IPPP1/4512-147/15-2/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/4512-147/15-2/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur Zaliczkowych oraz momentu powstania tego prawa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur Zaliczkowych oraz momentu powstania tego prawa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w zakresie usług transportowych, magazynowania i przechowywania towarów oraz doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Na potrzeby działalności gospodarczej Spółka nabywa różne towary i usługi od dostawców i usługodawców (dalej łącznie: "Dostawcy"). W praktyce często dochodzi do sytuacji, kiedy to przed wydaniem towaru lub przed wykonaniem usługi/zakończeniem wykonywania usług przez Dostawcę Spółka przekazuje Dostawcy całość lub część należności. Płatności te dokonywane są jako zaliczki, przedpłaty, zadatki lub raty bądź też jako zapłata "z góry" za usługi, które mają być wykonywane w dłuższym okresie rozliczeniowym. W takich sytuacjach zdarza się, że:

1. Dostawcy wystawiają faktury odpowiadające treścią fakturom, o których mowa w art. 106f ustawy o VAT z terminem płatności równym lub krótszym niż 30 dni. Zapłata następuje jednak po upływie 30 dni od wystawienia takiej faktury.

2. Dostawcy wystawiają faktury odpowiadające treścią fakturom, o których mowa w art. 106f ustawy o VAT z terminem płatności dłuższym niż 30 dni. Zapłata następuje po upływie 30 dni od wystawienia takiej faktury.

3. Dostawcy wystawiają faktury odpowiadające treścią fakturom, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT, stwierdzającym dokonanie sprzedaży. Faktury takie nie zawierają natomiast wszystkich danych określonych w art. 106f ustawy o VAT. Przykładowo, mogą one nie zawierać numerów poprzednich faktur dokumentujących ewentualne pozostałe części zapłaty. Faktury te wskazują na 30-dniowy termin płatności, lecz zapłata następuje już po upływie 30 dni od wystawienia takiej faktury.

4. Dostawcy wystawiają faktury odpowiadające treścią fakturom, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT, stwierdzającym dokonanie sprzedaży. Faktury takie nie zawierają natomiast wszystkich danych określonych w art. 106f ustawy o VAT. Przykładowo, mogą one nie zawierać numerów poprzednich faktur dokumentujących ewentualne pozostałe części zapłaty. Faktury te wskazują na dłuższy niż 30-dniowy termin płatności i zapłata następuje po upływie 30 dni od wystawienia takiej faktury.

W żadnym z ww. przypadków nie ulega jednak wątpliwości, że opisane faktury dotyczą rzeczywistych operacji gospodarczych, tj. zapłaty na poczet konkretnej przyszłej dostawy towarów lub świadczenia usług przez Dostawców, a nie transakcji fikcyjnych.

Na potrzeby niniejszego wniosku opisane powyżej faktury nazywane będą "Fakturami Zaliczkowymi".

Należy podkreślić, że zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nabywane przez Spółkę towary i usługi, w związku z którymi wystawiane będą Faktury Zaliczkowe, wykorzystywane są do wykonywania przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT lub dotyczą czynności, o których mowa w art. 86 ust. 8 i 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zaliczkowych, o których mowa w opisie zdarzeń przyszłych.

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w jakim momencie powstaje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich Faktur Zaliczkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że:

1. Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wyżej opisanych Faktur Zaliczkowych.

2. Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z opisanych Faktur Zaliczkowych powstaje po stronie Spółki w momencie kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek:

1. Spółka dysponuje otrzymanym od Dostawcy egzemplarzem Faktury Zaliczkowej oraz

2. należność z Faktury Zaliczkowej została zapłacona przez Spółkę skutkując powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Dostawcy z tytułu otrzymania zapłaty przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi/zakończeniem wykonywania usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

1. Zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w polskich przepisach o VAT

Zasadniczą cechą konstrukcyjną podatku od towarów i usług, jako podatku od wartości dodanej, jest fundamentalne prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, jeśli te towary i usługi są przez niego wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie natomiast z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty (z wyjątkami niemającymi zastosowania do przypadków będących przedmiotem niniejszego wniosku). Z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wynika, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie takiej zapłaty (z wyjątkami niemającymi zastosowania do przypadków będących przedmiotem niniejszego wniosku). Zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy o VAT fakturę taką wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy. Jednocześnie ust. 7 pkt 2 tego artykułu przewiduje, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

W art. 106e ustawy o VAT wymienione zostały dane, jakie powinna zawierać faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług, zaś art. 106f ustawy o VAT precyzuje, jakie informacje powinny znaleźć się na fakturze dotyczącej zapłaty dokonanej przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji wynika, że podatnik ma prawo odliczyć podatek naliczony z otrzymanej faktury dokumentującej otrzymanie zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi, które wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego. Przepisy określają także, jak taka faktura powinna być wystawiona i jakie dane powinna ona zawierać.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 marca 2009 r. (sygn. akt I FSK 36/08), co do zasady każdy podatnik VAT ma prawo odliczyć podatek naliczony, związany z nabywanymi towarami lub usługami w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ograniczenia tej zasady mają charakter wyjątku od reguły ogólnej i bezwzględnie muszą wynikać z konkretnego przepisu. Ograniczenie tak fundamentalnego dla istoty podatku od wartości dodanej prawa do odliczenia podatku naliczonego wymaga precyzji ustawodawcy, gdyż ograniczenie to stanowi ingerencję w prawa podatnika gwarantowane zasadą neutralności opodatkowania VAT. W przeciwieństwie bowiem do prawa pomniejszenia przychodów o koszty ich uzyskania w podatkach dochodowych, prawo do odliczenia VAT naliczonego nie jest rodzajem ulgi lub zwolnienia, lecz prawem podstawowym. W rezultacie, nie samo prawo do odliczenia VAT naliczonego, związanego z dokonanymi zakupami towarów i usług służących działalności opodatkowanej, ale wszelkie ograniczenia tego prawa winny być interpretowane ściśle.

Ograniczenia te zawarte zostały m.in. w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący;

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c.

potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

4.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

5.

wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Jak wynika z powyższego, lista wyjątków zawarta w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT nie zawiera regulacji, z której wynikałby zakaz odliczania podatku naliczonego z Faktur Zaliczkowych, dokumentujących dokonanie płatności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi tylko dlatego, że faktura ta zawiera pewne uchybienia formalne lub dlatego, że jest wystawiona wcześniej niż przewidują to przepisy ustawy o VAT. Istotne jest natomiast, aby faktury dotyczyły rzeczywistych operacji gospodarczych, tj. w tym przypadku faktycznej zapłaty na poczet konkretnej przyszłej dostawy towarów lub świadczenia usług, a nie transakcji fikcyjnych/nieistniejących.

2. Regulacje wspólnotowe

Od dnia wstąpienia Polski do Unii Europejskiej interpretacje przepisów podlegających harmonizacji wewnątrzwspólnotowej muszą być dokonywane przy uwzględnieniu prawa wspólnotowego (tekst jedn.: przy zachowaniu tzw. interpretacji prowspólnotowej). Oznacza to, że za właściwą interpretację należy uznać tę, która jest najbardziej zgodna z prawem wspólnotowym. Należy podkreślić, że zgodnie z art. 10 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą (dalej: "TWE"): "Państwa Członkowskie podejmują wszelkie właściwe środki ogólne lub szczególne w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z niniejszego Traktatu lub z działań instytucji Wspólnoty. Ułatwiają one Wspólnocie wypełnianie jej zadań. Powstrzymują się one od podejmowania wszelkich środków, które mogłyby zagrozić urzeczywistnieniu celów niniejszego Traktatu". Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 lutego 2009 r. (sygn. akt I FSK 1880/07), w procesie stosowania prawa wewnętrznego - w szczególności przepisów wydanych w celu wykonania dyrektyw unijnych - przepisy te należy interpretować w świetle brzmienia i celu dyrektyw, aby zapewnić osiągnięcie rezultatu określonego w art. 249 akapit 3 TWE. Powyższa formuła wykładni prowspólnotowej wyraża obowiązek interpretacji obowiązującego prawa krajowego w świetle tekstu i celów dyrektywy po to, aby osiągnąć wyznaczony przez dyrektywę rezultat. Stosując prawo należy zatem nadawać jego normom krajowym takie znaczenie, jakie zapewni mu zgodność z prawem wspólnotowym. Ponadto, w razie stwierdzenia, że normy prawa krajowego są niezgodne z prawem wspólnotowym, sądy są zobowiązane stosować - jako podstawę swoich rozstrzygnięć - normy prawa wspólnotowego, odmawiając jednocześnie zastosowania prawa krajowego. Stanowi to konsekwencję zasady prymatu prawa wspólnotowego nad prawem krajowym.

Z tego też względu, o ile tylko krajowe przepisy o VAT nie są dla podatnika względniejsze, nie można interpretować prawa krajowego w oderwaniu od przepisów wspólnotowych. Również w przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku, w celu wyprowadzenia normy prawnej należy odnieść się do regulacji zawartych w dyrektywach oraz do dorobku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE").

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wprowadzający prawo do odliczania VAT naliczonego w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, które są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych stanowi implementację przepisów Dyrektywy 2006/112/WE (dalej: "Dyrektywa VAT"), w której prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało ustanowione w przepisach art. 167-169. Jak słusznie wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 2 kwietnia 2009 r. (sygn. akt I SA/Rz 15/09), neutralność podatku od towarów i usług jest tak znacząca, że przepisy krajowe nie mogą wymagać spełnienia przez niego dodatkowych warunków w celu uzyskania zwrotu podatku. Zwrócił na to uwagę TSUE w wyroku w sprawie 50/87 - Komisja Wspólnot Europejskich v. Republika Francuska, gdzie stwierdził, że "System odliczeń podatku naliczonego ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT, przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Ze względu na wpływ na poziom obciążeń podatkowych, jakiekolwiek ograniczenie prawa do odliczenia przysługującego podatnikowi musi być stosowane w ten sam sposób we wszystkich Państwach Członkowskich oraz musi opierać się na istnieniu przepisu w prawie wspólnotowym, który ograniczenie takie wprost przewiduje. W przypadku braku takiego przepisu, z prawa do odliczeń należy korzystać niezwłocznie w odniesieniu do wszystkich kwot podatku naliczonego od dostaw towarów i usług".

Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających taki stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego w cenie nabywanych przez podatnika towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla niego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego, związanego ze swoją działalnością opodatkowaną, zaś wszelkie korzystne dla niego konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie prawa wspólnotowego systemu VAT - jak już wspomniano - jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jedynie jako jego przywilej.

W obliczu powyższego należy stwierdzić, że zakwestionowanie prawa do odliczenia VAT naliczonego z Faktur Zaliczkowych obarczonych uchybieniami formalnymi lub wystawionych wcześniej niż przewidują to przepisy ustawy o VAT nie znajdowałoby uzasadnienia w prawie wspólnotowym dotyczącym zharmonizowanego systemu podatku od wartości dodanej oraz pozostawałoby w jaskrawej sprzeczności z wypracowanym na tle tego prawa orzecznictwem TSUE.

3. Stanowisko polskich sądów administracyjnych i organów podatkowych

Orzecznictwo polskich sądów administracyjnych potwierdza jednoznacznie, że braki czy wady w treści faktury dotyczące kwestii formalnych (technicznych) pozostają bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę (odbiorcę takiej faktury). Stanowisko takie potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 27 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 1136/07), stwierdzając m.in.: "(...) Podkreślić jednak należy, że pozbawienie podatnika prawa do odliczenia dotyczyć może jedynie takich wad i braków faktury, które wyłączają identyfikację podmiotów oraz przedmiotu transakcji, jak również ustalenie poprawności określenia podatku od wartości dodanej. Powyższe uwagi pozwalają na sformułowanie tezy, iż wady faktury muszą być na tyle poważne, aby wykluczały możliwość traktowania tego dokumentu jako faktury VAT. Trzeba bowiem raz jeszcze zaznaczyć, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego jest jego głównym uprawnieniem, a zarazem istotą podatku naliczonego, który dla przedsiębiorców, będących podatnikami podatku od towarów i usług, jest neutralny. A contrario, podatnik będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego wówczas, gdy faktura zawiera drobne błędy o charakterze technicznym, określane niekiedy błędami mniejszej wagi. Pod pojęciem tym rozumieć należy wszelkiego rodzaju uchybienia przepisom dotyczącym rygorów formalnych faktury, których ciężar gatunkowy jest jednak tego rodzaju, iż nie wpływa na możliwość obniżenia podatku należnego (...)".

Podobne stanowisko prezentowały organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z dnia 12 maja 2010 r. (sygn.: IPPP3-4521-41/10-2/JF) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, iż: "(...) brak daty otrzymania należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi na otrzymanej od Dostawcy fakturze zaliczkowej stanowi nieprawidłowość, jednakże nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z tej faktury".

Organy podatkowe potwierdziły również (w licznych interpretacjach dotyczących stanu prawnego obowiązującego do końca 2013 r.) prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zaliczki a wystawionych wcześniej niż przewidywały to przepisy w zakresie VAT (z zastrzeżeniem, że prawo to jest zawieszone do momentu zapłaty). Tak, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2012 r. (sygn. IBPP1/443-1820/11/MS) czy z dnia 7 października 2011 r. (sygn.: IBPP4/443-1107/11/AŚ) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2012 r. (sygn. ILPP2/443-846/12-2/AK).

Stanowisko przedstawione przez Spółkę jest identyczne ze stanowiskiem potwierdzonym w analogicznych stanach faktycznych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych z dnia 25 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP2/443-164/14-2/MM) oraz z dnia 23 stycznia 2015 r. (sygn. IPPP3/443-1074/14-2/IG).

4. Konkluzje

Reasumując przedstawione powyżej uwagi Wnioskodawca stwierdza, co następuje:

* żaden przepis ustawy o VAT nie formułuje zakazu odliczenia podatku naliczonego w przypadku otrzymania faktur obarczonych brakami formalnymi mniejszej wagi lub wystawionych wcześniej niż przewidują to przepisy, takich jak otrzymywane przez Spółkę Faktury Zaliczkowe;

* zasada neutralności podatku VAT stanowi fundament konstrukcji zharmonizowanego we Wspólnocie Europejskiej systemu podatku od wartości dodanej i zgodnie z orzecznictwem TSUE oraz polskich sądów administracyjnych nie może być w sposób dowolny ograniczana; zachowuje ona pełne zastosowanie w przypadku Spółki ze względu na fakt, że towary i usługi nabywane na podstawie Faktur Zaliczkowych służą działalności opodatkowanej VAT lub dotyczą przypadków wskazanych w art. 86 ust. 8-9 ustawy o VAT, a jednocześnie, pomimo pewnych uchybień, nie ulega wątpliwości, że Faktury Zaliczkowe dotyczą rzeczywistych operacji gospodarczych, tj. zapłaty na poczet konkretnej przyszłej dostawy towarów lub świadczenia usług przez Dostawców, a nie transakcji fikcyjnych, co Spółka jest w stanie udowodnić;

* Spółka ma ograniczone możliwości wywierania wpływu na Dostawców, w tym w szczególności w zakresie podejmowanych przez nich decyzji co do momentu oraz sposobu wystawiania faktur dokumentujących dokonanie płatności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Spółka ma ograniczone możliwości wywierania wpływu na Dostawców, w tym w szczególności w zakresie podejmowanych przez nich decyzji co do momentu oraz sposobu wystawiania faktur dokumentujących dokonanie płatności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W konsekwencji, Wnioskodawca stwierdza, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymanych od Dostawców Fakturach Zaliczkowych. W szczególności, przeszkodą do odliczenia VAT z Faktur Zaliczkowych nie jest fakt ich wystawienia przez Dostawców wcześniej niż przewiduje to ustawa o VAT czy też wystąpienie pewnych uchybień formalnych w treści faktury, jeśli nie ma wątpliwości, że Faktury Zaliczkowe dotyczą rzeczywistych, konkretnych płatności na poczet dostaw towarów lub świadczenia usług w przyszłości.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Zgodnie z ust. 10c tego artykułu przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi. Obowiązek podatkowy w tym ostatnim przypadku powstaje z chwilą otrzymania takiej zapłaty, w odniesieniu do otrzymanej kwoty (art. 19a ust. 8 ustawy o VAT). Jednocześnie, z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Z przepisów tych wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi powstaje w chwili, gdy spełnione zostaną obie wyżej wymienione przesłanki, tj. powstał obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania takiej płatności oraz podatnik otrzymał fakturę dokumentującą tę płatność, co jest zgodne z przepisami Dyrektywy VAT.

Przypadek Faktur Zaliczkowych opisanych we wniosku jest specyficzny, co wynika z faktu, że zawierać one mogą pewne uchybienia formalne bądź wystawione są wcześniej niż przewidują to przepisy ustawy o VAT. Mimo tego, jak wykazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, Faktury Zaliczkowe stanowią dokumenty uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

Skoro nie ma wątpliwości, iż otrzymane Faktury Zaliczkowe dotyczyć będą rzeczywistych transakcji (tekst jedn.: zapłaty przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi), dla których powstał lub powstanie obowiązek podatkowy, to prawo do odliczenia podatku naliczonego z tych Faktur Zaliczkowych powstanie pod warunkiem spełnienia obu tych przesłanek łącznie, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym Spółka otrzyma Fakturę Zaliczkową lub powstanie obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania zapłaty, której dotyczy Faktura Zaliczkowa, w zależności od tego, która z tych przesłanek zostanie spełniona później.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a także zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl