IPPP1/4512-950/15-2/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania sprzedaży działek oznaczonych nr 30/4, nr 74 i nr 76 - jest prawidłowe,

* opodatkowania sprzedaży działek oznaczonych nr 59/2 i nr 75 - jest nieprawidłowe,

* opodatkowania zwrotu nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej przez starostę w trybie art. 136 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jeżeli taka decyzja zostanie wydana w stosunku do działek ewid. nr 59/2 i 30/4) - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek, opodatkowania dostawy działek dokonanej po ewentualnej rozbiórce posadowionych na niej obiektów oraz opodatkowaniu zwrotu nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej przez starostę w trybie art. 136 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy przysługuje prawo własności nieruchomości gruntowych pięciu działek, które zostały przeznaczone do sprzedaży. Nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W księdze wieczystej działka 59/2 oznaczona jest symbolem BI - inne tereny zabudowane, działki nr 30/4, nr 74, nr 75 oraz nr 76 oznaczone jako PS - paswiska trwałe.

Przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę zostało dokonane przez Ministra na podstawie aktu notarialnego z dnia 15 lutego 2011 r.

Z ww. aktu notarialnego i powołanego w nim wypisu z rejestru gruntów dla działki 59/2 wynika, że na działce tej znajduje się budynek o funkcji "inne niemieszkalne" o powierzchni zabudowy 22 m² (dwadzieścia dwa metry kwadratowe) posiadający jedną kondygnację naziemną. Wszystkie ww. działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

1. Działka nr 74 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem: ZL8 Tereny lasów (ok. 30%) i ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków (ok.70%).

2. Działki nr 75 i nr 76 położone są w obszarze oznaczonym symbolem ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków.

3. Działki nr 30/4 i nr 59/2 położone są w obszarze oznaczonym symbolem: 1 R - Tereny rolne.

Uchwała Rady Miasta z dnia 30 września 2010 r. w sprawie Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru urbanistycznego, obejmuje działki nr 74, 75 i 76. Zgodnie z zapisami tego planu:

* § 4 pkt 15: przeznaczenie podstawowe terenu - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi planu, który zajmuje nie mniej niż 55% jego powierzchni, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;

* § 4 pkt 16: przeznaczenie uzupełniające terenu - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi planu, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem uzupełniającymi zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie uzupełniające nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;

* § 28. Obowiązujące ustalenia dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem: (...) ZL-8 (pow. 33,063 ha):

* § 29. Obowiązujące ustalenia dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem: ZR-20 (pow.10,4190 ha);

* istniejąca zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa dopuszczona do zachowania,

* konieczne obiekty i sieci infrastruktury technicznej,

* dla terenów oznaczonych symbolem ZR-2, ZR-3, ZR-14, ZR-18, ZR-19 ZR-20 dopuszcza się lokalizację obiektów i urządzeń związanych z obsługą tras narciarskich, w szczególności stacji dolnych i górnych wyciągów narciarskich, wraz z konieczną infrastrukturą techniczną,

* platform widokowych w miejscach wskazanych na rysunku planu jako punkty widokowe i ciągi widokowe,

* wiat dla turystów o charakterze ogólnodostępnym,

* obiektów małej architektury służących obsłudze ciągów widokowych i punktów widokowych, takich jak: tablice informacyjne, ławki, pojemniki na śmieci,

* koniecznych obiektów infrastruktury technicznej,

Uchwała Rady Miasta z dnia 31 lipca w sprawie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmuje działki nr 30/4 i 59/2. Zgodnie z zapisami tego planu;

* § 3 ust. 1 pkt 9 przeznaczeniu podstawowym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, który zajmuje nie mniej niż 55% jego powierzchni, wraz z elementami zagospodarowania uzupełniającego i towarzyszącego, związanymi bezpośrednio z funkcją terenu;

pkt 10 przeznaczeniu dopuszczalnym - należy przez to rozumieć planowany rodzaj przeznaczenia terenu inwestycji (obejmujący jedną, kilka działek ewidencyjnych lub ich część), zgodnie z ustaleniami szczegółowymi, inny niż podstawowe przeznaczenie terenu, który uzupełnia przeznaczenie podstawowe i z nim nie koliduje oraz nie koliduje z innym przeznaczeniem dopuszczalnym zrealizowanym na terenie inwestycji. Przeznaczenie dopuszczalne nie może przekroczyć 45% powierzchni terenu inwestycji i lokalizowane jest na zasadach określonych w ustaleniach szczegółowych;

* § 7 ust. 1: Tereny rolne oznaczone symbolami 1 R - pow. 77,87 ha.

Obowiązują następujące zasady zagospodarowania terenów:

Działki nr 74, 76 i 30/4 są niezabudowane, na działkach nr 75 i nr 59/2 zlokalizowane są elementy starego nieczynnego orczykowego wyciągu narciarskiego (słupy, kołowrót), na działce nr 75 znajduje się budynek stacji dolnej tego wyciągu (wymiar budki: 3,60 m x 5,15 m), a na działce nr 59/2 budynek stacji górnej (wymiar budki: 5,5 m x 4,0 m).

Budynki stacji dolnej i górnej oraz wyciąg orczykowy zostały postawione przez Wnioskodawcę w roku 1977, protokół odbioru końcowego z dnia 2 stycznia 1978 r. Zadanie zrealizowane zostało przed wejściem w życie ustawy o podatku VAT, Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na ulepszenie żadnego z tych obiektów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych obiektów.

Na podstawie Decyzji Przewodniczącego i Wojewody z dnia 23 stycznia 1979 r. oraz na podstawie zarządzenia wewnętrznego dyrektora z dnia 16 marca 1979 r. protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 19 marca 1979 r. wyciąg narciarski wraz z kompletem kluczy do budynków stacji górnej i dolnej został przekazany do Ośrodka. Zawarte zostały umowy dzierżawy regulujące stronę prawną użytkowanych terenów pod wyciąg i upoważniające stronę przejmującą do 20-letniego okresu użytkowania.

Według uzyskanych informacji, wyciąg i budynki stacji dolnej i górnej prawdopodobnie przez Ośrodek, bądź też Urząd Miasta zostały sprzedane osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie posiada w tym zakresie precyzyjnych informacji.

Wnioskodawca nie posiada informacji (brak jest dokumentów), czy przekazanie wyciągu i budynków stacji dolnej i górnej miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny, ani czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie powyższych obiektów w rozumieniu ustawy VAT. Wnioskodawca nie posiada też informacji czy Ośrodek, a także późniejsi nabywcy dokonali ulepszenia przedmiotowych obiektów oraz czy po ewentualnym ulepszeniu oddane zostały one do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, jakiemuś innemu nabywcy lub użytkownikowi.

Przedmiotowe grunty (działki opisane powyżej) były w latach 2004-2007 dzierżawione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej umowy, osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia wyciągu narciarskiego.

Prawo budowlane nie definiuje pojęcia "trwałego związania z gruntem". Pojęcie "trwałego związania z gruntem" sprowadza się zatem do posadowienia obiektu na tyle trwale, by zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie, czy przemieszczenie na inne miejsce. Budynki stacji są trwale związane z gruntem w takim rozumieniu.

Sprzedaż ww. nieruchomości nastąpi w drodze przetargu, nie można więc określić kto będzie ewentualnym nabywcą. Przed dokonaniem sprzedaży właściciel wyżej opisanych nieruchomości gruntowych (Wnioskodawca) nie będzie dokonywał rozbiórki posadowionych na działkach 75 i 59/2 budynków górnej i dolnej stacji i elementów wyciągu. Wnioskodawca podejmował próbę wezwania domniemanego właściciela (nabywcy) wyciągu narciarskiego oraz budynków stacji dolnej i górnej do rozbiórki tych obiektów, jednak bez rezultatu.

Przedmiotowe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie była dla nich wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Obecnie toczy się postępowanie administracyjne prowadzone przez Starostę w trybie art. 136 i n. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. Z 2015 r., poz. 782 z późn. zm.) z wniosku o zwrot nieruchomości oznaczonej jako działka ewid. 59/2 obr. i działka ewid. 30/4 obr. 16. Istnieje prawdopodobieństwo zakończenia postępowania administracyjnego decyzją o zwrocie działek 59/2 i 30/4 za odszkodowaniem mimo, iż działki te zostały nabyte przez Ośrodek w roku 1977, a cel publiczny na jaki miały zostać przeznaczone został zrealizowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż powyższych działek podlega opodatkowaniu stawką podstawową, czy też w zaistniałej sytuacji można zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

2. Czy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zwrot nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez Starostę w trybie art. 136 i n. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jeżeli taka decyzja zostanie wydana w stosunku do działek ewid. nr 59/2 i 30/4).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Pojęcie terenów budowlanych zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Pod tym terminem rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według stanowiska Wnioskodawcy dostawa przedmiotowych działek będzie zwolniona z podatku VAT.

Zgodnie z planem zagospodarowania podstawowe przeznaczenie tych działek to:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Ustawa o podatku VAT w art. 2 pkt 33 definiuje pojęcie terenów budowlanych. Oznacza to, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status inny niż budowlany (np. grunty o charakterze rolnym, leśnym, pastwiska, łąki, nieużytki itp.) oraz gruntów innych niż przeznaczone pod zabudowę. Możliwość zrealizowania na danym terenie jakiejkolwiek budowli, a zwłaszcza jakiegokolwiek obiektu małej architektury nie przesądza jeszcze o zakwalifikowaniu danego obszaru jako terenu przeznaczonego pod zabudowę. O charakterze terenu, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast nie jest istotna możliwość zabudowy, jeśli ma ona charakter uzupełniający w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu. Ustawodawca wskazał bowiem w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT na generalne przeznaczenie terenu pod zabudowę, a nie możliwość zrealizowania na danym terenie jakiegokolwiek obiektu budowlanego.

Ponieważ na terenie działek znajdują się budynki i elementy wyciągu narciarskiego, pozostaje do rozważenia kwestia zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT. Zwalnia się bowiem od opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jeżeli zastosowanie zwolnienia na podstawie powołanej wyżej podstawy prawnej nie jest możliwe, wówczas można skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Stanowi on, iż zwalnia się z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

W ocenie Wnioskodawcy, przy powyższej transakcji dostawy pięciu działek należy uwzględniać tylko dostawę gruntu niezabudowanego, ponieważ budynki dolnej i górnej stacji oraz elementy wyciągu nie figurują w ewidencji księgowej Wnioskodawcy. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Uniezależnienie "dostawy towarów" od czynności prawnej towarzyszącej wydaniu towarów pozwala także na wydzielenie z czynności prawnej pewnego fragmentu, czy też uznanie, że czynność prawna będzie uznana za dostawę tylko w określonej części.

Przykładowo w orzeczeniu C-291/92 (Finanzamt Olzen v. Dieter Ambrecht) ETS uznał, że sprzedaż budynku pełniącego funkcję pensjonatu, w którym jednakże wyodrębniona była prywatna część mieszkalna przez osobę fizyczną prowadzącą pensjonat, jest dostawą towarów tylko w części dotyczącej przeniesienia własności pensjonatu. Tylko bowiem względem tej części budynku sprzedawca występował jako podatnik, natomiast w odniesieniu do prywatnej części mieszkalnej nie działał w tym charakterze.

Uniezależnienie treści dostawy towarów od treści cywilnoprawnej sprzedaży pozwala na wydzielenie z całości czynności prawnej takiego jej fragmentu, który może być uznany za dostawę (dokonaną przez podatnika). Cena zbycia została tak skalkulowana, że nie obejmuje wartości budynków dolnej i górnej stacji oraz elementów wyciągu, przedmiotem dostawy będzie więc tylko grunt. Przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy podatnik w ramach jednej transakcji dokonuje dostawy dwóch różnych towarów budynku oraz gruntu, z którym budynek ten jest nierozerwalnie związany. W przypadku Wnioskodawcy przedmiotem dostawy jest jedynie grunt. Ewentualna rozbiórka znajdujących się na działkach obiektów nie ma więc wpływu na stawkę podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze przy dostawie opisanych nieruchomości gruntowych (działek) Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zwrotu nieruchomości, a to działek nr 59/2 i 30/4 na podstawie decyzji administracyjnej wydanej w trybie art. 136 i n. ustawy o gospodarce nieruchomościami, podatek VAT nie obowiązuje.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. określa, iż przez dostawę towarów rozumie się również przeniesienie z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Powyższa regulacja nie jest tożsama z sytuacją, w której dochodzi do zwrotu wywłaszczonej nieruchomości w zamian za zwrot odszkodowania. Czynności związane ze zwrotem wywłaszczonej nieruchomości zostały uregulowane odrębnymi przepisami prawa, natomiast ustawa o podatku od towarów i usług o nich nie stanowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oznaczonych nr 30/4, nr 74 i nr 76; nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oznaczonych nr 59/2 i nr 75 oraz nieprawidłowe w zakresie opodatkowania zwrotu nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej przez starostę w trybie art. 136 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jeżeli taka decyzja zostanie wydana w stosunku do działek ewid. nr 59/2 i 30/4).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że w przypadku dostaw nieruchomości gruntowych niezabudowanych, opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę).

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji budynku, budowli, ani ich części. W tym celu należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 1 ww. ustawy - Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć:

Z kolei, w myśl z art. 3 pkt 2 cyt. ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 powołanej ustawy - Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy - Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zauważyć należy, że w przypadku budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Jednocześnie, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy przysługuje prawo własności nieruchomości gruntowych pięciu działek, które zostały przeznaczone do sprzedaży. Nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W księdze wieczystej działka 59/2 oznaczona jest symbolem BI - inne tereny zabudowane, działki nr 30/4, nr 74, nr 75 oraz nr 76 oznaczone jako PS - pastwiska trwałe.

Przeniesienie własności nieruchomości na Wnioskodawcę zostało dokonane przez Ministra na podstawie aktu notarialnego z dnia 15 lutego 2011 r. Z ww. aktu notarialnego i powołanego w nim wypisu z rejestru gruntów dla działki 59/2 wynika, że na działce tej znajduje się budynek o funkcji "inne niemieszkalne" o powierzchni zabudowy 22 m² (dwadzieścia dwa metry kwadratowe) posiadający jedną kondygnację naziemną. Wszystkie ww. działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

1. Działka nr 74 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem: ZL8 Tereny lasów (ok. 30%) i ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków (ok.70%).

2. Działki nr 75 i nr 76 położone są w obszarze oznaczonym symbolem ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków.

3. Działki nr 30/4 i nr 59/2 położone są w obszarze oznaczonym symbolem: 1 R - Tereny rolne.

Działki nr 74, 76 i 30/4 są niezabudowane, na działkach nr 75 i nr 59/2 zlokalizowane są elementy starego nieczynnego orczykowego wyciągu narciarskiego (słupy, kołowrót), na działce nr 75 znajduje się budynek stacji dolnej tego wyciągu (wymiar budki: 3,60 m x 5,15 m), a na działce nr 59/2 budynek stacji górnej (wymiar budki: 5,5 m x 4,0 m).

Budynki stacji dolnej i górnej oraz wyciąg orczykowy zostały postawione przez Wnioskodawcę w 1977 r., protokół odbioru końcowego z dnia 2 stycznia 1978 r. Zadanie zrealizowane zostało przed wejściem wżycie ustawy o podatku VAT, Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na ulepszenie żadnego z tych obiektów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych obiektów.

Na podstawie Decyzji Przewodniczącego i Wojewody z dnia 23 stycznia 1979 r. oraz na podstawie zarządzenia wewnętrznego dyrektora Ośrodka z dnia 16 marca 1979 r. protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 19 marca 1979 r. wyciąg narciarski wraz z kompletem kluczy do budynków stacji górnej i dolnej został przekazany do Ośrodka. Zawarte zostały umowy dzierżawy regulujące stronę prawną użytkowanych terenów pod wyciąg i upoważniające stronę przejmującą do 20-letniego okresu użytkowania.

Według uzyskanych informacji, wyciąg i budynki stacji dolnej i górnej prawdopodobnie przez Ośrodek, bądź też Urząd Miasta zostały sprzedane osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie posiada w tym zakresie precyzyjnych informacji.

Wnioskodawca nie posiada informacji (brak jest dokumentów), czy przekazanie wyciągu i budynków stacji dolnej i górnej miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny, ani czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie powyższych obiektów w rozumieniu ustawy VAT. Wnioskodawca nie posiada też informacji czy Ośrodek, a także późniejsi nabywcy dokonali ulepszenia przedmiotowych obiektów oraz czy po ewentualnym ulepszeniu oddane zostały one do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, jakiemuś innemu nabywcy lub użytkownikowi.

Przedmiotowe grunty (działki opisane powyżej) były w latach 2004-2007 dzierżawione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej umowy, osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia wyciągu narciarskiego.

Prawo budowlane nie definiuje pojęcia "trwałego związania z gruntem". Pojęcie "trwałego związania z gruntem" sprowadza się zatem do posadowienia obiektu na tyle trwale, by zapewnić mu stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym, mogącym go zniszczyć lub spowodować przesunięcie, czy przemieszczenie na inne miejsce. Budynki stacji są trwale związane z gruntem w takim rozumieniu.

Sprzedaż ww. nieruchomości nastąpi w drodze przetargu, nie można więc określić kto będzie ewentualnym nabywcą. Przed dokonaniem sprzedaży właściciel wyżej opisanych nieruchomości gruntowych (Wnioskodawca) nie będzie dokonywał rozbiórki posadowionych na działkach 75 i 59/2 budynków górnej i dolnej stacji i elementów wyciągu. Wnioskodawca podejmował próbę wezwania domniemanego właściciela (nabywcy) wyciągu narciarskiego oraz budynków stacji dolnej i górnej do rozbiórki tych obiektów, jednak bez rezultatu.

Przedmiotowe działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie była dla nich wydawana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy sprzedaż powyższych działek podlega opodatkowaniu stawką podstawową, czy też w zaistniałej sytuacji można zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy, przy powyższej transakcji dostawy pięciu działek należy uwzględniać tylko dostawę gruntu niezabudowanego, ponieważ budynki dolnej i górnej stacji oraz elementy wyciągu nie figurują w ewidencji księgowej Wnioskodawcy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku jednoznacznie wynika, że działki o nr 30/4, 74 i 76 stanowią tereny niezabudowane. Dla ww. działek nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu natomiast są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka nr 74 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem: ZL8 Tereny lasów (ok. 30%) i ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków (ok.70%), działka 76 położona jest w obszarze oznaczonym symbolem ZR20 - Tereny łąk, pastwisk i nieużytków a działki 30/4 położone jest w obszarze oznaczonym symbolem: 1 R - Tereny rolne. Zatem nie stanowią one terenów budowlanych w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji dostawa działek o nr 30/4, 74 i 76 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do dostawy działek oznaczonych nr 59/2 oraz 75 zauważyć należy, że Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że są na nich zlokalizowane elementy starego nieczynnego orczykowego wyciągu narciarskiego (słupy, kołowrót), na działce nr 75 znajduje się budynek stacji dolnej tego wyciągu, a na działce nr 59/2 budynek stacji górnej. Oznacza to, ze w świetle powołanych powyżej przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, stanowią one działki zabudowane.

Ponieważ w opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że przed dokonaniem sprzedaży właściciel wyżej opisanych nieruchomości gruntowych (Wnioskodawca) nie będzie dokonywał rozbiórki posadowionych na działkach 75 i 59/2 budynków górnej i dolnej stacji i elementów wyciągu, zatem przedmiotem planowanej dostawy będzie zbycie gruntów zabudowanych. Podkreślić należy, że zapisy ewidencji księgowej Wnioskodawcy pozostają bez wpływu na kwalifikację gruntu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika ponadto, że przedmiotowe grunty (działki opisane powyżej) były w latach 2004-2007 dzierżawione przez Wnioskodawcę, na podstawie zawartej umowy, osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia wyciągu narciarskiego. Oznacza to, że do pierwszego zasiedlenia budynków, budowli lub ich części posadowionych na działkach o nr 75 i 59/2 doszło najpóźniej w 2004 r. zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą budynków, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zatem dla dostawy ww. obiektów zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, rozpatrywanie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla ww. dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezprzedmiotowe.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że dostawa zabudowanych działek o nr 75 i 59/2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy, czy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zwrot nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej wydanej przez Starostę w trybie art. 136 i n. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jeżeli taka decyzja zostanie wydana w stosunku do działek ewid. nr 59/2 i 30/4) wskazać należy, że zgodnie z art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 782 z późn. zm.), poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej nieruchomości lub jej części występuje się do starosty wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Zgodnie z art. 140 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w razie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości poprzedni właściciel lub jego spadkobierca zwraca Skarbowi Państwa lub właściwej jednostce samorządu terytorialnego, w zależności od tego, kto jest właścicielem nieruchomości w dniu zwrotu, ustalone w decyzji odszkodowanie, a także nieruchomość zamienną, jeżeli była przyznana w ramach odszkodowania.

W myśl art. 217 ust. 2 ww. ustawy, osoby, które zostały pozbawione własności nieruchomości w wyniku wywłaszczenia dokonanego przed 5 grudnia 1990 r. w razie zwrotu tych nieruchomości, zwracają odszkodowanie zwaloryzowane, w wysokości nie większej niż 50% aktualnej wartości tych nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że obecnie toczy się postępowanie administracyjne prowadzone przez Starostę w trybie art. 136 i n. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami z wniosku o zwrot nieruchomości oznaczonej jako działka ewid. 59/2 obr. i działka ewid. 30/4 obr. 16. Istnieje prawdopodobieństwo zakończenia postępowania administracyjnego decyzją o zwrocie działek 59/2 i 30/4 za odszkodowaniem mimo, iż działki te zostały nabyte przez Ośrodek w roku 1977, a cel publiczny na jaki miały zostać przeznaczone został zrealizowany.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której w zamian za zwrócone (oddane) nieruchomości Wnioskodawca otrzyma zwrot odszkodowania na podstawie art. 217 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Niewątpliwie czynność przeniesienia przez Wnioskodawcę na rzecz poprzedniego właściciela nieruchomości wywoła określone skutki prawne w postaci przeniesienia wszelkich praw do przedmiotowych nieruchomości (czyli ich własności). Tym samym Wnioskodawca, w zamian za odszkodowanie dokona przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel wywłaszczonymi wcześniej działkami.

Należy mieć na uwadze, że pojęcie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ma szerszy zakres, niż sprzedaż czy zamiana w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem. Bez znaczenia zatem w tej sytuacji pozostaje forma prawna zbycia towaru.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe omawianych czynności należy mieć na uwadze wyłącznie aspekty prawne, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego powyżej art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Problemem do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest to, czy rzeczywiście mamy do czynienia ze zwrotem towaru czy z odrębną dostawą.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że ww. działki zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 1977 r., obecnie toczy się postępowanie administracyjne prowadzone przez Starostę, które może zakończyć decyzja o zwrocie działek 59/2 i 30/4 za odszkodowaniem.

W istocie przepisy art. 136 i 137 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami przewidują możliwość "zwrotu" wywłaszczonej nieruchomości, jednakże w ocenie tut. organu na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie mamy do czynienia ze zwrotem towaru lecz z odrębną dostawą.

Co do zasady konsekwencją zwrotu towaru na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest obniżenie podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Odwołując się natomiast do regulujących kwestię korekty podstawy opodatkowania przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 s. 1 z późn. zm.), a konkretnie do jej art. 90, stanowiącego że: "W przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązywania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie", stwierdzić należy, że obniżenie podstawy opodatkowania może mieć miejsce w przypadkach, gdy ze względu na zmianę stosunków umownych ma miejsce anulowanie, wypowiedzenie lub rozwiązanie transakcji.

Ponadto zwrot towarów wiąże się ze zwrotem zapłaty za towar, a nie ze zwrotem części ceny lub kwoty wyższej niż zapłacona cena.

W przedmiotowej sprawie nie dochodzi do anulowania, wypowiedzenia czy rozwiązania stosunku zobowiązaniowego (wywłaszczenia) jaki miał w 1977 r., lecz będzie to nowa dostawa - przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Nie można uznać, że transakcja z 1977 r. nie miała miejsca. Tak więc nie jest możliwe zakwalifikowanie takich czynności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako "zwrotu towarów".

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa nieruchomości w zamian za zwrot odszkodowania. W tym przypadku zwaloryzowane odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Wynagrodzenie to ma charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, że z tytułu zwrotu nieruchomości, dla oddającego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść. A zatem istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (oddaniem nieruchomości) a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać zwróconego odszkodowania.

Z tego względu mamy więc do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że zwrot działek 59/2 i 30/4 zostanie dokonany przez Wnioskodawcę na podstawie decyzji Starosty wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, zatem w przedmiotowej sprawie dostawa nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpi z nakazu organu władzy publicznej, co oznacza, że dla dostawy tej zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z przedstawioną powyżej analizą dotyczącą opodatkowania sprzedaży, dostawa działki o nr 30/4, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast dostawa zabudowanej działki o nr 59/2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek oraz opodatkowania zwrotu nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej przez starostę w trybie art. 136 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, natomiast w zakresie opodatkowania dostawy działek dokonanej po ewentualnej rozbiórce posadowionych na niej obiektów sprawa została rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.