IPPP1/4512-525/15-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług niskooprocentowanych lub nieoprocentowanych pożyczek, które Wnioskodawca planuje udzielać pracownikom - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług niskooprocentowanych lub nieoprocentowanych pożyczek, które Wnioskodawca planuje udzielać pracownikom.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "X ", "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest częścią międzynarodowego holdingu Z. X specjalizuje się w produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych między innymi dla wiodących producentów samochodów. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do swoich pracowników.

W ramach planowanego programu motywacyjnego dla swoich pracowników Spółka zamierza udzielać im niskooprocentowanych lub nieoprocentowanych pożyczek celowych na okres do 48 miesięcy. Zaznaczyć należy, iż przedmiotowe pożyczki udzielane będą ze środków obrotowych X. Jednocześnie zaznaczyć należy, że Wnioskodawca pod pojęciem niskooprocentowanych pożyczek rozumie oprocentowanie niższe niż te stosowane przez banki i instytucje finansowe, jakkolwiek uzależnione od wskaźników rynkowych np. wskaźnik inflacji, tj. np. w roku podatkowym 2015 kształtujące się na poziomie ok 3% w skali roku.

Zasady udzielania pożyczek i kwoty pożyczek będą jednolite dla wszystkich pracowników niezależnie od ich stażu, zatrudnienia czy stanowiska. Pożyczka będzie mogła zostać udzielona na każdorazowy pisemny wniosek pracownika, zawierający uzasadnienie co do przeznaczenia środków pieniężnych pochodzących z pożyczki, na wskazany w tym wniosku, uzasadniony cel pracownika.

Wnioskodawca dodatkowo podkreśla, iż to czy pożyczki będą nieoprocentowane lub niskooprocentowane zależne jest tylko i wyłącznie od decyzji organów Spółki w momencie wprowadzania programu motywacyjnego. Ponadto Wnioskodawca zwraca uwagę, że udzielanie pożyczek nie stanowi w chwili obecnej statutowej działalności Spółki - wykracza poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w KRS oraz nie jest wymienione w umowie Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy niskooprocentowane lub nieoprocentowane pożyczki, które planuje udzielać Wnioskodawca korzystać będą ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zawartego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że niskooprocentowane i nieoprocentowane pożyczki, które planuje udzielać pracownikom korzystać będą ze zwolnienia zawartego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem artykułu 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie zaś do przepisu artykułu 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie natomiast do przepisu artykułu 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Ponadto stosownie do przepisu artykułu 7 ust. 2 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w oparciu o wyżej wskazane regulacje Ustawy o VAT jeżeli zdecyduje się na udzielanie pracownikom niskooprocentowanych pożyczek stanowić one będą objęte zakresem Ustawy o VAT świadczenie usług.

W świetle przepisu artykułu 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W związku z powyższym dla uznania czy dana nieodpłatna czynność jest objęta zakresem VAT kluczowe znaczenie ma cel jej świadczenia. W świetle Ustawy o VAT, świadczenie usług bez wynagrodzenia może zostać zakwalifikowane jako odpłatne w sytuacji, gdy nie wpisuje się w cel prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Zatem aby nieodpłatne wykonanie usług podlegało opodatkowaniu VAT, nie powinno stanowić elementu warunkującego prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej. Brak świadczeń tego rodzaju nie będzie wpływał na zakres prowadzonej przez podatnika działalności.

Uwzględniając więc fakt, że Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek to udzielane przez nią nieoprocentowane pożyczki nie może zostać uznane za udzielane w ramach działalności Wnioskodawcy. W konsekwencji więc udzielanie przez X nieoprocentowanych pożyczek pracownikom stanowić będzie odpłatne świadczenia usług na mocy przepisu artykułu 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają następujące interpretacje indywidualne prawa podatkowego:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 stycznia 2015 r. sygn. IPPB2/415-746/14-4/MK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2014 r. sygn. IPPP3/443-234/14-2/MKw, oraz

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 lipca 2013 r. sygn. IPPP1/443-429/13-2/EK.

Przechodząc natomiast do kwestii zwolnienia przedmiotowych usług udzielania pożyczek z podatku VAT Wnioskodawca wskazuje, iż polski ustawodawca implementując przepis artykuł 135 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE z 2006 r., seria L, s. 1 z późn. zm. dalej: "Dyrektywa") wprowadził do Ustawy o VAT zwolnienie przedmiotowe dla usług udzielania pożyczek w przepisie artykułu 43 ust. 1 pkt 38) tejże ustawy.

Zgodnie z przepisem artykułu 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT zwolnione z opodatkowania są usługi udzielania kredytów tub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do udzielanych przez niego niskooprocentowanych lub nieoprocentowanych pożyczek pracownikom zastosowanie znajdzie przedmiotowe zwolnienie z podatku VAT.

Prawidłowość powyższego stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, w tym między innymi:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 stycznia 2015 r. sygn. IPPB2/415-746/14-4/MK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2014 r. sygn. IPPP3/443-231/14-2/IG,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 września 2013 r. sygn. IPPP1/443-734/13-2/MP, oraz

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 października 2012 r. sygn. IBPP2/443-660/12/RSz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższych przepisów wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem, dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Określony w ustawie zakres opodatkowania wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do swoich pracowników. W ramach planowanego programu motywacyjnego dla swoich pracowników Spółka zamierza udzielać im niskooprocentowanych lub nieoprocentowanych pożyczek celowych na okres do 48 miesięcy. Zaznaczyć należy, że przedmiotowe pożyczki udzielane będą ze środków obrotowych X. Zasady udzielania pożyczek i kwoty pożyczek będą jednolite dla wszystkich pracowników niezależnie od ich stażu, zatrudnienia czy stanowiska. Pożyczka będzie mogła zostać udzielona na każdorazowy pisemny wniosek pracownika, zawierający uzasadnienie co do przeznaczenia środków pieniężnych pochodzących z pożyczki, na wskazany w tym wniosku, uzasadniony cel pracownika. Wnioskodawca podkreśla, że to czy pożyczki będą nieoprocentowane lub niskooprocentowane zależne jest tylko i wyłącznie od decyzji organów Spółki w momencie wprowadzania programu motywacyjnego. Udzielanie pożyczek nie stanowi w chwili obecnej statutowej działalności Spółki - wykracza poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w KRS oraz nie jest wymienione w umowie Spółki.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości czy transakcja udzielenia pożyczki przez Spółkę pracownikom podlega opodatkowaniu i jednocześnie korzysta ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z powyższej regulacji wynika, że w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy czynności te nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym. Bez znaczenia pozostaje to, że tego rodzaju czynności nie są objęte ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym zakresem działalności prowadzonym na podstawie odrębnych przepisów.

Zatem, w odniesieniu do powyższych przepisów oraz przedstawionych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że w opisanej sprawie Wnioskodawca z tytułu udzielenia pożyczek występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako odpłatne świadczenie usług.

Z uwagi na opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność udzielenia niskooprocentowanych pożyczek będzie stanowić dla Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza udzielać również nieoprocentowanych pożyczek. Tym samym z tytułu udzielanych pożyczek pracownikom nie uzyska wynagrodzenia w postaci odsetek. Tym samym, czynność ta nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie treść wniosku wskazuje, że wykonywana usługa nie służy celom działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ponieważ pożyczki dla pracowników są udzielane na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb życiowych - uzasadniony cel pracownika.

W konsekwencji, oznacza to, że czynność udzielania pracownikom nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w związku z uznaniem jej za świadczenie usług na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że zamierzona czynność udzielania pracownikom niskooprocentowanych i nieoprocentowanych pożyczek ze środków obrotowych Spółki stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających z powołanego art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w sprawie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.