IPPP1/4512-541/15-2/KR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 2 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart oraz prawa do obniżenia podatku należnego o 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przy użyciu kart paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych o przeznaczeniu "mieszanym" od dnia 1 lipca 2015 r. - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart oraz prawa do obniżenia podatku należnego o 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przy użyciu kart paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych o przeznaczeniu "mieszanym" od dnia 1 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następującey stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności A. Sp. z o.o. - dalej: Spółka lub Wnioskodawca, jest głównie sprzedaż komponentów automatyki przemysłowej takich jak: urządzenia sterowania silnikami, startery, przekaźniki, przyrządy kontrolne i akcesoria, wyposażenie miernicze i testujące oraz sprzęt i wyposażenie hydrauliczne. Spółka świadczy też inżynierskie usługi w kraju i za granicą. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - dalej: podatek VAT. Spółka nie wykonuje czynności zwolnionych z podatku VAT.

Spółka zawarła z D. z siedzibą w Niemczech, niemiecką organizacją kartową - dalej: Emitent, umowę - dalej: Umowa, dotyczącą dostarczenia i obsługi kart paliwowych - dalej: Karty. Załącznikiem do Umowy są Ogólne Warunki Handlowe - dalej: OWH. Zgodnie z OWH, celem Umowy jest umożliwienie przez Emitenta Spółce bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług związanych z eksploatacją pojazdu, oferowanych za pośrednictwem Emitenta przez związanych z Emitentem umowami partnerów serwisowych i punkty serwisowe. Emitent może przyznać Spółce określony limit kredytowy (Spółka nie wystąpiła z takim wnioskiem i limit kredytowy nie został przyznany).

Emitent prowadzi działalność polegającą na bezgotówkowym zaopatrywaniu m.in. firm spedycyjnych i transportowych w paliwa, smary, części, akcesoria i inne towary i usługi wykorzystywane do samochodów, przy czym wydania towarów i świadczenia usług w imieniu Emitenta dokonują partnerzy serwisowi, tj. stacje paliw lub stacje serwisowe, z którymi Emitent zawarł odrębne umowy o dostawy towarów i świadczenie usług. Emitent nie posiada własnej sieci stacji paliw ani serwisowych. Emitowane przez Emitenta Karty służą do rejestracji transakcji oraz identyfikują posługujący się nimi podmiot jako klienta Emitenta (np. Spółkę), co umożliwia wydanie temu klientowi towaru lub świadczenie usługi przez stację paliw lub serwisową będącą partnerem Emitenta.

Towary wydawane lub usługi świadczone są bezpośrednio klientowi Emitenta, np. Spółce, za okazaniem Karty wydanej przez Emitenta. Stacja partnerska Emitenta wyposażona jest w czytnik Kart, w którym po wprowadzeniu przez klienta Emitenta (np. Spółkę) Karty następuje rejestracja transakcji. Informacja o transakcji, poprzez system teleinformatyczny przekazywana jest do Emitenta, który ma możliwość zablokowania transakcji przez zablokowanie Karty, np. ze względu na zaległe płatności. Po dokonaniu transakcji stacja paliw obciąża Emitenta kosztami wydanych towarów i wykonanych usług wystawiając fakturę zbiorczą obejmującą wszystkie zarejestrowane w danym okresie transakcje dokonane przy użyciu Karty wyemitowanej przez Emitenta. Z kolei Emitent wystawia faktury obciążające jego Klienta, np. Spółkę, za nabyte na stacji towary i usługi przy użyciu Kart.

Emitent przy zawieraniu umowy ze stacjami paliw negocjuje stawki, warunki dostawy oraz terminy płatności, a następnie odsprzedając paliwo swoim klientom, np. Spółce, proponuje im własne stawki oraz terminy płatności.

Emitent oferuje Spółce możliwość nabycia określonego asortymentu produktów w oznaczonych miejscach, natomiast decyzję o zakupie konkretnego towaru lub usługi (w tym co do ilości i jakości), zgodnie z uzgodnionymi warunkami, podejmuje Spółka. Również sposób wykorzystania nabytego przez Spółkę towaru bądź usługi zależy wyłącznie od woli Spółki.

Emitent nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Emitent jest zarejestrowany na podatek VAT w Polsce. Emitent wykazuje na fakturach wystawionych za nabycie towarów i usług przy użyciu Kart podatek VAT 23%.

Emitent nie wykazuje podatku VAT na fakturach wystawionych za opłaty serwisowe pobierane w związku z uiszczaniem opłat drogowych przy użyciu Kart, ale zamieszcza na nich informację, że zgodnie z art. 196 w powiązaniu z art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE, Spółka jest płatnikiem podatku VAT lub umieszcza na nich adnotację "reverse charge".

W celu realizacji Umowy, Emitent udostępnił Spółce tzw. obiekty legitymujące służące do ewidencjonowania dostaw lub usług. Spółka jest uprawniona do wyboru określonego poziomu uprawnień, tj. wprowadzenia na Kartach ograniczeń co do nabywanych przy użyciu Kart towarów i usług. Emitent udostępnił Spółce również inne urządzenia do ewidencjonowania dostaw lub usług, w szczególności opłat drogowych w zamian za opłatę serwisową.

Emitent zastrzegł, że ww. aplikacje, Karty, urządzenia mogą być wykorzystywane przez inne osoby niż Spółka i podmioty pomagające Spółce w wykonywaniu zobowiązań lub w przypadku innych pojazdów niż wskazane, wyłącznie za zgodą Emitenta (zasadniczo na każdej Karcie jest numer rejestracyjny samochodu, do którego Karta jest przypisana). Emitent zastrzegł sobie również uprawnienie do weryfikowania podmiotów uprawnionych do korzystania z aplikacji, Kart, urządzeń, żądania od Spółki ich adresów i wzorów podpisów. Emitent pozostaje właścicielem aplikacji, Kart, urządzeń (jeśli ich właścicielem był inny podmiot, np. powiązany partner - prawo własności zostaje przy tym partnerze). Spółka jest zobowiązana do bezzwłocznego zgłoszenia Emitentowi ewentualnych uszkodzeń lub błędów w działaniu. Emitent może dokonać wymiany na nowe, lecz nie ma takiego obowiązku. Jeśli wadliwość spowodowana jest z winy Spółki, Spółka może zostać obciążona kosztami wymiany. Po upływie okresu ważności Spółka zobowiązana jest do bezzwłocznego zwrotu do Emitenta, bez wezwania aplikacji, Kart, urządzeń. Spółka zobowiązana jest do powiadomienia Emitenta i zgłoszenia (zgłoszenie blokujące) w razie utraty lub kradzieży aplikacji, Kart, urządzeń, lub kodu PIN lub użycia ww. w inny sposób przez osobę nieuprawnioną lub nieuprawnionego użycia. Spółka ponosi odpowiedzialność za niezgodne z Umową korzystanie lub nieuprawnione użycie aplikacji, Kart, urządzeń, chyba że Spółka i uprawniony użytkownik podjęli wszystkie możliwe środki w celu zapobieżeniu niezgodnemu z Umową korzystaniu lub nieuprawionemu użyciu Karty. Spółka ponosi względem Emitenta odpowiedzialność za naruszenie wymogu zachowania ostrożności przez osoby, którym udostępniła aplikację, Karty, urządzenia. Emitent zwolnił Spółkę z odpowiedzialności cywilnej za ewentualne użycia aplikacji, Kart, urządzeń po fakcie kradzieży lub zgłoszenia utraty, jeśli Spółka podjęła określone w Umowie środki zapobiegawcze.

Spółka obciążana jest kosztami zakupów dokonanych przy użyciu Kart zasadniczo po obowiązujących na miejscu cenach zakupu, cennikowych lub standardowych. Ponadto Emitent obciąża Spółkę za dostawy i usługi wykorzystywane przez Spółkę w kraju i za granicą dodatkowymi stosownymi opłatami serwisowymi w formie procentowych narzutów lub stałych kwot, wynikających z cennika opłat serwisowych obowiązującego każdorazowo w momencie skorzystania z dostawy lub usługi.

Spółka i podmioty pomagające jej w wykonywaniu zobowiązań mają generalny zakaz (również bez specjalnego powiadomienia Emitenta) korzystania z aplikacji, Kart, urządzeń, jeśli Spółka nie ma możliwości terminowego regulowania faktur Emitenta lub gdy Umowa ulegnie zakończeniu.

Emitent ponosi wobec Spółki odpowiedzialność reklamacyjną i odpowiedzialność odszkodowawczą. Spółka zobowiązana jest do ustanowienia na rzecz Emitenta zabezpieczenia roszczeń wynikających z Umowy. Spółka ustanowiła zabezpieczenie w formie kaucji w wysokości 1.000 EUR. Spółka jest uprawniona do korzystania z zabezpieczonej strefy Klienta w systemie D. Online Services.

Emitent wystawia na rzecz Spółki e-faktury obejmujące zakupy dokonane przy użyciu Kart. Faktury są wystawiane z dołu dwa razy w miesiącu. Obejmują okres rozliczeniowy od 1 do 15 dnia miesiąca i od 15 do 30 dnia miesiąca. Do każdej faktury dołączony jest szczegółowy raport o zakupach dokonanych przy użyciu wszystkich Kart łącznie z wyszczególnieniem numeru rejestracyjnego pojazdu, stacji benzynowej, na której dokonano transakcji, dokładnej daty, ceny, rodzaju zakupów itp. Opłaty za autostrady i dołączone do nich dokładne raporty wystawiane są na osobnych fakturach. Emitent wyznaczył Spółce w Umowie termin zapłaty faktur wynoszący 21 dni od dnia wystawienia faktury.

Karty udostępnione przez Emitenta służą do bezgotówkowych zakupów na współpracujących z Emitentem wybranych stacjach paliw sieci - dalej: Sieci stacji paliw. Karty mogą być wykorzystywane do nabywania na terytorium Polski i za granicą kraju jedynie określonych towarów (tekst jedn.: paliwa, środków smarnych) związanych z użytkowaniem samochodów oraz do uiszczania opłat za autostrady. Na Kartach nie ustalono określonego limitu kredytowego, ani kwotowego. Kartami, z których korzysta Spółka nie można zapłacić za artykuły spożywcze, alkohol, akcesoria typu dywaniki, wycieraczki, zapachy oraz usługi typu myjnia itd. Z Kart mogą korzystać jedynie pracownicy Spółki.

Spółka wyjaśnia, że niniejszy wniosek dotyczy samochodów osobowych wykorzystywanych przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi przepisami, od dnia 1 kwietnia 2014 r. do użytku mieszanego, tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych. Każdy samochód jest przyporządkowany jednemu pracownikowi. W odniesieniu do samochodów objętych niniejszym wnioskiem Spółka nie złożyła do urzędu skarbowego oświadczenia o wykorzystywaniu pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej. Spółka począwszy od 1 kwietnia 2014 r. odlicza 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie środków smarnych i uiszczenie opłat drogowych przy użyciu Kart.

Spółka pragnie podkreślić, iż jest w pełni świadoma ograniczeń w zakresie prawa do odliczania VAT przewidzianych w szczegółowych przepisach u.p.t.u. i ww. kwestia nie jest przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację. Przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację jest możliwość obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony wykazany na fakturach VAT wystawionych przez Emitenta a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu Kart w sytuacji gdy nabyte towary usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez Emitenta, a dokumentujących nabycie towarów (środki smarne) i usług (opłaty drogowe) przy użyciu Kart, w sytuacji, w której nabyte w ten sposób towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

2. Czy od dnia 1 lipca 2015 r. Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku VAT należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez Emitenta, a dokumentujących nabycie przy użyciu Kart paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do użytku mieszanego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez Emitenta a dokumentujących nabycie towarów (środki smarne) i usług (opłaty drogowe) przy użyciu Kart, w sytuacji, w której towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z dniem 1 lipca 2015 r. Spółka nabędzie prawo do obniżenia podatku VAT należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez Emitenta a dokumentujących nabycie w Sieciach stacji paliw, przy użyciu Kart, paliwa do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do użytku mieszanego.

Przepisy dotyczące transakcji łańcuchowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.tu., do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT zalicza się odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług dokonywane na terytorium Polski.

W świetle art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 8 u.p.t.u. w sytuacji, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z kolei art. 8 ust. 1 u.p.tu. stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się, co do zasady każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jednocześnie w art. 8 ust. 2a u.p.tu. zawarta została regulacja analogiczna do regulacji wynikającej z przytoczonego powyżej art. 7 ust. 8 u.p.tu. Zgodnie z przedmiotowym przepisem, w sytuacji gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z przytoczonych powyżej regulacji (art. 7 ust. 8 oraz art. 8 ust. 2a u.p.tu.) wynika, iż ustawodawca zdecydował się na szczegółowe uregulowanie sposobu opodatkowania transakcji, w których uczestniczą więcej niż dwa podmioty, przy czym towar jest wydawany (bądź usługa jest świadczona) przez pierwszego dostawcę (usługodawcę) bezpośrednio na rzecz ostatniego (finalnego) nabywcy. Są to tzw. transakcje łańcuchowe, w ramach, których przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw (usług) wykonał czynność opodatkowaną podatkiem VAT (odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług). Należy przy tym podkreślić, iż sam fakt, iż podmiot będący jedynie pośrednikiem w łańcuchu nigdy nie otrzymał fizycznie towaru (usługi) nie ma żadnego znaczenia z punktu widzenia zasad opodatkowania podatkiem VAT. Na gruncie ww. przepisów ustawodawca przyjął bowiem pewnego rodzaju fikcję prawną skutkującą uznaniem, że każdy z podatników uczestniczących w tego typu transakcjach dokonał czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT w odniesieniu do zrealizowanej przez siebie dostawy towarów (świadczenia usługi).

Zastosowanie przepisów o transakcjach łańcuchowych na gruncie przedstawionego stanu faktycznego.

W opinii Spółki, opisany (w stanie faktycznym) schemat transakcji realizowanych za pośrednictwem Emitenta, przy wykorzystaniu Kart w pełni odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych wynikającemu z przywołanych przepisów u.p.t.u.

Jak zostało już podkreślone, na gruncie przedstawionego stanu faktycznego sprzedaż towarów i usług dokonywana jest w pierwszej kolejności pomiędzy Sieciami stacji paliw (obejmującymi stacje własne i stowarzyszone) oraz Emitentem, a następnie Emitent odsprzedaje nabywane towary i usługi na rzecz Spółki. Fizyczne wydanie towarów lub świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy Sieciami stacji paliw (pierwsze podmioty w łańcuchu) a Spółką (ostatni podmiot w łańcuchu). Tym samym, w omawianych transakcjach, zgodnie z wskazanymi przepisami u.p.t.u., Emitent występuje jako pośrednik, który z punktu widzenia zasad opodatkowania podatkiem VAT traktowany jest jako podmiot uczestniczący w łańcuchu dostaw, będący zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług.

O udziale Emitenta w łańcuchu dostaw świadczy również bez wątpienia charakter podejmowanych przez niego działań. Emitent jest aktywnym uczestnikiem transakcji, gdyż:

* jest stroną umów z Sieciami stacji paliw, negocjuje z Sieciami stacji paliw odpowiednie warunki współpracy w zakresie nabywanych przez niego towarów i usług przy użyciu Kart, zobowiązany jest do ustanowienia zabezpieczenia na rzecz sieci stacji paliw zabezpieczenia roszczeń z tytułu umowy o wydanie i używanie Kart

* a następnie Emitent ustala odpowiednie zasady współpracy z klientami (w tym ze Spółką) w zakresie korzystania z Kart, w tym m.in. ceny po jakich Spółka nabywa towary i usługi od Emitenta, określa limit kwotowy transakcji dokonywanych Kartami, wyznacza asortyment towarów i usług, które będzie można nabywać przy wykorzystaniu Kart (Emitent może zablokować zakup określonych towarów i usług przy użyciu Kart, co oznacza, że Emitent posiada realne władztwo nad dostarczanymi towarami i usługami), czy też ustala termin płatności za zakupy dokonane przy użyciu Kart. Emitent jest także zobowiązany względem Spółki do rozpatrywania reklamacji zakupionych towarów i usług przy użyciu Kart. Spółka z kolei odpowiada względem Emitenta za opóźnienia w płatności faktur wystawionych przez Emitenta, za użycie Kart przez osoby nieuprawnione. Spółka nie odpowiada względem Sieci stacji paliw za opóźnienie w płatności faktur wystawionych przez te podmioty na Emitenta.

Spółka dokonuje płatności za towary i usługi zakupione przy użyciu Kart bezpośrednio do Emitenta, na podstawie faktury wystawionej przez Emitenta zawierającej szczegółowe informacje o nabytych towarach i usługach z przypisaniem ich do poszczególnych samochodów. Spółka nie jest stroną transakcji między Siecią stacji paliw a Emitentem. Transakcja między Siecią stacji paliw a Emitentem jest poza zakresem zainteresowania Spółki. Transakcja między Siecią stacji paliw i Emitentem oraz transakcja między Emitentem i Spółką są dwiema niezależnymi transakcjami w ramach transakcji łańcuchowych.

Mając powyższe na uwadze, nie powinno budzić wątpliwości, iż na gruncie przedstawionego stanu faktycznego, Emitent najpierw dokonuje nabycia towarów (uzyskuje prawo do rozporządzania towarami jak właściciel) i usług, a następnie zbywa przedmiotowe towary (przenosi prawo do rozporządzania towarami jak właściciel) i usługi na rzecz Spółki.

Orzecznictwo ETS

Okoliczność, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów i świadczeniem usług w łańcuchu, jednoznacznie potwierdzają również orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości - dalej: "ETS". Przykładowo:

* w wyroku z dnia 3 maja 2012 r. (C-520/10, Lebara Ltd. przeciwko Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs) ETS uznał, że płatność realizowana przez pośrednika na rzecz faktycznego dostawcy usługi nie może zostać uznana za płatność dokonaną przez ostatecznego nabywcę tej usługi na rzecz faktycznego dostawcy, gdyż kwota jaką ostateczny nabywca płaci na rzecz pośrednika nie jest koniecznie tożsama z ceną uiszczaną przez pośrednika na rzecz dostawcy.

W konsekwencji fakt, iż pierwszemu dostawcy w łańcuchu nie jest znana cena, jaką obciążany jest ostateczny nabywca, doprowadził ETS do konkluzji, że zarówno pomiędzy faktycznym dostawcą i pośrednikiem oraz pośrednikiem i ostatecznym nabywcą dochodzi do transakcji opodatkowanej VAT. Innymi słowy, w opinii ETS, warunkiem niezbędnym do przyjęcia, iż mamy do czynienia z opodatkowanym świadczeniem usług jest istnienie bezpośredniego związku między dostarczonym towarem/wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Przenosząc powyższą argumentację na grunt analizowanego stanu faktycznego należy wskazać, iż w przedstawionym opisie sprawy cena nabycia towarów i usług przez Emitenta od Sieci stacji paliw nie musi być tożsama z ceną, po której Emitent sprzedaje towary i usługi na rzecz Spółki. W konsekwencji, Sieci stacji paliw nie znają cen, po jakich Emitent sprzedaje towary i usługi na rzecz Spółki, zaś Spółka nie wie, po jakiej cenie Emitent nabywa towary i usługi od Sieci stacji paliw. Mając powyższe na uwadze, bezpośredni związek pomiędzy zrealizowaną transakcją a wynagrodzeniem występuje wyłączne w relacji pomiędzy Siecią stacji paliw i Emitentem oraz pomiędzy Emitentem i Spółką. Powyższe potwierdza, że pomiędzy Siecią stacji paliw i Emitentem oraz pomiędzy Emitentem i Spółką dochodzi do opodatkowanych podatkiem VAT dostaw towarów/świadczenia usług.

* w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r. (C-464/10, Belgia przeciwko Pierre Henfling i inni) ETS uznał, że istotną okolicznością dla uznania, iż mamy do czynienia z dostawą towarów (świadczeniem usług) jest kwestia realnej możliwości odmowy sprzedaży towarów (świadczenia usług) przez przedsiębiorcę na rzecz klientów. Tymczasem, jak już wskazano wyżej, Emitent może odmówić sprzedaży towarów lub świadczenia usług na rzecz Spółki, co w aspekcie technicznym dokonuje się poprzez zablokowanie Kart.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, należy stwierdzić, iż na gruncie przedstawionego stanu faktycznego, w przypadku nabywania towarów/usług w Sieci stacji paliw, przy wykorzystaniu Kart, każdorazowo mamy do czynienia z dwiema niezależnymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, dokonywanymi w ramach transakcji łańcuchowej, w ramach której Emitent najpierw nabywa towary i usługi od Sieci stacji paliw, a następnie zbywa przedmiotowe towary i usługi na rzecz Spółki.

Interpretacje organów podatkowych:

Spółka pragnie zauważyć, iż zaprezentowane stanowisko znajduje jednolite potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wymienić można:

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 maja 2013 r., sygnatura ILPP4/443-122/13-2/EWW, w której czytamy: "Fizyczna dostawa towarów w przedmiotowej sprawie następuje poprzez ich zakup na stacjach benzynowych bezpośrednio pomiędzy koncernami paliwowymi a klientami Spółki. Występuje ona zatem w tym wypadku zarówno jako nabywca, jak i dostawca biorący udział w łańcuchu dostaw. Na udział Zainteresowanego w łańcuchu dostaw towarów wskazuje nie tylko umiejscowienie go w łańcuchu (tekst jedn.: jako podmiotu "środkowego"), lecz również sam charakter wykonywanych przez niego czynności. Jest on bowiem aktywnym uczestnikiem tych transakcji, gdyż to on ustala z koncernami parametry (asortyment który klienci nabywają przy użyciu kart paliwowych) i limity kwotowe tych transakcji oraz zmiany tych limitów.

Ustala oraz modyfikuje zasady współpracy i dostaw ze swoimi klientami (rodzaj asortymentu, geograficzny zasięg obowiązywania kart paliwowych). Spółka ma bezpośredni wpływ na wysokość kwot jakimi obciążeni zostaną przez nią klienci za dokonane zakupy na stacjach benzynowych. Dysponuje ona bowiem swobodą w ustalaniu cen produktów stosowanych wobec klientów. W szczególności, może przyznać klientom taki sam rabat jaki otrzymała od koncernu paliwowego lub część takiego rabatu. Możliwe są również sytuacje, w których stosowane przez nią wobec klientów ceny odpowiadają cenom obowiązującym w dniu zakupu na stacjach benzynowych. Ponadto reklamacje związane z realizacją omawianych transakcji są zgłaszane Wnioskodawcy i przez niego rozpatrywane. Powyższe wskazuje jednoznacznie, że Zainteresowany posiada prawo do faktycznego rozporządzania nabywanymi towarami jak właściciel, gdyż ma wpływ na istotne elementy kształtujące obrót tymi towarami. Z opisu sprawy wynika także, iż Spółka dokonuje zakupu, a następnie w stanie nieprzetworzonym odsprzedaje swoim klientom usługi. Zgodnie zatem z brzmieniem art. 8 ust. 2a ustawy, przyjmuje się, że to ona sama nabywa usługi, które następnie odsprzedaje.".

* interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 września 2013 r., sygnatura IBPP2/443-467/13/AB, w której czytamy: "Odnosząc się do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy o VAT należy podkreślić, iż warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, iż towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmiot pośredniczący w ogóle nie wchodzi w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą - dla potrzeb podatku od towarów i usług przyjmuje się, iż dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie - przeniesienie (uznanie, iż dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy Koncernem a Wnioskodawcą. Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że drugi w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, iż rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli - biorąc pod uwagę analizowaną kwestię - jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa, tj. dostawa na rzecz nabywcy, będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego. Podkreślenia, w tym aspekcie wymaga również fakt, iż ust. 8 art. 7 ustawy posługuje się wprost stwierdzeniem, iż "uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach ", czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, iż podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, iż przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin "uznaje się" oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im - niejako a priori - takie, a nie inne znaczenie).

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2014 r., sygnatura IPPP2/443-1272/13-2/KBr.

Prawo do odliczenia VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.t.u. "kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług."

U.p.tu. przewiduje również wyjątki od wskazanej powyżej zasady odliczania VAT naliczonego. W szczególności, wyjątek taki przewidziany został w art. 86a ust. 1 w zw. z 86a ust. 2 pkt 3 u.p.tu., zgodnie z którymi podatnikowi zasadniczo przysługuje prawo do odliczenia jedynie 50% kwoty VAT naliczonego z tytułu nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów. Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku samochodów osobowych (i innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi: a) 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg, b) 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg, c) 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.), co do zasady prawo do odliczenia VAT naliczonego od nabywanego paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu nie przysługuje do dnia 30 czerwca 2015 r.

Podsumowanie.

Mając na uwadze całość przedstawionej argumentacji, uwzględniając, że:

* transakcje realizowane pomiędzy Spółką oraz Emitentem w związku z wykorzystywaniem Kart przez Spółkę, dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na rzecz Spółki przez Emitenta, uznać należy za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (odpłatne dostawy towarów, odpłatne świadczenie usług realizowane przez Emitenta na rzecz Spółki),

* nabywane przez Spółkę przy wykorzystaniu Kart towary i usługi związane są z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT,

Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez Emitenta, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w tym zakresie w przepisach u.p.t.u. (tekst jedn.: 50% podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub importu towarów (środków smarnych) i usług (opłaty drogowe) oraz począwszy od dnia 1 lipca 2015 r. Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku VAT należnego o 50% podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez Emitenta, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w tym zakresie w przepisach ustawy nowelizującej (tekst jedn.: 50% podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do użytku mieszanego).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, przedstawione przez nią stanowisko, wynikające wprost z u.p.tu., jest prawidłowe i zgodne z linią interpretacyjną Ministra Finansów oraz orzecznictwem ETS. Wobec powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie, w obu ww. przypadkach dostawy, ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Z powołanego wyżej art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar, a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a kolejno w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Artykuł 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w "stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W myśl ww. przepisu jest on traktowany tak, jakby świadczył tą usługę.

W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy.

Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą - dla potrzeb podatku VAT - przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli - w istocie - przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy pośrednik ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż komponentów automatyki przemysłowej oraz świadczenie usług inżynierskich w kraju i za granicą. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu. Nie wykonuje natomiast czynności zwolnionych.

Spółka zawarła z niemiecką firmą umowę dotyczącą dostarczania i obsługi kart paliwowych. Celem ww. umowy jest umożliwienie przez Emitenta Spółce bezgotówkowego nabywania lub korzystania z dostaw i usług związanych z eksploatacją pojazdu, oferowanych za pośrednictwem Emitenta przez związanych z nim umowami partnerów serwisowych i punkty serwisowe.

Emitent prowadzi działalność polegającą na bezgotówkowym zaopatrywaniu m.in. firm spedycyjnych i transportowych w paliwa, smary, części, akcesoria i inne towary i usługi wykorzystywane do samochodów, przy czym wydania towarów i świadczenia usług w imieniu Emitenta dokonują partnerzy serwisowi, tj. stacje paliw lub stacje serwisowe, z którymi Emitent zawarł odrębne umowy o dostawy towarów i świadczenie usług. Emitent nie posiada własnej sieci stacji paliw ani serwisowych. Wydawane Karty służą do rejestracji transakcji oraz identyfikują posługujący się nimi podmiot jako klienta Emitenta, umożliwiając wydanie temu klientowi towaru lub świadczenie usługi przez stację paliw. Towary wydawane lub usługi świadczone są bezpośrednio klientowi Emitenta, np. Spółce, za okazaniem Karty wydanej przez Emitenta. Stacja partnerska Emitenta wyposażona jest w czytnik Kart. Po dokonaniu transakcji stacja paliw obciąża Emitenta kosztami wydanych towarów i wykonanych usług wystawiając fakturę zbiorczą obejmującą wszystkie zarejestrowane w danym okresie transakcje dokonane przy użyciu Karty wyemitowanej przez Emitenta. Z kolei Emitent wystawia faktury obciążające jego Klienta, np. Spółkę, za nabyte na stacji towary i usługi przy użyciu Kart.

Emitent nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Emitent jest zarejestrowany w Polsce, celem rozliczania podatku VAT.

Spółka obciążana jest kosztami zakupów dokonanych przy użyciu Kart zasadniczo po obowiązujących na miejscu cenach zakupu, cennikowych lub standardowych. Ponadto Emitent obciąża Spółkę za dostawy i usługi wykorzystywane przez Spółkę w kraju i za granicą dodatkowymi stosownymi opłatami serwisowymi w formie procentowych narzutów lub stałych kwot, wynikających z cennika opłat serwisowych obowiązującego każdorazowo w momencie skorzystania z dostawy lub usługi.

Spółka i podmioty pomagające jej w wykonywaniu zobowiązań mają generalny zakaz (również bez specjalnego powiadomienia Emitenta) korzystania z aplikacji, Kart, urządzeń, jeśli Spółka nie ma możliwości terminowego regulowania faktur Emitenta lub gdy Umowa ulegnie zakończeniu.

Emitent wystawia na rzecz Spółki e-faktury obejmujące zakupy dokonane przy użyciu Kart. Faktury są wystawiane z dołu dwa razy w miesiącu. Obejmują okres rozliczeniowy od 1 do 15 dnia miesiąca i od 15 do 30 dnia miesiąca. Opłaty za autostrady i dołączone do nich dokładne raporty wystawiane są na osobnych fakturach. Emitent wyznaczył Spółce w Umowie termin zapłaty faktur wynoszący 21 dni od dnia wystawienia faktury.

Karty udostępnione przez Emitenta służą do bezgotówkowych zakupów na współpracujących z Emitentem stacjach paliw sieci - dalej: Sieci stacji paliw. Karty mogą być wykorzystywane do nabywania na terytorium Polski i za granicą kraju jedynie określonych towarów (tekst jedn.: paliw, środków smarnych) związanych z użytkowaniem samochodów oraz do uiszczania opłat za autostrady. Na Kartach nie ustalono określonego limitu kredytowego, ani kwotowego. Kartami, z których korzysta Spółka nie można zapłacić za artykuły spożywcze, alkohol, akcesoria typu dywaniki, wycieraczki, zapachy oraz usługi typu myjnia itd. Z Kart mogą korzystać jedynie pracownicy Spółki.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o 50% podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez Emitenta, a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu Kart, w sytuacji, w której towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

* nabycia towarów i usług,

* dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednak z wniosku nie wynika, aby takie przypadki wyłączające prawo do odliczenia podatku występowały.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, nabyte przy użyciu kart paliwowych towary i usługi związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Co do zasady więc, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tyt. ww. wydatków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca zastanawia się również, czy od dnia 1 lipca 2015 r. Spółka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przy użyciu Kart paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych o przeznaczeniu "mieszanym".

Obowiązująca od 1 kwietnia 2014 r. ustawa z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) wprowadziła ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

W art. 86a ust. 1 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. - wskazano, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Według obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 2 pkt 34 ww. ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 113, z późn. zm.), "pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Punkt 40 ww. artykułu wskazuje, że "samochodem osobowym" jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W myśl art. 86a ust. 2. ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

* nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

* używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

* nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W myśl art. 86a ust. 4 pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Wskazane wyżej przepisy art. 86a ustawy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków eksploatacyjnych (m.in. nabycia paliwa), dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do użytku prywatnego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że pojazdy, których dotyczy wniosek to samochody osobowe wykorzystywane przez Spółkę zgodnie z obowiązującymi przepisami do użytku mieszanego. Wnioskodawca zaznaczył, że nie złożył do urzędu skarbowego oświadczenia o wykorzystywaniu pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej, a zatem pojazdy te wykorzystywane są do użytku mieszanego, tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością.

Wydatki, które dokumentowane są otrzymywanymi fakturami, to, jak wskazuje Wnioskodawca, zakup paliwa, środków smarnych i uiszczanie opłat drogowych.

W związku z tym, na podstawie art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 oraz art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Emitenta, dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, związanych z użytkowanymi samochodami, wykorzystywanymi do tzw. użytku "mieszanego".

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do 30 czerwca 2015 r. nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych.

Od dnia 1 lipca 2015 r. wygasa, wprowadzony art. 12 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, całkowity zakaz odliczania podatku VAT od nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz niektórych innych pojazdów samochodowych, wykorzystywanych przez podatnika do celów "mieszanych" (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych). Oznacza to, że od dnia 1 lipca 2015 r. podatek VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów będzie odliczany tak jak pozostałe wydatki związane z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi do celów mieszanych czyli na ogólnych zasadach wynikających z art. 86a ustawy o VAT.

Zatem od dnia 1 lipca 2015 r. z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów przysługiwało będzie prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości 50%.

Należy jednak wskazać, że prawo do odliczenia należy oceniać co do zasady w świetle przepisów obowiązujących na moment powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy paliwa. Jeżeli zatem zakup paliwa dokonany został do dnia 30 czerwca 2015 r. to bez względu na fakt, że faktura została wystawiona po tym dniu, tj. już w lipcu 2015 r. prawo do odliczenia podatku w takim przypadku nie będzie przysługiwało. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy z tytułu opisanej czynności powstał bowiem przed dniem 1 lipca 2015 r. zatem prawo do odliczenia należy również oceniać według stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 r.

Wskazane uregulowanie jest zgodne z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT oraz art. 167 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a zasada ta znajdzie również zastosowanie w przypadku paliwa nabywanego przy użyciu kart paliwowych.

Zatem, od 1 lipca 2015 r. Spółka będzie miała prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wykazanego na fakturach VAT wystawianych na jej rzecz przez Emitenta, a dokumentujących nabycie towarów i usług (w tym paliwa) przy użyciu kart paliwowych, z których spółka korzysta na podstawie i na zasadach wskazanych w umowie zawartej z ww. podmiotem.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach, dokumentujących nabycie przy użyciu kart paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych do użytku mieszanego od dnia 1 lipca 2015 r. należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.