IPPP1/4512-318/15-4/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 8 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 6 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 2 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci działającej we franczyzie X. stacji paliw - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci działającej we franczyzie X. stacji paliw.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 6 lipca 2015 r., złożonym w dniu 6 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 2 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Firma Wnioskodawcy prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej paliw płynnych na stacjach paliw, posiada dwie stacje:

Stacja, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, posiada odrębną umowę o dostawie paliw zawartą z firmą X. Sp. z o.o. Oddział w Polsce, posiada odrębny lokal, odrębnego dostawcę paliw - firmę X., osobne umowy na dostawy energii, wody, odbiór nieczystości stałych, koncesję na sprzedaż artykułów alkoholowych, odrębny personel.

W przypadku zbycia nieruchomości może samodzielnie działać.

Występując do URE o przedłużenie koncesji na obrót paliwami, Wnioskodawca przedstawił odrębną dokumentację dla obu stacji paliw.

W księgach handlowych posiada osobne konta księgowe przychody, i koszty.

Jako firma, Wnioskodawca posiada jeden rachunek bankowy dla całego przedsiębiorstwa i sporządza jedno sprawozdanie finansowe.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że w wyniku transakcji sprzedaży oddziału Wnioskodawcy: stacji paliw w Z., oprócz lokalu, na nabywcę przejdą:

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w strukturze organizacyjnej omawiany przedmiot sprzedaży, stanowi odrębny organizacyjnie punkt handlowy, mający osobne konta finansowe:

* przychodowe z tytułu sprzedaży i usług - konto 730/7,

* kosztowe: amortyzacja, koszty energii, koszt własny sprzedaży, podatki (od nieruchomości, od wynagrodzeń pracowników), ZUS pracowników, pozostałe koszty związane z prowadzeniem działalności na stacji paliw w Z.,

* osobno rozliczany jest dochód ze stacji w Z., na potrzeby firmy Wnioskodawcy, posiada również osobne konta należności i zobowiązań.

Zespół składników materialnych jest ewidencjonowany na osobnych kontach:

* środków trwałych wg miejsca przeznaczenia,

* towarowych konto 330/10,

* paliwa konto 330/11,

* materiałowych.

Rozliczenia wpływów środków płatniczych księgowane są na osobnych kontach:

* środki pieniężne w drodze konto 139/6

* rozliczenie kart płatniczych Rutex konto 202/81.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu art. 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w postaci działającej we franczyzie X. stacji paliw, będzie traktowana jako ZCP, nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w przypadku sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według interpretacji przytoczonych przepisów, omawiana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy podlega wszystkim kryteriom kwalifikującym je do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Ponadto art. 55² k.c. stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, ustawodawca zdefiniował "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej paliw płynnych na stacjach paliw, posiada dwie stacje:

Stacja, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, posiada odrębną umowę o dostawie paliw zawartą z firmą X. Sp. z o.o. Oddział w Polsce, posiada odrębny lokal, odrębnego dostawcę paliw - firmę X., osobne umowy na dostawy energii, wody, odbiór nieczystości stałych, koncesję na sprzedaż artykułów alkoholowych, odrębny personel.

W przypadku zbycia nieruchomości może samodzielnie działać.

Występując do URE o przedłużenie koncesji na obrót paliwami, Wnioskodawca przedstawił odrębną dokumentację dla obu stacji paliw.

W księgach handlowych posiada osobne konta księgowe przychody, i koszty.

Jako firma, Wnioskodawca posiada jeden rachunek bankowy dla całego przedsiębiorstwa i sporządza jedno sprawozdanie finansowe.

W wyniku transakcji sprzedaży oddziału Wnioskodawcy: stacji paliw w Z., oprócz lokalu, na nabywcę przejdą:

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w strukturze organizacyjnej omawiany przedmiot sprzedaży, stanowi odrębny organizacyjnie punkt handlowy, mający osobne konta finansowe.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że mająca być przedmiotem zbycia działającą we franczyzie X. stację paliw w Z., można uznać za zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Stacja jest organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, mogłaby także stanowić odrębne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (sprzedaż paliw). Stacja posiada odrębną umowę o dostawie paliw zawartą z firmą X. Sp. z o.o. Oddział w Polsce, posiada odrębny lokal, odrębnego dostawcę paliw - firmę X., osobne umowy na dostawy energii, wody, odbiór nieczystości stałych, a także odrębny personel.

W wyniku transakcji sprzedaży oddziału Wnioskodawcy - ww. stacji paliw oprócz lokalu, na nabywcę przejdą zobowiązania z tytułu wpisu hipotecznego ustanowionego dla zabezpieczenia kredytu bankowego, koncesja na obrót paliw płynnych i LPG, personel, środki trwałe stanowiące trwałe i ruchome wyposażenie stacji, towary będące w sklepie stacji, paliwa, LPG, butle z gazem propan butan i puste.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i czynność ta, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.