IPPP1/4512-1206/15-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik od towarów i usług (VAT) czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy lub znaki towarowe, który następnie zostaną zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w Alicante (dalej również jako: "OHIM") na podstawie art. 6 w związku z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L Nr 78, str. 1, dalej jako: "rozporządzenie w.z.t."). Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej i/lub słowno-graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t.

W związku z wytworzeniem (zaprojektowaniem) znaku towarowego lub znaków towarowych Wnioskodawca poniesie określone koszty, na które składać się będzie m.in. wynagrodzenie za zaprojektowanie i przeniesienie autorskich praw majątkowych do znaku towarowego lub znaków towarowych, koszty rejestracji i utrzymania ochrony znaku towarowego lub znaków towarowych w OHIM, a także wynagrodzenie kancelarii patentowej.

Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawca daruje znak towarowy lub znaki towarowe (oraz prawa z rejestracji tych znaków w OHIM) swojemu synowi w drodze umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako: "k.c."). Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego Wnioskodawcy jako właściciela ww. wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków) do majątku osobistego obdarowanego (syna Wnioskodawcy).

Na potrzeby planowanej darowizny dokonana zostanie wycena znaku towarowego lub znaków towarowych. Wartość znaku towarowego lub znaków towarowych na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać rynkową wartość znaku towarowego lub znaków towarowych. Znak towarowy lub znaki towarowe w dniu przyjęcia go do używania przez syna Wnioskodawcy będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej przez syna Wnioskodawcy działalności gospodarczej.

W związku z darowizną poniesione zostaną koszty zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, wynagrodzenie biegłego rewidenta etc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 - jaka będzie podstawa opodatkowania w podatku od towarów i usług w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM).

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie w formie darowizny wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, nie stanowią towaru w rozumieniu ustawy prawa majątkowe, do których zaliczyć należy prawa do znaków towarowych i praw ochronnych na te znaki.

Stąd też umowa darowizny, mająca za przedmiot prawa do znaku lub znaków towarowych i praw ochronnych (praw z rejestracji) na te znaki, może być rozpatrywana na gruncie przepisów ustawy o VAT wyłącznie jako świadczenie usług.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT uznaje się również "nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika".

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie na potrzeby osobiste obdarowanego prawa ochronnego do znaku towarowego (wraz ze znakiem towarowym) stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza i w konsekwencji, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. W ocenie Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego, powinien być koszt świadczenia usług poniesiony przez Wnioskodawcę, tj. kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego lub znaków towarowych oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego lub znaków towarowych. Do podstawy opodatkowania w VAT nie należy, zdaniem Wnioskodawcy, wliczać kosztów związanych z dokonaniem darowizny (w tym: kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny znaku towarowego przez rzeczoznawcę).

Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT: "W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika".

Ustawodawca nie sprecyzował, do jakich kosztów odnosi się cytowany przepis. Stosując wykładnię celowościową wskazanego przepisu należy uznać, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jego wyświadczenia (por. Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda, "VAT 2010. Komentarz", wyd. Ch. Beck, Warszawa 2010). Biorąc powyższe stanowisko pod uwagę należy przyjąć, że w przypadku świadczenia usług objętych normą art. 8 ust. 2 ustawy o VAT istotny jest faktycznie poniesiony koszt świadczenia usług, a nie cena rynkowa danej usługi.

W przypadku przedmiotowego nieodpłatnego przekazania ochronnego prawa do znaku towarowego wraz ze znakiem towarowym, która to czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy - będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego lub znaków towarowych oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego lub znaków towarowych. Podobne stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 2 marca 2015 r. (IPTPP2/4512-33/15-2/PRP), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2014 r. (ITPP2/443-449/14/AK) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2013 r. (ILPP2/443-590/13-3/PR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną i zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej oraz zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy lub znaki towarowe, który następnie zostaną zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w Alicante na podstawie art. 6 w związku z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L Nr 78, str. 1). Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej i/lub słowno-graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu.

W związku z wytworzeniem (zaprojektowaniem) znaku towarowego lub znaków towarowych Wnioskodawca poniesie określone koszty, na które składać się będzie m.in. wynagrodzenie za zaprojektowanie i przeniesienie autorskich praw majątkowych do znaku towarowego lub znaków towarowych, koszty rejestracji i utrzymania ochrony znaku towarowego lub znaków towarowych w OHIM, a także wynagrodzenie kancelarii patentowej.

Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawca daruje znak towarowy lub znaki towarowe (oraz prawa z rejestracji tych znaków w OHIM) swojemu synowi w drodze umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny). Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego Wnioskodawcy jako właściciela ww. wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków) do majątku osobistego obdarowanego (syna Wnioskodawcy).

Na potrzeby planowanej darowizny dokonana zostanie wycena znaku towarowego lub znaków towarowych. Wartość znaku towarowego lub znaków towarowych na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać rynkową wartość znaku towarowego lub znaków towarowych.

Znak towarowy lub znaki towarowe w dniu przyjęcia go do używania przez syna Wnioskodawcy będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej przez syna Wnioskodawcy działalności gospodarczej. W związku z darowizną poniesione zostaną koszty zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, wynagrodzenie biegłego rewidenta etc.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie (w drodze darowizny) znak towarowy lub znaki towarowe (oraz prawa z rejestracji tych znaków w OHIM) na rzecz syna. Należy zauważyć, że znak towarowy (jak również prawa z rejestracji znaku w OHIM) nie stanowią towarów, mieszczą się natomiast w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie ww. znaku jak również praw z rejestracji znaku w OHIM zalicza się do świadczenia usług.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów.

Zatem, przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z kolei przez usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot.

W związku z tym, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym służą do celów prowadzonej działalności, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, związane są z celami działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w analizowanej sprawie syn Wnioskodawcy otrzyma prawo do znaku towarowego lub znaków towarowych jak również prawa z rejestracji znaków w OHIM, które to prawa przysługiwały Wnioskodawcy. W zamian Wnioskodawca nie otrzyma jakiegokolwiek świadczenia. Przeniesienie praw i obowiązków nastąpi więc bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, w niniejszej sprawie nie można uznać, że przekazanie przez Wnioskodawcę znaku towarowego/znaków towarowych oraz praw z rejestracji znaków w OHIM synowi będzie miało wpływ na przyszłą sprzedaż Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Tym samym trudno jest uznać, że czynność ta jest dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Reasumując, czynność nieodpłatnego przekazania prawa do zarejestrowanego znaku towarowego/znaków towarowych oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM na rzecz syna nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wystąpi obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Należy zauważyć, że ustawodawca nie określił w art. 29a ust. 5 ustawy, w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym, należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia. Cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy o VAT nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Wobec tego, podstawą opodatkowania zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności, w myśl art. 29a ust. 5 ustawy, będzie poniesiony przez Zainteresowanego koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego lub znaków towarowych oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego lub znaków towarowych, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z samym dokonaniem darowizny (kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny przez rzeczoznawcę).

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.