IPPP1/4512-1039/15-4/MP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/4512-1039/15-4/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 9 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 2 listopada 2015 r. (doręczone w dniu 4 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających z przeniesienia na mocy Uchwały własności nieruchomości wraz z posadowionym na niej budynkiem mieszkalnym na Nabywców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wynikających z przeniesienia na mocy Uchwały własności nieruchomości wraz z posadowionym na niej budynkiem mieszkalnym na Nabywców.

Wniosek uzupełniono w dniu 9 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 2 listopada 2015 r. (doręczone w dniu 4 listopada 2015 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 9 listopada 2015 r.):

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy, IX Wydział Gospodarczy do spraw upadłościowych i naprawczych ogłosił upadłość spółki T. S.A. ("Upadły" lub "Wnioskodawca") obejmującą likwidację majątku Upadłego. Sąd wyznaczył Pana Tycjana S. jako syndyka masy upadłości ("Syndyk").

Do upadłości zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze ("UPN"), w tym - z uwagi na charakter prowadzonej przez Upadłego działalności - przepisy dotyczące tzw. upadłości deweloperskiej (art. 425 (1) i n. UPN). W skład masy upadłości wchodzi, między innymi, niezrealizowane przedsięwzięcie deweloperskie, na które składa się w szczególności prawo własności nieruchomości gruntowej ("Nieruchomość") oraz posadowiony na niej niewykończony, wielorodzinny, wielokondygnacyjny budynek mieszkalny ("Budynek mieszkalny").

Swoje wierzytelności (niepieniężne) do deweloperskiej masy upadłości o wybudowanie, ustanowienie odrębnej własności lokalu oraz przeniesienie ich własności wraz ze związanym z nim udziałem we własności Nieruchomości na rzecz wierzyciela zgłosili między innymi, czterej wierzyciele będący nabywcami lokali w powyższym przedsięwzięciu deweloperskim, tj. cztery niezależne małżeństwa, które zawarły z Upadłym prawidłowe i ważne umowy deweloperskie przed ogłoszeniem jego upadłości ("Nabywcy"). Zgłoszone przez Nabywców wierzytelności zostały uznane na liście wierzytelności, którą Sąd zatwierdził postanowieniem z dnia 6 lipca 2015 r. Postanowieniem z dnia 28 października 2014 r. Sędzia-komisarz oznaczył, iż Nieruchomość (a w konsekwencji również posadowiony na niej Budynek mieszkalny) stanowi osobną masę upadłości, o której mowa w art. 425 (2) ust. 1 UPN (tzw. deweloperska masa upadłości).

W świetle umów deweloperskich zawartych przez każdego z Nabywców z Upadłym, przed ogłoszeniem jego upadłości, przedmiotem dostawy miały być cztery lokale mieszkalne oraz przynależne do każdego z nich i niewyodrębnione lokale użytkowe (znajdujące się w bryle Budynku mieszkalnego na parterze kotłownia oraz garaże), które po ukończeniu inwestycji miały zostać przeniesione przez Upadłego na Nabywców wraz z odpowiednim udziałem we własności Nieruchomości. W świetle ww. umów deweloperskich, powierzchnia lokali miała wynosić od 147,44 m2 do 180,38 m2, przy czym planowana powierzchnia użytkowa trzech z czterech lokali miała przekraczać 150 m2. Nabyte lokale mieszkalne wraz z przynależnymi lokalami użytkowymi (kotłownia, garaże) miały być wykorzystywane wyłącznie do celów mieszkalnych Nabywców.

Budynek mieszkalny, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych ("PKOB") sklasyfikowany jest w dziale 11 (Budynki mieszkalne) pod numerem 1122 (Budynki o trzech i więcej mieszkaniach). Budynek mieszkalny przeznaczony jest wyłącznie dla celów mieszkalnych Nabywców.

Nabywcy, działając w trybie art. 425 (4) ust. 1 pkt 3 w związku z art. 271 ust. 1 UPN zamierzają podjąć na Zgromadzeniu nabywców lokali mieszkalnych uchwałę ("Uchwała") w przedmiocie układu likwidacyjnego polegającego na przeniesieniu na nich prawa własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym w związku z przysługującą Nabywcom wierzytelnością względem Upadłego o przeniesienie własności lokalu i udziału we współwłasności gruntu. Na podstawie Uchwały nastąpiłoby zatem przeniesienie własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym z masy upadłości (zarządzanej przez Syndyka) na Nabywców w proporcji odpowiadającej ich zgłoszonym i uznanym wierzytelnościom wobec Upadłego. Podjęta w ww. trybie Uchwała będzie podstawą do ujawnienia Nabywców jako właścicieli Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego w księdze wieczystej lub (wobec rozbieżności w doktrynie i braku orzecznictwa kwestii tej nie można przesądzić na obecnym etapie) stanowić będzie podstawę do zawarcia odrębnej umowy w celu dokonania takiego ujawnienia w księdze wieczystej. Budynek mieszkalny wchodzący w skład osobnej masy upadłości jest niewykończony. W związku z tym, Nabywcy, już jako właściciele Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego, planują ostateczne zakończenie przedsięwzięcia deweloperskiego z własnych środków. Co istotne, na podstawie Uchwały, każdy z Nabywców otrzyma prawo własności do całej Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego (na zasadach współwłasności ułamkowej).

Nabywcy, do momentu złożenia przez Upadłego wniosku o ogłoszenie upadłości, dokonywali wpłat zaliczek na poczet ceny lokali mieszkalnych, zgodnie z harmonogramem wynikającym z zawartych umów deweloperskich. Wpłacane zaliczki stanowiły element wynagrodzenia Upadłego za dostawę odrębnych lokali, która miała nastąpić po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego. Każdy z Nabywców wpłacił Upadłemu (w zależności od konkretnego Nabywcy) ok. 87% ustalonej ceny lokali. Zapłata zaliczek dokumentowana była przez Upadłego fakturami VAT i powodowała po jego stronie powstanie obowiązku podatkowego VAT. W konsekwencji, kwota zapłaconych zaliczek obejmowała 8% podatku VAT (Upadły przyjął bowiem, że inwestycja obejmowała bowiem tzw. budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym). Upadły był zatem zobowiązany do wykazania tego podatku w deklaracjach podatkowych, a Nabywcy, jako konsumenci nabywanych lokali, ponieśli ekonomiczny koszt podatku VAT dokonując zapłaty na rzecz Upadłego.

Przeniesienie (w drodze Uchwały) własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym na rzecz Nabywców nastąpi bez zapłaty jakiejkolwiek dodatkowej kwoty, w szczególności, bez zapłaty pozostałych wpłat wynikających z harmonogramu płatności przewidzianych w umowach deweloperskich, czy też dopłat koniecznych do wykończenia przedsięwzięcia deweloperskiego (zgodnie z art. 425 (4) ust. 1 pkt 2 UPN). Inaczej mówiąc, zapłatę na rzecz Upadłego z tytułu ostatecznej dostawy Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym stanowić będą wyłącznie zaliczki wpłacone już przez Nabywców (do których rozliczenia dla celów VAT zobowiązany był Upadły). W konsekwencji, przeniesienie własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym w trybie podjętej Uchwały nastąpi w zamian za wpłacone już zaliczki przez Nabywców.

Przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości, Upadły był czynnym podatnikiem podatku VAT. Syndyk nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i zarządza masą upadłości w imieniu własnym, ale na rachunek Upadłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 9 listopada 2015 r.):

1. Czy podjęcie Uchwały przez Nabywców skutkującej przeniesieniem własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym spowoduje powstanie obowiązku podatkowego skutkującego zobowiązaniem podatkowym w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy.

2. Czy przeniesienie własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym na skutek podjęcia Uchwały stanowi dostawę budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, od której podatek VAT w prawidłowej wysokości, tj. według stawki 8%, został już rozliczony przez Upadłego i w związku z tym nie powstanie obowiązek dokonania korekty deklaracji VAT złożonych przez Upadłego.

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 listopada 2015 r.):

Pytanie 1

W opinii Wnioskodawcy, podjęcie przez Nabywców Uchwały skutkującej przeniesieniem na nich własności Nieruchomości wraz z posadowionym na tej Nieruchomości Budynkiem mieszkalnym nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy, a zatem nie powstanie również zobowiązanie podatkowe. Przeniesienie własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym na mocy Uchwały nastąpi bez jakichkolwiek dopłat. Upadły otrzymał już bowiem zapłatę z tytułu przeniesienia własności Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego na Nabywców w postaci wpłaconych zaliczek, które spowodowały już wcześniej powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT i skutkowały wykazaniem podatku VAT należnego przez Upadłego. Zatem, wykonanie Uchwały może co najwyżej skutkować dostawą Budynku mieszkalnego, z tytułu której podatek VAT został już rozliczony. Wynika to z następujących okoliczności:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy VAT).

Podstawa opodatkowania przy dostawie towarów ustalona jest zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, tj. podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z ogólną zasadą z art. 19a ust. 1 Ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów lub wykonania usługi. Jednak art. 19a ust. 8 Ustawy VAT przewiduje, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Analogiczne postanowienie zawierał art. 19 ust. 11 Ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r. (który został zastąpiony przez art. 19a ust. 8 Ustawy VAT). Jak wskazał przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 25 stycznia 2007 r. (sygn. III SA/Wa 2484/06)"Jeżeli przed wydaniem towaru otrzymano część należności, w szczególności zaliczkę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części". Jednocześnie, niewątpliwie z konstrukcji podatku VAT wynika, że w stosunku do jednej czynności w ramach jednej transakcji obowiązek podatkowy może powstać tylko raz. W zakresie zatem w jakim obowiązek podatkowy (i w konsekwencji zobowiązanie podatkowe) powstał w wyniku zapłaty zaliczki na poczet dostawy towarów, późniejsza dostawa towarów, jeżeli nie wiąże się z kolejną zapłatą (należnością) nie powoduje powstania kolejnego obowiązku podatkowego.

Ustawa VAT nie zawiera szczególnych przepisów dotyczących podjęcia uchwały przez zgromadzenie nabywców lokali w przedmiocie układu likwidacyjnego w trybie art. 425 (4) ust. 1 pkt 3 w związku z art. 271 ust. 1 UPN. W konsekwencji, może budzić wątpliwości to, czy skutek takiej jednostronnej Uchwały w postaci przeniesienia prawa własności z masy upadłości na Nabywców stanowi odpłatną dostawę towarów dokonaną przez podatnika VAT. Nawet jednak w przypadku uznania przeniesienia własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym w wyniku podjętej Uchwały za dostawę towarów przez Upadłego, obowiązek podatkowy z tego tytułu już powstał, a zobowiązanie podatkowe VAT zostało już uregulowane. Przeniesienie własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym w wyniku podjętej przez Nabywców Uchwały jest bowiem skutkiem wcześniej dokonanych przez Nabywców płatności na poczet dostawy (dokonanych w formie zaliczek na podstawie faktur). Ponieważ wpłata zaliczek wiązała się już z powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Upadłego (i zobowiązania podatkowego VAT) to następnie dostawa towarów będąca skutkiem tej zapłaty nie spowoduje już obowiązku podatkowego (ani zobowiązania podatkowego VAT) w części dokonanej przez Nabywców płatności. W przeciwnym wypadku, z tytułu tej samej transakcji obowiązek podatkowy (i zobowiązanie podatkowe VAT) powstałoby podwójnie, co byłoby niezgodne z przepisami Ustawy VAT.

Ponadto, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, przeniesienie własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym w wyniku podjętej przez Nabywców Uchwały nie będzie wiązać się z żadną dodatkową zapłatą na rzecz Upadłego (zgodnie z art. 425 (4) ust. 1 pkt 2 UPN). Oznacza to, że zapłatę na rzecz Upadłego z tytułu ostatecznej dostawy Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym stanowić będą wyłącznie zaliczki wpłacone Upadłemu przez Nabywców (i rozliczone dla celów VAT). Zatem, na moment podjęcia Uchwały (jak i w późniejszym terminie) nie zostanie dokonana jakakolwiek zapłata na rzecz Upadłego, która zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT mogłaby zostać uznana za podstawę opodatkowania VAT. Inaczej mówiąc, podstawa opodatkowania VAT tej dostawy ustalona zgodnie z art. 29a w zw. z art. 19 ust. 11 Ustawy VAT będzie odpowiadała łącznej kwocie wpłaconych przez Nabywców na rzecz Upadłego zaliczek udokumentowanych w fakturach wystawionych przez Upadłego. Co więcej, okoliczność, że Syndyk działa na rachunek Upadłego oznacza, że Uchwała i sprzedaż Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym powinna być rozliczona dla celów VAT tak jakby dokonał jej Upadły. W przypadku zaś gdyby nie doszło do ogłoszenia upadłości, Upadły po dokończeniu inwestycji dokonałby dostawy na rzecz każdego Nabywcy i opodatkowaniu VAT podlegałaby jedynie pozostała różnica pomiędzy należnością Upadłego, a dokonanymi już wpłatami (tekst jedn.: wpłaconymi zaliczkami przez Nabywców). Zatem, analogicznie powinno nastąpić rozliczenie podatku VAT dostawy Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym dokonanej w związku z podjętą Uchwałą. Jedyna różnica polega na tym, iż Nabywcy, w związku z ogłoszeniem upadłości Upadłego i niezrealizowaniem przedsięwzięcia deweloperskiego, nie dokonują wpłaty brakującej kwoty (tekst jedn.: różnicy pomiędzy ceną ustaloną w umowach deweloperskich a wpłaconymi dotąd zaliczkami) z uwagi na niedokończenie inwestycji.

Powyższe stanowisko jest również zgodne z celowościową wykładnią przepisów UPN oraz Ustawy VAT. Celem tych przepisów jest bowiem z jednej strony ochrona praw wierzycieli upadłego (tut. Nabywców), a z drugiej strony jednokrotne opodatkowanie transakcji dostawy. Zastosowanie stanowiska innego niż przedstawione w niniejszym wniosku prowadziłoby do dwukrotnego obciążenia Nabywców kosztem podatku VAT z tytułu jednej transakcji. Ochrona, jaką zapewniają Nabywcom przepisy UPN byłaby zatem iluzoryczna.

Mając na uwadze, iż w związku z upadłością Wnioskodawcy, jego rozliczenia z organami podatkowymi są nadzorowane przez Syndyka, podjęcie Uchwały przez Nabywców skutkującej przeniesieniem własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego skutkującego zobowiązaniem podatkowym w podatku VAT po stronie Upadłego, do którego rozliczenia zobowiązany będzie Syndyk działający na rzecz Upadłego.

W świetle powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska.

Pytanie 2

W opinii Wnioskodawcy, przeniesienie własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym na skutek podjęcia Uchwały bez jakichkolwiek dopłat stanowi dostawę tzw. budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, od której podatek VAT w prawidłowej wysokości, tj. według stawki 8%, został już rozliczony przez Wnioskodawcę w związku z otrzymanymi od Nabywców zaliczkami na poczet ceny lokali mieszkalnych. A zatem, Syndyk działający na rzecz Upadłego i nadzorujący jego rozliczenia z organami podatkowymi nie będzie zobowiązany do dokonania korekt deklaracji VAT złożonych przez Upadłego. Wynika to z następujących okoliczności:

Zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 Ustawy VAT stawkę 8% podatku VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Pod pojęciem budownictwa objętym społecznym programem mieszkaniowym rozumie się zgodnie z art. 41 ust. 12 Ustawy VAT obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Budynek mieszkalny jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 (Budynki mieszkalne) pod numerem 1122 (Budynki o trzech i więcej mieszkaniach). Nieruchomość wraz z Budynkiem Mieszkalnym w przypadku przejścia jej własności na Nabywców będzie przez nich wykorzystywana do celów mieszkaniowych. Również zawierając umowę z Upadłym Nabywcy zamierzali nabyć lokale, które miały zostać wyodrębnione w Budynku Mieszkalnym, wyłącznie dla celów mieszkaniowych. Budynek mieszkalny znajdujący się na Nieruchomości ma docelowo zaspokoić potrzeby mieszkaniowe Nabywców. A zatem, Budynek mieszkalny spełnia definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (klasyfikacja zaś Budynku mieszkalnego rozstrzyga również o sposobie opodatkowania Nieruchomości zgodnie z art. 29a ust. 8 Ustawy VAT).

Jednocześnie, do przeniesienia własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym w wyniku podjętej przez Nabywców Uchwały nie znajdzie zastosowania art. 41 ust. 12b Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się: budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2. Zakładając, iż podjęcie Uchwały stanowi dostawę Budynku mieszkalnego wraz z Nieruchomością na rzecz Nabywców, to przedmiotem tej dostawy nie jest budynek mieszkalny jednorodzinny ani lokal mieszkalny; przedmiotem tej dostawy jest bowiem (zgodnie z PKOB) budynek mieszkalny wielorodzinny, który nabywany jest przez Nabywców (cztery małżeństwa) na zasadach współwłasności ułamkowej (w proporcjach wynikających ze zgłoszonej i uznanej wierzytelności wobec Upadłego). A zatem, nie znajduje do niego zastosowania ograniczenie wymienione w art. 41 ust. 12b pkt 1 Ustawy VAT, w którym jest mowa o budynkach jednorodzinnych. Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 grudnia 2013 r. (sygn. I FSK 1721/12)" pojęcia: budynek mieszkalny jednorodzinny i lokal mieszkalny do celów podatkowych należy definiować tak jak nakazuje to ustawa o VAT, czyli z uwzględnieniem postanowień PKOB".

Podjęcie Uchwały skutkującej przeniesieniem własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym nie będzie również stanowić dostawy lokalu mieszkalnego (z uwagi na niewykończenie przez Upadłego Budynku Mieszkalnego lokale w nim nie są w chwili składania niniejszego wniosku i nie będą w chwili podejmowania Uchwały samodzielne, a w konsekwencji nie jest możliwe ich wyodrębnienie). Z tego względu, przepis art. 41 ust. 12b pkt 2 Ustawy VAT nie ma również zastosowania do transakcji będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle powyższego, dostawa Budynku mieszkalnego wraz z Nieruchomością na mocy podjętej Uchwały stanowi dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego podlegającą opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku VAT. Tej konkluzji nie zmienia okoliczność, iż w świetle zawartych umów deweloperskich, planowana powierzchnia trzech z czterech lokali mieszkalnych miała przekraczać 150 m2, gdyż jak wskazano powyżej, przepis art. 41 ust. 12b pkt 1 i 2 Ustawy VAT nie ma zastosowania do przedmiotowej transakcji.

Co więcej, na zastosowanie 8% stawki podatku VAT nie ma wpływu okoliczność, iż w bryle Budynku mieszkalnego, na parterze znajduje się przestrzeń przeznaczona na kotłownie oraz garaże, które miały przynależeć do lokali mieszkalnych i które nie są (ani nie miały być) wyodrębnione. Po pierwsze, nie stanowią one odrębnego przedmiotu transakcji (w wyniku podjęcia Uchwały ma dojść do przeniesienia własności całego Budynku mieszkalnego wraz z Nieruchomością, a nie do przeniesienia własności odrębnych lokali mieszkalnych - z uwagi na niedokończenie inwestycji, lokale mieszalne nie są samodzielne i w związku z tym nie mogą zostać wyodrębnione). Po drugie, z uwagi na niewyodrębnienie tych pomieszczeń ich dostawa (za cenę wpłaconych już zaliczek) podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla lokali mieszkalnych, tj. według stawki 8% VAT (por. wyrok NSA z 9 marca 2012 r. sygn. I FSK 891/11 oraz wyrok NSA z 26 stycznia 2012 r. sygn. I FSK 492/11 oraz wyrok NSA z 17 maja 2011 r. sygn. I FSK 858/10).

Mając na uwadze, iż przeniesienie własności Budynku mieszkalnego wraz z Nieruchomością w wyniku podjętej przez Nabywców Uchwały następuje bez jakichkolwiek dopłat, tj. w zamian za zaliczki wpłacone przez każdego z Nabywców Upadłemu przed ogłoszeniem upadłości, pozostaje ono bez wpływu na zastosowaną przez Upadłego zgodnie z obowiązującymi przepisami 8% stawkę podatku VAT przy rozliczaniu zobowiązania podatkowego VAT z tytułu otrzymanych zaliczek. A zatem, przeniesienie własności Budynku mieszkalnego wraz z Nieruchomością na Nabywców na mocy podjętej Uchwały nie będzie powodowało po stronie Syndyka nadzorującego rozliczenia Wnioskodawcy z organami podatkowymi obowiązku dokonania korekty deklaracji.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Na mocy art. 19a ust. 8 ustawy - jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

* podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

* koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że postanowieniem z dnia 24 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość spółki T. S.A. ("Upadły") obejmującą likwidację majątku Upadłego. Sąd wyznaczył jako syndyka masy upadłości Pana Tycjana S.

W skład masy upadłości wchodzi, między innymi, niezrealizowane przedsięwzięcie deweloperskie, na które składa się w szczególności prawo własności nieruchomości gruntowej oraz posadowiony na niej niewykończony, wielorodzinny, wielokondygnacyjny budynek mieszkalny. Swoje wierzytelności (niepieniężne) do deweloperskiej masy upadłości o wybudowanie, ustanowienie odrębnej własności lokalu oraz przeniesienie ich własności wraz ze związanym z nim udziałem we własności Nieruchomości na rzecz wierzyciela zgłosili między innymi czterej wierzyciele, będący Nabywcami lokali w powyższym przedsięwzięciu deweloperskim, tj. cztery niezależne małżeństwa, które zawarły z Upadłym prawidłowe i ważne umowy deweloperskie przed ogłoszeniem jego upadłości.

W świetle umów deweloperskich zawartych przez każdego z Nabywców z Upadłym, przed ogłoszeniem jego upadłości, przedmiotem dostawy miały być cztery lokale mieszkalne oraz przynależne do każdego z nich i niewyodrębnione lokale użytkowe (znajdujące się w bryle Budynku mieszkalnego na parterze kotłownia oraz garaże), które po ukończeniu inwestycji miały zostać przeniesione przez Upadłego na Nabywców wraz z odpowiednim udziałem we własności Nieruchomości. W świetle ww. umów deweloperskich, powierzchnia lokali miała wynosić od 147,44 m2 do 180,38 m2, przy czym planowana powierzchnia użytkowa trzech z czterech lokali miała przekraczać 150 m2. Nabyte lokale mieszkalne wraz z przynależnymi lokalami użytkowymi (kotłownia, garaże) miały być wykorzystywane wyłącznie do celów mieszkalnych Nabywców.

Nabywcy, działając w trybie art. 425 (4) ust. 1 pkt 3 w związku z art. 271 ust. 1 UPN zamierzają podjąć na Zgromadzeniu nabywców lokali mieszkalnych Uchwałę, na podstawie której nastąpiłoby przeniesienie własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym z masy upadłości (zarządzanej przez Syndyka) na Nabywców w proporcji odpowiadającej ich zgłoszonym i uznanym wierzytelnościom wobec Upadłego. Budynek mieszkalny wchodzący w skład osobnej masy upadłości jest niewykończony. W związku z tym, Nabywcy, już jako właściciele Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego, planują ostateczne zakończenie przedsięwzięcia deweloperskiego z własnych środków. Co istotne, na podstawie Uchwały, każdy z Nabywców otrzyma prawo własności do całej Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego (na zasadach współwłasności ułamkowej).

Nabywcy, do momentu złożenia przez Upadłego wniosku o ogłoszenie upadłości, dokonywali wpłat zaliczek na poczet ceny lokali mieszkalnych, zgodnie z harmonogramem wynikającym z zawartych umów deweloperskich. Wpłacane zaliczki stanowiły element wynagrodzenia Upadłego za dostawę odrębnych lokali, która miała nastąpić po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego. Każdy z Nabywców wpłacił Upadłemu (w zależności od konkretnego Nabywcy) ok. 87% ustalonej ceny lokali. Zapłata zaliczek dokumentowana była przez Upadłego fakturami VAT i powodowała po jego stronie powstanie obowiązku podatkowego VAT. W konsekwencji, kwota zapłaconych zaliczek obejmowała 8% podatku VAT (Upadły przyjął bowiem, że inwestycja obejmowała bowiem tzw. budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym).

Przeniesienie (w drodze Uchwały) własności Nieruchomości wraz z Budynkiem mieszkalnym na rzecz Nabywców nastąpi bez zapłaty jakiejkolwiek dodatkowej kwoty, w szczególności, bez zapłaty pozostałych wpłat wynikających z harmonogramu płatności przewidzianych w umowach deweloperskich, czy też dopłat koniecznych do wykończenia przedsięwzięcia deweloperskiego (zgodnie z art. 425 (4) ust. 1 pkt 2 UPN).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy podjęcie Uchwały przez Nabywców o przeniesieniu własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2015 r. poz. 233 z późn. zm.), uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza sędziego - komisarza oraz syndyka albo nadzorcę sądowego albo zarządcę.

Jak stanowi art. 160 ust. 1 w tej ustawy, w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk, zarządca oraz nadzorca sądowy dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym. Wszelkie zatem czynności realizowane przez syndyka w stosunku do majątku upadłego, mające charakter odpłatnej dostawy lub świadczenia usług są realizowane na rachunek upadłego, lecz w imieniu syndyka. W takim przypadku uznać należy, że w dalszym ciągu czynności te są realizowane w ramach działalności gospodarczej upadłego i na jego rachunek.

We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły - to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach, jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika ze wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego, syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Podatnikiem pozostaje przedsiębiorca, ale w związku z jego upadłością rozliczenia z organami podatkowymi są nadzorowane przez syndyka. Prowadzona przez syndyka sprzedaż towarów będących własnością upadłego, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany upadły.

W analizowanej sprawie, przeniesienie w wyniku podjętej Uchwały własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym z masy upadłości zarządzanej przez Syndyka na Nabywców stanowi odpłatną dostawę towarów.

Jak wynika z opisu sprawy, przeniesienie własności Nieruchomości i Budynku nie będzie wiązać się z żadną dodatkową zapłatą na rzecz Upadłego, zapłatą z tytułu tej dostawy będą wyłącznie zaliczki wpłacone Upadłemu przez Nabywców przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości. Zapłata zaliczek powodowała po stronie Upadłego powstanie obowiązku podatkowego, który w myśl art. 19a ust. 8 ustawy, w momencie ich otrzymania zobowiązany był do ich udokumentowania w wystawionych fakturach i rozliczenia w deklaracji VAT.

W konsekwencji, podstawą opodatkowania z tytułu ww. dostawy będzie łączna kwota wpłaconych przez Nabywców na rzecz Upadłego zaliczek, od których podatek VAT w prawidłowej wysokości został już rozliczony przez Upadłego. Tym samym, przeniesienie własności Nieruchomości i Budynku w wyniku podjętej Uchwały bez jakichkolwiek dopłat nie spowoduje już powstania zobowiązania podatkowego z tytułu tej dostawy.

Jak wykazano wyżej, syndyk masy upadłości dokonuje sprzedaży towarów w imieniu własnym, jednakże na rachunek upadłego. Z uwagi na fakt, że w stosunku do podmiotu względem którego ogłoszono upadłość, z tytułu przeniesienia własności Nieruchomości i Budynku w wyniku podjętej Uchwały nie powstanie zobowiązanie podatkowe, syndyk masy upadłości nie będzie również zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu opisanej dostawy.

Ad. 2

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2).

Jednakże, w myśl art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W treści wskazanej ustawy ustawodawca przewidział dla niektórych towarów i czynności zwolnienie od podatku.

W sytuacji gdy nieruchomość jest zabudowana budynkami, budowlami lub ich częściami ustawa umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy, po spełnieniu warunków zawartych w tych przepisach.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

W analizowanej sprawie ww. przepisy ustawy dotyczące zwolnień nie mogą mieć jednak zastosowania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że na podstawie Uchwały nastąpić ma przeniesienie prawa własności Nieruchomości gruntowej oraz posadowionego na niej niewykończonego, wielorodzinnego, wielokondygnacyjnego Budynku mieszkalnego. Na podstawie Uchwały każdy z Nabywców otrzyma prawo własności do całej Nieruchomości oraz Budynku mieszkalnego (na zasadach współwłasności ułamkowej). Opisana dostawa Budynku nastąpi zatem w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, tym samym nie znajdzie do niej zastosowania zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Do planowanej dostawy nie można również zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ nie będą spełnione warunki wynikające z tego przepisu.

Przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości, Upadły był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a opisane przedsięwzięcie deweloperskie (budowany Budynek mieszkalny) miało bezpośredni związek z jego działalnością gospodarczą. Tym samym, Upadłemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy ww. obiektu.

Zwolnienie od podatku przewidziane zostało także w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W analizowanej sprawie również ten przepis nie będzie miał zastosowania. Przedmiotem planowanej dostawy będzie Budynek z niewyodrębnionymi lokalami mieszkalnymi, który to Budynek dopiero w przyszłości zostanie wykończony. Ponadto, jak wskazano wyżej, upadłemu przedsiębiorcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy tego obiektu. Tym samym, nie będą spełnione warunki zawarte w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z ww. przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione.

Powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, że planowana w wyniku podjętej Uchwały dostawa Nieruchomości i posadowionego na niej Budynku mieszkalnego nie może korzystać ze zwolnienia od podatku i powinna być opodatkowana zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2. stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że znajdujący się na opisanej Nieruchomości Budynek mieszkalny, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych PKOB sklasyfikowany jest w dziale 11 (budynki mieszkalne) pod numerem 1122 (budynki o trzech i więcej mieszkaniach). Nieruchomość wraz z Budynkiem mieszkalnym w przypadku przejścia jej własności na Nabywców będzie przez nich wykorzystywana dla celów mieszkaniowych.

W świetle umów deweloperskich zawartych przez każdego z Nabywców z Upadłym, przed ogłoszeniem jego upadłości, przedmiotem dostawy miały być cztery lokale mieszkalne oraz przynależne do każdego z nich i niewyodrębnione lokale użytkowe (znajdujące się w bryle Budynku mieszkalnego na parterze kotłownia oraz garaże), które po ukończeniu inwestycji miały zostać przeniesione przez Upadłego na Nabywców wraz z odpowiednim udziałem we własności Nieruchomości. W świetle ww. umów deweloperskich, powierzchnia lokali miała wynosić od 147,44 m2 do 180,38 m2, przy czym planowana powierzchnia użytkowa trzech z czterech lokali miała przekraczać 150 m2.

Przedmiotem planowanej dostawy jest Budynek mieszkalny wielorodzinny, który nabywany jest przez Nabywców (cztery małżeństwa) na zasadach współwłasności ułamkowej, w proporcjach wynikających ze zgłoszonej i uznanej wierzytelności wobec Upadłego. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy Budynek jest niewykończony, znajdujące się w nim lokale do chwili podjęcia Uchwały nie będą wyodrębnione jako samodzielne lokale mieszkalne.

Ponieważ przeniesienie własności Nieruchomości wraz z posadowionym na niej Budynkiem mieszkalnym w wyniku podjętej Uchwały nastąpi bez jakichkolwiek dopłat, transakcja ta pozostanie bez wpływu na zastosowaną przez Upadłego 8% stawkę podatku VAT przy rozliczaniu otrzymanych zaliczek. Przeniesienie własności Nieruchomości i Budynku w wyniku podjętej Uchwały nie będzie zatem powodowało po stronie Syndyka, nadzorującego rozliczenia Wnioskodawcy z organami podatkowymi, obowiązku dokonania korekty deklaracji VAT złożonych przez Upadłego.

W momencie, gdy wyodrębnione lokale mieszkalne przekroczą 150 m2 Syndyk zobowiązany będzie skorygować wcześniejsze rozliczenia i w myśl art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, zastosować właściwą stawkę podatku (odpowiednio 8% i 23%) dla pobranych zaliczek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl