IPPP1/4512-1340/15-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT cywilnoprawnych umów zlecenia - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT cywilnoprawnych umów zlecenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wykonuje zawód radcy prawnego. Jako radca prawny jest obowiązany do ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu radcy prawnego zgodnie z art. 227 ust. 1 Ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. 2015, poz. 507). Wnioskodawca wykonuje swój zawód będąc w stosunku pracy z T. S.A. (dalej: "Pracodawca"). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Pracodawca współpracuje z T. S.A. (dalej: "T.") w ramach tej samej Grupy Kapitałowej i w ramach tej współpracy realizowane są wspólne projekty. Dla realizacji poszczególnych wspólnych projektów T. (Zleceniodawca) zamierza zawierać umowy zlecenia z poszczególnymi pracownikami Pracodawcy, w tym z Wnioskodawcą (Zleceniobiorca). Przedmiotem ww. umów zlecenia byłoby świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz T. pomocy prawnej.

Ponadto umowa zlecenia, będzie zawierała:

* postanowienie, że Zleceniodawca zleca, a Zleceniobiorca przyjmuje do wykonania czynności w postaci świadczenia na rzecz Zleceniodawcy pomocy prawnej;

* postanowienie o tym, że odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane na podstawie tej umowy ponosi Zleceniodawca (T.);

oraz będzie określała:

* warunki wykonywania ww. czynności w ten sposób, że: ze strony Zleceniodawcy wykonanie przedmiotu zlecenia koordynować będzie wyznaczona osoba oraz że Zleceniobiorca nie będzie mógł powierzyć wykonania zobowiązań wynikających z tej Umowy innej osobie bez zgody Zleceniodawcy oraz że Zleceniobiorca będzie zobowiązany do nie przekazywania osobom trzecim, ani niewykorzystywania w żaden inny sposób informacji i danych uzyskanych w trakcie lub przy okazji wykonywania zlecenia;

* wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zawarcie opisanej umowy zlecenia nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy zawarcie przedmiotowej umowy zlecenia nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określając zakres opodatkowania Ustawa o VAT posługuje się kryterium podmiotowym jak przedmiotowym. Kryterium przedmiotowym jest wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 i nast. Ustawy o VAT, natomiast kryterium podmiotowym jest wykonywanie ww. czynności przez podatnika, czyli osobę wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 art. 15 Ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012.361 dalej: "Ustawa o PIT"), jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności, co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotny jest art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, zgodnie z którym za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskiwanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zawarcie opisanej we wniosku umowy zlecenia nie można uznać za przejaw samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy o VAT ponieważ jest to przychód z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu Ustawy o PIT. Ponadto umowa zlecenia opisana w zdarzeniu przyszłym spełnia kryteria stosunku prawnego pomiędzy zlecającym wykonanie czynności (T.) i wykonującym zlecane czynności (Wnioskodawcą), co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego (T.) wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W związku z powyższym zawarcie opisanej umowy zlecenia nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu Ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np.:

* Nr ILPP1/4512-1 -99/15-5/MK z dnia 7 maja 2015 r. (Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu);

* Nr IPPP1 /443-1168/14-2/AW z dnia 4 listopada 2014 r. (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie);

* Nr IPPP2/443-690/14-4/MT/MM z dnia 18 września 2014 r. (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie);

* Nr ITPP1/443-325/13/KM z dnia 28 czerwca 2013 r. (Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy).

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Jak wynika z treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy jednak zauważyć, że nie wszystkie czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Jak stanowi art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

Z powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, to jest związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

Chodzi zatem o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wskazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, określenie wynagrodzenia, a dodatkowo z dokumentów dotyczących zawarcia umowy o wykonanie świadczenia powinna wynikać kwestia odpowiedzialności osoby zlecającej wobec osób trzecich. Tym samym, w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Istotny zatem, z punktu widzenia uznania realizowanych czynności za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, jest sposób określenia w umowie odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne do stosunku pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą, co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika bowiem z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje się za samodzielną działalność gospodarczą czynności wykonywanych na podstawie stosunku prawnego, z którego wynikają więzi prawne pomiędzy stronami tego stosunku (zleceniodawcą i zleceniobiorcą) regulujące kwestie warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia za wykonywane czynności oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje zawód radcy prawnego. Jako radca prawny jest obowiązany do ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu radcy prawnego zgodnie z art. 227 ust. 1 Ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. 2015, poz. 507). Wnioskodawca wykonuje swój zawód będąc w stosunku pracy z T. S.A. (dalej: "Pracodawca"). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Pracodawca współpracuje z T. S.A. (dalej: "T.") w ramach tej samej Grupy Kapitałowej i w ramach tej współpracy realizowane są wspólne projekty. Dla realizacji poszczególnych wspólnych projektów T. (Zleceniodawca) zamierza zawierać umowy zlecenia z poszczególnymi pracownikami Pracodawcy, w tym z Wnioskodawcą (Zleceniobiorca). Przedmiotem ww. umów zlecenia byłoby świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz T. pomocy prawnej.

Ponadto umowa zlecenia, będzie zawierała:

* postanowienie, że Zleceniodawca zleca, a Zleceniobiorca przyjmuje do wykonania czynności w postaci świadczenia na rzecz Zleceniodawcy pomocy prawnej;

* postanowienie o tym, że odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane na podstawie tej umowy ponosi Zleceniodawca (T.);

oraz będzie określała:

* warunki wykonywania ww. czynności w ten sposób, że: ze strony Zleceniodawcy wykonanie przedmiotu zlecenia koordynować będzie wyznaczona osoba oraz że Zleceniobiorca nie będzie mógł powierzyć wykonania zobowiązań wynikających z tej Umowy innej osobie bez zgody Zleceniodawcy oraz że Zleceniobiorca będzie zobowiązany do nie przekazywania osobom trzecim, ani niewykorzystywania w żaden inny sposób informacji i danych uzyskanych w trakcie lub przy okazji wykonywania zlecenia;

* wynagrodzenie.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy ustawy o VAT należy stwierdzić, że podpisanie umowy zlecenia spowoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego Wnioskodawca (radca prawny) związany będzie ze zleceniodawcą więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zleceniodawcą a wykonującym zlecenie, tj. Wnioskodawcą wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym występują przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, co oznacza, że zostaną spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających ustawie o VAT. Świadczenie przez Wnioskodawcę usług prawnych na podstawie umowy zlecenia nie będzie stanowić wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej i w efekcie Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku VAT, a wykonywane czynności nie będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.