IPPP1/4512-246/15-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2015 r. (data wpływu 18 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług wsparcia coachingowego wykonywanego w ramach umowy podwykonawstwa - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług wsparcia coachingowego wykonywanego w ramach umowy podwykonawstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podmiot gospodarczy, który prowadzi Wnioskodawca, realizuje w ramach podwykonawstwa działania wspierające proces przekwalifikowania osób bezrobotnych i wydobycia ich z wykluczenia społecznego.

Umowa o realizację podwykonawstwa podpisana jest z firmą, która odpowiada za realizację całego projektu i otrzymuje środki na jego realizację od X.

W ramach rozliczeń za wykonane z tego tytułu usługi Wnioskodawca wystawia faktury z naliczonym 23% podatkiem VAT.

Działania te realizowane są w formie indywidualnych sesji coachingowo-szkoleniowych i obejmują następujące formy oddziaływania i zagadnienia:

* identyfikację, samoświadomość oraz rozwój posiadanych mocnych stron, zasobów, a także deficytów w kontekście planów zawodowych i przewidywanych stażów.

* przygotowanie do rozmów rekrutacyjnych z potencjalnymi pracodawcami

* określanie celów długookresowych w obszarze zawodowym i osobistym oraz planowanie sposobów i etapów ich realizacji - wzmacnianie i motywowanie do podejmowania aktywności mających na celu wyjście z wykluczenia społecznego jakie tworzy trwałe bezrobocie i podejmowanie samodzielnych aktywności zawodowych.

Działania te stanowią element całego procesu realizowanego w ramach projektu nr XXX współfinansowanego w 85% ze środków Unii Europejskiej, w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego oraz w 15% z budżetu państwa w ramach wykluczenia i wzmocnienie sektora ekonomii społecznej.

Projekt XXX skierowany jest do osób bezrobotnych i stanowi spójny i kompleksowy plan reintegracji społecznej i zawodowej. Efektem tego programu ma być przekwalifikowanie, zdobycie kwalifikacji oraz uzyskanie zatrudnienia przez bezrobotnych.

Działania przewidziane w ramach tego projektu, obejmują:

* określenie potencjału osób zakwalifikowanych do projektu

* cykl szkoleń w wybranej dziedzinie, profesji

* wsparcie i uzupełnienie procesu szkoleniowego, zmian i motywacji do zmian w formie sesji coachingowych

* staże kilkumiesięczne w wybranych przedsiębiorstwach na stanowiskach związanych z kwalifikacjami rozwijanymi w ramach tego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa wsparcia coachingowego świadczona przez Wnioskodawcę w ramach umowy podwykonawstwa realizowana w tym projekcie podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku VAT z uwagi na wskazane przesłanki przesłanki do spełnienia art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi coachingowe realizowane przez Wnioskodawcę w ramach umowy podwykonawstwa w projekcie nr XXX powinny być przedmiotowo zwolnione z podatku VAT ponieważ spełniają dwie następujące przesłanki:

* Są to usługi ściśle związane realizowanymi usługami mającymi na celu kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe: obejmuje to osoby bezrobotne, które mają zdobyć kwalifikacje w zawodach, do których są poszukiwani pracownicy przez pracodawców z danego regionu, gminy i tym samym zdobyć trwałe zatrudnienie.

* Cały projekt i tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi w ramach tego projektu jest finansowany w całości ze środków publicznych: 85% ze środków Unii Europejskiej, w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego oraz w 15% z budżetu państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W art. 43 ust. 17 ustawy VAT postanowiono, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Ponadto w art. 43 ust. 17a ustawy, ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów świadczenia usług związanych z wymienionymi wyżej usługami, wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Powyższe regulacje stanowią odzwierciedlenie w polskim porządku prawnym przepisu art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje w ramach podwykonawstwa działania wspierające proces przekwalifikowania osób bezrobotnych i wydobycia ich z wykluczenia społecznego. Umowa o realizację podwykonawstwa podpisana jest z firmą, która odpowiada za realizację całego projektu, finansowanego ze środków otrzymanych od X Działania te realizowane są w formie indywidualnych sesji coachingowo-szkoleniowych i obejmują: identyfikację, samoświadomość oraz rozwój posiadanych mocnych stron, zasobów, a także deficytów w kontekście planów zawodowych i przewidywanych stażów; przygotowanie do rozmów rekrutacyjnych z potencjalnymi pracodawcami; określanie celów długookresowych w obszarze zawodowym i osobistym oraz planowanie sposobów i etapów ich realizacji; wzmacnianie i motywowanie do podejmowania aktywności mających na celu wyjście z wykluczenia społecznego jakie tworzy trwałe bezrobocie i podejmowanie samodzielnych aktywności zawodowych. Działania te realizowane są w ramach projektu, współfinansowanego w 85% ze środków Unii Europejskiej oraz w 15% z budżetu państwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia dla wyżej opisanych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

W celu rozstrzygnięcia, czy usługi wsparcia coachingowego mogą korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie ww. przepisu konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek, mianowicie uznanie opisanej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie jej finansowanie ze środków publicznych

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 str. 1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny zawodowej, która ma posłużyć zdobyciu, bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że przedmiotowe szkolenia, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca, działania w ramach projektu skierowane są do osób bezrobotnych i stanowią kompleksowy plan reintegracji społecznej i zawodowej. Efektem programu ma być przekwalifikowanie, zdobycie kwalifikacji oraz uzyskanie zatrudnienia przez bezrobotnych. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę pomagają uczestnikom ustalić ich predyspozycje zawodowe, przygotować do rozmów rekrutacyjnych, mają na celu wzmacnianie i motywowanie bezrobotnych do podejmowania aktywności w celu wyjścia z wykluczenia społecznego jakie tworzy bezrobocie. Skierowane są do osób bezrobotnych, które są zainteresowane powrotem na rynek pracy. A zatem szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę należy uznać za szkolenia spełniające definicję kształcenia zawodowego.

W zakresie drugiej przesłanki uprawniającej do zastosowania ww. zwolnienia należy wskazać, że środkami publicznymi - w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) są:

Z ww. przepisu wynika wprost, że środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej mieszczą się w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Należy zwrócić uwagę, że zarówno przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, jak i przepis § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. uzależniają stosowanie zwolnienia od podatku VAT od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w określonej wysokości ze środków publicznych. Wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości przedmiotowej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu tej usługi uczestniczą podmioty trzecie w charakterze podwykonawców (niezależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca). Wydatkowanie przekazanych na realizację danego projektu środków publicznych przez ich dysponenta na realizację poszczególnych jego części (całości) przez podwykonawców, oznacza bowiem, że poszczególne części (całość) projektu realizowane przez podwykonawców są - z ekonomicznego punktu widzenia - finansowane ze środków publicznych. W konsekwencji względem nich znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisach (przy spełnieniu pozostałych warunków). Przedmiotowy warunek "finansowania ze środków publicznych" jest zatem spełniony zarówno w przypadku, gdy otrzymujący dofinansowanie ze środków publicznych sam świadczy przedmiotową usługę, jak również gdy w realizację tej usługi zaangażowany jest podwykonawca. Istotne jest jedynie to, żeby środki publiczne stanowiły rzeczywiste (w znaczeniu ekonomicznym) źródło finansowania przedmiotowych usług (co zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy otrzymanymi środkami publicznymi a realizowanymi świadczeniami). Podwykonawca korzystający ze zwolnienia winien zatem posiadać stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca świadczy usługę szkoleniową jako podwykonawca na rzecz podmiotu otrzymującego w 100% dofinansowanie ze środków publicznych: 85% ze środków Unii Europejskiej oraz w 15% z budżetu państwa. Jak wyżej wskazano wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości usługi kształcenia zawodowego ze środków publicznych jest spełniony w przypadku gdy rzeczywistym źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu tej usługi uczestniczą podmioty trzecie w charakterze podwykonawców.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie spełnione zostały obie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, mianowicie świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe są usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, ponadto finansowane są w 100% ze środków publicznych.

Zatem opisane usługi wsparcia coachingowego korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.