IPPP1/4512-113/15-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 olutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania wynagrodzenia z tytułu udzielonego kredytu kupieckiego do podstawy opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczania wynagrodzenia z tytułu udzielonego kredytu kupieckiego do podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna ("Spółka") jest polskim podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych oraz projektów budowlanych, podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka w dniu 2 stycznia 2015 r. zbyła na rzecz A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ("Nabywca") na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego ("Umowa") niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w W. stanowiącą działkę o nr ewidencyjnym 82 o obszarze 0,2268 ha ujętą w księdze wieczystej. ("Nieruchomość"). Spółka przed dokonaniem sprzedaży uzyskała decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami usługowymi i garażami ("Decyzja").

Zgodnie z umową sprzedaży, płatność za Nieruchomość powinna nastąpić w następujący sposób:

Strony ustaliły, że Nabywca - w związku z odroczeniem terminu płatności Pozostałej części ceny - zapłaci Spółce odsetki w wysokości 10% Pozostałej części ceny rocznie ("Kredyt kupiecki"). Całość wynagrodzenia z tytułu udzielenia Kredytu kupieckiego jest płatna w terminie do dnia 25 września 2015 r., a więc jeszcze przed zapłatą Pozostałej części ceny. W konsekwencji wynagrodzenie z tytułu Kredytu Kupieckiego będzie obliczone od razu za okres od dnia podpisania umowy sprzedaży Nieruchomości do dnia upływu ustalonego terminu płatności Pozostałej części ceny (czyli od dnia 2 stycznia 2015 r. do 20 grudnia 2016 r.). Strony ustaliły dodatkowo, że wynagrodzenie z tytułu Kredytu kupieckiego nie przekroczy w żadnym wypadku określonej kwoty ustalonej przez strony w umowie i odpowiadającej kwocie stanowiącej 23% Pozostałej części ceny. Jednak w razie wcześniejszego uregulowania Pozostałej części ceny, odsetki wypłacone Spółce z tytułu Kredytu kupieckiego zostaną zmniejszone lub zwrócone za okres od daty faktycznej płatności Pozostałej części ceny do dnia 20 grudnia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwotę wynagrodzenia z tytułu udzielonego Kredytu kupieckiego, ustaloną przez Strony w Umowie, należy wliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu dostawy Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty wynagrodzenia z tytułu udzielonego Kredytu kupieckiego, ustalonej przez Strony w Umowie, nie należy wliczać do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu dostawy Nieruchomości.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT "Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika".

Artykuł 29a ust. 6 i 7 ustawy o VAT wskazują że "Podstawa opodatkowania obejmuje:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Mimo że przepisy ustawy o VAT przewidują szeroki zakres kwot wchodzących do podstawy opodatkowania, nie można uznać, by odsetki naliczone w związku z udzieleniem Kredytu kupieckiego, były opodatkowane 23% stawką podatku VAT łącznie z Nieruchomością. Należy bowiem zwrócić uwagę, że na moment dostawy Nieruchomości niemożliwe było dokładne przewidzenie wartości odsetek, które ostatecznie zostaną naliczone i zapłacone przez Nabywcę. W umowie sprzedaży Nieruchomości są co prawda wskazane warunki udzielenia Kredytu kupieckiego (termin płatności, oprocentowanie, maksymalna łączna kwota odsetek), tym niemniej w momencie podpisania aktu notarialnego, strony nie wskazały dokładnej kwoty odsetek, ponieważ Nabywca ma dowolność w spłacie Kredytu kupieckiego (oczywiście w granicach określonych przez tę umowę sprzedaży). W konsekwencji, nie można stwierdzić ile odsetek zostanie ostatecznie naliczonych w związku z udzielonym Kredytem kupieckim, co sprawia, że nie można ich doliczyć do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy Nieruchomości.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku TSUE z dnia 27 października 1993 r. w sprawie C-281/91 Muysen De Winters Bouw-en Aannemingsbedrijf BV v. Staatssecretaris van Financien stwierdzono; że artykuł 13 (B) (d) (1) VI Dyrektywy (Szósta Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EWG (Dz. U.UE.L77.145.1) należy interpretować w taki sposób, aby dostawca towarów lub usługodawca, który odracza klientowi termin płatności w zamian za odsetki, był traktowany jak podmiot udzielający klientowi kredytu (w rozumieniu tego przepisu) będącego transakcją zwolnioną z opodatkowania. Jeśli jednak dostawca towarów lub usługodawca odracza swojemu klientowi termin płatności ceny w zamian za odsetki jedynie do momentu dostawy towarów lub wykonania usługi, odsetki te nie stanowią wynagrodzenia z tytułu udzielenia kredytu, lecz część wynagrodzenia za dostarczone towary lub wykonane usługi w rozumieniu artykułu 11 (A) (1) (a) VI Dyrektywy. W konsekwencji odsetki za odroczenie terminu płatności należne po dostawie towarów lub wykonaniu usługi nie stanowią elementu podstawy opodatkowania z tytułu dostawy, a uznawane powinny być za odrębną od dostawy usługę finansową.

Powyższy wyrok TSUE potwierdza, że odsetki od Kredytu kupieckiego nie będą wliczane do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy Nieruchomości z wykazaną stawką 23% VAT. Odsetki od Kredytu kupieckiego powinny zostać uznane za odrębną od dostawy Nieruchomości usługę udzielania kredytów, która będzie zwolniona od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Minister Finansów w wydawanych interpretacjach również zgadza się ze stanowiskiem Spółki, że odsetki od udzielonego kredytu kupieckiego nie mogą być opodatkowane łącznie z czynnością główną w sytuacji, gdy nie da się dokładnie określić na moment dostawy towaru/świadczenia usług, ile te odsetki będą dokładnie wynosić.

W interpretacji indywidualnej z dnia 10 grudnia 2014 r. sygn. IBPP2/443-891/14/lCz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów rozpatrywał sprawę, w której podatnik zawiera z kontrahentami umowy, na podstawie których kontrahenci zobowiązani są do dokonania na rzecz podatnika dostaw towarów lub świadczenia usług. Strony uzgodniły, że do zawieranych umów wprowadzone zostanie postanowienie o następującej treści: "Cena uwzględnia koszt wszelkich odsetek liczonych od 31 dnia po dniu odbioru/upływu okresu rozliczeniowego, do dnia dokonania przez Zamawiającego płatności, jednakże nie później niż 120 dnia licząc od daty dostarczenia faktury VAT do Zamawiającego". Organ podatkowy w sprawie uznał, że "Wobec powyższego odroczenie terminu płatności zwane w piśmiennictwie kredytem kupieckim, stanowi zgodnie z art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług usługę, gdyż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. W związku z tym, że udzielenie kredytu kupieckiego stanowi odrębną usługę zasadne jest opodatkowanie tej usługi zgodnie z zasadami właściwymi dla usług finansowych, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, są zwolnione od podatku VAT".

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. ITPP2/443-1481a/11/AK uznał, że "W tym kontekście stwierdzić należy, iż koszt związany z zapłatą odsetek za wydłużony termin płatności, określony z góry w umowie między stronami, to jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących kwotę należną którą sprzedawca żąda od nabywcy. Jeżeli sprzedawca udziela nabywcy kredytu kupieckiego na zakupiony towar (świadczoną usługę) i kredyt ten jest oprocentowany, wówczas odsetki należne za czas kredytowania stanowią część podstawy opodatkowania dla dostawy towaru czy świadczenia usługi. Uznaje się bowiem, że z góry ustalone odsetki, stanowią część kwoty należnej sprzedawcy od nabywcy za dany towar czy usługę, a w związku z tym jest to część obrotu opodatkowanego. A zatem, jeżeli wysokość wynagrodzenia za kredyt kupiecki może zostać ustalona już w chwili powstania obowiązku podatkowego w stosunku do dostawy (usługi), to należy wartość odsetek wliczyć do podstawy opodatkowania."

To samo stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2010 r. sygn. IPPP2/443-756/10-2/MM.

Podobne konsekwencje w podatku VAT płyną z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. IBPP3/443-972/11/PH, gdzie wskazano że "W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nalicza odsetki od kwoty, którą nabywający lokale oraz domy jednorodzinne mają rozłożoną na okres nie dłuższy niż 5 lat. Należy podkreślić, iż kwota należna z tytułu rozłożenia płatności na raty jest znana już przed chwilą dokonania dostawy, gdyż jak wskazano we wniosku, wyliczone na dzień zawarcia aktu notarialnego raty i odsetki zostaną przedstawione w harmonogramie spłat i zostaną wkalkulowane w kwotę należną z tytułu sprzedaży nieruchomości zawartą w akcie notarialnym. Ponadto możliwość sprzedaży ratalnej jest uzgodniona pomiędzy stronami również jeszcze przed dokonaniem dostawy (podpisania aktu notarialnego). (...) W świetle powyższego stwierdzić należy, że odsetki od kwoty, którą nabywający lokale oraz domy jednorodzinne mają rozłożoną na okres nie dłuższy niż 5 lat, dotyczące sprzedaży własności nieruchomości będą stanowiły element kwoty należnej z tytułu dostawy nieruchomości, które zostaną ujęte na fakturze dokumentującej transakcję sprzedaży w jednej pozycji. A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż wyliczone na dzień zawarcia aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości odsetki od rat mogą stanowić element kwoty należnej za nieruchomość, oraz iż wartość nieruchomości wraz z naliczonym oprocentowaniem zostaną ujęte na fakturze w jednej pozycji należy uznać za prawidłowe".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika".

Artykuł 29a ust. 6 ustawy stanowi, że podstawa opodatkowania obejmuje:

Natomiast w myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Należy nadmienić, że zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Stosownie do treści art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37 - 41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w dniu 2 stycznia 2015 r. zbyła na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego niezabudowaną nieruchomość gruntową. Spółka przed dokonaniem sprzedaży uzyskała decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami usługowymi i garażami. Zgodnie z umową sprzedaży, płatność za Nieruchomość powinna nastąpić w następujący sposób:

Strony ustaliły, że Nabywca - w związku z odroczeniem terminu płatności pozostałej części ceny - zapłaci Spółce odsetki w wysokości 10% pozostałej części ceny rocznie (kredyt kupiecki). Całość wynagrodzenia z tytułu udzielenia kredytu kupieckiego jest płatna w terminie do dnia 25 września 2015 r., a więc jeszcze przed zapłatą Pozostałej części ceny. W konsekwencji wynagrodzenie z tytułu kredytu kupieckiego będzie obliczone od razu za okres od dnia podpisania umowy sprzedaży Nieruchomości do dnia upływu ustalonego terminu płatności pozostałej części ceny (czyli od dnia 2 stycznia 2015 r. do 20 grudnia 2016 r.). Strony ustaliły dodatkowo, że wynagrodzenie z tytułu kredytu kupieckiego nie przekroczy w żadnym wypadku określonej kwoty ustalonej przez strony w umowie i odpowiadającej kwocie stanowiącej 23% pozostałej części ceny. Jednak w razie wcześniejszego uregulowania pozostałej części ceny, odsetki wypłacone Spółce z tytułu kredytu kupieckiego zostaną zmniejszone lub zwrócone za okres od daty faktycznej płatności pozostałej części ceny do dnia 20 grudnia 2016 r.

Kwestia kwalifikacji usługi udzielania tzw. kredytu kupieckiego jako określonego rodzaju usługi na gruncie podatku VAT nie została wprost uregulowana ani w przepisach ustawy o VAT ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Kwestii tej nie reguluje wprost również unijne prawo podatkowe. Dla dokonania właściwej kwalifikacji tego rodzaju usług dla potrzeb rozliczania podatku VAT należy, w pierwszej kolejności, wyjaśnić istotę samego kredytu kupieckiego. Jest to stosowana w obrocie gospodarczym forma finansowania udzielonego przez dostawcę towarów na rzecz ich nabywcy - poprzez odroczenie terminu płatności - należności za dostawę towarów.

Kredyt kupiecki, zwany również handlowym lub towarowym, udzielany jest przez sprzedawcę towarów kupującemu i sprowadza się do odroczenia terminu płatności kwoty należnej z tytułu dostawy towarów. Jest to zatem pozabankowa forma finansowania działalności gospodarczej, przy czym - inaczej niż w przypadku kredytu lub pożyczki zaciągniętej od podmiotu trzeciego - stroną dokonującą finansowania jest sprzedawca towarów. Dzięki wykorzystaniu kredytu kupieckiego nabywca dokonuje zakupu towarów, za które płatność zostaje odroczona na pewien okres ustalony pomiędzy sprzedającym a kupującym.

Istotą kredytu kupieckiego jest zatem relacja, w ramach której dostawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia kredytuje nabywcę. Dostawca godzi się bowiem na brak otrzymania płatności należności za towary w określonym terminie czyli de facto środki te pozostawia w dyspozycji nabywcy w pewnym okresie czasu. Powyższa relacja jest zbliżona do zaciągnięcia przez nabywcę kredytu lub pożyczki w instytucji zewnętrznej

z tym, że w przypadku kredytu kupieckiego kredytowania dokonuje sam sprzedawca. Sprzedawca pobiera za powyższą usługę wynagrodzenie w postaci odsetek, co jest formą wynagrodzenia charakterystyczną dla usług finansowych, takich jak kredyt czy pożyczka.

Zatem ekonomiczna istota oraz charakterystyczne elementy kredytu kupieckiego przesądzają o tym, że dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku VAT, usługi polegające na udzielaniu kredytu kupieckiego należy traktować jako usługi finansowe.

W przedmiotowej sprawie zwrócić należy uwagę na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 27 października 1993 r. w sprawie C-281/91 Muysen de Winters Bouw-en Aannemingsbedrijf BV. W powyższym wyroku TSUE stwierdził, że odsetki pobierane przez sprzedawcę za odroczenie płatności stanowią co do zasady wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną od podatku VAT. W ocenie TSUE jeżeli jednak dostawca towarów lub usług udziela klientowi w zamian za odsetki odroczenia płatności ceny jedynie do momentu dostawy, odsetki takie nie stanowią wynagrodzenia za udzielenie kredytu lecz stanowią część wynagrodzenia otrzymywanego za dostawę towarów lub usług (pkt 19).

W konsekwencji, odsetki za odroczenie terminu płatności należne na moment następujący po dostawie towarów nie stanowią elementu podstawy opodatkowania z tytułu samej dostawy,

a uznawane powinny być za odrębną od dostawy usługę finansową. Co istotne TSUE zaznaczył, że odmienne traktowanie kredytu kupieckiego na gruncie podatku VAT naruszałoby zasadę równego traktowania podmiotów gospodarczych, gdyż przedsiębiorcy finansujący działalność poprzez kredyt bądź pożyczkę udzieloną przez podmiot zewnętrzny otrzymywaliby usługę finansową zwolnioną od podatku, podczas gdy przedsiębiorcy otrzymujący finansowanie od własnego sprzedawcy (kredyt kupiecki) musieliby uiszczać dodatkową kwotę podatku VAT (pkt 14 orzeczenia).

Mając zatem na względzie powołane wyżej przepisy oraz ww. orzeczenie TSUE, z którego wynika, że podstawa opodatkowania oraz podatek VAT z tytułu dostawy towarów powinny być ustalane wyłącznie na moment dokonania dostawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie odsetki należne Wnioskodawcy za odroczenie terminu płatności na dzień późniejszy niż dzień dokonania dostawy nieruchomości nie stanowią elementu podstawy opodatkowania z tytułu dostawy nieruchomości, lecz stanowią wynagrodzenie za odrębną od dostawy usługę finansową. W omawianej sprawie mamy do czynienia z dwiema transakcjami tj. dostawą towaru - gruntu oraz świadczeniem usługi finansowej. Oprocentowanie naliczone od części kwoty rozłożonej na raty nie ma wpływu na wartość zbywanej przez Spółkę działki, tylko stanowi wynagrodzenie za świadczoną odrębnie usługę finansową podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Usługa ta jednak korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Ze zwolnienia tego korzystać będą również należne na moment następujący po dostawie towarów odsetki stanowiące wynagrodzenie za ww. usługę finansową.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że prezentowane w niniejszej interpretacji stanowisko Organu znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej powołanej przez Spółkę (IBPP2/443-891/14/Icz).

Organ wskazuje ponadto, że powołana przez Spółkę interpretacja nr IBPP3/443-972/11/PH została zmieniona przez Ministra Finansów w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej w dniu 23 kwietnia 2015 r., a stanowisko wnioskodawcy w tej sprawie uznane zostało za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do interpretacji nr ITPP2/443-1481a/11/AK oraz IPPP2/443-756/10-2/MM tut. Organ zwraca uwagę, że stanowią one rozstrzygnięcia indywidualne, a ponadto wydane zostały na podstawie odmiennego stanu faktycznego i tylko do niego się odnoszą, nie mogły zatem automatycznie stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu dokonanym w analizowanej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.