IPPP1/4512-1239/15-2/IGo - Zwolnienie z podatku VAT usług udzielania pożyczek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 8 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług udzielania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług udzielania pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania, podlega nieograniczonemu (i na moment opisanego zdarzenia przyszłego podlegać będzie) obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce. Wnioskodawca udziela / planuje udzielać oprocentowane pożyczki pieniężne innym podmiotom z siedzibą w Polsce (dalej: "Pożyczkobiorcy"), w celu osiągnięcia zysku w postaci odsetek. Czynność polegająca na udzielaniu pożyczek jest / będzie wykonywana w ramach działalności Wnioskodawcy, a możliwość udzielenia pożyczek jest określona, jako przedmiot działalności Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczek na rzecz Pożyczkobiorców jest / będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ("VAT").

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczek na rzecz Pożyczkobiorców jest / będzie czynnością zwolnioną z opodatkowania VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

W celu określenia czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu VAT (lub jest zwolnione z opodatkowania VAT) należy ustalić:

1.1 Udzielenie pożyczek, jako świadczenie usługi

Z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT wynika, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy. W przypadku udzielania pożyczek mamy niewątpliwie do czynienia ze świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz innego podmiotu (tutaj Pożyczkobiorców), polegającym na udostępnieniu kapitału, zasadniczo, za wynagrodzeniem w postaci odsetek. Czynność udzielania pożyczek w zamian za wynagrodzenie stanowi, zatem odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT.

Jednakże dla rozstrzygnięcia kwestii, czy świadczenie polegające na udzielaniu oprocentowanych pożyczek podlega opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie, czy udzielając pożyczki Wnioskodawca działa / będzie działał w charakterze podatnika VAT w tym zakresie.

1.2 Udzielenie pożyczek, jako czynność wykonywana w zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawcy

Udzielając pożyczki na rzecz Pożyczkobiorców Wnioskodawca niewątpliwie działa / będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei za działalność gospodarczą (w świetle art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT) uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, przy czym przez towary - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT - należy rozumieć m.in. rzeczy, w tym w ocenie Wnioskodawcy, niewątpliwie pieniądze stanowiące w istocie rzeczy sui generis oznaczone, co do gatunku.

Zdaniem Wnioskodawcy, takie sformułowanie definicji działalności gospodarczej jednoznacznie wskazuje, że w zamyśle ustawodawcy jakiekolwiek wykorzystywanie przez podatników VAT majątku rzeczowego (w tym pieniędzy):

* w sposób ciągły;

* w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu w jakiejkolwiek postaci (np. w postaci odsetek od udzielonego kapitału)

* stanowi niewątpliwie działalność gospodarczą.

W konsekwencji w przypadku podmiotów gospodarczych udzielanie przez nich pożyczek - polegające na udostępnieniu kapitału na rzecz innego podmiotu - stanowi element prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z dnia 13 marca 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3554/06) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpatrywał sprawę opodatkowania umowy pożyczki.

W wyroku tym, Sąd stwierdził, że "zgodnie z art. 15 ust. 2 zdanie drugie (ustawy o VAT) działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (...) Pieniądze nie zostały wyłączone z majątku, z którego można osiągać stały dochód. Niewątpliwie pieniądze należy zaliczyć do "tangible property". W polskim tłumaczeniu dyrektywy użyto zwrotu "majątek rzeczowy", co podkreśla rozumienie rzeczy na gruncie prawa polskiego, jako przedmiotów materialnych (art. 45 k.c.), i które to pojęcie rzeczy obejmuje pieniądz polski. Zatem (...) w wyniku analizy art. 4 VI Dyrektywy należy dojść do wniosku, że podatnikiem podatku VAT jest podmiot wykorzystujący majątek rzeczowy (pieniądze) w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu (odsetek w 60 ratach)".

Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 6 lutego 2013 r. (sygn. IPPP1/443-1154/12-2/PR) stwierdził, że "udzielenie oprocentowanej pożyczki stanowi odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu. W konsekwencji, czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT".

Z kolei w interpretacji z dnia 4 lutego 2013 r., (sygn. IPPP1/443-1270/12-2/MP) ten sam organ uznał, iż "czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (...) Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. W świetle powyższego, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę".

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej Bydgoszczy w interpretacji z dnia 19 grudnia 2012 r. (sygn. ITPP1/443-1174/12/AT): "czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy".

Podsumowując, mając na uwadze, że Wnioskodawca udziela / będzie udzielał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oprocentowane pożyczki, to udzielając pożyczki na rzecz Pożyczkobiorców, działa / będzie działał w tym zakresie w charakterze podatnika VAT, wykonującego czynność udzielania pożyczek.

1.3 Udzielenie pożyczek, jako usługa finansowa zwolniona z VAT

W opinii Wnioskodawcy, opisywana transakcja powinna być zakwalifikowana do udzielania pożyczek pieniężnych, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT. Powyższy przepis stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Oznacza to, że udzielanie pożyczek stanowi czynność podlegającą Ustawie o VAT, ale jest jednocześnie czynnością zwolnioną z tego podatku. W świetle ww. przepisów udzielenie pożyczek na rzecz Pożyczkobiorców przez Wnioskodawcę stanowi / stanowić będzie usługę finansową zwolnioną od podatku N/AT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Zaprezentowane wyżej rozumowanie potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne w zakresie zwolnienia z VAT udzielania pożyczek (pożyczki):

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. IPPP1/443-1493/14-2/AW,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z dnia 28 listopada 2014 r., sygn. ITPP1/443-1170/14/EK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. IPPP1/443-1054/14-2/AP,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 29 października 2014 r., sygn. IBPP2/443-774/14/AB,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 23 października 2014 r., sygn. IPPP1/443-1145/14-2/JŻ,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 16 września 2014 r., sygn. ILPP1/443-531/14-2/AS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 11 marca 2014 r., sygn. ILPP1/443-1117/13-4/NS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. ITPP1/443-1319/13/BK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. ILPP2/443-1003/13-5/MN,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. ILPP2/443-1009/13-5/AK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 20 grudnia 2013 r., sygn. IBPP2/443-898/113/BW,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-1050/13-2/JL,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. ITPP1/443-927/13/KM,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 6 grudnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-1038/13-2/JL,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-908/13-2/AP,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. ILPP2/443-804/13-2/MN,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. IBPP2/443-905/13/IK.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.