IPPP1/4512-30/16-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu znaków towarowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu znaków towarowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, mającym siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje znaki towarowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508 z późn. zm.).

W przyszłości Wnioskodawca, działając w charakterze czynnego podatnika VAT, zamierza wnieść jeden lub więcej znaków towarowych jako wkład niepieniężny (aport) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będącej czynnym podatnikiem VAT i mającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej jako: "Spółka"). W zamian za wniesienie do Spółki jako wkładu niepieniężnego (aportu) jednego lub więcej znaków towarowych, Wnioskodawca obejmie udziały w kapitale zakładowym Spółki, których łączna wartość nominalna będzie:

a. równa wartości rynkowej wnoszonego (wnoszonych) do Spółki jako wkładu niepieniężnego (aportu) znaku towarowego (znaków towarowych)

lub

b. niższa od wartości rynkowej wnoszonego (wnoszonych) do Spółki jako wkład niepieniężny (aport) znaku towarowego (znaków towarowych). W tym przypadku nadwyżka wartości rynkowej wnoszonego (wnoszonych) do Spółki jako wkład niepieniężny (aport) znaku towarowego (znaków towarowych) ponad łączną wartość nominalną udziałów w kapitale zakładowym Spółki objętych przez Wnioskodawcę zostanie przelana do kapitału zapasowego Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę jednego lub więcej znaków towarowych jako wkład niepieniężny (aport) do Spółki podstawą opodatkowania VAT będzie łączna wartość nominalna udziałów w kapitale zakładowym Spółki objętych w zamian za ten aport przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę jednego lub więcej znaków towarowych jako wkład niepieniężny (aport) do Spółki podstawą opodatkowania VAT będzie łączna wartość nominalna udziałów w kapitale zakładowym Spółki objętych w zamian za ten aport przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż w przypadku wniesienia przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT jednego lub więcej znaków towarowych jako wkład niepieniężny (aport) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czynność ta stanowi odpłatne świadczenie usług, opodatkowane VAT na podstawie art. 8 ust. 1 Ustawy VAT. W ocenie Wnioskodawcy do ustalenia podstawy opodatkowania VAT zastosowanie znajdzie w takim przypadku art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania (z zastrzeżeniami, które w niniejszej sprawie nie mają zastosowania), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Z kontekstu zacytowanego przepisu wynika, iż pojęcie zapłaty powinno być rozumiane jako należność za daną czynność opodatkowaną (tak też A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, LEX., 2014).

Zgodnie z art. 152 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 94, poz, 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."), kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dzieli się na udziały o równej albo nierównej wartości nominalnej. W świetle art. 154 § 3 k.s.h., udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego.

Z brzmienia powyższych regulacji zdaniem Wnioskodawcy wynika, że formą zapłaty za wniesienie wkładu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są udziały o wartości nominalnej określonej w umowie tej spółki. Zatem zapłatą otrzymywaną przez wnoszącego aport jest wyrażona w formie pieniężnej łączna wartość nominalna udziałów wydanych w zamian za aport. Wartością wydanych udziałów, która jest istotna z punktu widzenia podmiotu otrzymującego te udziały (otrzymującego zapłatę za aport) jest bowiem ich wartość nominalna. Dla celów ustalenia wysokości zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 Ustawy VAT nie ma natomiast znaczenia wartość wkładu niepieniężnego przekazana na kapitał zapasowy (kwota tzw. agio).

Powyższe znajduje uzasadnienie w przepisach k.s.h., w świetle których wartość nominalna udziałów przesądza o tym, iloma głosami na zgromadzeniu wspólników dysponuje dany wspólnik (na każdy udział przypada co do zasady jeden głos) oraz o tym, do jakiej części dywidendy wspólnik jest uprawniony (dywidenda jest dzielona pomiędzy wspólników spółki, co do zasady, proporcjonalnie do wartości nominalnej posiadanych przez nich udziałów).

W tym kontekście Wnioskodawca podkreśla, że także w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym podstawa opodatkowania stanowi wartość subiektywną stanowiącą odzwierciedlenie wartości, jaką dla odbiorcy ma świadczenie będące wynagrodzeniem za dostawę towarów/świadczenie usług. W związku z tym, nieprawidłowe jest oszacowanie tej subiektywnej wartości na podstawie obiektywnych kryteriów, uznając za podstawę opodatkowania wartość rynkową (tak np. wyrok Trybunału w sprawie C - 549/11 Orfey).

W związku z powyższym warto wskazać, że przepis art. 29a ust. 1 Ustawy VAT w analizowanym brzmieniu został wprowadzony do obowiązującego stanu prawnego ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej: "Ustawa zmieniająca"). W uzasadnieniu do Ustawy zmieniającej wskazano, co następuje:"Zrezygnowano również z przepisów odwołujących się do uwzględniania w podstawie opodatkowania wartości rynkowej (...), gdyż takie odwołanie nie wpisuje się w cel dyrektywy 2006/112/WE. Po zmianie przepisów w takich przypadkach zastosowanie znajdzie zasada ogólna - podstawa opodatkowania określana będzie w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Należy wskazać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma podatnik otrzymać), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (vide m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-I54/80)". Powyższe przesądza o tym, że w obecnym stanie prawnym brak jest przepisu, który pozwalałby przyjąć jako zapłatę w rozumieniu art. 29a ust. 1 Ustawy VAT inną wartość udziałów wydanych w zamian za aport niż wartość nominalna. W szczególności pozbawione podstawy prawnej byłoby odwoływanie się w tym zakresie do wartości rynkowej przedmiotu wkładu niepieniężnego, bowiem przepisy mogące być źródłem takiego odwołania zostały wyeliminowane z porządku prawnego.

Jednakże należy zwrócić także uwagę, iż zgodnie z art. 29a ust. 1 pkt 6 Ustawy VAT podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (VAT). Podstawa opodatkowania nie obejmuje zatem samego podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższą regulację należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, że łączna wartość nominalna udziałów w kapitale zakładowym Spółki, które Wnioskodawca (wnoszący aport) otrzyma od Spółki (do której będzie wnoszony aport), nie będzie zawierać w sobie kwoty podatku od towarów i usług z tytułu tej czynności. Oznacza to, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie zobowiązana (poza wydaniem na rzecz Wnioskodawcy udziałów w kapitale zakładowym Spółki) do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty VAT wynikającej z wynikającej z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej świadczenie usługi (usług) na rzecz Spółki polegającej na aporcie znaku lub znaków towarowych. Takie postępowanie będzie również zgodne z podstawową na gruncie VAT zasadą neutralności podatku, ponieważ w wyniku dokonania przez Spółkę zapłaty tej kwoty VAT na rzecz Wnioskodawcy ten ostatni nie poniesie ciężaru ekonomicznego podatku VAT należnego z tytułu czynności aportu.

W związku z powyższym zapłatą w rozumieniu art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki w zamian za świadczenie usługi polegające na wniesieniu do Spółki jako wkład niepieniężny (aport) jednego lub więcej znaków towarowych, będą udziały w kapitale zakładowym Spółki o określonej wartości nominalnej wydane na rzecz Wnioskodawcy oraz kwota podatku od towarów i usług należnego z tytułu aportu, w wysokości wynikającej z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej świadczenie usługi (usług) na rzecz Spółki. Natomiast podstawą opodatkowania VAT w analizowanym zdarzeniu przyszłym będzie tylko łączna wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy w zamian za aport.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę jednego lub więcej znaków towarowych jako wkład niepieniężny (aport) do Spółki podstawą opodatkowania VAT będzie łączna wartość nominalna udziałów w kapitale zakładowym Spółki objętych w zamian za ten aport przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Kwestia "odpłatności" była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 "czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem". Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy". W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie akcji lub udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z uwagi na to, gdy przedmiotem aportu jest świadczenie usług w rozumieniu wskazanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz otrzymującego aport, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wniesienie aportem praw do wartości niematerialnych i prawnych, które w świetle ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług, do spółki prawa handlowego lub cywilnego w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść jeden lub więcej znaków towarowych jako wkład niepieniężny (aport) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będącej czynnym podatnikiem VAT i mającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W zamian za wniesienie do Spółki jako wkładu niepieniężnego (aportu) jednego lub więcej znaków towarowych, Wnioskodawca obejmie udziały w kapitale zakładowym Spółki, których łączna wartość nominalna będzie:

a. równa wartości rynkowej wnoszonego (wnoszonych) do Spółki jako wkładu niepieniężnego (aportu) znaku towarowego (znaków towarowych)

lub

b. niższa od wartości rynkowej wnoszonego (wnoszonych) do Spółki jako wkład niepieniężny (aport) znaku towarowego (znaków towarowych). W tym przypadku nadwyżka wartości rynkowej wnoszonego (wnoszonych) do Spółki jako wkład niepieniężny (aport) znaku towarowego (znaków towarowych) ponad łączną wartość nominalną udziałów w kapitale zakładowym Spółki objętych przez Wnioskodawcę zostanie przelana do kapitału zapasowego Spółki.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT, czynność wniesienia do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w postaci składnika majątku (znaku towarowego) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla powyższej czynności.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zapis art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Cytowane powyżej przepisy art. 29a ustawy jako podstawę opodatkowania wskazują zapłatę otrzymaną w zamian za daną czynność, pomniejszoną o kwotę podatku.

Jak wskazał Wnioskodawca, w zamian za wniesienie do Spółki jako wkładu niepieniężnego (aportu) jednego lub więcej znaków towarowych, Wnioskodawca obejmie udziały w kapitale zakładowym Spółki. Przy czym z wniosku nie wynika, aby poza objęciem udziałów Wnioskodawca miał otrzymać odrębne wynagrodzenie od Spółki.

Zatem z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji wniesienia aportem do Spółki znaku towarowego/znaków towarowych, traktowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, będzie wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę w zamian za wkład niepieniężny, pomniejszona o kwotę podatku.

Wynika to z faktu, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług uchyliła obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r. przepis art. 29 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy, i wprowadziła do krajowego porządku prawnego regulację art. 29a ustawy, której celem było w pełni odzwierciedlić przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady. W szczególności skutkiem nowelizacji miało być zrezygnowanie z przepisów odwołujących się do uwzględnienia w podstawie opodatkowania wartości rynkowej.

Podsumowując, podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci znaku towarowego/znaków towarowych w zamian za objęcie udziałów będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca zgodnie z zawartą umową otrzyma od Spółki z tytułu dokonania aportu, pomniejszone o kwotę podatku od towarów i usług, czyli wartość nominalna udziałów w kapitale zakładowym Spółki objętych w zamian za aport znaku towarowego/znaków towarowych, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest wartość nominalna udziałów - jest nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że w kompetencji tut. Organu nie leży wycena świadczonych usług i stwierdzenie, czy Spółka powinna (poza wydaniem udziałów na rzecz Wnioskodawcy) dopłacić Wnioskodawcy kwotę równą kwocie podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej aport. Wynika to z faktu, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych, a zwłaszcza kwestia wartości dokonanych transakcji, nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług. Należy zatem stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji ustalenie ceny oraz tego czy kwota należna w zamian za świadczenie usług uwzględnia podatek od towarów i usług i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto. W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Na podstawie art. 353¹ ustawy - Kodeks cywilny - strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ postępowania podatkowego.

Końcowo Organ zaznacza, że zasada neutralności VAT dla podatnika VAT wyraża się poprzez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego, czyli w stworzeniu takich rozwiązań legislacyjnych w ustawodawstwie wewnętrznym, w ramach których podatek naliczony (zapłacony) przez podatnika w cenie nabytych towarów i usług dla celów jego działalności opodatkowanej może zostać odliczony, nie stanowiąc tym samym dla podatnika kosztu w sensie ekonomicznym. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślał, że prawo do odliczenia VAT naliczonego zostało wprowadzone po to, aby uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej.

Prezentowane przez Organ rozstrzygnięcie nie narusza powyższej zasady, ponieważ podatek naliczony przez Wnioskodawcę, po spełnieniu określonych warunków może zostać odliczony przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.