowanej dostawy działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), natomiast w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz opodatkowania zwrotu nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej przez starostę w trybie art. 136 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) sprawa została rozpatrzona odrębnie.

Jednocześnie wskazać należy, że inne kwestie podnoszone przez Wnioskodawcę odnoszące się do sytuacji w której po dokonaniu dostawy nabywca zburzy budynki oraz elementy wyciągu, nie są przedmiotem niniejszej interpretacji, ponieważ w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił zdarzenia przyszłego i nie sformułował pytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.