IPPP1/4512-476/15-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) - uzupełnionym w dniu 28 lipca 2015 r. pismem z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 17 lipca 2015 r. (doręczone 21 lipca 2015 r.) - o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup okularów korekcyjnych dla pracowników - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup okularów korekcyjnych dla pracowników.

Wniosek uzupełniony został w dniu 28 lipca 2015 r. pismem z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 30 lipca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 lipca 2015 r. (doręczone 21 lipca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży towarów na terenie całej Polski. W ramach prowadzonej działalności zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej: Rozporządzenie), Wnioskodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi okulary korekcyjne, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Zgodnie z ustaloną procedurą, Wnioskodawca będzie udzielał pracownikom pisemnych pełnomocnictw, na podstawie których pracownicy będą upoważnieni do zakupu i odbioru przedmiotowych okularów w imieniu Wnioskodawcy.

Równocześnie, na podstawie powyższego pełnomocnictwa pracownik będzie również upoważniony do odbioru w imieniu Wnioskodawcy stosownej faktury VAT dokumentującej nabycie przedmiotowych okularów przez Wnioskodawcę.

Zatem podmiotem, który nabywa własność okularów od optyka jest Spółka. Umowę zakupu okularów z optykiem zawiera w imieniu Spółki upoważniony na podstawie pełnomocnictwa pracownik Spółki, zaś - z uwagi na formę ustną tej umowy - formalnym potwierdzeniem takiej umowy jest wystawiona przez optyka faktura VAT, w której jako nabywca figuruje Spółka.

Następnie Spółka podejmuje decyzję o przekazaniu własności okularów pracownikowi.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że system zapewniania okularów korekcyjnych, o którym mowa w wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zamierza wprowadzić w wykonaniu obowiązku nałożonego na Spółkę na podstawie § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe z dnia 1 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 148, poz. 973; dalej: "Rozporządzenie").

Przekazanie własności okularów przez Spółkę na rzecz pracownika będzie się odbywało nieodpłatnie do wysokości przyjętego przez Spółkę aktualnego limitu. Przekazanie własności okularów o wartości przekraczającej taki limit będzie się wiązało z pokryciem przez pracownika wartości okularów powyżej ustalonego limitu w momencie zbycia okularów pracownikowi przez Spółkę.

To Spółka będzie nabywała okulary, przy czym na podstawie pełnomocnictwa pracownik będzie uprawniony do ich zamówienia i odbioru (wraz z fakturą dokumentującą nabycie przez Spółkę okularów) w imieniu Spółki. W związku z treścią Rozporządzenia Spółka przeniesie następnie własność okularów na danego pracownika.

Po przekazaniu własności okularów na pracownika Spółka nie jest uprawniona do limitowania pracownika w sposobie wykorzystywania jego własności (okularów). Rozporządzenie nie zawiera regulacji upoważniających pracodawcę (Spółkę) do limitowania sposobu korzystania z okularów. W konsekwencji Spółka nie jest uprawniona do limitowania sposobu korzystania z okularów przez pracowników po ich zbyciu przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe Spółka zamierza przenosić prawo własności okularów na pracownika. W efekcie ustanie stosunku pracy nie będzie wpływało na okoliczność, że okulary, od momentu przekazania ich własności przez Spółkę na pracownika, będą stanowiły własność pracownika. Żadne dodatkowe czynności prawne, w szczególności kolejne "zbycie", nie będą miały miejsca.

Spółka informuje, że nabycie okularów będzie finansowane ze środków obrotowych Spółki do wysokości limitu ustalanego przez Spółkę. W praktyce płatności będzie dokonywał pracownik nabywający okulary od optyka w imieniu Spółki. W przypadku okularów o wartości wyższej, pracownik finansuje część ceny przekraczającą limit ustalony przez Spółkę.

Z uwagi na okoliczność, że optyk zbywa (sprzedaje) okulary na rzecz Spółki, również faktura dokumentująca tę transakcję będzie wystawiana wyłącznie i w całości na Spółkę. Spółka planuje dokonanie odliczenia pełnej wysokości podatku VAT naliczonego, a następnie za okres rozliczeniowy, w którym dojdzie do przekazania własności okularów na rzecz pracownika, wykazanie podatku VAT należnego od części ceny okularów przekraczającej limit finansowania przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup okularów dokonany w jego imieniu i na jego rachunek przez pracowników, które to okulary następnie przekazywane będą pracownikom w celu spełnienia obowiązków ciążących na Wnioskodawcy wynikających z przepisów BHP.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu okularów korekcyjnych należących do jego przedsiębiorstwa, a następnie przekazanych swoim pracownikom. Stosownie, bowiem do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Dodatkowymi warunkami, od spełnienia których uzależnione jest prawo do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika jest otrzymanie faktury dokumentującej nabycie towarów oraz usług oraz otrzymanie towaru lub wykonanie usługi (z wyłączeniem sytuacji dotyczącej wpłaconych zaliczek).

Innymi słowy, prawo do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika podatku VAT (z wyłączeniem wpłaconych zaliczek) uzależnione jest od spełnienia poniższych warunków:

W ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji spełnione będą wszystkie powyżej wskazane warunki, które konstytuują prawo Wnioskodawcy do dokonania odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie okularów na rzecz pracowników.

Ad l)

Zdaniem bowiem Wnioskodawcy, nabycie okularów w celu wypełnienia warunków wynikających z § 8 Rozporządzenia, a tym samym obowiązków Pracodawcy wobec pracownika wynikających z przepisów prawa pracy, bezsprzecznie pozwala na uznanie, że zakup okularów jest pośrednio związany z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi przez Wnioskodawcę.

Ad 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, również drugi warunek będzie spełniony, gdyż przepisy prawa, w tym również podatkowego dopuszczają działanie za pomocą upoważnionej osoby. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 marca 2013 r. o sygn. IPPP2/443-565/11/13-5/S/JW, stwierdził; "Nie ulega natomiast wątpliwości, że podróżny może dokonać czynności nabycia towarów u sprzedawcy działając przez pełnomocnika." Z powyższego wynika więc, że sama czynność nabycia towarów u sprzedawcy, a w konsekwencji otrzymanie od niego dokumentu TAX FREE będzie stanowiło wyrażenie woli podróżnego - mocodawcy. Zatem w tym zakresie, tj. w zakresie czynności polegających na nabyciu towarów zastosowanie znajdą przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn zm.). Odwołując się do uregulowań niniejszej ustawy zauważyć należy, iż stosownie do art. 95 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn zm.). z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Natomiast § 2 wskazanego artykułu mówi, iż czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego."

Zgodnie z przedstawionymi wyjaśnieniami, Wnioskodawca - jako podmiot prawa nieposiadający bytu fizycznego - działa poprzez swoich przedstawicieli i reprezentantów. Takimi osobami są zwykle członkowie zarządu, jednakże prawo nie wyklucza reprezentowania spółki kapitałowej przez inne osoby, w tym także przez jej pracowników. Odbierając okulary od dostawcy, pracownik nie występuje w imieniu własnym, ale jako reprezentant, pełnomocnik Spółki, dysponujący dokumentem pełnomocnictwa do zakupu i odbioru okularów w imieniu Spółki. Zatem podmiotem faktycznie władającym rzeczą jest Spółka. Innymi słowy, nabycie okularów wykazuje znaczne podobieństwa do sytuacji nabycia przez pracodawcę posiłków i napojów profilaktycznych, zużywanych w zakładzie pracy czy też dokonywanie zakupów towarów i usług w trakcie delegacji służbowych, gdzie pracodawca zleca pracownikowi dokonanie zakupów towarów lub usług w imieniu pracodawcy, które to towary lub usługi zostaną następnie zużyte m.in. przez pracownika, który dokonał ich zakupu w imieniu pracodawcy.

Zatem w ocenie Spółki, jakkolwiek ustawa o VAT nie posługuje się pojęciem własności, ale pojęciem prawa do rozporządzania jak właściciel, w ocenie Spółki ocena skutków podatkowych zdarzenia gospodarczego nie może całkowicie ignorować zgodnego zamiaru stron transakcji oraz skutków na gruncie prawa cywilnego.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że zgodnym zamiarem stron jest dokonanie sprzedaży towaru przez optyka na rzecz Spółki, czego potwierdzeniem jest treść wystawionej faktury VAT. Zdaniem Spółki, dopiero w wyniku następczej decyzji Spółki o przekazaniu własności okularów pracownikowi oraz decyzji pracownika o przyjęciu tych okularów na własność od Spółki dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ze Spółki na pracownika.

Od tej chwili bowiem pracownik przestaje władać rzeczą w imieniu Spółki, a zaczyna dysponować rzeczą w imieniu własnym, tj. jak właściciel.

Innymi słowy, w sytuacji gdy pracownik będzie odbierał okulary na podstawie pisemnego pełnomocnictwa udzielonego przez Wnioskodawcę, to należy uznać, że w rozumieniu ustawy o VAT dojdzie do dostawy towarów bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy.

Ad 3)

Analogicznie jak w punkcie Ad 2) powyżej odbiór faktury jako czynność techniczna, również może być dokonana przez osobę do tego upoważnioną, a skutki prawne wynikające z faktu odebrania przez tą osobę faktury będą bezpośrednio dotyczyć podmiotu, na który wystawiona zostanie przedmiotowa faktura.

Zatem, data odbioru faktury przez osobę upoważnioną, będzie tożsama z datą otrzymania faktury przez podatnika na rzecz którego faktura jest wystawiona.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 23 września 2009 r. o sygn. IPPP1-443-698/09-4/PR potwierdził: "Przyjąć należy, że otrzymaniem faktury jest jej odebranie przez jakąkolwiek osobę, działającą w tym zakresie w imieniu i za wiedzą podatnika. I tak przykładowo, fakturą otrzymaną będzie faktura odebrana przez pracownika spółki - podatnika, czy też przez członka rodziny podatnika - osoby fizycznej. Zatem błędnym byłoby założenie, że otrzymanie faktur następuje dopiero wówczas, gdy faktury wpłyną do siedziby firmy (miejsca prowadzenia przez nią działalności), jeśli wcześniej zostały one odebrane przez upoważnioną do tego osobę lub jej przedstawiciela."

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy będzie on zatem uprawniony do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze wystawionej na rzecz Wnioskodawcy, którą wraz z okularami zgodnie z pisemnym pełnomocnictwem ma prawo odebrać w imieniu Wnioskodawcy jego pracownik.

Powyższe potwierdza między innymi interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. ILPP2/443-1016/12-3/MN, w której organ podatkowy potwierdził: "Tym samym, Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z każdej faktury dostarczonej przez pracowników, a dotyczącej korekcyjnych (oprawa, szkła i badania wzroku), wystawionej na Spółkę jako nabywcę."

Zatem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej nabycie okularów korekcyjnych (oprawa, szkła i badania wzroku), wystawionej na Wnioskodawcę uprawniać będzie Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem okularów.

W świetle powyższego należy przyjąć, że Spółka legitymuje się trzema elementami konstytuującymi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. fakturą zakupu towaru, na której figuruje jako nabywca, prawem własności towaru (czego potwierdzeniem jest m.in. wspomniana faktura) oraz faktycznym władztwem nad rzeczą na moment nabycia towaru.

Podsumowując powyższe, w ocenie Spółki, posiada ona prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze dokumentującej zakup okularów od optyka. Nabycie takie spełnia bowiem warunki przewidziane art. 86 ust. 1 ustawy o VAT dla odliczenia podatku VAT naliczonego. Spółka nabywa prawo do rozporządzania okularami jak właściciel, zaś przekazanie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na pracownika następuje w terminie późniejszym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, stosowanie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży towarów na terenie całej Polski. W ramach prowadzonej działalności zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej: Rozporządzenie), Wnioskodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi okulary korekcyjne, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Zgodnie z ustaloną procedurą, Wnioskodawca będzie udzielał pracownikom pisemnych pełnomocnictw, na podstawie których pracownicy będą upoważnieni do zakupu i odbioru przedmiotowych okularów w imieniu Wnioskodawcy. Równocześnie, na podstawie powyższego pełnomocnictwa pracownik będzie również upoważniony do odbioru w imieniu Wnioskodawcy stosownej faktury VAT dokumentującej nabycie przedmiotowych okularów przez Wnioskodawcę. Zatem podmiotem, który nabywa własność okularów od optyka jest Spółka. Umowę zakupu okularów z optykiem zawiera w imieniu Spółki upoważniony na podstawie pełnomocnictwa pracownik Spółki, zaś - z uwagi na formę ustną tej umowy - formalnym potwierdzeniem takiej umowy jest wystawiona przez optyka faktura VAT, w której jako nabywca figuruje Spółka. Następnie Spółka podejmuje decyzję o przekazaniu własności okularów pracownikowi.

Zasady związane z przeprowadzaniem badań lekarskich pracowników reguluje art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502), jak również rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332, z późn. zm.).

Z kolei, wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii dla stanowisk pracy wyposażonych w monitory ekranowe i wymagania dotyczące organizacji pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 148, poz. 973).

W oparciu o § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z § 8 ust. 2 cyt. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wynika obowiązek zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Przepisy ww. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe nie określają szczegółowych warunków zapewnienia przez pracodawcę okularów korekcyjnych. W związku z tym, powyższe kwestie powinny zostać uregulowane w aktach prawa zakładowego (układ zbiorowy pracy, regulaminy), które normują prawa i obowiązki pracowników i pracodawców w danym zakładzie pracy oraz organizację i porządek pracy.

W odniesieniu do kwestii możliwości odliczenia przez pracodawcę podatku VAT związanego z nabyciem okularów korekcyjnych należy zauważyć, że w opisanym przypadku nabycia okularów korekcyjnych dokonuje pracownik i to pracownik - a nie pracodawca, który tylko finansuje ich zakup - posiada prawo do rozporządzania okularami jak właściciel. Spółka zwraca jedynie całość lub część kosztu zakupu okularów pracownikowi - jak wskazano w uzupełnieniu do wniosku, Spółka finansuje nabycie okularów do wysokości ustalonego limitu, płatności będzie dokonywał pracownik nabywający okulary od optyka, a w przypadku okularów o wartości wyższej, pracownik finansuje część ceny przekraczającą ustalony limit.

Zatem to pracownik, od początku zakupu, wchodzi w ekonomiczne władztwo tego towaru. Potwierdza to sam Wnioskodawca wskazując w uzupełnieniu wniosku, że nie wnika on w sposób wykorzystywania okularów przez pracowników, co oznacza, że rozporządzają oni okularami jak właściciel.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że jak wskazał Wnioskodawca, okulary korekcyjne są zapewniane pracownikom, w przypadku, gdy wyniki badań okulistycznych przeprowadzanych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania. Jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach ww. profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego wówczas Wnioskodawca zapewnia takie okulary.

Zatem, jak wynika z opisu sprawy, okulary są dostosowane do indywidualnych potrzeb pracowników i od momentu zakupu stanowią ich własność.

Z samego faktu wystawienia faktury na pracodawcę nie można wywodzić prawa do odliczenia podatku wynikającego z tej faktury jeżeli pracodawca ten nie nabywa faktycznie okularów (nie dochodzi do przeniesienia rozporządzania okularami jak właściciel pomiędzy zakładem optycznym a pracodawcą). Okoliczności analizowanej sprawy wskazują, że to pracownik od początku ma prawo do rozporządzania okularami jak właściciel. Sytuacji tej nie zmienia również fakt udzielania pracownikom pełnomocnictw do odbioru okularów i faktur w imieniu Spółki. Nie można na tej podstawie przyjąć, że to na Spółkę a nie na pracownika zostaje przeniesione prawo do rozporządzania okularami jak właściciel. Wprowadzony przez Spółkę system pełnomocnictw do działania pracownika w imieniu Spółki przy odbiorze okularów nie przesądza o nabyciu przez Spółkę prawa do rozporządzania okularami jak właściciel.

Tym samym, w sytuacji, gdy prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przysługuje pracownikowi, pracodawca nie ma prawa do odliczenia podatku związanego z nabyciem okularów korekcyjnych, które są wykorzystywane przez jego pracowników również podczas wykonywania obowiązków służbowych. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje kwestia, że to pracodawca, który realizuje obowiązek wynikający z odrębnych przepisów prawa, finansuje zakup okularów pracownikowi.

Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przez jego pracowników okularów korekcyjnych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, że po stronie Wnioskodawcy, który finansuje pracownikowi zakup okularów, nie mamy do czynienia z żadną czynnością opodatkowaną wymienioną w katalogu art. 5 ust. 1 ustawy. Okulary korekcyjne nabyte przez pracownika są od momentu nabycia jego własnością, zatem Wnioskodawca nimi nie dysponuje i w konsekwencji nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Tym samym, nie dojdzie do przekazania okularów korekcyjnych przez Wnioskodawcę na rzecz pracownika.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji nr IPPP2/443-565/11/13-5/S/JW należy wskazać, że stanowi ona rozstrzygnięcie indywidualne, a ponadto wydana została na podstawie odmiennego stanu faktycznego i tylko do niego się odnosi, nie mogła zatem automatycznie stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu dokonanym w analizowanej sprawie.

Ponadto, w odniesieniu do interpretacji nr IPPP1-443-698/09-4/PR oraz ILPP2/443-1016/12-3/MN Organ wyjaśnia, że co do zasady w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być identyczne. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej. Zauważyć w tym miejscu należy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 tej ustawy, zgodnie z którym "Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość (...)". Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważnione do tego organy każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Minister Finansów może zmienić wydaną interpretację, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Tut. Organ zwraca ponadto uwagę na rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 1 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 671/09, w którym: "Sąd zauważa, iż zasada budzenia zaufania do organów podatkowych nie oznacza, że organ podatkowy nie może w podobnym stanie faktycznym wydać rozstrzygnięcia odmiennie rozstrzygającego dane zagadnienie, od poprzednio wydanego. Zdaniem Sądu nie można żądać od organów podatkowych, by raz podjęte stanowisko, które następnie okazało się błędne w oparciu o ogólną zasadę, miało być kontynuowane. Praktyka taka byłaby sprzeczna z zasadą praworządności (art. 120 Ordynacji podatkowej i art. 7 Konstytucji RP), która zobowiązuje organy administracji do czuwania nad tym, by prowadzone przez nie postępowania, jak i wydane rozstrzygnięcia, były zgodne z obowiązującym porządkiem prawnym" oraz " (...) jakkolwiek zmienność rozstrzygnięć podejmowanych przez organy podatkowe, przy tym samym stanie faktycznym i prawnym (...) narusza zasadę wyrażoną w art. 121 Ordynacji podatkowej, to jednak nie zawsze uzasadnia uchylenie zaskarżonej decyzji, gdyż zasada prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych nie może być rozumiana jako bezwzględna konieczność wydawania decyzji sprzecznych z obowiązującym prawem i powielających poprzednio popełnione błędy (...)".

Ponadto Organ zwraca uwagę na wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2005 r., sygn. akt FSK 1660/04, w którym wskazano, że "korzystniejsze, ale niezgodne z prawem orzeczenie w stosunku do innej osoby, znajdującej się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej, nie rodzi po stronie podatnika prawa do potraktowania go w ten sam sposób".

Ponadto zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Z powyższych względów Organ potraktował powołane przez Wnioskodawcę interpretacje jako element jego argumentacji, jednak wskazane interpretacje nie mogły automatycznie stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu dokonanym w analizowanej sprawie z uwagi na podobieństwo stanu faktycznego i stanowią one rozstrzygnięcia indywidualne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.