IPPP1-443-961/09-3/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego Toyota Corolla oraz prawa dokonania korekt deklaracji VAT-7 za okres od 1 maja 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. - jest prawidłowe.

W dniu 02. 10.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego Toyota Corolla oraz prawa dokonania korekt deklaracji VAT-7 za okres od 1 maja 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jawna nabyła od podatnika VAT czynnego, prowadzącego działalność pod firmą: G. z siedzibą w B. samochód ciężarowy marki Toyota Corolla, którego to samochodu ciężarowego dopuszczalna ładowność wynosiła 515 kg. Sprzedawca posiadał ww. samochód od dnia 24 lipca 2002 r. i do dnia 30 kwietnia 2004 r. odliczał od podatku należnego podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodu ciężarowego. Przedmiotowy samochód ciężarowy od dnia przyjęcia przez Spółkę do użytkowania w dniu 16 sierpnia 2005 r. jest wykorzystywany przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Strona zastosowując się do ograniczeń wynikających z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 16 sierpnia 2005 do 31 grudnia 2008 r. nie odliczała od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodu ciężarowego. W deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) za miesiąc sierpień 2006 r. Spółka stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług odliczyła od podatku należnego za miesiąc sierpień 2005 r. jedynie 50.00% wartości podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu ww. samochodu ciężarowego, tj. kwotę 2.970.00 zł, natomiast o pozostałą kwotę podatku naliczonego w wysokości 2,970.00 zł strona zwiększyła wartość początkową amortyzowanego samochodu. Samochód został w 100% zamortyzowany do dnia 31 marca 2008 r. Spółka jawna jest podatnikiem VAT czynnym zobowiązanym od składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Od dnia 1 stycznia 2004 r. wspólnicy Spółki jawnej opłacali podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%.

Od dnia 1 stycznia 2009 r. Wspólnicy Spółki jawnej postanowili, iż będą odliczali od podatku należnego podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodu ciężarowego marki Toyota Corolla.

Strona informuje, iż w dniu 16 kwietnia 2008 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej postanowieniem wszczął wobec Spółki kontrolę skarbową dotyczącą zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług za okres od miesiąca listopada 2004 do kwietnia 2008 r. włącznie. Prowadzenie niniejszej kontroli skarbowej zostało zlecone pracownikom Urzędu Kontroli Skarbowej. Przedmiotowa kontrola skarbowa została w dniu 20 września 2009 r. zakończona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie wyroku z dnia 23 grudnia 2008 r. Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (sygn. akt G-4125/07) przysługuje Spółce prawo za okres od dnia 1 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. korekt ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług oraz korekt deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) za poszczególne miesiące rozliczeniowe, poprzez ustalenie, iż przysługuje Spółce prawo odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa nabytego do opisanego na wstępie samochodu ciężarowego marki Toyota Corolla nie spełniającego wymagań określonych w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących określenia pojazdów samochodowych które nie są uznawane od dnia 22 sierpnia 2005 r. rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług za samochody ciężarowe oraz czy Spółce od dnia 1 stycznia 2009 r. przysługuje prawo odliczania od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Toyota Corolla o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony kg.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przyjmując za podstawę stwierdzenie przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 23 grudnia 2008 r., iż Rzeczpospolita Polska w zakresie podatku od wartości dodanej po wejściu do Unii Europejskiej bezpodstawnie wprowadziła od dnia 1 maja 2004 r. ograniczenia w uprawnieniach nabytych przez podatników w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego należy uznać, iż przysługuje Stronie prawo do korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług za okres od dnia 1 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. oraz prawo do pomniejszania podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do opisanych na wstępie samochodu ciężarowego marki Toyota Corolla.

Strona jest też zdania, iż przysługuje jej prawo od dnia 1 stycznia 2009 r. do odliczania od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Toyota Corolla opisanego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z dniem akcesji Polski do Unii Europejskiej, tj. z dniem 1 maja 2004 r. wprowadzony został przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:

DŁ= 357kg + n x 68kg

gdzie

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

N - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Od nowelizacji dokonanej z dniem 22 sierpnia 2005 r. w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Natomiast z brzmienia art. 86 ust. 3 cyt. ustawy, obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r., wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze nie więcej jednak niż 6.000 zł, z wyłączeniem pewnych kategorii pojazdów określonych przez ust. 4 tego artykułu.

Natomiast na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy dotyczącej podatku VAT, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) przepis art. 25 ust. 1 pkt 3a ograniczający prawo do odliczenia w związku z nabywaniem paliwa do samochodów osobowych brzmiał następująco:

"Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg".

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz.UE.L2006.347.1 z późn. zm.), a wcześniej VI Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG, Dz. Urz.UE.L 1977 Nr 145 poz. 1 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 17 (6) VI Dyrektywy (oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy) podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej. Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) VI Dyrektywy formułuje zasadę "stand still" (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) VI Dyrektywy pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula "stand still" nie ma bowiem na celu umożliwienie nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

W podobny sposób do opisanej kwestii odniósł się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07. Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z późn. zm.) z regulacją VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Analiza przytoczonych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw używanych do napędu samochodów, obowiązujące w Polsce po dniu akcesji do Unii Europejskiej, rozszerzają zakres wcześniejszych krajowych wyłączeń tego prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w dniu 16 sierpnia 2005 r. nabyła od podatnika VAT czynnego, samochód ciężarowy marki Toyota Corolla, którego to samochodu ciężarowego dopuszczalna ładowność wynosiła 515 kg. Sprzedawca posiadał ww. samochód od dnia 24 lipca 2002 r. i do dnia 30 kwietnia 2004 r. odliczał od podatku należnego podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodu ciężarowego. Przedmiotowy samochód ciężarowy od dnia przyjęcia przez Spółkę do użytkowania w dniu 16 sierpnia 2005 r. jest wykorzystywany przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Strona zastosowując się do ograniczeń wynikających z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 16 sierpnia 2005 do 31 grudnia 2008 r. nie odliczała od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodu ciężarowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa wspólnotowego i krajowego oraz biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem zapisu art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującego do 30 kwietnia 2004 r.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zatem zgodnie z powołanym wyżej art. 86 ust. 13 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do sporządzenia korekt deklaracji VAT-7 za okres od 1 maja 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. i skorygowania w nich wysokości podatku VAT z tytułu nabycia paliwa do samochodów, o których mowa we wniosku z uwzględnieniem zapisu art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującego do 30 kwietnia 2004 r. - w terminie 5 lat, liczonych od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego Toyota Corolla oraz prawa dokonania korekt deklaracji VAT-7 za okres od 1 maja 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. W zakresie obowiązku zwrotu podatku naliczonego oraz obowiązku zapłaty podatku należnego wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż nie dokonuje analizy dokumentów załączonych do wniosku.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.