IPPP1/4512-459/15-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego korzystania przez pracowników z samochodów służbowych w sytuacji, kiedy Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca z pracy i /lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca-jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego korzystania przez pracowników z samochodów służbowych w sytuacji, kiedy Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca z pracy i /lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Spółka") umożliwia swoim pracownikom korzystanie z samochodów służbowych dla celów prywatnych na zasadach określonych w ustalonym przez Spółkę regulaminie. Z tytułu korzystania przez pracowników Spółki z samochodów służbowych do celów prywatnych po ich stronie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w wysokości określonej w sposób zryczałtowany w art. 12 ust. 2a-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - dalej "u.p.d.o.f.").

Pracownik używający samochodu służbowego dla celów prywatnych obowiązany jest dokonywać tankowania paliwa zużywanego do tych celów na własny koszt, z zastrzeżeniem jednak, że Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca.

Z uwagi na istniejące wątpliwości co do tego, czy wartości określone w art. 12 ust. 2a-2c u.p.d.o.f. obejmują też wartość paliwa zużywanego w związku z korzystaniem z samochodu służbowego do celów prywatnych, Spółka przyjmuje, że z tytułu pokrywania przez nią opisanych kosztów paliwa pracownicy uzyskują dodatkowy przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Ze względu na niemożność wyodrębnienia rzeczywistej wartości tych kosztów, ponoszonych przez Spółkę (z całości ponoszonych przez nią kosztów paliwa zużywanego do napędu samochodów służbowych) miesięczna wartość tego przychodu ustalona jest w sposób zryczałtowany w regulaminie - wyższa dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³, niższa dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

Wśród samochodów służbowych wykorzystywanych przez pracowników Spółki do celów prywatnych są samochody osobowe, przy których nabyciu, względnie przyjęciu do używania na podstawie umowy leasingu, najmu itp. Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej "Samochody".

Aktualnie Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa zużywanego do napędu tych samochodów, jednakże zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), począwszy od 1 lipca 2015 r. Spółka nabędzie prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego przy zakupie tego paliwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z udostępnianiem pracownikom Samochodów do używania do celów prywatnych,oraz pokrywaniem przez Spółkę kosztów paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca, po 30 czerwca 2015 r. po stronie Spółki będzie powstawał obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udostępnianiem pracownikom Samochodów do używania celów prywatnych oraz pokrywaniem przez Spółkę kosztów paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca, po 30 czerwca 2015 r. po stronie Spółki nie będzie powstawał obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT,

"Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 5 i ust. 6 ustawy o VAT:

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 11 ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze."

Przepisy art. 8 ust. 5 i ust. 6 mają zastosowanie również do nieodpłatnego udostępniania przez Spółkę Samochodów pracownikom do celów prywatnych. Do przeciwnego wniosku nie może prowadzić przy tym okoliczność, że Spółka pokrywa, w bardzo ograniczonym zakresie, część kosztów związanych z korzystaniem z Samochodów do celów prywatnych, tj. koszty paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca.

Okoliczność ta nie zmienia bowiem faktu, że mamy tutaj do czynienia z "użyciem pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika" w rozumieniu art. 8 ust. 5 ustawy o VAT. Z punktu widzenia podatku VAT mamy tutaj do czynienia z jednym świadczeniem. Należy podkreślić, że w przypadku oddania rzeczy do korzystania, zarówno odpłatnego (najem itp.), jak i nieodpłatnego, szczegółowy zakres obowiązków ciążących na podmiocie udostępniającym rzecz i podmiocie korzystającym z niej różni się w zależności od konkretnego przypadku - w szczególności dotyczy to kosztów związanych z utrzymywaniem rzeczy w stanie nadającym się do użytku i jej eksploatacją. W zależności od postanowień umownych, koszty te mogą obciążać w większym lub mniejszym zakresie udostępniającego lub korzystającego. Jednakże niezależnie od rozwiązania zastosowanego w konkretnym przypadku, z punktu widzenia przepisów o VAT w każdym przypadku mamy do czynienia z jedną usługą świadczoną przez udostępniającego - a nie z wieloma.

Z identyczną sytuacją mamy do czynienia w przedstawionym stanie faktycznym: fakt, iż Spółka pokrywa, zresztą w bardzo niewielkim zakresie, część kosztów paliwa związanego z korzystaniem Samochodów do celów prywatnych, nie zmienia faktu, że mamy do czynienia z jednym (jednolitym rodzajowo) świadczeniem ze strony Spółki - oddaniem Samochodów do nieodpłatnego używania, czyli "użyciem pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika". Dodatkowo należy podkreślić, że wyodrębnienie w ustalonym przez Spółkę regulaminie zryczałtowanej wartości przychodu uzyskiwanego przez pracowników z tytułu pokrywania przez Spółkę w opisanym, ograniczonym zakresie kosztów paliwa, służy wyłącznie celom podatku dochodowego od osób fizycznych. Jak wskazano na wstępie, Spółka zdecydowała się na ustalenie wartości tego przychodu wyłącznie z uwagi na istniejące w praktyce wątpliwości co do tego, czy wartości określone w art. 12 ust. 2a-2c u.p.d.o.f. obejmują też wartość paliwa zużywanego w związku z korzystaniem z samochodu służbowego do celów prywatnych. Wobec tego, tylko i wyłącznie w celu uniknięcia ewentualnych ryzyk podatkowych Spółka przyjęła, że z tytułu pokrywania przez nią opisanych kosztów paliwa pracownicy uzyskują, obok przychodu z tytułu nieodpłatnego używania Samochodów, dodatkowy przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym ustalenie jego wartości w sposób zryczałtowany wiąże się z faktem, że ustalenie rzeczywistej ilości i wartości paliwa zużywanego przez pracowników w związku z dojazdem z domu do pracy i z powrotem jest niemożliwe - tym bardziej, że z reguły ten sposób użycia Samochodów bezpośrednio poprzedza lub następuje po wykorzystaniu ich do celów służbowych (działalności gospodarczej Spółki). W rzeczywistości nie jest więc możliwe precyzyjne ustalenie/wyodrębnienie kosztów paliwa zużywanego do celów służbowych i w celu dojazdu z domu do pracy/z pracy do domu.

Reasumując, określenie w regulaminie zryczałtowanej wartości przychodu z tytułu pokrywania przez Spółkę części kosztów paliwa zużywanego do celów prywatnych służy wyłącznie uniknięciu ryzyka podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W praktyce bowiem wyodrębnienie rzeczywistej wartości tych kosztów z kosztów paliwa zużywanego do celów działalności gospodarczej Spółki nie jest możliwe.

Także i z tego względu okoliczność pokrywania ww. kosztów przez Spółkę nie zmienia faktu, że w zakresie podatku VAT mamy tutaj do czynienia z jednym (jednolitym) świadczeniem ze strony Spółki na rzecz pracowników, objętym zakresem zastosowania art. 8 ust. 5 i ust. 6 ustawy o VAT.

Uzasadnia to uznanie za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż w związku z udostępnianiem pracownikom Samochodów do używania celów prywatnych oraz pokrywaniem przez Spółkę kosztów paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca, po 30 czerwca 2015 r. po stronie Spółki nie będzie powstawał obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei - stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy - przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy - w przypadku o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich do używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku wykorzystywania przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (np. na cele prywatne podatnika lub jego pracowników) pojazdów samochodowych objętych wprowadzonym (50%) ograniczeniem wyłączono konieczność rozliczania podatku VAT. W konsekwencji w tej sytuacji podatnik nie będzie miał obowiązku rozliczania podatku VAT, jeżeli taki pojazd będzie wykorzystywany przez niego na cele inne niż działalność gospodarcza - art. 8 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca umożliwia swoim pracownikom korzystanie z samochodów służbowych dla celów prywatnych na zasadach określonych w ustalonym przez Spółkę regulaminie. Z tytułu korzystania przez pracowników Spółki z samochodów służbowych do celów prywatnych po ich stronie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w wysokości określonej w sposób zryczałtowany w art. 12 ust. 2a-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracownik używający samochodu służbowego dla celów prywatnych obowiązany jest dokonywać tankowania paliwa zużywanego do tych celów na własny koszt, z zastrzeżeniem jednak, że Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem do tego miejsca. Wśród samochodów służbowych wykorzystywanych przez pracowników Spółki do celów prywatnych są samochody osobowe, przy których nabyciu, względnie przyjęciu do używania na podstawie umowy leasingu, najmu itp. Spółce przysługuje prawo do odliczenia 50% naliczonego podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86a ustawy. Wnioskodawca, począwszy od 1 lipca 2015 r. nabędzie również prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego przy zakupie tego paliwa.

Należy wskazać, że udostępnienie samochodu służbowego ze strony pracodawcy na dojazdy pracownika do i z pracy realizuje cel prywatny (niewynikający ze stosunku pracy) pracownika, nie zaś gospodarczy pracodawcy. Jeżeli zatem Wnioskodawca dobrowolnie ułatwia dotarcie z miejsca zamieszkania/z miejsca wykonywania obowiązków służbowych do miejsca pracy i odwrotnie, poprzez przekazanie samochodu służbowego do wykorzystania w tym celu, jednocześnie nie oczekując ekwiwalentu za powierzenie auta, to niewątpliwie świadczy nieodpłatną usługę na rzecz pracownika, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, jak wynika z cyt. wyżej przepisów, wyłączenie z opodatkowania dotyczy użytku na cele inne niż działalność gospodarcza samochodów osobowych "nabytych" ("włączonych" do przedsiębiorstwa) na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało ograniczone odliczenie VAT.

W konsekwencji, z uwagi na powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne udostępnianie pracownikom samochodów osobowych do celów prywatnych oraz pokrywaniem przez Spółkę kosztów paliwa zużywanego w celu dojazdu z miejsca pracy i/lub miejsca wykonywania obowiązków służbowych (niebędącego delegacją) do miejsca zamieszkania pracownika i z powrotem, po dniu 30 czerwca 2015 r., użytkowanych przez Spółkę na podstawie umowy leasingu, najmu itp. w przypadku gdy Wnioskodawcy przysługuje ograniczone prawo do odliczenia w zw. z nabyciem samochodów osobowych - nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 8 ust. 6 w zw. z art. 8 ust. 5 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.