IPPP1/4512-497/15-2/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/4512-497/15-2/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 22 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w tym paliwa do samochodu w okresie od 1 stycznia 2011 r. do czerwca 2013 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w tym paliwa do samochodu w okresie od 1 stycznia 2011 r. do czerwca 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący Zakładem Komunalnym jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada własny numer NIP. Wnioskodawca został utworzony przez Gminę G. jako gminna jednostka budżetowa. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w zakresie objętym wnioskiem było świadczenie opodatkowanych podatkiem VAT usług związanych z:

1.

odprowadzaniem ścieków komunalnych oraz

2.

wywozem odpadów/śmieci (dalej łącznie: Działalność Gospodarcza).

Działalność Gospodarcza była deklarowana w podatku VAT w deklaracjach VAT składanych przez Wnioskodawcę.

W ramach opodatkowanej podatkiem VAT Działalności Gospodarczej Wnioskodawca otrzymywał w okresie objętym wnioskiem tj. styczeń 2011 r. - czerwiec 2013 r. faktury zawierające podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ustawy VAT.

Zasadniczo Wnioskodawca korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy VAT, jednakże wśród przedmiotowych faktur znajdowały się również faktury (wystawione na Wnioskodawcę), z których Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego - były to m.in. faktury dotyczące samochodu czy kosiarki spalinowej do trawy (nie będącej pojazdem samochodowym) będących własnością Gminy G. a faktycznie użytkowanych na potrzeby Działalności Gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT) wykonywanej przez Wnioskodawcę (dalej: Faktury). Obejmowały one w szczególności paliwo oraz materiały eksploatacyjne. Samochód był/nadal jest pojazdem samochodowym innym niż samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu (dalej: Samochód). Na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego w 2008 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem (dalej: Zaświadczenie) wydanym przez tę stację stwierdzono, że Samochód jest samochodem ciężarowym oraz, że spełnia wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy VAT. Zostało to potwierdzone właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań naniesioną w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (adnotacja "VAT-4"). W Samochodzie nie wprowadzono zmian, w wyniku których przestałby spełniać powyższe wymagania. Kopia Zaświadczenia zastała przesłana listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru naczelnikowi urzędu skarbowego Wnioskodawcy we wrześniu 2014 r. Do końca 2013 r; nie przeprowadzono żadnych dodatkowych badań technicznych Samochodu. W wyciągu ze świadectwa homologacji dla Samochodu określono, że jest on kategorii N1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 86 ustawy VAT z uwzględnieniem ograniczeń, zawartych w art. 88 tejże ustawy oraz art. 3-4 Noweli Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych Faktur dokumentujących nabycie towarów lub/i usług (w tym paliwa do Samochodu) które były wykorzystywane w całości (art. 86 ustawy VAT) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT wykazywanych w deklaracjach VAT-7 przez Wnioskodawcę w okresie styczeń 2011 r. - czerwiec 2013 r. - poprzez korekty tych deklaracji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle art. 86 ustawy VAT z uwzględnieniem ograniczeń zawartych w art. 88 tejże ustawy oraz art. 3-4 Noweli Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych Faktur dokumentujących nabycie towarów lub/i usług (w tym paliwa do Samochodu), które były wykorzystywane w całości (art. 86 ustawy VAT) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT wykazywanych w deklaracjach VAT-7 przez Wnioskodawcę w okresie styczeń 2011 r. - czerwiec 2013 r. - poprzez korekty tych deklaracji.

Wnioskodawca uzasadnia swoje stanowisko następującymi argumentami:

Odliczanie podatku naliczonego - fundamentalne prawo podatnika VAT

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności i opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1.

wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem);

2.

wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem, przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, na określonych zasadach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem, przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca nie odliczył na dzień złożenia niniejszego wniosku podatku naliczonego wykazanego w Fakturach, należy odnieść się do treści art. 86 ust. 13 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w podstawowych terminach, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zważywszy na fakt, iż obecnie jest 2015 r. prawo do przedmiotowej korekty może być w 2015 r. egzekwowane najdalej w odniesieniu do Faktur otrzymanych w 2011 r. Faktury otrzymane przed 2011 r. nie będą mogły być uwzględnione w tej korekcie.

Przypadek szczególny - odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do Samochodu w okresie styczeń 2011 r. - czerwiec 2013 r.

W myśl art. 4 Noweli w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego, oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W przywołanym przepisie art. 3 ust. 1 Noweli wymienia się samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Jednakże przepis art. 3 ust. 2 pkt 4 Noweli wyłączał z kategorii samochodów objętej restrykcjami zawartymi w art. 4 Noweli m.in. pojazdy samochodowe, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Spełnienie powyższych wymagań, zgodnie z ust. 3 przedmiotowego przepisu, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Porównując brzmienie:

* art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy VAT z lat 2008-2010 r. wymieniającego pojazdy samochodowe, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie, oddzielne elementy pojazduoraz

* art. 3 ust. 2 pkt 4 Noweli (obowiązującego w latach 2011 -2013) również wymieniającego pojazdy samochodowe, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu należy stwierdzić, iż były one identyczne.

W konsekwencji uznać należy, iż dodatkowe badanie techniczne przeprowadzone w 2008 r., które zostało potwierdzone:

* zarówno Zaświadczeniem o spełnieniu wymagań z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy VAT jak i

* właściwą adnotacją naniesioną w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (VAT-4)jest również wystarczające dla celów art. 3 ust. 3 Noweli i Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT poniesionego przy nabyciu paliwa do Samochodu w okresie styczeń 2011 r.

* czerwiec 2013 r. w drodze korekt poszczególnych deklaracji VAT-7 złożonych za ten okres.

Konkluzja

Reasumując, w świetle art. 86 ustawy VAT Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych Faktur dokumentujących nabycie towarów lub/i usług (w tym paliwa do Samochodu), które były wykorzystywane w całości (art. 86 ustawy VAT) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT wykazywanych w deklaracjach VAT-7 przez Wnioskodawcę w okresie styczeń 2011 r. - czerwiec 2013 r. - poprzez korekty tych deklaracji. Na powyższe prawo nie ma wpływu fakt, że zarówno Samochód jak i kosiarka były własnością Gminy Grudusk, gdyż były one faktycznie wykorzystywane do Działalności Gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcę, zaś wydatki zawierające podatek VAT naliczony będący przedmiotem wniosku były udokumentowane Fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę, zostały poniesione przez niego i miały związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i zadeklarowanymi przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi:

1.

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Na podstawie dyspozycji art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego - art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (art. 4 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzi działalność gospodarczą w zakresie odprowadzania ścieków komunalnych oraz wywozu odpadów i śmieci. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Zainteresowany otrzymywał w okresie od stycznia 2011 r. do czerwca 2013 r. faktury VAT zawierające podatek naliczony. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy zasadniczo dokonywał odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, jednak wśród przedmiotowych faktur znajdowały się również faktury dotyczące wydatków związanych z samochodem osobowym (będącym własnością gminy ale użytkowanym na potrzeby działalności przez Zakład) i kosiarką. Faktury z których Wnioskodawca nie dokonywał odliczeń podatku VAT obejmowały nabycie paliwa i materiałów eksploatacyjnych związanych z pojazdem i kosiarką. Wskazany samochód jest pojazdem samochodowym innym niż samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Posiada kabinę kierowcy i nadwozia przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu. Samochód posiada zaświadczenie wydane przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów o przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego z którego wynika, że samochód jest samochodem ciężarowym, również w dowodzie rejestracyjnym zawarta jest adnotacja VAT-4 potwierdzająca spełnienie dodatkowych wymagań. Ze świadectwa homologacji wskazanego pojazdu wynika że należy on do kategorii N1.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do możliwości dokonania korekty deklaracji o kwoty podatku VAT, których Zainteresowany nie odliczył wcześniej a związanych z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do eksploatacji samochodu i kosiarki w tym paliwa.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do wydatków związanych z użytkowaniem kosiarki. Jak wynika z przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. odnoszą się one do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, natomiast co jest bezsporne kosiarka nie należy do tej kategorii środków trwałych, jest to urządzenie mechaniczne służące do koszenia trawy. Pojazd samochodowy - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Z 2005 r. Nr 108 poz. 908 z późn. zm.) - to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego

Zatem ograniczenia wynikające z przywołanych wyżej przepisów nie mogą mieć zastosowania do nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją kosiarki w tym do paliwa. Tym samym zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca był uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w opisanych fakturach. Z uwagi, że Zainteresowany nie dokonał odliczenia tego podatku a od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego nie upłynęło 5 lat, Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy.

W kwestii wydatków związanych nabyciem towarów i usług odnoszących się do opisanego we wniosku samochodu w tym paliwa, konieczne jest wskazanie, że pojazd ten spełnia wymogi określone w art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Spełnienie wymagań wymienionych we wskazanym przepisie potwierdza zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, które choć wydane w 2008 r. potwierdza wymogi wynikające z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Z treści zaświadczenia wynika, że pojazd jest pojazdem samochodowym posiadającym kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu, zgodnie z treścią art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy obowiązującym w chwili wydania ww. zaświadczenia. Należy zgodzić się z Wnioskodawca, że przepis ten w swej treści jest tożsamy z art. 3 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Zatem zapisy zaświadczenia wydanego na podstawie przepisów obowiązujących przed styczniem 2011 r. są zbieżne w swej treści z normami wynikającymi z ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Ponadto co jest istotne jak wskazał Wnioskodawca w samochodzie nie wprowadzono żadnych zmian w wyniku których przestałby spełniać wymagania wskazane w przepisach, zatem w kwestii paliwa na podstawie art. 4 ww. ustawy Wnioskodawca był uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w opisanych fakturach. Analogicznie w odniesieniu do pozostałych towarów i usług związanych z eksploatacją wskazanego pojazdu Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Z uwagi, że Zainteresowany nie dokonał odliczenia tego podatku a od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego nie upłynęło 5 lat, Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy.

Wskazane okoliczności prowadzą do uznania, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl