IPPP1/443-959/08-4/GD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-959/08-4/GD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki SP. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 16 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym na wezwanie w dniu 7 lipca 2008 r. dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług, momentu powstania obowiązku podatkowego, sposobu przeliczania walut obcych oraz stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług, momentu powstania obowiązku podatkowego, sposobu przeliczania walut obcych oraz stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie w dniu 7 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest producentem wyrobów z tworzyw sztucznych (komplet korka), których część przeznaczona jest na eksport - sprzedaż na rzecz nabywców mających miejsce zamieszkania lub siedzibę poza granicami Polski. W celu pozyskania nowych klientów bądź też utrzymania klientów korzysta z usług agenta na podstawie stałej umowy agencji, bądź też z usług jednorazowych pośredników. Pośrednicy ci (agenci) nie mają w Polsce miejsca zamieszkania ani siedziby. Z tytułu tych usług Spółka zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia - prowizji.

Podatnik zawarł umowę agencyjną na czas nieograniczony z przedstawicielem z U (miejsce zamieszkania i wykonanie usługi U), do pośredniczenia przy sprzedaży swoich wyrobów wyprodukowanych w Polsce, na rzecz kontrahentów zagranicznych z terenu U. Zleceniodawca zobowiązuje się do wypłacenia Agentowi wynagrodzenia w wysokości 1% (jednego procenta) cen dostaw (sprzedaży) zrealizowanych za pośrednictwem Agenta na rachunek bankowy lub gotówką. Agent oświadcza, że wykonanie niniejszej umowy nie stanowi jego działalności gospodarczej, bowiem umowę niniejszą wykonywał będzie osobiście. Z tytułu wykonania niniejszej umowy Agent nie będzie wystawiał faktur ani rachunków. Wynagrodzenie wypłacane jest przez Zleceniodawcę na rzecz Agenta w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych w terminie do dwudziestego dnia następnego miesiąca. Zleceniodawca w miesiącu styczniu 2008 r. za pośrednictwem Agenta sprzedał swoje wyroby na U: w dniu 8 stycznia 2008 r. na kwotę 25 000,00 euro, 12 stycznia 2008 r. na kwotę 14 000,00 euro, 25 stycznia 2008 r. na kwotę 15 000,00 euro. Podatnik w dniu 4 lutego 2008 r. pobrał 540,00 euro z rachunku bankowego i dnia 8 lutego 2008 r. na podstawie KW (dowodu wypłaty) wypłacił wynagrodzenie za miesiąc styczeń 2008 r. Agentowi. W miesiącu lutym Podatnik za pośrednictwem Agenta w dniu 7 lutego 2008 r. wyeksportował swoje wyroby na kwotę 10 000,00 euro, a dnia 28 lutego 2008 r. na kwotę 15 000,00 euro. Podatnik w dniu 29 lutego 2008 r. pobrał 250,00 euro z rachunku bankowego i dnia 3 marca 2008 r. na podstawie KW (dowodu wypłaty) wypłacił wynagrodzenie Agentowi za miesiąc luty 2008 r.. Towary sprzedawane przez Podatnika odbierane są z magazynu w Polsce, przez nabywcę towaru lub dostarczane są na koszt sprzedawcy.

* transport nabywcy (koszty transportu pokrywa nabywca);

* transport sprzedawcy (usługa transportowa wykonana jest przez polską firmę transportową koszty transportu ponosi sprzedawca);

* transport sprzedawcy (usługa wykonana jest przez firmę zagraniczną, która wystawia rachunek bez podatku VAT koszt transportu ponosi sprzedawca).

Do obowiązków pośrednika należy:

* przedstawienie Klientom aktualnej oferty handlowej Zleceniodawcy;

* prowadzenie z Klientami rokowań zmierzających do zawarcia umowy sprzedaży;

* prowadzenie działalności reklamowej wyrobów na obszarze działania Agenta (U):

* monitoring, sprawdzanie i rozliczenie dostarczonych wyrobów do klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wynagrodzenie od sprzedaży podlega opodatkowaniu w Polsce, jako import usług.

2.

Jeśli jest to import usług, to, kiedy powstaje obowiązek podatkowy.

* w miesiącu wypłaty wynagrodzenia, to jest w miesiącu lutym i marcu.

* czy w miesiącu powstania obowiązku podatkowego w miesiącu styczniu i lutym.

3.

Jaki kurs zastosować do wyceny wynagrodzenia:

* z dnia wypłaty wynagrodzenia.

* z dnia powstania obowiązku podatkowego to jest z dnia 31.01.2008 i 29.02.2008.

4.

Jaka stawka podatku powinna być zastosowana 22%, czy 0%.

Jeśli jest to stawka 0%, to czy kwota netto wynagrodzenia powinna być wykazana w deklaracji VAT-7 w pozycji 34 i 46.

Zdaniem wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 tej ustawy "W przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia, działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28."

Podatnik w oparciu art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 19 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) i § 37 ust. 3, wynagrodzenie za miesiąc styczeń na rzecz Agenta podatnik wykazał, jako import usług:

* wystawił fakturę wewnętrzną na koniec okresu rozliczeniowego za styczeń 31 stycznia 2008 r. - zastosował kurs do wyceny waluty z dnia 31 stycznia 2008 r.;

* wynagrodzenie opodatkował stawką 22% i wykazał w deklaracji VAT za miesiąc styczeń, jako import usług, podatek należny i naliczony.

Wynagrodzenie za miesiąc luty na rzecz Agenta podatnik też wykazał, jako import usług:

* wystawił fakturę wewnętrzną na koniec okresu rozliczeniowego za luty 29 lutego 2008 r. - zastosował kurs do wyceny z dnia 29 lutego 2008 r.;

* wynagrodzenie opodatkował stawką 22% i wykazał w deklaracji VAT za miesiąc luty, jako import usług, podatek należny i naliczony.

W konsekwencji w przekonaniu Podatnika usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju, jako import usług w okresach miesięcznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1 Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej "ustawa", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług - rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Z zastrzeżeniem, że przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 przedmiotowej ustawy). W myśl art. 17 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju.

Zgodnie z podstawową zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Od powyższej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków i tak w myśl art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów. W przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejscem ich dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 28 ust. 6 ustawy w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Reasumując import usług nie jest odrębną czynnością opodatkowaną w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jest sposobem rozliczenia podatku w sytuacji gdy świadczącym usługę jest podmiot mający siedzibę bądź miejsce zamieszkania poza terytorium kraju. O imporcie usług możemy mówić w sytuacji gdy dana usługa jest świadczona przez podatnika, który ma siedzibę, miejsce zamieszkania lub pobytu za granicą. W przypadku importu usług nie ma znaczenia czy świadczący usługę ma siedzibę, miejsce zamieszkania lub pobytu na terytorium Wspólnoty czy też na terytorium państwa trzeciego. Podatnikiem z tytułu importu usług ma być polski usługobiorca (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy). Podmioty zagraniczne mogą dokonywać rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w Polsce i rozliczać ten podatek w naszym kraju. W takim przypadku podmiot zagraniczny rozlicza podatek od usług świadczonych w kraju na zasadach ogólnych i nie ma mowy o imporcie usług. Usługa importowa musi być świadczona w Polsce (zgodnie z zasadą ogólną opodatkowaniu podlegają usługi świadczone w kraju). Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za świadczone w danym miejscu. Prawidłowe określenie miejsca świadczenia danej usługi jest bardzo istotne w kontekście ustalenia miejsca jej opodatkowania, ma to szczególnie znaczenie w sytuacji, gdy świadczenie usług odbywa się pomiędzy kontrahentami z różnych państw. Co do zasady dana czynność powinna być opodatkowana tylko i wyłącznie w jednym miejscu. Za usługi pośrednictwa, o których mowa wyżej należy uznać zespół czynności, w wyniku, których dochodzi do nawiązania stosunku prawnego pomiędzy dostawcą towarów a ich odbiorcą. Działania pośrednika muszą mieć bezpośredni związek z dokonaną dostawą. Miejscem świadczenia usług wykonywanych przez pośrednika, bezpośrednio związanych z dostawą towarów (które są wysyłane lub transportowane) jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu (art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) w związku z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest producentem wyrobów z tworzyw sztucznych (komplet korka), których część przeznaczona jest na eksport - sprzedaż na rzecz nabywców mających miejsce zamieszkania lub siedziby poza granicami Polski. Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną na czas nieograniczony z przedstawicielem z U (miejsce zamieszkania i wykonanie usługi U), do pośredniczenia przy sprzedaży swoich wyrobów wyprodukowanych w Polsce, na rzecz kontrahentów zagranicznych z terenu U.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy należy uznać, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z importem usług. Przepis art. 28 ust. 6 ustawy w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania.

Stanowisko Podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku z dnia 7 maja 2008 r. jest prawidłowe.

Ad. 2 Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług. Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że zawarł on umowę agencyjną na czas nieograniczony z przedstawicielem z U (miejsce zamieszkania i wykonanie usługi U), do pośredniczenia przy sprzedaży swoich wyrobów wyprodukowanych w Polsce, na rzecz kontrahentów zagranicznych z terenu U. Z tytułu wykonania przedmiotowej umowy Agent nie będzie wystawiał faktur ani rachunków. Wynagrodzenie wypłacane jest przez Zleceniodawcę na rzecz Agenta w jednomiesięcznych okresach rozliczeniowych w terminie do dwudziestego dnia następnego miesiąca. Do obowiązków pośrednika należy:

* przedstawienie Klientom aktualnej oferty handlowej Zleceniodawcy;

* prowadzenie z Klientami rokowań zmierzających do zawarcia umowy sprzedaży;

* prowadzenie działalności reklamowej wyrobów na obszarze działania Agenta (U):

* monitoring, sprawdzanie i rozliczenie dostarczonych wyrobów do klientów.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym mamy do czynienia z usługą świadczoną na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony. Na podstawie przedmiotowej umowy, Agent systematycznie świadczy ww. opisane usługi. Wnioskodawca i Agent ustalili miesięczny okres rozliczeniowy przedmiotowych usług.

Dla importu usług określono, iż moment powstania obowiązku podatkowego w większości przypadków jest taki sam jak dla usług świadczonych w Polsce. Ponieważ usługi pośrednictwa nie są objęte jakimkolwiek wyjątkiem, zatem należy stosować zasady ogólne. Oznacza to, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi lub wystawienia faktury, nie później jednak niż w siódmym dniu od dnia wykonania usługi.

Z sytuacji opisanej w złożonym wniosku wynika, iż usługodawca nie wystawia faktur ani innych dokumentów. Ponieważ jednak zgodnie z zapisami umowy, usługi pośrednictwa będące przedmiotem zapytania rozliczane są za okresy miesięczne, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zakończenia każdego kolejnego miesiąca.

Stanowisko Podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku z dnia 7 maja 2008 r. jest prawidłowe.

Ad. 3 W § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), ustawodawca uregulował sposób przeliczania kwot wykazanych na fakturach, w sytuacji gdy kwoty te wykazane są w walutach obcych.

Zgodnie z § 37 ust. 1 ww. rozporządzenia, kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5. W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia). Zgodnie z ust. 3 § 37 w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług (§ 37 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że zawarł on umowę agencyjną na czas nieograniczony z przedstawicielem. Z tytułu wykonania przedmiotowej umowy Agent nie będzie wystawiał faktur ani rachunków.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca dokonując przeliczenia euro powinien zastosować kurs z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Stanowisko Podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku z dnia 7 maja 2008 r. jest prawidłowe.

Ad. 4 Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 41 ust. 16 minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1.

specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;

2.

przebieg realizacji budżetu państwa;

3.

przepisy Wspólnoty Europejskiej.

Na podstawie powyższego upoważnienia Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w którym została obniżona podstawowa stawka podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określił warunki stosowania tych stawek.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że zawarł on umowę agencyjną na czas nieograniczony z przedstawicielem. Na podstawie ww. umowy Agent świadczy usługi pośrednictwa przy sprzedaży towarów.

W myśl przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi pośrednictwa przy sprzedaży towarów, podlegają opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku od towarów i usług.

Usługi pośrednictwa przy sprzedaży towarów nie są wymienione w żadnym z załączników określających stawki obniżone, ani w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Podatnika przedstawione w przedmiotowym wniosku z dnia 7 maja 2008 r. jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl