IPPP1/4512-1105/15-2/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego w przypadku likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym objętej korektą wieloletnią na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego w przypadku likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym objętej korektą wieloletnią na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Bank S.A. (dalej: "Bank" lub "Wnioskodawca") jest bankiem krajowym prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.).Czynności wykonywane przez Bank objęte są co do zasady zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej: "VAT"), co wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT"). Niemniej jednak, Bank wykonuje również czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Bank w ramach swojej działalności nabywa środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (dalej: "WNiP") o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, które podlegają korekcie wieloletniej zgodnie z uregulowaniem art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

W ramach prowadzonej przez Bank działalności, mogą zdarzyć się sytuacje, w których środek trwały/ WNiP podlegający korekcie wieloletniej poddawany jest likwidacji, czyli zostaje wykreślony z ewidencji środków trwałych i WNiP i w konsekwencji, zaprzestana zostaje amortyzacja takiego środka trwałego/ WNiP.

Przyczyną likwidacji środka trwałego/ WNiP może być:

* kradzież - wykreślenie z ewidencji następuje w momencie otrzymania z policji informacji o umorzeniu śledztwa,

* całkowite zużycie - wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu odpowiedniego dokumentu likwidacyjnego (np. protokołu z utylizacji),

* nieodwracalne uszkodzenie - wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu odpowiedniego dokumentu likwidacyjnego (np. protokołu z utylizacji),

* utrata przydatności związana np. z postępem technicznym - wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu odpowiedniego dokumentu likwidacyjnego (np. protokołu z utylizacji).

Ponadto Bank może ponosić także nakłady inwestycyjne na obce środki trwałe (ujmowane w ewidencji środków trwałych i WNiP jako "Inwestycje w obcych środkach trwałych"). Bank ponosi nakłady inwestycyjne m.in. w najmowanych lokalach.

Z uwagi na podjęte przez Bank decyzje biznesowe może dojść do rozwiązania zawartych umów najmu oraz w konsekwencji do fizycznej likwidacji nakładów i do wykreślenia inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i WNiP Banku. Wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu podpisanego protokołu zdawczo-odbiorczego lub też porozumienia z właścicielem lokalu, z którego wynika fizyczna likwidacja nakładów przez Bank.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym objętej korektą wieloletnią na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, Bank będzie zobowiązany do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiła likwidacja środka trwałego/WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku likwidacji środka trwałego/WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym objętej korektą wieloletnią podatku naliczonego, Bank zobowiązany będzie do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło wykreślenie środka trwałego/WNiP/inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i WNiP.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub WNiP nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty podatku naliczonego dokonuje się w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Obowiązek dokonywania korekty wieloletniej, o którym mowa w powyższym przepisie, dotyczy środków trwałych/ WNiP, które są wykorzystywane w działalności podatnika, ale nie można ich przyporządkować do działalności dającej prawo do odliczenia podatku naliczonego ani do działalności niedającej takiego prawa.

Przepisy ustawy o VAT nie regulują wprost skutków dokonania likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym podlegających korekcie wieloletniej w oparciu o przepisy art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności, analiza przepisów ustawy o VAT nie daje odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym podlegających korekcie wieloletniej należy tę korektę kontynuować, czy też należy zaprzestać jej dokonywania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku likwidacji środka trwałego/WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym podlegającej korekcie wieloletniej, podatnik powinien zaprzestać dokonywania korekty podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym środek trwały/ WNiP/ inwestycja w obcym środku trwałym została zlikwidowana, tj. od roku następującego po roku wykreślenia środka trwałego/WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i WNiP. Powyższe wynika bowiem z faktu, że w związku z podjęciem decyzji o likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym nie ulega zmianie cel poniesienia wydatków. Do momentu ich likwidacji były one wykorzystywane przez Bank do wykonywania działalności mieszanej i nie doszło do zmiany ich przeznaczenia podczas użytkowania - środek trwały/WNiP/inwestycja w obcym środku trwałym były bowiem użytkowane przez Bank zgodnie z ich przeznaczeniem deklarowanym przy ich zakupie.

W ocenie Wnioskodawcy takie stanowisko powinno znaleźć zastosowanie do przedstawionych przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym przypadków, tj.:

Bank zobowiązany będzie do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym - w wyniku kradzieży - nastąpiło wykreślenie środka trwałego/WNiP z ewidencji środków trwałych i WNiP. Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidulanej z 17 lutego 2009 r. (sygn. IPPP2/443-1737/08-2/Asi) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;

Bank zobowiązany będzie do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym - w wyniku zużycia - nastąpiło wykreślenie środka trwałego/WNiP z ewidencji środków trwałych i WNiP. Analogiczne stanowisko zostało przedstawione we wskazanej powyżej interpretacji indywidualnej z 17 lutego 2009 r" w której organ podatkowy uznał, źe "w przepisach art. 91 ww. ustawy stanowiącego o korektach utrata lub zużycie środków trwałych nie zostały wymienione jako przesłanki powodujące obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. Podkreślenia wymaga również, że dla celów dowodowych fakt zużycia środka trwałego powinien być przez podatnika należycie udokumentowany. W związku z powyższym, w opinii tut. Organu Wnioskodawca powinien zaprzestać dokonywania korekty podatku VAT naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło wykreślenie środka trwałego z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z powodu jego likwidacji";

Bank zobowiązany będzie do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym - w wyniku uszkodzenia - nastąpiło wykreślenie środka trwałego/WNiP z ewidencji środków trwałych i WNiP. Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z 12 października 2012 r. (sygn. IPPP1/443-562/12-5/JL), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że "odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu urządzeń, które wskutek zniszczenia poddane zostały fizycznej utylizacji należy zauważyć, że do momentu ich likwidacji wykorzystywane były one przez Spółkę do wykonywania działalności opodatkowanej i nie doszło do zmiany ich przeznaczenia podczas użytkowania. (...) nie wystąpiła zatem żadna okoliczność powodująca utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego przysługującego Spółce w chwili zakupu tych urządzeń oraz rodząca obowiązek dokonania korekty tego podatku. Spółka nie ma zatem obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego również w odniesieniu do urządzeń poddanych likwidacji";

Bank zobowiązany będzie do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym - w wyniku fizycznej likwidacji nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym - nastąpiło wykreślenie inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i WNiP. Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2015 r. (sygn. IPTPP4/443-894/14-4/JM), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi podkreślił, że "w sytuacji, gdy w wyniku rozwiązania umowy najmu Wnioskodawca byłby zobowiązany do usunięcia na własny koszt wszelkich poczynionych w lokalu nakładów stanowiących inwestycje w obcym środku trwałym, po czym wykreśliłby je z ewidencji środków trwałych, doszłoby do likwidacji środka trwałego to na Wnioskodawcy nie ciążyłby obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego".

Mając na uwadze powyższe, Bank wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska, zgodnie z którym w przypadku likwidacji środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym będzie on zobowiązany do zaprzestania dokonywania korekt podatku naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło wykreślenie środka trwałego/ WNiP/ inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i WNiP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT". Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Artykuł 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

Ww. zasady stosuje się w odniesieniu do podatników, u których występuje tzw. sprzedaż mieszana (opodatkowana i zwolniona), a podatnik nie jest w stanie określić odrębnie kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. Ustawodawca ustalił też zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi np. sprzedaż towaru.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest bankiem krajowym prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.).

Czynności wykonywane przez Bank objęte są co do zasady zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41 ustawy o VAT. Niemniej jednak, Bank wykonuje również czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Bank w ramach swojej działalności nabywa środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, które podlegają korekcie wieloletniej zgodnie z uregulowaniem art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

W ramach prowadzonej przez Bank działalności, mogą zdarzyć się sytuacje, w których środek trwały/ WNiP podlegający korekcie wieloletniej poddawany jest likwidacji, czyli zostaje wykreślony z ewidencji środków trwałych i WNiP i w konsekwencji, zaprzestana zostaje amortyzacja takiego środka trwałego/ WNiP.

Wnioskodawca wskazał, że przyczyną likwidacji środka trwałego/ WNiP może być:

* kradzież - wykreślenie z ewidencji następuje w momencie otrzymania z policji informacji o umorzeniu śledztwa,

* całkowite zużycie - wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu odpowiedniego dokumentu likwidacyjnego (np. protokołu z utylizacji),

* nieodwracalne uszkodzenie - wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu odpowiedniego dokumentu likwidacyjnego (np. protokołu z utylizacji),

* utrata przydatności związana np. z postępem technicznym - wykreślenie z ewidencji następuje po otrzymaniu odpowiedniego dokumentu likwidacyjnego (np. protokołu z utylizacji).

Ponadto Wnioskodawca może ponosić także nakłady inwestycyjne na obce środki trwałe (ujmowane w ewidencji środków trwałych i WNiP jako "Inwestycje w obcych środkach trwałych"). Bank ponosi nakłady inwestycyjne m.in. w najmowanych lokalach.

Wnioskodawca wskazał również, że z uwagi na podjęte decyzje biznesowe może dojść do rozwiązania zawartych umów najmu oraz w konsekwencji do fizycznej likwidacji nakładów i do wykreślenia inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i WNiP Banku. Wykreślenie z ewidencji nastąpi po otrzymaniu podpisanego protokołu zdawczo-odbiorczego lub też porozumienia z właścicielem lokalu, z którego wynika fizyczna likwidacja nakładów przez Wnioskodawcę.

Należy podkreślić, że w przepisach art. 91 ustawy o VAT stanowiącego o korektach - całkowite zaniechanie użytkowania środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych w szczególności z powodu kradzieży, całkowitego zużycia, nieodwracalnego uszkodzenia lub utraty przydatności w wykonywanej działalności gospodarczej nie zostały wymienione jako przesłanki powodujące obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Z okoliczności sprawy zaprezentowanej we wniosku wynika, że nie nastąpi sprzedaż lub zmiana przeznaczenia środka trwałego/WNiP. Zaniechanie użytkowania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w wyniku zdarzenia losowego w szczególności z powodu kradzieży potwierdzonej dokumentem z policji o umorzeniu śledztwa czy też z powodu nieodwracalnego uszkodzenia potwierdzonego protokołem z utylizacji, nie stanowią zmiany przeznaczenia, ponieważ po wycofaniu z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w ogóle nie będą one wykorzystywane do jakichkolwiek czynności czy to podlegających czy niepodlegających opodatkowaniu. Wykreślenie z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na podstawie dokumentu likwidacyjnego w wyniku całkowitego zużycia bądź utraty przydatności w działalności gospodarczej także nie spowoduje zmiany przeznaczenia środka trwałego/WNiP. Również likwidacja nakładów poczynionych w wynajmowanym lokalu nie spowoduje zmiany przeznaczenia dokonanego ulepszenia, nie wystąpiła żadna okoliczność powodująca utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego przysługującemu Wnioskodawcy w chwili zakupów dokonywanych na inwestycje w obcym środku trwałym.

Zatem w analizowanej sprawie Wnioskodawca powinien zaprzestać dokonywania korekty podatku VAT naliczonego począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło wykreślenie środka trwałego/WNiP/inwestycji w obcym środku trwałym z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.