IPPP1/4512-1222/15-3/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających z art. 86 ust. 2a-2 h ustawy w brzmieniu od 1 stycznia 2016 r. - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających z art. 86 ust. 2a-2 h ustawy w brzmieniu od 1 stycznia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Związek (dalej zwany: Z, Związkiem, albo Wnioskodawcą) jest dobrowolnym, samorządnym stowarzyszeniem miłośników wędkarstwa i sportu wędkarskiego, kontynuatorem tradycji zorganizowanego wędkarstwa w Polsce, wyposażonym w osobowość prawną. Podstawy prawne funkcjonowania związku to przede wszystkim ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z późn. zm.; dalej zwana: Prawo o stowarzyszeniach) oraz Statut Z. Związek opiera działalność na pracy społecznej swych członków, a do prowadzenia spraw może tworzyć biura i jednostki gospodarcze oraz zatrudniać pracowników (§ 5 Statutu).

Terenem działalności Związku jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej. Związek posiada osobowość prawną. Strukturę organizacyjną Związku tworzą koła i okręgi, jako jednostki terenowe Związku, przy czym odrębną osobowość prawną w stosunku do Związku, jako całości, mogą posiadać okręgi, jako terenowe jednostki organizacyjne.

Zgodnie ze Statutem celem Związku jest organizowanie i promowanie wędkarstwa, rekreacji, sportu wędkarskiego, użytkowanie i ochrona wód, działanie na rzecz ochrony przyrody i kształtowanie etyki wędkarskiej (§ 6 Statutu). Zgodnie z § 7 Statutu, cele Związku realizowane są poprzez:

W ramach swojej działalności Związek uzyskuje przychody z następujących źródeł:

1. Składka członkowska ogólnokrajowa

2. Składka okręgowa

3. Wpisowe

4. Opłaty za egzaminy wędkarskie

5. Startowe na zawodach wędkarskich

6. Noclegi w stanicach wodnych

7. Sprzedaż ryb

8. Porozumienia między Okręgami dotyczące udostępnienia wód

9. Opłaty za druk legitymacji

10. Sprzedaż gadżetów wędkarskich

11. Sprzedaż czasopisma

12. Sprzedaż reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich

13. Czynsz za wynajem mieszkań

14. Czynsz za wynajem pomieszczeń biurowych.

Związek dokonał kwalifikacji podatkowej poszczególnych przychodów z perspektywy VAT, potwierdzając jej prawidłowość wydanymi przez Ministra Finansów interpretacjami indywidualnymi prawa podatkowego. Poszczególne przychody Związku z perspektywy VAT można zatem podzielić na następujące grupy:

1. Przychody związane z czynnościami niepodlegającymi VAT:

a. Składka członkowska ogólnokrajowa

b. Wpisowe uiszczane przez osoby zapisujące się do Związku

c. Opłaty za druk legitymacji członkowskiej

2. Przychody związane z czynnościami opodatkowanymi VAT:

a. Opłaty za egzaminy wędkarskie - stawka 23%

b. Noclegi w stanicach wodnych - stawka 8%

c. Sprzedaż ryb - stawka 5%

d. Porozumienia między Okręgami dotyczące udostępnienia wód - stawka 23%

e. Sprzedaż gadżetów wędkarskich - stawka 23%

f. Sprzedaż czasopisma - 8% VAT

g. Sprzedaż reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich - stawka 23%

h. Czynsz za wynajem pomieszczeń biurowych stawka - 23%

3. Przychody związane z czynnościami zwolnionymi z VAT:

a. Składka okręgowa

b. Czynsz za wynajem mieszkań

c. Startowe na zawodach wędkarskich.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 605), które wprowadzają do art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (T. J. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) nowe zasady proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego w odniesieniu do przypadków nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Dodatkowo w praktyce Wnioskodawcy występują zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, np. odszkodowania za wyrządzone wnioskodawcy rzeczywiste szkody na majątku.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. nowych przepisów dotyczących proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego Wnioskodawca powziął wątpliwości co do prawidłowości ich stosowania przez Wnioskodawcę w jego praktyce rozliczeń podatku VAT od 1 stycznia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy pojęcie działalności gospodarczej występujące w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT należy rozumieć zgodnie z definicją działalności gospodarczej wynikającą z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wprowadzoną w tym drugim przepisie dla potrzeb opodatkowania VAT.

2. Czy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT należy rozumieć w ten sposób, że ma on zastosowanie tylko w przypadku, gdy w zakres przedmiotu działalności podatnika VAT wchodzi działalność gospodarcza oraz inna działalność niż działalność gospodarcza.

3. Czy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT należy rozumieć w ten sposób, że nie ma on zastosowania w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika VAT jest wyłącznie działalność gospodarcza, przy czym dotyczy to również sytuacji, gdy konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej są zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT.

4. Czy wystąpienie w praktyce podatnika zdarzeń gospodarczych niepodlegających opodatkowaniu VAT w ramach i w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą np. otrzymanie odszkodowania, powoduje obowiązek stosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

5. Czy Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą oraz inną działalność w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

6. Jakiego rodzaju zakupów dotyczy nowy współczynnik odliczania podatku naliczonego.

7. Jakie kryteria decydują o wyborze jednej z metod odliczania proporcjonalnego wymienionej w art. 86 ust. 2c ustawy o VAT.

8. Czy odwołanie się przez Wnioskodawcę do metody odliczania proporcjonalnego określonej w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT, tj. do metody odwołującej się do struktury przychodów jest prawidłowe.

9. Jeżeli odwołanie się przez Wnioskodawcę do metody odliczania proporcjonalnego określonej w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT, tj. do metody odwołującej się do struktury przychodów jest nieprawidłowe, to jaką metodę Wnioskodawca powinien zastosować.

10. Które uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody powinny zostać uwzględnione przy ustalaniu pre-współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz ustalaniu współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 90 ust. 3 ustawy o VAT i czy powinny one zostać ujęte w liczniku czy mianowniku odpowiednio pre-współczynnika i współczynnika.

11. Jeżeli przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób ujęcia poszczególnych kwot przychodów dla potrzeb wyliczenia pre-współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 90 ust. 3 ustawy o VAT jest nieprawidłowy, to jak pre-współczynnik i współczynnik powinny zostać wyliczone prawidłowo i jak powinny zostać dla potrzeb takiego wyliczenia ujęte przychody Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że przedmiotowy przepis posługuje się pojęciem działalności gospodarczej. Pojęcie to jest zdefiniowane w ustawie o VAT - w art. 15 ust. 2 tej ustawy. W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że pojęcie działalności gospodarczej użyte w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, powinno być rozumiane jako zgodne z tą definicją. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, ponieważ w ramach swojej działalności m.in. prowadzi działalność mieszczącą się w zakresie definicji wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Przechodząc do dalszej analizy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy hipotezę przywołanego przepisu należy rozumieć w ten sposób, że warunkiem zastosowania jego dyspozycji jest prowadzenie przez podatnika VAT w ramach jego przedmiotu działalności zarówno działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT, jak również innej działalności niż taka działalność gospodarcza. Oznacza to, że jeżeli podatnik VAT w ramach swojego przedmiotu działalności realizuje wyłącznie działalność gospodarczą, wówczas przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie znajduje w stosunku do niego zastosowania, nawet wówczas gdy w konsekwencji prowadzonej działalności gospodarczej wystąpią u tego podatnika zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu. Jednocześnie należy podkreślić, że zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu, które są wynikiem i konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą zostać uznane za samodzielny rodzaj działalności podatnika mieszczący się w zakresie jego przedmiotu działalności.

Dodatkowego rozważenia wymaga sytuacja, gdy podatnik VAT wprawdzie prowadzi w ramach swojego przedmiotu działalności działalność gospodarczą oraz inną działalność niż działalność gospodarcza, ale zdarzenie niepodlegające opodatkowaniu jest wynikiem i konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej, np. odszkodowania za wyrządzone wnioskodawcy rzeczywiste szkody na majątku. W ocenie Wnioskodawcy tego rodzaju zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu nie powoduje samo z siebie obowiązku zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy wynika to z faktu, że przedmiotowy przepis dla zastosowania proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego wymaga, aby nabyte towary i usługi były wykorzystywane zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, oraz by przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie było możliwe. W ocenie Wnioskodawcy przypisanie zakupów do działalności gospodarczej polega na ich powiązaniu z działalnością gospodarczą w tym sensie, że zakupy służą działalności gospodarczej, albo też są jej konsekwencją. Dodatkowo również w tym przypadku należy zwrócić uwagę, że zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu, które są wynikiem i konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą zostać uznane za samodzielny rodzaj działalności podatnika mieszczący się w zakresie jego przedmiotu działalności. W rezultacie w ocenie Wnioskodawcy wystąpienie w praktyce podatnika zdarzeń gospodarczych niepodlegających opodatkowaniu VAT w ramach i w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą a nie inną działalnością np. otrzymanie odszkodowania związanego ze szkodami powstałymi w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, nie powoduje samo z siebie obowiązku stosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy wynika ze Statutu i można go określić mianem działalności statutowej. Działalność statutowa realizowana przez Związek obejmuje:

Analiza powyższych obszarów działania Wnioskodawcy wskazuje, że w ramach działalności statutowej Wnioskodawca podejmuje działalność, którą można uznać za działalność gospodarczą i inną działalność niż działalność gospodarcza, służącą realizacji celów powołania Związku.

W ocenie Wnioskodawcy obszary aktywności Związku stanowiące działalność gospodarczą obejmują:

Z kolei obszary aktywności Związku w ramach jego działalności statutowej wykraczające poza działalność gospodarczą w ocenie Wnioskodawcy obejmują:

Z powyższego wynika, że przedmiot działalności Związku wykracza poza obszar prowadzenia działalności gospodarczej. Oznacza to w ocenie Wnioskodawcy, że w jego przypadku spełnione są przesłanki hipotezy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, co powoduje, że jest on zobowiązany do proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego na podstawie tego artykułu.

Kolejna kwestia wymagająca rozważenia w kontekście art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, to ustalenie jakiej kategorii wydatków dotyczy ten przepis. Zgodnie z podstawową zasadą prawa do odliczenia podatku naliczonego wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z powyższego wynika zatem, że w przypadku gdy nabyte towary albo usługi służą wykonywanym przez podatnika czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu albo czynnościom podlegającym opodatkowaniu ale jednocześnie objętym zwolnieniem przedmiotowym, wówczas prawo do odliczenia podatku naliczonego podatnikowi nie przysługuje. Takie konkluzje są oczywiste i nie budzą wątpliwości w przypadku, gdy dokonane zakupy służą wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu albo zwolnionym. Jeżeli jednak dany zakup służy zarówno czynnościom opodatkowanym jak również dodatkowo czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu albo zwolnionym, wówczas pojawia się wątpliwość co do zakresu prawa do odliczenia towarzyszącego danemu zakupowi. W opinii Wnioskodawcy wprowadzony art. 86 ust. 2a do ustawy o VAT służy wyznaczeniu zakresu prawa do odliczenia w przypadku, gdy podatnik dokonał zakupu służącego czynnościom opodatkowanym i jednocześnie niepodlegającym opodatkowaniu. W rezultacie kolejnym warunkiem zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT jest przeznaczenie i wykorzystanie zakupu jednocześnie dla potrzeb czynności opodatkowanych i czynności niepodlegających opodatkowaniu. W przypadku Związku będą to zakupy o charakterze ogólnym związane z funkcjonowaniem Związku, czyli przykładowo zakupy energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych, zakupy wody, odprowadzanie ścieków związane z lokalami, w których mają siedzibę organy Związku.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a zd. 2 ustawy o VAT, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Wyjaśnienie co oznaczają tak sformułowane przesłanki odliczania proporcjonalnego zostało zawarte w ust. 2b art. 86 ustawy o VAT. Zgodnie z nim, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

W kolejnym przepisie Ustawodawca wskazuje przykładowe metody, którymi podatnik może się posłużyć. Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

Przywołany przepis nie określa kryteriów zastosowania jednej z przywołanych w nim metod ustalenia proporcji odliczenia podatku naliczonego. Kryteria te wynikają z cytowanego wyżej art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, zgodnie z którym sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Powyższe oznacza, że podatnik zobowiązany do stosowania odliczania proporcjonalnego na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, ocena która metoda ustalenia proporcji jest możliwa do zastosowania w realiach jego dotychczasowego funkcjonowania i czy daje ona zobiektywizowany obraz zakresu prawa do odliczenia. W szczególności Wnioskodawca nie ma obowiązku podejmowania szczególnych działań zmierzających do zmiany organizacji jego funkcjonowania, tylko w tym celu, aby zagwarantować stosowanie metody bardziej zobiektywizowanej niż metoda wybrana przy uwzględnieniu dotychczasowej praktyki funkcjonowania Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przeanalizował wymienione wyżej metody pod kątem możliwości ich zastosowania w jego praktyce rozliczania proporcjonalnego podatku naliczonego związanego jednocześnie z działalnością gospodarczą i inną działalnością Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie pierwszej z wymienionych metod byłoby w przypadku Wnioskodawcy niereprezentatywne z uwagi na fakt, że w działalności Wnioskodawcy nie jest możliwe wyodrębnienie w gronie zatrudnionych osób pracowników zajmujących się wyłącznie działalnością gospodarczą Wnioskodawcy albo pozostałą działalnością Wnioskodawcy wykraczającą poza działalność gospodarczą.

W przypadku Wnioskodawcy nie jest również reprezentatywną metodą metoda odwołująca się do roboczo godzin, ponieważ nie we wszystkich przypadkach jest możliwe wyraźne rozgraniczenie prac służących wyłącznie działalności gospodarczej i prac służących wyłącznie działalności innej niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym odwołanie się do tego kryterium nie dałoby jednoznacznej odpowiedzi co do wartości wyliczonej w ten sposób proporcji odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca nie dysponuje również wydzieloną powierzchnią, na której prowadzona byłaby działalność gospodarcza albo pozostała działalność inna niż działalność gospodarcza, tym samym kryterium określone w pkt 4 też nie może w ocenie Wnioskodawcy stanowić miarodajnego i rzetelnego wskaźnika dla odliczenia proporcjonalnego.

W ocenie Wnioskodawcy wymogi określone w art. 86 ust. 2b ustawy o VAT świadczące o prawidłowym wyborze metody odliczania proporcjonalnego są spełnione w przypadku metody określonej w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT, tj. przy metodzie odwołującej się do kryterium przychodowego. Zatem w ocenie Wnioskodawcy w jego przypadku właściwą metodą odliczenia proporcjonalnego będzie metoda posługująca się wskaźnikiem proporcji w postaci rocznego obrotu z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

Powyższe konstatacje prowadzą do wniosku, że Wnioskodawca zobowiązany jest do odliczania częściowego podatku naliczonego przy wykorzystaniu współczynnika odliczania podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (zwanego dalej pre-współczynnikiem) i współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Kluczowe znaczenie ma w związku z tym ustalenie prawidłowego sposobu wyliczania pre-współczynnika i współczynnika.

Jak wspomniano wyżej, Wnioskodawca w ramach swojej działalności uzyskuje przychody z następujących źródeł:

1. Składka członkowska ogólnokrajowa

2. Składka okręgowa

3. Wpisowe

4. Opłaty za egzaminy wędkarskie

5. Startowe na zawodach wędkarskich

6. Noclegi w stanicach wodnych

7. Sprzedaż ryb

8. Porozumienia między Okręgami dotyczące udostępnienia wód

9. Opłaty za druk legitymacji

10. Sprzedaż gadżetów wędkarskich

11. Sprzedaż czasopisma

12. Sprzedaż reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich

13. Czynsz za wynajem mieszkań

14. Czynsz za wynajem pomieszczeń biurowych stawka

Poszczególne przychody Związku z perspektywy VAT można podzielić na następujące grupy:

1. Przychody związane z czynnościami niepodlegającymi VAT:

a. Składka członkowska ogólnokrajowa

b. Wpisowe uiszczane przez osoby zapisujące się do Związku

c. Opłaty za druk legitymacji członkowskiej

2. Przychody związane z czynnościami opodatkowanymi VAT:

a. Opłaty za egzaminy wędkarskie - stawka 23%

b. Noclegi w stanicach wodnych-stawka 8%

c. Sprzedaż ryb-stawka 5%

d. Porozumienia między Okręgami dotyczące udostępnienia wód-stawka 23%

e. Sprzedaż gadżetów wędkarskich - stawka 23%

f. Sprzedaż czasopisma -8% VAT

g. Sprzedaż reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich - stawka 23%

h. Czynsz za wynajem pomieszczeń biurowych stawka- 23%

3. Przychody związane z czynnościami zwolnionymi z VAT:

a. Składka okręgowa

b. Czynsz za wynajem mieszkań

c. Startowe na zawodach wędkarskich

W zakresie ustalenia pre-współczynnika, wynikającego z regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy właściwa będzie dla niego metoda określona w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane: roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe oznacza, że w liczniku pre-współczynnika Wnioskodawca powinien uwzględnić wartość występujących u niego czynności opodatkowanych i zwolnionych, co oznacza, że w liczniku pre-współczynnika powinien uwzględnić obrót (przychody) z tytułu: opłat za egzaminy wędkarskie, noclegi w stanicach wodnych, sprzedaży ryb, przychody z tytułu porozumień między Okręgami dotyczących udostępnienia wód, sprzedaży gadżetów wędkarskich, sprzedaży czasopisma "Wiadomości Wędkarskie", sprzedaży reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich, czynszu za wynajem pomieszczeń biurowych, przychody z tytułu składki okręgowej, czynszu za wynajem mieszkań, przychody z tytułu startowego na zawodach wędkarskich.

Natomiast w mianowniku pre-współczynnika Wnioskodawca powinien uwzględnić wartość przychodów z innej działalności niż działalność gospodarcza, co oznacza, że w mianowniku pre-współczynnika Wnioskodawca powinien uwzględnić przychody z tytułu: opłat za egzaminy wędkarskie, noclegi w stanicach wodnych, sprzedaży ryb, przychody z tytułu porozumień między Okręgami dotyczących udostępnienia wód, sprzedaży gadżetów wędkarskich, sprzedaży czasopisma "Wiadomości Wędkarskie", sprzedaży reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich, czynszu za wynajem pomieszczeń biurowych, przychody z tytułu składki okręgowej, czynszu za wynajem mieszkań, przychody z tytułu startowego na zawodach wędkarskich, a także przychody z tytułu składki członkowskiej ogólnokrajowej, wpisowego uiszczanego przez osoby zapisujące się do Związku, opłat za druk legitymacji członkowskiej.

Pre-współczynnik będzie stosowany przez Wnioskodawcę w pierwszej kolejności. Po wyliczeniu części (wartości) kwoty podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (przy użyciu pre-współczynnika), w dalszej kolejności Wnioskodawca będzie wyliczał część (wartość) podatku naliczonego podlegającą odliczeniu od kwoty podatku należnego. W tym zakresie niezbędne będzie posłużenie się współczynnikiem wynikającym z regulacji art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że w liczniku współczynnika należy uwzględnić wartość obrotu (przychodów) z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu, które w przypadku Wnioskodawcy obejmują obrót (przychody): z tytułu opłat za egzaminy wędkarskie, noclegów w stanicach wodnych, sprzedaży ryb, porozumień między Okręgami dotyczących udostępnienia wód, sprzedaży gadżetów wędkarskich, sprzedaży czasopisma, sprzedaży reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich, czynszu za wynajem pomieszczeń biurowych. Natomiast w mianowniku Wnioskodawca powinien uwzględnić obrót (przychody) z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych, co w przypadku Wnioskodawcy oznacza, że w mianowniku powinien uwzględnić obrót (przychody): z tytułu opłat za egzaminy wędkarskie, noclegów w stanicach wodnych, sprzedaży ryb, porozumień między Okręgami dotyczących udostępnienia wód, sprzedaży gadżetów wędkarskich, sprzedaży czasopisma, sprzedaży reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich, czynszu za wynajem pomieszczeń biurowych, a także obrót (przychody) z tytułu: składki okręgowej, czynszu za wynajem mieszkań, startowego na zawodach wędkarskich.

Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy:

1. Pojęcie działalności gospodarczej występujące w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT należy rozumieć zgodnie z definicją działalności gospodarczej wynikającą z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

2. Art. 86 ust. 2a ustawy o VAT należy rozumieć w ten sposób, że ma on zastosowanie tylko w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika VAT jest w części działalność gospodarcza oraz w części inna działalność niż działalność gospodarcza.

3. Art. 86 ust. 2a ustawy o VAT należy rozumieć w ten sposób, że nie ma on zastosowania w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika VAT jest wyłącznie działalność gospodarcza, przy czym dotyczy to również sytuacji, gdy konsekwencją prowadzonej działalności gospodarczej są zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT.

4. Wystąpienie w praktyce Podatnika zdarzeń gospodarczych niepodlegających opodatkowaniu VAT w ramach i z związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą np. otrzymanie odszkodowania, nie powoduje obowiązku stosowania art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

5. Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą oraz inną działalność w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

6. Współczynnik proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego wynikający z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie będzie znajdował od 1 stycznia 2016 r. zastosowania do wszystkich zakupów Wnioskodawcy, tylko do tych zakupów, które jednocześnie służyły będą działalności gospodarczej i innej działalności niż działalność gospodarcza prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach jego przedmiotu działalności obejmującego obydwa te rodzaje działalności.

7. Ocena co do tego, która metoda ustalenia proporcji jest możliwa do zastosowania przez Wnioskodawcę powinna się odbywać przy uwzględnieniu realiów jego dotychczasowego funkcjonowania i dawać zobiektywizowany obraz zakresu prawa do odliczenia. W szczególności Wnioskodawca nie ma obowiązku podejmowania szczególnych działań zmierzających do zmiany i organizacji jego funkcjonowania tylko w tym celu, aby zagwarantować stosowanie metody bardziej zobiektywizowanej niż metoda wybrana przy uwzględnieniu dotychczasowej praktyki funkcjonowania Wnioskodawcy.

8. W warunkach działania Wnioskodawcy odwołanie się przez niego do metody odliczania proporcjonalnego określonej w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o VAT, tj. do metody odwołującej się do struktury przychodów jest prawidłowe.

9. Przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób wyliczenia pre-współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 86 ust. 2a ustawy o VAT i współczynnika odliczenia podatku naliczonego wynikającego z regulacji art. 90 ust. 3 ustawy o VAT jest prawidłowy.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przez Ministra Finansów, że zaprezentowane wyżej stanowisko Wnioskodawcy w kontekście zadanych pytań jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W szczególności w niniejszej interpretacji Organ nie dokonywał rozstrzygnięcia w zakresie poprawności przypisania przez Wnioskodawcę poszczególnych przychodów do czynności podlegających opodatkowaniu, zwolnieniu bądź niepodlegających opodatkowaniu. Powyższe przypisanie zostało uznane za element przedstawionego zdarzenia przyszłego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.