IPPP1/4512-595/15-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług wsparcia, nadzoru, serwisu - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług wsparcia, nadzoru, serwisu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej "Spółka") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie usług informatycznych, których odbiorcami są głównie duże i małe przedsiębiorstwa oraz instytucje administracji publicznej. Do podstawowych obszarów działalności firmy należą: doradztwo informatyczne, produkcja i wdrażanie oprogramowania, integracja rozwiązań, audyt i testowanie oprogramowania, dostarczanie infrastruktury informatycznej, a także outsourcing informatyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT, polegających m.in. na:

Ad 1)

Świadczone przez Spółkę usługi wsparcia, nadzoru, serwisu itp. są usługami o charakterze ciągłym - polegającymi na stałym i powtarzalnym świadczeniu Spółki na rzecz klienta. Usługi te świadczone są nieprzerwanie przez okres trwania umowy (wykonywania usługi), w ramach których Spółka musi często zapewnić samą gotowość do jej wykonania. Natura tych usług nie pozwala na wyodrębnienie odrębnych i samodzielnych czynności czy etapów wchodzących w skład usług.

Ad 2)

Istotą świadczonych przez Spółkę usług udzielania licencji (w tym na korzystanie z programów komputerowych) jest przekazanie prawa do korzystania z utworu na rzecz licencjobiorcy na pewien okres czasu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT w zakresie usług scharakteryzowanych w ramach pkt 1 stanu faktycznego, tj. usług wsparcia, nadzoru, serwisu itp. świadczonych w pojedynczych okresach czasu, z tytułu których przewidziana jest jednorazowa płatność.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Od 1 stycznia 2014 r. ustawodawca wprowadził zmiany do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zmianami; dalej: "ustawa o VAT") dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Zgodnie z nowelizacją ustawy o VAT obowiązek podatkowy od 1 stycznia 2014 r., co do zasady, powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zgodnie bowiem z art. 19a ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, w tym częściowego wykonania usługi (usługę uznaje się za zrealizowaną w przypadku wykonania części usługi, za którą określono zapłatę).

Na podstawie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy o częściowym wykonaniu usługi oraz przepis art. 19a ust. 3 zd. 1 ustawy o VAT nie znajdą zastosowania do analizowanego stanu faktycznego, jako że analizowane usługi mają charakter ciągły, a także w ramach przedmiotowych usług nie zostały ustalone następujące po sobie terminy płatności i rozliczeń.

W świetle powyższego istotną kwestią jest to, co należy uznać za moment wykonania usługi, a więc moment powstania obowiązku podatkowego dla celów VAT w sytuacjach świadczenia usług wsparcia, nadzoru, serwisu itp. w pewnych pojedynczych okresach czasu.

W ocenie Spółki, w przypadku powyżej wskazanych usług za moment wykonania usługi należy uznać ostatni dzień okresu, w którym dana usługa jest świadczona (czyli przykładowo w przypadku usługi wsparcia świadczonej od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. momentem powstania obowiązku podatkowego będzie 31 grudnia 2014 r.). W przypadku, gdyby Spółka otrzymała przed tym dniem zapłatę za powyższą usługę obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania płatności przez Spółkę na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, który wskazuje, że jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, ratę (...), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Wskazać w tym miejscu bowiem należy, że powszechnie przyjmuje się, że momentem wykonania usługi jest moment wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Uznanie usługi serwisu, nadzoru, utrzymania itp. za wykonaną z końcem okresu, którego dotyczy wynika z faktu, że dopiero z końcem okresu, którego powyższe usługi dotyczą wszelkie czynności składające się faktycznie na przedmiotową usługę można uznać za wykonane.

W tym miejscu należy wskazać, że w zdaniu 2 art. 19a ust. 3 ustawy o VAT zostało wskazane, że usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Jak wynika z powyższego przepisu obowiązek uznania usługi za wykonaną, a tym samym konieczność rozpoznania obowiązku podatkowego z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi znajdzie zastosowanie wyłącznie do usług:

* świadczonych w sposób ciągły,

* przez okres dłuższy niż rok,

* dla których w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń.

Jeżeli którykolwiek z ww. warunków nie zostanie spełniony, wówczas art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

Zatem, jeżeli usługa wsparcia informatycznego, która nie jest rozliczana w okresach rozliczeniowych lecz jednorazowo, będzie wykonywana przez okres nie dłuższy niż rok, wówczas niezależnie od tego czy termin płatności upłynie w danym roku podatkowym, czy też nie, Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego z upływem tego roku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, że nie zostanie spełniony warunek świadczenia usługi przez okres dłuższy niż rok.

Przykładowo:

Spółka w okresie od 1 grudnia 2014 r. do 28 lutego 2015 r. będzie świadczyła w sposób ciągły usługę wsparcia informatycznego. Termin płatności za całość usługi zostanie ustalony między stronami na dzień 30 stycznia 2015 r. W takim przypadku:

* jeżeli klient dokona zapłaty w terminie płatności - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania zapłaty (30 stycznia 2015 r.),

* jeżeli klient nie zapłaci w terminie płatności ani do dnia zakończenia usługi - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w momencie wykonania usługi (28 lutego 2015 r.).

Gdyby Spółka w okresie od 1 grudnia 2014 r. do 28 lutego 2015 r. świadczyła w sposób ciągły usługę wsparcia informatycznego, zaś termin płatności za całość usługi został ustalony między stronami na dzień 1 grudnia 2014 r. W takim przypadku:

* jeżeli klient dokona zapłaty w terminie płatności - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT,tj. w momencie otrzymania zapłaty (1 grudnia 2014 r.),

* jeżeli klient nie zapłaci w terminie płatności ani do dnia zakończenia usługi - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w momencie wykonania usługi (28 lutego 2015 r.).

Jeżeli natomiast usługa wsparcia informatycznego, która nie jest rozliczana w okresach rozliczeniowych lecz jednorazowo, będzie wykonywana przez okres dłuższy niż rok, wówczas Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego w VAT na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT, tj. z upływem danego roku podatkowego tylko wówczas, gdy termin płatności nie upłynie w tym roku podatkowym. Powyższa zasada znajdzie zastosowanie do każdego roku podatkowego, w którym nie upływają terminy płatności lub rozliczeń.

Jeżeli natomiast w danym roku podatkowym upłynie termin płatności, wówczas obowiązek podatkowy powstanie na podstawie art. 19a ust. 1, tj. w momencie wykonania usługi. Jeżeli jednak Spółka przed wykonaniem usługi otrzyma całość lub część zapłaty, wówczas obowiązek podatkowy powstanie na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Przykładowo:

Spółka w okresie od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2016 r. (24 miesiące) będzie świadczyła w sposób ciągły usługi wsparcia informatycznego. Termin płatności za całość usługi zostanie ustalony między stronami na dzień 30 listopada 2014 r. W takim przypadku:

* jeżeli klient dokona zapłaty w terminie płatności - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania zapłaty (30 listopada 2014 r.),

* jeżeli klient nie zapłaci w terminie płatności ani do końca 2014 r.-Spółka nie rozpozna obowiązku podatkowego w 2014 r.,

* jeżeli klient ureguluje płatność w 2015 r.-Spółka rozpozna obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania zapłaty,

* jeżeli klient nie ureguluje płatności do dnia zakończenia świadczenia usługi - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy w VAT na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT z upływem 2015 r. w odniesieniu do tej części wynagrodzenia za usługę, która proporcjonalnie przypada na okres, którego koniec wyznacza moment powstania obowiązku podatkowego (16/24 wynagrodzenia za usługę) oraz na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w momencie zakończenia wykonywania usługi (31 sierpnia 2016 r.) w stosunku do pozostałej części.

Spółka w okresie od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2016 r. (24 miesiące) będzie świadczyła w sposób ciągły usługi wsparcia informatycznego. Termin płatności za całość usługi zostanie ustalony między stronami na dzień 28 lutego 2015 r.

W takim przypadku:

* jeżeli klient dokona zapłaty w terminie płatności - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy z upływem 2014 r. na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT w odniesieniu do tej części wynagrodzenia za usługę, która proporcjonalnie przypada na okres, którego koniec wyznacza moment powstania obowiązku podatkowego (tekst jedn.: 4/24 wynagrodzenia za usługę) oraz na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania zapłaty (28 lutego 2015 r.) w odniesieniu do pozostałej części,

* jeżeli klient nie zapłaci w terminie płatności ani do końca 2015 r. - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy z upływem 2014 r. na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT w odniesieniu do tej części wynagrodzenia za usługę, która proporcjonalnie przypada na okres, którego koniec wyznacza moment powstania obowiązku podatkowego (tekst jedn.: koniec roku 2014, 4/24 wynagrodzenia za usługę). Spółka nie rozpozna natomiast obowiązku podatkowego w 2015 r.,

* jeżeli klient ureguluje płatność w 2016 r. przed zakończeniem świadczenia usługi - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy z upływem 2014 r. na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT w odniesieniu do tej części wynagrodzenia za usługę, która proporcjonalnie przypada na okres, którego koniec wyznacza moment powstania obowiązku podatkowego (tekst jedn.: 4/24 wynagrodzenia za usługę) oraz na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania zapłaty w odniesieniu do pozostałej części,

* jeżeli klient nie ureguluje płatności do dnia zakończenia świadczenia usługi - Spółka rozpozna obowiązek podatkowy z upływem 2014 r. na podstawie art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy o VAT w odniesieniu do tej części wynagrodzenia za usługę, która proporcjonalnie przypada na okres, którego koniec wyznacza moment powstania obowiązku podatkowego (tekst jedn.: 4/24 wynagrodzenia za usługę) oraz na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w momencie wykonania usługi (31 sierpnia 2016 r.) w odniesieniu do pozostałej części.

W takim przypadku obowiązek podatkowy powstanie na podstawie art. 19a ust. 1, tj. w momencie wykonania usługi. Jeżeli jednak Spółka przed wykonaniem usługi otrzyma całość lub część zapłaty, wówczas obowiązek podatkowy powstanie na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Powyższe zaprezentowane podejście zostało potwierdzone interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2014 r. (sygn. IPPP1/443-1370/13-2/AW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie usług informatycznych. Do podstawowych obszarów działalności firmy należą: doradztwo informatyczne, produkcja i wdrażanie oprogramowania, integracja rozwiązań, audyt i testowanie oprogramowania, dostarczanie infrastruktury informatycznej, a także outsourcing informatyczny.

W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy m.in. usługi wsparcia, nadzoru, serwisu itp. w pewnych pojedynczych okresach czasu (tekst jedn.: przykładowo umowa/zamówienie dotyczy jednego roku, brak jest w umowie/zamówieniu ustalonych następujących po sobie terminów płatności lub rozliczeń, zaś usługa płatna jest jednorazowo). Ww. usługi wsparcia, nadzoru, serwisu są usługami o charakterze ciągłym - polegającym na stałym i powtarzalnym świadczeniu Spółki na rzecz klienta. Usługi te są świadczone nieprzerwanie przez okres trwania umowy, w ramach których Spółka musi często zapewnić samą gotowość do jej wykonania. Natura tych usług nie pozwala na wyodrębnienie odrębnych i samodzielnych czynności czy etapów wchodzących w skład usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług wsparcia, nadzoru, serwisu, świadczonych w pojedynczych okresach czasu, z tytułu których przewidziana jest jednorazowa płatność.

Powołany wyżej art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, usługę uznaje się za wykonaną w przypadku wykonania części usługi, dla której określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy). Ponadto należy zwrócić uwagę, że w niektórych przypadkach ustawa wskazuje "umowne" zasady uznania danej usługi za wykonaną. Określone w art. 19a ust. 3 ustawy usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje również w momencie otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług. Ponadto stosownie do art. 353 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, pozwala stwierdzić, że w opisanym przypadku art. 19a ust. 2 ustawy nie znajdzie zastosowania, ponieważ przepis ten dotyczy jedynie tych usług, które są usługami podzielnymi w sensie gospodarczym, np. usługi transportowe, spedycyjne, czy przeładunkowe. Jak wskazał Wnioskodawca, natura świadczonych usług wsparcia, nadzoru, serwisu, nie pozwala na wyodrębnienie odrębnych i samodzielnych czynności czy etapów wchodzących w skład tych usług. W niniejszej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 19a ust. 3 zd. pierwsze ustawy, gdyż strony nie uzgodniły w umowie następujących po sobie terminów płatności i rozliczeń.

Tym samym w analizowanej sprawie obowiązek podatkowy należy rozpoznać na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy oraz art. 19a ust. 3 zd. drugie ustawy, z zastrzeżeniem art. 19a ust. 8 ustawy, tj. z momentem wykonania usługi w przypadku gdy jest świadczona nie dłużej niż rok, bądź upływem każdego roku podatkowego do momentu zakończenia świadczenia tej usługi, w przypadku gdy jest świadczona dłużej niż rok, jeżeli w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, bądź z chwilą otrzymania zaliczki w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Moment wykonania usługi należy rozumieć, jako chwilę, w której wszystkie czynności składające się na daną usługę zostaną zrealizowane przez usługodawcę. Zatem w odniesieniu do usług wsparcia, serwisu i nadzoru, za moment ich wykonania w rozumieniu art. 19a ust. 1 ustawy należy uznać dzień zakończenia okresu, na który została zawarta umowa, ponieważ okres obowiązywania umowy jest czasem, w którym Spółka ma obowiązek spełniania świadczeń na rzecz usługobiorcy. Natomiast w przypadku gdy usługa jest wykonywana przez okres dłuższy niż rok i w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, momentem wykonania usługi będzie - w myśl art. 19a ust. 3 zd. 2 ustawy - upływ każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia usługi.

W konsekwencji w analizowanej sprawie należy stwierdzić, że:

* w odniesieniu do usług wsparcia informatycznego, rozliczanych jednorazowo, wykonywanych przez okres nie dłuższy niż rok, obowiązek podatkowy należy rozpoznać na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. w momencie wykonania usługi, rozumianym jako dzień zakończenia okresu umowy, lub na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, tj. w chwili otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi (w odniesieniu do otrzymanej kwoty);

* w odniesieniu do usług wsparcia, rozliczanych jednorazowo, wykonywanych przez okres dłuższy niż rok obowiązek podatkowy należy rozpoznać w zależności od konkretnego przypadku:

o na podstawie art. 19 ust. 3 zd. drugie w związku z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z upływem każdego roku podatkowego do momentu zakończenia świadczenia usługi, jeżeli w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, lub

o na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy w momencie wykonania usługi rozumianym jako dzień zakończenia okresu umowy, w przypadku gdy w danym roku upływają terminy płatności lub rozliczeń, lub

o na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, tj w chwili otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług wsparcia, nadzoru, serwisu, natomiast w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielenia licencji lub pokrewnych praw autorskich zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock