IPPP1/4512-1087/15-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.), uzupełnione pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 2 grudnia 2015 r. (doręczone w dniu 4 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania usług dostarczania posiłków na rzecz uczniów i nauczycieli szkoły podstawowej, gimnazjum oraz przedszkola oraz uznania wskazanych podmiotów za podatników podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz dokumentowania usług dostarczania posiłków na rzecz uczniów i nauczycieli szkoły podstawowej, gimnazjum oraz przedszkola oraz uznania wskazanych podmiotów za podatników podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 2 grudnia 2015 r. (doręczone w dniu 4 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest domem zakonnym i posiada osobowość prawną (art. 8 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej). Wnioskodawca prowadzi Szkołę Podstawową, Gimnazjum i Przedszkole. Nie posiadają one osobowości prawnej i działają w ramach osobowości prawnej Wnioskodawcy (art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej). Nie wystąpiono nigdy o przyznanie im osobowości prawnej (art. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej).

Szkoła Podstawowa, Gimnazjum i Przedszkole uzyskały osobne od Wnioskodawcy numery NIP, jako odrębni płatnicy składek ubezpieczeniowych pracowników (art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników), są bowiem odrębnymi zakładami pracy w rozumieniu prawa pracy. Szkoła Podstawowa, Gimnazjum i Przedszkole są wyodrębnione organizacyjnie i prowadzą osobne księgi rachunkowe. Szkoła Podstawowa, Gimnazjum ani Przedszkole nie prowadzą żadnej działalności objętej podatkiem VAT, w związku z tym nie składają one deklaracji podatku VAT. Wnioskodawca osiąga dochody obciążone podatkiem VAT wyłącznie z tytułu najmu wieży kościelnej, na której zamontowane są nadajniki telekomunikacyjne.

Z dniem 1 września 2015 r. Wnioskodawca rozpoczęła działalność polegającą na prowadzeniu i dostarczaniu żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering). Od września 2015 r. Wnioskodawca dostarcza również za wynagrodzeniem usługę polegającą na przygotowaniu posiłków uczniom i nauczycielom Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Przedszkola (catering), prowadzonym przez Wnioskodawcę. W związku z tym powstaje potrzeba rozliczenia pomiędzy wewnętrznymi jednostkami organizacyjnymi Wnioskodawcy kosztów związanych z posiłkami.

Wnioskodawca dostrzega dwie możliwości - pierwszą jest wystawianie przez Zakon noty obciążeniowej adresowanej do Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Przedszkola. Na podstawie takiej noty można przeksięgować środki odpowiadające wartości sporządzonych posiłków pomiędzy Szkołą Podstawową, Gimnazjum lub Przedszkolem a Wnioskodawcą. Drugą możliwością jest wystawienie przez Zakon faktury VAT Szkole Podstawowej, Gimnazjum lub Przedszkolu, które następnie dokonałyby płatności na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca odprowadzałoby należny podatek VAT od transakcji.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

1. Gimnazjum, szkoła podstawowa i przedszkole są podporządkowane hierarchicznie władzom Wnioskodawcy;

2. Gimnazjum, szkoła podstawowa oraz przedszkole nie kształtują swobodnie zasad wykonywania swojej pracy i nie pobierają same stanowiącego ich dochód wynagrodzenia;

3. Gimnazjum, szkoła podstawowa oraz przedszkole nie odpowiadają samodzielnie za szkody spowodowane prowadzoną działalnością;

4. Gimnazjum, szkoła podstawowa oraz przedszkole nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością;

5. Wnioskodawca jest organem założycielskim w stosunku do gimnazjum, szkoły podstawowej i przedszkola.

Wnioskodawca jest zdania, że gimnazjum, szkoła podstawowa i przedszkole pozostają do Wnioskodawcy w podobnej relacji, jak jednostki samorządu terytorialnego w stosunku do zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej. Wskazać zatem należy, że zgodnie z najnowszym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, podmiotów tych nie sposób uznać za podatników VAT. Na szczególną uwagę zasługują tu uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 26 października 2015 r. I FPS 4/15 oraz wyrok TSUE z 29 września 2015 r., w sprawie C-276/14 Gminy.

Odnosząc się do kryteriów oznaczonych w tych wyrokach, Wnioskodawca wskazuje, co następuje.

I. Przesłanka samodzielności (wykonywanie działalności we własnym imieniu, na własny rachunek, na własną odpowiedzialność)

Zgodnie z przepisami powołanej ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Art. 12 ustawy wprost wskazuje, że szkoły i placówki wychowawcze działają w ramach osób prawnych które je powołały, o ile nie posiadają osobowości prawnej ("Kościelne wydawnictwa, zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, zakłady charytatywno-opiekuńcze, szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, nieposiadające osobowości prawnej, działają w ramach kościelnych osób prawnych, które je powołały."). W omawianym przypadku placówki nie posiadają osobowości prawnej.

W rozumieniu przepisów prawa pracy oraz przepisów dotyczących składek ubezpieczeniowych poszczególne placówki rozpoznawane są jako odrębne zakłady pracy. Zakład pracy jest pojęciem szczególnym, istniejącym jedynie na gruncie prawa pracy. Placówki są bowiem wyodrębnione organizacyjnie, podobnie jak zakłady budżetowe (por. motyw 8.7 uzasadnienia powołanej uchwały NSA).

II. Przesłanka ponoszenia ryzyka gospodarczego

Wszelkie dochody osiągane przez placówki są przekazywane Wnioskodawcy na cele statutowe (wychowawczo-oświatowe). Placówki te nie działają na własną odpowiedzialność, nie są bowiem samodzielnymi podmiotami w rozumieniu prawa cywilnego, nie mogą pozywać i być pozywane. Za wyrządzone szkody odpowiada Wnioskodawca, które zdolność tę posiada, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca podejmuje wszelkie istotne dla działalności placówek decyzje ekonomiczne.

W przypadku niedoboru środków na utrzymanie placówek koszty ponosi Wnioskodawca. Środki konieczne na rozpoczęcie działalności, w tym wzniesienie budynków, wyposażenie placówek, wynagrodzenia doradców związane z rozpoczęciem działalności, wynagrodzenia pracowników w początkowym okresie poniósł Wnioskodawca. Ewentualne dochody z działalności otrzymuje Wnioskodawca. Właścicielem budynków, w których mieszczą się wszystkie placówki, jest Wnioskodawca.

III. Podporządkowanie organizacyjne

Placówki posiadają organy zgodnie z ustawą o systemie oświaty, jednak ich skład wybierany jest przez Wnioskodawcę. Przedstawiciel Wnioskodawcy jest dyrektorem każdej z placówek. Wnioskodawca ma decydujący głos przy zatrudnianiu pracowników placówek. Dodatkowo, Wnioskodawca jest w stosunku do gimnazjum, szkoły podstawowej i przedszkola organem prowadzącym w rozumieniu ustawy o systemie oświaty. W rozumieniu przepisów relacja ta w zakresie nadzoru odpowiada relacji jednostki samorządu terytorialnego do samorządowej szkoły publicznej. Z tą jednak różnicą, że samorządowe szkoły publiczne mogą mieć osobowość prawną, której placówki Wnioskodawcy nie posiadają. Organ prowadzący nadaje placówkom statut i reguluje sposób ich działalności. Organ prowadzący ustala wynagrodzenie pracowników. Zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty organ prowadzący w stosunku do placówki "odpowiada za jej działalność". Organ prowadzący, w zakresie określonym w ustawie, określa kryteria rekrutacji do placówek (część kryteriów wynika z ustawy). Wnioskodawca stanowi centrum decyzyjne i zarządzania placówkami.

Również likwidacja placówek może nastąpić na podstawie indywidualnej decyzji Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym rozliczenie kosztów związanych z posiłkami i cateringiem świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Przedszkola podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Czy w opisanym stanie faktycznym rozliczenie pomiędzy Wnioskodawcą a Szkołą Podstawową, Gimnazjum oraz Przedszkolem odbywać się powinno na podstawie faktur VAT, czy też dokumentów księgowych (not obciążeniowych).

3. Czy w opisanym stanie faktycznym Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Przedszkole są podatnikami podatku VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Rozliczenie kosztów związanych z posiłkami i cateringiem świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Przedszkola nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Rozliczenie pomiędzy Wnioskodawcą a Szkołą Podstawową, Gimnazjum oraz Przedszkolem odbywać się powinno na podstawie dokumentów księgowych (not obciążeniowych).

Wnioskodawca jest zdania, iż rozliczenie w opisanym zakresie powinno odbywać się poprzez wystawienie not obciążeniowych. Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Przedszkole nie są odrębnymi osobami prawnymi oraz podatnikami podatku VAT w rozumieniu ustawy o VAT. Zgodnie z przepisami ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadają one własnej osobowości prawnej, ale działają w ramach osobowości prawnej organu prowadzącego (Wnioskodawcy). Przesunięcia majątkowe pomiędzy jednostkami organizacyjnymi tej samej osoby prawnej nie są bowiem opodatkowane podatkiem VAT. Podkreślenia wymaga, że w znaczeniu prawa cywilnego, przy opisanym świadczeniu usługi cateringowej na rzecz uczniów i nauczycieli Szkoły Podstawowej, Gimnazjum i Przedszkola w ogóle nie dochodzi do zawarcia umowy pomiędzy dwoma podmiotami, jest to bowiem działanie w ramach jednej osoby prawnej. Nie powstaje czynność prawna, która mogłaby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Konieczność zastosowania rozliczenia pomiędzy Szkołą Podstawową, Gimnazjum i Przedszkolem a Wnioskodawcą wymuszają praktyczne aspekty prowadzenia ksiąg rachunkowych poszczególnych jednostek. W ocenie Wnioskodawcy nie jest to jednak podstawa do przyjęcia, że czynność podlega opodatkowaniu i powinna zostać wystawiona faktura VAT.

3. Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Przedszkole nie są podatnikami podatku VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiadający osobowość prawną, prowadzi Szkołę Podstawową, Gimnazjum oraz Przedszkole - które nie posiadają osobowości prawnej. Jak wskazał Zainteresowany poszczególne placówki są odrębnymi zakładami pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy. Dochody jakie uzyskują Gimnazjum, Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole są przekazywane Wnioskodawcy na cele statutowe - działalność wychowawczo - opiekuńcza. Ww. placówki nie działają na własną odpowiedzialność, nie są bowiem samodzielnymi podmiotami w rozumieniu prawa cywilnego, nie mogą pozywać i być pozywane. Za wyrządzone szkody odpowiada Wnioskodawca, który podejmuje wszelkie istotne dla działalności placówek decyzje ekonomiczne. Jak wynika z opisu sprawy w przypadku niedoboru środków na utrzymanie placówek koszty ponosi Wnioskodawca, który jest właścicielem budynków w których mieszczą się Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Przedszkole. Placówki posiadają organy zgodnie z ustawą o systemie oświaty, jednak ich skład wybierany jest przez Wnioskodawcę. Przedstawiciel Wnioskodawcy jest dyrektorem każdej z placówek. Wnioskodawca ma decydujący głos przy zatrudnianiu pracowników placówek. Dodatkowo, Wnioskodawca jest w stosunku do gimnazjum, szkoły podstawowej i przedszkola organem prowadzącym w rozumieniu ustawy o systemie oświaty. Wnioskodawca stanowi centrum decyzyjne i zarządzania placówkami. Również likwidacja placówek może nastąpić na podstawie indywidualnej decyzji Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty. Opisane placówki nie prowadzą działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Jak wskazał Zainteresowany w opisie sprawy od września 2015 r. Wnioskodawca dostarcza za wynagrodzeniem posiłki na rzecz uczniów i nauczycieli Szkoły Podstawowej, Gimnazjum oraz Przedszkola.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT wskazanych czynności - dostarczania posiłków za wynagrodzeniem oraz ich dokumentowania jak również kwestii uznania placówek za podatników podatku VAT.

Z treści powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że jednostka organizacyjna wykonująca we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy, może działać w charakterze podatnika.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegające opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie prawnej wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia czy dana jednostka działa "samodzielnie" należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu. Ponadto należy wskazać, że ustaleń tych należy dokonywać na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wspólnotowych w oderwaniu od skutków konwencjonalnych na gruncie prawa cywilnego.

Jednym z kryteriów jest przede wszystkim ustalenie, czy dana jednostka ponosi ryzyko gospodarcze, czy też to ryzyko ponosi jednostka nadrzędna (por. pkt 35 wyroku TSUE w sprawie C-210/04). Kolejnym kryterium, według TSUE, decydującym o ustaleniu samodzielności, jest odpowiedzialność za szkody poniesione wobec osób trzecich (por. wyrok w sprawie C-202/90 pkt 15).

W odniesieniu do powyższego, wskazać należy na kluczowe w tym zakresie rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, gdzie Trybunał orzekł m.in., że: "Poprzez swoje pytanie sąd odsyłający w istocie dąży do ustalenia, czy art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, mogą być uznane za podatników VAT, w sytuacji gdy nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie".

W rozstrzygnięciu ww. wyroku TSUE stwierdził, że: "Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie".

W tym miejscu należy podkreślić, że powyższy wyrok co prawda odnosi się do gminnych jednostek budżetowych, jednakże jego rozstrzygnięcie ma również zastosowanie do placówek oświatowych prowadzonych przez osoby prawne, z uwagi na praktycznie takie same uwarunkowania faktyczne i prawne.

W odniesieniu do przywołanych powyżej przepisów prawa oraz w oparciu o przedstawiony opis sprawy jak również tezy płynące z wyroku TSUE z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, należy stwierdzić, że Gimnazjum, Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole w zakresie wykonywanych czynności zleconych przez Wnioskodawcę nie są odrębnymi od organu prowadzącego - Wnioskodawcy - podatnikami podatku od towarów i usług - jedynym podatnikiem jest w tej sytuacji Wnioskodawca. Taka kwalifikacja jest oparta na wzajemnych zależnościach jakie występują pomiędzy Wnioskodawcą a placówkami. Wnioskodawca jest podmiotem, który ponosi odpowiedzialność za prowadzoną przez Szkołę Podstawową, Gimnazjum oraz Przedszkole działalność gospodarczą i odpowiada wobec osób trzecich za ewentualne szkody spowodowane prowadzoną przez te placówki działalnością. Ponadto Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Przedszkole są podporządkowane hierarchicznie władzom Wnioskodawcy, oraz nie pobierają same stanowiącego ich dochód wynagrodzenia. Dochody z prowadzonej przez placówki działalności otrzymuje Wnioskodawca. Powyższe okoliczności jasno wskazują, że Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Przedszkole nie prowadzą samodzielniej działalności gospodarczej, zatem nie mogą być uznane za podatników podatku VAT. Podatnikiem podatku VAT prowadzącym rozliczenia wskazanych placówek jest Wnioskodawca jako jednostka nadrzędna.

Zatem w kontekście wskazanego wyjaśnienia rozliczenie kosztów związanych z posiłkami i cateringiem pomiędzy Wnioskodawcą a podległymi placówkami stanowi czynność wewnętrzną Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W konsekwencji wcześniejszych rozważań oraz uznania, że czynność rozliczenia kosztów związanych z posiłkami i cateringiem pomiędzy Wnioskodawcą a placówkami, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy stwierdzić, że Zainteresowany nie może dokumentować powyższej czynności fakturą VAT.

Brak jest natomiast, przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla dokumentowania tych czynności poprzez wystawienie not obciążeniowych, niemniej należy zauważyć, że nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Zatem należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach rozliczenie kosztów związanych z posiłkami i cateringiem pomiędzy Wnioskodawcą a placówkami nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak wyjaśniono wyżej stanowi czynność wewnętrzną Wnioskodawcy, Gimnazjum, Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole nie są odrębnymi od organu prowadzącego - Wnioskodawcy - podatnikami podatku od towarów i usług - jedynym podatnikiem jest w tej sytuacji Wnioskodawca. Tym samym rozliczenie ww. kosztów nie powinno być potwierdzane fakturą VAT, lecz innym dokumentem księgowym.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą i uznać, że zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.