IPPP1/443-969/11-2/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w szerokim zakresie obejmującą organizację: szkoleń, konferencji, wystaw, kongresów. Przy organizacji ww. imprez Wnioskodawca korzysta z usług kateringu (dostarczanie gotowej żywności, napojów, wraz z obsługą - pozwalającą na natychmiastowe spożycie posiłku) - jako zwyczajowo przyjętego poczęstunku dla uczestników często wielogodzinnych szkoleń, konferencji. Świadczone usługi cateringowe są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Od 1 stycznia 2011 r. obowiązująca klasyfikacja PKWiU z 2008 r. grupuje usługi kateringowe w poz. 56.2 jako "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne". "Typowe" usługi gastronomiczne sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 56.10 jako "Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych" lub PKWiU 56.29 "Pozostałe usługi gastronomiczne" (to grupowanie obejmuje usługi przygotowywania i dostarczania żywności świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę, przez określony czas, określone umową usługi gastronomiczne świadczone w obiektach sportowych i podobnych, usługi stołówkowe), a usługi kateringowe w grupowaniu PKWiU 56.21, to jednak wszystkie z ww. usług mieszczą się w sekcji I czyli jako usługi gastronomiczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym - stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT od usług kateringowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, przy wyodrębnionej pozycji w klasyfikacji PKWiU z 2008 r. "Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)" tj. 56.21 i mieszczą się w innym grupowaniu niż usługi gastronomiczne ("Pozostałe usługi gastronomiczne" PKWiU 56.29) Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od usług kateringowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powyższy przepis stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika (wykonywaną przez podatnika działalnością opodatkowaną).

Od ww. ogólnej zasady ustawodawca wprowadził pewne zastrzeżenia. I tak, stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w szerokim zakresie obejmującą organizację: szkoleń, konferencji, wystaw, kongresów. Przy organizacji ww. imprez Wnioskodawca korzysta z usług kateringu (dostarczanie gotowej żywności, napojów, wraz z obsługą - pozwalającą na natychmiastowe spożycie posiłku) - jako zwyczajowo przyjętego poczęstunku dla uczestników często wielogodzinnych szkoleń, konferencji. Świadczone usługi cateringowe są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług kateringowych. Należy rozważyć, czy katering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Katering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym katering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, że katering różni się od usług gastronomicznych. Natomiast z treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE L 2011,77,1) wynika, iż usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2 za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usługi cateringowych i restauracyjnych.

Fakt, że PKWiU nie rozstrzyga już o charakterze czynności nie oznacza, że nie można się nią posługiwać pomocniczo. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 ("Usługi związane z wyżywieniem") sklasyfikował pod symbolem:

* PKWiU 56.1 "Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych",

* PKWiU 56.2 "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne", przy czym, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano "Usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 "Pozostałe usługi gastronomiczne".

W grupowaniu PKWiU 56.29 "Pozostałe usługi gastronomiczne", w podgrupie 56.29.1 wymienione zostały "Usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę", natomiast w podgrupie 56.29.2 umieszczono "Usługi stołówkowe".

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługi kateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług kateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywaniem usług cateringowych sklasyfikowanych w PKWiU 2008 w grupowaniu 56.21, pod warunkiem jednak, iż nabyte usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Końcowo należy dodać, iż z dniem 26 sierpnia 2011 r. ogłoszony został tekst jednolity ustawy o VAT - Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.