IPPP1/4512-297/16-2/MK - VAT w zakresie ujęcia w podstawie opodatkowania otrzymywanych subsydiów, wystawienia partnerowi wypłacającemu subsydium faktury.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujęcia w podstawie opodatkowania otrzymywanych subsydiów, wystawienia partnerowi wypłacającemu subsydium faktury - jest prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ujęcia w podstawie opodatkowania otrzymywanych subsydiów, wystawienia partnerowi wypłacającemu subsydium faktury.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Spółka oferuje swoim klientom usługi leasingu oraz usługi udzielania pożyczek. W przypadku usług leasingu, zawierane przez Spółkę umowy z klientami stanowią umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT). Spółka zawiera umowy leasingu jako finansujący. Spółka zawiera zarówno umowy leasingu operacyjnego, to jest umowy, które spełniają wymogi określone w art. 17b ustawy CIT, jak i umowy leasingu finansowego, to jest umowy, które spełniają wymogi określone w art. 17f ustawy CIT. Z perspektywy podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) usługi leasingu podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT (za wyjątkiem niektórych dostaw w ramach leasingu finansowego, które mogą być opodatkowane stawkami obniżonymi), natomiast usługi udzielania pożyczek stanowią usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

W przypadku części umów leasingu oraz części umów pożyczek Spółka stosuje preferencyjne oprocentowanie, tj. oprocentowanie niższe niż standardowo stosowane w umowach leasingu lub w umowach pożyczek. Natomiast na mocy ustnych lub pisemnych ustaleń Spółka otrzymuje od wybranych partnerów handlowych (dostawców przedmiotów leasingu) subsydia. Subsydia mogą dotyczyć zarówno zawieranych przez Spółkę umów pożyczek lub umów leasingu. Istota subsydiów do umów pożyczek lub umów leasingu sprowadza się do tego, że Spółka otrzymuje od partnera handlowego uzgodnioną kwotę stanowiącą równowartość odsetek od pożyczki lub z tytułu leasingu, które byłyby należne Spółce od pożyczkobiorcy/leasingobiorcy, a które zgodnie z umową pożyczki/leasingu zawieraną przez Spółkę z pożyczkobiorcą/leasingobiorcą są odpowiednio niższe wskutek zastosowania preferencyjnego oprocentowania. Wysokość odsetek podlegających subsydiowaniu jest ustalana odrębnie z danym partnerem. Otrzymane subsydia dotyczą zawsze konkretnych umów pożyczek lub umów leasingu.

Z uwagi na opisany powyżej charakter płatności otrzymywanych od partnerów handlowych, subsydia mają bezpośredni wpływ na cenę usług leasingu lub usług udzielania pożyczek świadczonych przez Spółkę na rzecz swoich klientów, gdyż wynagrodzenie, które Spółka otrzymuje od klientów z którymi zawiera umowy pożyczki lub umowy leasingu objęte subsydiowaniem jest niższe, niż wynagrodzenie należne standardowo Spółce od klientów na podstawie umów pożyczek lub umów leasingu, które subsydiowaniu nie podlegają.

Poza zobowiązaniem partnera do przekazania Spółce subsydiów (tekst jedn.: przekazania uzgodnionej kwoty pieniężnej) Spółka nie świadczy na rzecz partnera handlowego żadnej usługi - innymi słowy nie istnieje zobowiązanie Spółki do konkretnego świadczenia w zamian za wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane przez Spółkę subsydia stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu świadczonych przez Spółkę usług leasingu lub usług udzielania pożyczek.

2. Czy otrzymana kwota subsydium stanowi kwotę brutto.

3. Czy Spółka zobligowana jest do wystawienia partnerowi wypłacającemu subsydium faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, otrzymane przez Spółkę subsydia stanowią element podstawy opodatkowania z tytułu świadczonych przez Spółkę usług leasingu lub usług udzielania pożyczek, w zależności od tego której czynności dotyczą.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie zatem z przepisami ustawy VAT, co do zasady, podstawa opodatkowania obejmuje całość zapłaty otrzymanej przez podmiot świadczący usługę lub dokonujący dostawy towaru. Przy czym jak wynika z literalnego brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy VAT podstawę opodatkowania stanowi również zapłata otrzymana od osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze. Przy czym dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze stanowią podstawę opodatkowania jedynie wówczas, gdy mają bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Zdaniem Spółki wpływ taki ma miejsce ma miejsce wówczas, gdy podmiot inny niż nabywca towaru/usługi zobowiąże się do uregulowania części zobowiązania należnego z tytułu zrealizowanej dostawy towarów lub świadczenia usług lub gdy nastąpi dopłata do ceny dostarczonego towaru/usługi.

Jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), określenie związku pomiędzy dotacją (która w opinii Spółki z perspektywy ekonomicznej ma analogiczny charakter jak subsydia) a świadczeniem usług czy dostawą towaru jako "bezpośredniego" ma istotne znaczenie dla opodatkowania. W uzasadnieniu wyroku w sprawie C-I 84/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) podkreślono, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Jednocześnie TSUE wyjaśnił, iż dla uznania dotacji (subwencji lub podobnych płatności) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). Opowiedziano się więc za takim rozumieniem przepisów, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności. Dotacja powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą.

W opinii Spółki, charakter subsydiów sprawia, że stanowią one w istocie zapłatę za świadczoną przez Spółkę usługę leasingu lub usługę udzielenia pożyczki, faktycznie otrzymaną od osoby trzeciej (partnera handlowego), a nie bezpośrednio od pożyczkobiorcy lub leasingobiorcy. W opinii Spółki, nie ulega również wątpliwości, że otrzymywane przez Spółkę subsydia spełniają warunek bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług, gdyż wynagrodzenie, które Spółka otrzymuje od klientów z którymi zawiera umowy pożyczki lub umowy leasingu objęte subsydiowaniem jest niższe, niż wynagrodzenie należne standardowo Spółce na podstawie umów pożyczek lub umów leasingu, które subsydiowaniu nie podlegają. Spółka jest również w stanie wprost określić, których umów leasingu lub umów pożyczek konkretne subsydia dotyczą. Tym samym otrzymane subsydia stanowią bezpośrednie pokrycie części ceny z tytułu świadczonych przez Spółkę usług leasingu lub usług udzielania pożyczek.

Zdaniem Spółki powyższe argumenty jednoznacznie wskazują, iż otrzymywane przez Spółkę subsydia stanowią w istocie zapłatę otrzymywaną przez Spółkę od osoby trzeciej, mającą charakter subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez Spółkę w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy VAT. Tym samym, subsydia powinny stanowić element podstawy opodatkowania z tytułu świadczonych przez Spółkę usług leasingu lub usług udzielania pożyczek, w zależności od tego której czynności dotyczą. Otrzymane subsydia będą zatem opodatkowane podatkiem VAT zgodnie ze stawką właściwą dla usługi, której dotyczą.

Ad 2)

Zdaniem Spółki, otrzymana kwota subsydium stanowi kwotę brutto.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy VAT podstawa opodatkowania (określona zgodnie z art. 29a ust. 1) obejmuje:

Jak wynika z powyższego przepisu (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy VAT), podstawa opodatkowania nie obejmuje samej kwoty podatku. Jednocześnie, w opinii Spółki, skoro jak zostało wykazane w uzasadnieniu do pytania 1, otrzymane przez Spółkę subsydia stanowią zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej, to w opinii Spółki należy uznać, iż ta zapłata stanowi kwotę brutto, zawierającą w sobie podatek VAT należny.

Tym samym, należny podatek VAT w związku z otrzymaniem subsydium Spółka powinna obliczyć w tej (otrzymanej) kwocie (tzw. metodą w "stu"), a nie od tej kwoty.

Ad 3)

Zdaniem Spółki, Spółka nie jest zobligowana do wystawienia partnerowi wypłacającemu subsydium faktury.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów, faktura jest dokumentem potwierdzającym m.in. fakt odpłatnego świadczenia usług. Zdaniem Spółki, skoro Spółka nie świadczy na rzecz partnera handlowego usługi za wynagrodzeniem, brak jest w tym przypadku podstawy do wystawienia przez Spółkę faktury w związku z otrzymaniem subsydium. Tym samym, Spółka może otrzymane subsydium udokumentować innym dokumentem np. notą księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.