IPPP1/4512-33/16-4/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 15 lutego 2016 r. (skutecznie doręczone 19 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tyt. Organu z dnia 15 lutego 2016 r. (skutecznie doręczone 19 lutego 2016 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przeważającym przedmiotem wykonywanej działalności Wnioskodawcy jest PKD 56.10. A - Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Poza tym, Wnioskodawca wykonuje inną działalność w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, w tym działalność związaną z oprogramowaniem - PKD 62.01.Z, działalność agencji reklamowych - PKD 73.11.Z, działalność fotograficzną - PKD 74.20.Z, czy działalność organizatorów turystyki - PKD 79.12. Z.

Wnioskodawca prowadzi w ramach przeważającego przedmiotu działalności zakład gastronomiczny w postaci kawiarni. Na kawiarnię składają się lokal wynajmowany przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności, zezwolenia i licencje niezbędne do prowadzenia działalności (w tym na sprzedaż alkoholu w kawiarni), stanowiące własność Wnioskodawcy wyposażenie kawiarni (w skład którego wchodzą m.in. ekspres ciśnieniowy, młynek do kawy, piec konwekcyjny, piec grilowy, kuchenka mikrofalowa, zlew, kostkarka do lodu, wyciskarka do owoców, zmywarka, stół chłodniczy, zamrażarka, witryny chłodnicze, piece konwekcyjno-parowe, skrzynki na pieczywo, zastawa barowa, drobne wyposażenie, sztućce, talerze, wiatraki, klimatyzator, siedziska, stoliki, fotele, krzesła), umowy z dostawcami (w tym na dostawę towarów, energii elektrycznej i innych mediów), umowy leasingu (samochodu). Kawiarnia posiada swoją własną nazwę. Ponadto, obsługą gości w kawiarni zajmuje się wykwalifikowany personel, bariści i kelnerzy. W lokalu, w którym prowadzona jest kawiarnia znajdują się liczniki wody i energii elektrycznej. Od środków trwałych kawiarni dokonuje się odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Dla kawiarni prowadzona jest osobna księgowość w systemie internetowym, pozwalająca na wyszczególnienie wszelkich przychodów i kosztów związanych z tą działalnością. W miejscu prowadzenia kawiarni nie jest wykonywana przez Wnioskodawcę żadna inna działalność.

Wnioskodawca wniósł przedmiotową kawiarnię w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wkładem niepieniężnym (aportem) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów w spółce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wniósł przedmiotową kawiarnię w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wkładem niepieniężnym (aportem) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów w spółce. Wszystkie zobowiązania przypisane do działalności gospodarczej dotyczącej zakładu gastronomicznego w postaci kawiarni zostały wniesione aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca wskazał także, że nie przeniesiono żadnych należności, co wynika z charakteru działalności kawiarni, która rozliczała płatności przez kasę fiskalną, w chwili wykonania usługi. W związku z tym, w dniu wzniesienia aportem kawiarni do spółki nie istniały żadne należności czy roszczenia, więc niemożliwą była sytuacja wniesienia należności do spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie aportem do spółki z o.o. w zamian za objęcie udziałów w tej spółce opisanego wyżej zakładu gastronomicznego w postaci kawiarni wraz z wszelkimi niezbędnymi do jej prowadzenia środkami materialnymi (w tym wyposażeniem) i niematerialnymi, przeniesieniem personelu i wszelkich zobowiązań można potraktować jako transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), do której stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przepisów tej ustawy nie stosuje się.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy;

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem przedmiotowej kawiarni wraz ze wszystkimi jej składnikami opisanymi powyżej do spółki z o.o. w zamian za objęcie udziałów w tej spółce będzie stanowiło transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do tej transakcji nie będzie stosować się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2015 r., sygn. IPTPP1/4512-296/15-4/MSu - "pojęcie transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. Wynika z powyższego, iż wniesienie aportem kawiarni do spółki w zamian za objęcie udziałów w tej spółce będzie uznawane za transakcję zbycia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "przedsiębiorstwa". Pojęcie to zostało zdefiniowane w art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm., dalej jako Kodeks cywilny), który stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów/usług ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. Jako że Wnioskodawca zamierza sprzedać ZCP a nie całe przedsiębiorstwo, definicja zawarta w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego nie znajdzie zastosowania, gdyż jej zakres jest w tym przypadku za szeroki. Należy więc się posłużyć definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług. Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak zauważa Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w ww. interpretacji indywidualnej, "na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który wyraził swój pogląd w wyroku z 4 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Gd 1205/13 - "zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy, których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)". Wynika z tego, iż dla zakwalifikowania danego zespołu składników jako ZCP najistotniejszym czynnikiem jest rola, jakie składniki te odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym, zakład gastronomiczny w postaci opisanej kawiarni prowadzonej w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki wskazane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, co czyni ww. zakład zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W kawiarni istnieje zespół składników materialnych (w postaci m.in. kompletnego wyposażenia zakładu pozwalającego na niezależne prowadzenie kawiarni) oraz niematerialnych (w postaci m.in. stosunków cywilnoprawnych zawartych z personelem kawiarni, umowy najmu lokalu, odpowiednich zezwoleń, nazwy kawiarni). Odnośnie do zobowiązań, Wnioskodawca w ramach prowadzonej kawiarni posiada zobowiązania w postaci obowiązków związanych z płatnościami należności za media, z opłatami leasingowymi czy chociażby z wydaniem zamówień w związku z zawieranymi z gośćmi kawiarni umowami kupna - sprzedaży gotowych do spożycia posiłków i napojów. Jednakże, należy zauważyć, iż w procesie kwalifikacji prawnej zespołu składników jako ZCP, występowanie zobowiązań nie jest elementem przesądzającym o istnieniu ZCP. Potwierdzenie takiego stanowiska można znaleźć w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2012 r., sygn. I FSK 1223/11 - "w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług".

Zdaniem Wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Kawiarnia stanowi bowiem odrębną jednostkę, znajduje się w osobnym; wynajmowanym w celu jej prowadzenia lokalu użytkowym, jest niezwiązana z pozostałym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, a także posiada własne wewnętrzne zasady organizacyjne, określające wykonywanie obowiązków w kawiarni. Personel, w tym bariści i kelnerzy, wykonują swoje obowiązki w ramach zawartych umów tylko i wyłącznie w związku z prowadzoną kawiarnią, nie biorąc w żadnym zakresie udziału w pozostałej działalności Wnioskodawcy. Ewidencja rachunkowa kawiarni jest prowadzona w systemie informatycznym i pozwala na przejrzyste przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do kawiarni, a konkretnie - do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Zapewnia to zupełne wyodrębnienie finansowe istniejącego zespołu składników materialnych i niematerialnych kawiarni.

Nie ulega wątpliwości, iż składniki materialne i niematerialne kawiarni przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych. Działania te polegają na osiąganiu zysków z działalności gastronomicznej, a charakter i przeznaczenie istniejących składników wskazuje jednoznacznie na realizację odrębnych od reszty działalności Wnioskodawcy zadań gospodarczych. Wnioskodawca uważa, iż zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Potwierdzeniem tego jest fakt, iż kawiarnia działa samodzielnie i jest zupełnie niezależna od pozostałej działalności Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa Jak na wstępie, iż sprzedaż tak wyodrębnionych składników będzie stanowiła transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się. W konsekwencji taka sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 55 (1) k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Ponadto art. 55 (2) k.c. stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, ustawodawca zdefiniował "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czy punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przeważającym przedmiotem wykonywanej działalności Wnioskodawcy jest PKD 56.10.A - Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Wnioskodawca prowadzi w ramach przeważającego przedmiotu działalności zakład gastronomiczny w postaci kawiarni. Na kawiarnię składają się lokal wynajmowany przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności, zezwolenia i licencje niezbędne do prowadzenia działalności (w tym na sprzedaż alkoholu w kawiarni), stanowiące własność Wnioskodawcy wyposażenie kawiarni (w skład którego wchodzą m.in. ekspres ciśnieniowy, młynek do kawy, piec konwekcyjny, piec grilowy, kuchenka mikrofalowa, zlew, kostkarka do lodu, wyciskarka do owoców, zmywarka, stół chłodniczy, zamrażarka, witryny chłodnicze, piece konwekcyjno-parowe, skrzynki na pieczywo, zastawa barowa, drobne wyposażenie, sztućce, talerze, wiatraki, klimatyzator, siedziska, stoliki, fotele, krzesła), umowy z dostawcami (w tym na dostawę towarów, energii elektrycznej i innych mediów), umowy leasingu (samochodu). Kawiarnia posiada swoją własną nazwę. Ponadto, obsługą gości w kawiarni zajmuje się wykwalifikowany personel, bariści i kelnerzy. W lokalu, w którym prowadzona jest kawiarnia znajdują się liczniki wody i energii elektrycznej. Od środków trwałych kawiarni dokonuje się odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Dla kawiarni prowadzona jest osobna księgowość w systemie internetowym, pozwalająca na wyszczególnienie wszelkich przychodów i kosztów związanych z tą działalnością. W miejscu prowadzenia kawiarni nie jest wykonywana przez Wnioskodawcę żadna inna działalność. Wnioskodawca wniósł przedmiotową kawiarnię w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wkładem niepieniężnym (aportem) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów w spółce. Wniesiona przez Wnioskodawcę kawiarnia została wniesiona w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa wkładem niepieniężnym (aportem) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów w spółce. Wszystkie zobowiązania przypisane do działalności gospodarczej dotyczącej zakładu gastronomicznego w postaci kawiarni zostały wniesione aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca wskazał także, że nie przeniesiono żadnych należności, co wynika z charakteru działalności kawiarni, która rozliczała płatności przez kasę fiskalną, w chwili wykonania usługi. W związku z tym, w dniu wzniesienia aportem kawiarni do spółki nie istniały żadne należności czy roszczenia, więc niemożliwą była sytuacja wniesienia należności do spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą czy wniesiony aportem do spółki z o.o. w zamian za objęcie udziałów w spółce zakładu gastronomicznego w postaci kawiarni można potraktować jako transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca zamierza w drodze aportu do spółki z o.o. wnieść kawiarnię. W ramach aportu do spółki z o.o. zostanie wniesiona struktura organizacyjna obejmująca całą grupę składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej.

Kawiarnia posiada własną strukturę organizacyjną, stanowi odrębną jednostkę, znajduje się w osobnym, wynajmowanym w celu jej prowadzenia lokalu użytkowym, jest niezwiązana z pozostałym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, oraz posiada własne wewnętrzne zasady organizacyjne, które określają wykonywanie obowiązków w kawiarni.

Do kawiarni przypisane zostały umowy związane z prowadzoną przez nią działalnością, a także wynikające z tych umów zobowiązania. W związku z tym, kawiarnia może realizować swoją działalność, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Dla kawiarni prowadzona jest osobna księgowość w systemie internetowym, pozwalająca na wyszczególnienie wszelkich przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą działalnością. Dzięki temu zapewnia to zupełne wyodrębnienie finansowe istniejącego zespołu składników materialnych i niematerialnych kawiarni.

Kawiarnia spełnia warunek wyodrębnienia finansowego, o którym mowa w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Kawiarnia będzie pełnić wszelkie zadania realizowane dotychczas. Kawiarnia posiada zezwolenia i licencje niezbędne do prowadzenia działalności. Na kawiarnię składają się także stanowiące własność Wnioskodawcy wyposażenie kawiarni oraz umowy z dostawcami, umowy leasingu. Kawiarnia posiada swoją własną nazwę oraz w lokalu zatrudnieni są pracownicy wykwalifikowani do obsługi gości. Do lokalu przypisane są także liczniki wody i energii elektrycznej. Od środków trwałych kawiarni Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Kontynuowanie przez kawiarnię działalności w dotychczasowym zakresie nie będzie wymagało od niej przeprowadzenia restrukturyzacji organizacyjnej przejętych składników i ponoszenia żadnych dodatkowych nakładów finansowych w tym zakresie. Wyodrębnione zgodnie z wyżej opisanymi cechami w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny składniki materialne i niematerialne stanowią zespół elementów zdolny do realizacji wyznaczonych mu zadań. Jak wskazał Wnioskodawca kawiarnia działa samodzielnie i jest zupełnie niezależna od pozostałej działalności Wnioskodawcy.

Z uwagi na powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że wskazany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci kawiarni będący przedmiotem aportu do spółki z o.o., może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, w rezultacie czego zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy transakcja podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.