IPPP1/4512-87/15-7/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 30 marca 2015 r. (skutecznie doręczone 1 kwietnia 2015 r.) i pismem z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 29 kwietnia 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 15 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla transakcji zamiany działki nr 548/11 - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla transakcji zamiany działki nr 548/11. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 30 marca 2015 r. (skutecznie doręczone 1 kwietnia 2015 r.) i pismem z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 29 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 15 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 16 czerwca 2014 r. Wnioskodawca zawarł ze Skarbem Państwa, reprezentowanym przez Starostę, umowę zamiany nieruchomości. Przedmiotem umowy zamiany były następujące nieruchomości:

Skarb Państwa:

Działka 550/12 zabudowana jest budynkiem produkcyjnym, wybudowanym w latach 1960-1970, Działka 550/20 zabudowana jest budynkiem stacji paliw, wybudowanym w latach 1960-1970,

Działka 550/7 zabudowana jest budynkiem produkcyjnym, wybudowanym w latach 1960-1970, Działka 550/8 zabudowana jest budynkiem wagi samochodowej, wybudowanej w latach 1960-1970,

Działka 550/13 zabudowana jest budynkiem administracyjnym, wybudowanym w latach 1960-1970.

Działka 550/15 nie jest zabudowana i stanowi drogę wewnętrzną.

W stosunku do ww. budynków w zakresie udziałów przysługujących Skarbowi Państwa nikomu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie ponoszono również żadnych wydatków w tym zakresie na ulepszenie tych budynków.

Prawo własności ww. nieruchomości oraz udziały w prawie użytkowania wieczystego powyżej wskazanych działek i prawie własności budynków i urządzeń na nich posadowionych, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, Skarb Państwa nabył na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w S. z dnia 8 kwietnia 2008 r. w sprawie o uzgodnienie księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Według planu zagospodarowania przestrzennego ww. nieruchomości należące do Skarbu Państwa zlokalizowane są na terenie obiektów produkcyjnych, składów magazynowych i usług.

Wnioskodawca był użytkownikiem wieczystym nieruchomości działki gruntu oznaczonej numerem 548/11 oraz właścicielem znajdującego się na tej działce budynku stacji trafo i urządzeń, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. W stosunku do tego budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie tego budynku. Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego oraz odrębną własność budynku i urządzeń położonych na działce 548/11 na podstawie umowy przeniesienia własności mienia Skarbu Państwa z dnia 25 maja 2010 r. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, nieruchomość ta zlokalizowana jest na terenie zabudowy mieszkaniowej i jednorodzinnej.

Stosownie do wyżej powołanej umowy zamiany, Wnioskodawca nabył od Skarbu Państwa prawo własności zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka numer 550/12 oraz 550/20, a także wskazane wyżej udziały w prawie użytkowania wieczystego oraz związane z tym udziały we własności budynków w zakresie działek 550/7, 550/8, 550/13, oraz udział w prawie użytkowania wieczystego działki 550/15, a Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę P., nabył prawo użytkowania wieczystego działki o numerze 548/11 oraz własność budynku stacji trafo oraz urządzeń posadowionych na tej działce.

Z tytułu zawartej umowy zamiany, Wnioskodawca wystawił fakturę VAT, dokumentującą zamianę nieruchomości w formie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka numer 548/11, która to cena obejmowała podatek VAT według stawki 23%. Starostwo Powiatowe w P. również wystawiło fakturę dla Wnioskodawcy, dokumentującą zamianę prawa własności działek 550/12 i 550/20 oraz udziałów w prawie użytkowania wieczystego działek 550/7, 550/8, 550/13 i 550/15, która to cena obejmowała również podatek VAT według stawki 23%.

W piśmie uzupełniającym z dnia 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował okoliczności sprawy o informacje:

1. Stacja trafo położona na działce 548/11 jest budowlą związaną trwale z gruntem.

2. Stacja trafo położona na działce 548/11 stanowi własność przedsiębiorstwa energetycznego.

3. Na działce oznaczonej numerem geodezyjnym 548/11, oprócz stacji trafo znajdują się ponadto słupy energetyczne oraz linie energetyczne, które również są budowlami (sieci techniczne) i które wchodzą w skład przedsiębiorstwa energetycznego.

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 27 kwietnia 2015 r. Spółka wskazała, że w związku z nabyciem prawa do użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka 548/11 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca nie wykonuje czynności zwolnionych z podatku VAT, wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podlegają podatkowi VAT. Jednocześnie Wnioskodawca podał, iż na nieruchomości - działce nr 548/11 będącej przedmiotem zamiany znajdują się jedynie budowle, tj. stacja trafo, słupy energetyczne oraz linie energetyczne, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa energetycznego, które jest ich właścicielem.

Wnioskodawca nie prowadzi na wskazanej nieruchomości żadnej działalności, jak również nieruchomość ta nie jest przedmiotem żadnych umów na rzecz osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawartą umową zamiany nieruchomości, w wyniku której Wnioskodawca przeniósł na Skarb Państwa, reprezentowany przez Starostę P. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka o numerze 548/11 oraz prawo własności budynku stacji trafo, która była posadowiona na tej nieruchomości i trwale z tym gruntem związana, jako odrębny od gruntu przedmiot własności, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT... (pytanie oznaczone nr 1 w złożonym wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

W odniesieniu do pierwszego pytania, Wnioskodawca uważa, iż takie zwolnienie Wnioskodawcy przysługiwało, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dostawa budynku (budowli) stacji trafo w ramach niniejszej umowy zamiany nie jest bowiem dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli upłynął okres ponad 2 lat.

Zgodnie z definicją pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do tej definicji, pierwsze zasiedlenie budynku stacji trafo miało miejsce w dniu 25 maja 2010 r., tj. w dniu kiedy została zawarta umowa przeniesienia własności mienia Skarbu Państwa, a więc w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu (umowa cywilnoprawna).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Analiza cyt. wyżej przepisów ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste i zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (tekst jedn.: towarem w rozumieniu ww. art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela. Zatem przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi dostawę towarów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę zamiany nieruchomości. Przedmiotem umowy zamiany po stronie Wnioskodawcy było prawo użytkowania wieczystego działki o numerze 548/11 oraz własność budynku stacji trafo oraz urządzeń posadowionych na tej działce. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia dla ww. transakcji.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel. Zatem przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą dostawą występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu/prawa użytkowania wieczystego gruntu rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem co do zasady, grunt/prawo użytkowania wieczystego gruntu będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z uwagi, że na działce będącej przedmiotem zamiany znajdują się naniesienia w postaci stacji trafo oraz słupy energetyczne i linie energetyczne, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy przedmiotem dostawy będzie grunt zabudowany, czy też niezabudowany.

Zauważyć należy, że według art. 48 ustawy - Kodeks cywilny, jest regułą, że budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią jego część składową, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Natomiast zgodnie z art. 49 k.c. urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, pary, gazu, prądu elektrycznego oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu.

Dodatkowo wskazać należy, że stacje transformatorowe traktować należy jako całość, tj. zarówno urządzenia wewnątrz, jak i budynek spełniają funkcję urządzenia określonego w art. 49 k.c. Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego (sygn. II CK 359/03, sygn. I OSK 196/07), w rozstrzygnięciach których wskazano: "trwałe fizyczne i funkcjonalne połączenie konstrukcji ścian, dachu i podłoża z instalacjami energetycznymi przeznaczonymi do odprowadzania, przetwarzania i rozdzielania prądu elektrycznego przesądza o tym, że zarówno budynek, jak i instalacje energetyczne należy uznać za części składowe całości w postaci rzeczy złożonej (art. 47 § 2 k.c.) i że dopiero ta całość wyczerpuje treść pojęcia "urządzenie".

Opisana we wniosku stacja trafo, słupy energetyczne i linie energetyczne stanowią wg wskazania Wnioskodawcy własność przedsiębiorstwa energetycznego i wchodzą w jego skład. Tym samym ww. naniesienia stanowią część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 49 k.c. i nie można ich traktować jako części składowej nieruchomości będącej przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę. Zatem przedmiotem zbycia w ramach umowy zamiany jest w rozpatrywanej sprawie jedynie prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego.

Co do zasady, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z ww. przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy. Jednocześnie należy podkreślić, że brak aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również brak decyzji o warunkach zabudowy nie pozwala na uznanie danego terenu za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Skoro teren jest definiowany poprzez spełnienie przesłanek weryfikowanych na podstawie danych w danym akcie prawnym lub decyzji, brak tego aktu prawnego (lub decyzji) automatycznie oznacza, że przesłanki nie mogą być spełnione. Tym samym, istnienie aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy, jest warunkiem koniecznym dla dalszej weryfikacji przeznaczenia danego terenu.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomość zlokalizowana jest na terenie zabudowy mieszkaniowej i jednorodzinnej.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej jako działka o numerze 548/11 nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi grunty przeznaczone pod zabudowę. Ponadto, sprzedaż działki nie będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, działka nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej.

W konsekwencji, dostawa prawa użytkowania wieczystego działki o numerze 548/11 podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zaznaczyć, że w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia dla transakcji przeniesienia prawa własności nieruchomości oraz udziałów w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości przez Skarb Państwa w związku z zawartą umową zamiany (pytanie nr 2 złożonego wniosku) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.