IPPP1/443-956/13-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 20 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłat na poczet miejsc parkingowych dokonywanych przez Nabywców na rachunek zastrzeżony, będących jednocześnie zaliczane na poczet należności wynikających z umowy kredytowej - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłat na poczet miejsc parkingowych dokonywanych przez Nabywców na rachunek zastrzeżony, będących jednocześnie zaliczane na poczet należności wynikających z umowy kredytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o. o (dalej zwaną: "Spółką") w dniu 20 grudnia 2012 r. zawarła z Bankiem (dalej zwany: "Bankiem") umowę rachunku zastrzeżonego, dalej zwaną: "Umową". Zgodnie z Umową Strony postanowiły, że tytułem zabezpieczenia wierzytelności Banku wynikających z udzielonego Deweloperowi (Spółce) kredytu będzie otworzony w Ranku rachunek zastrzeżony.

Zgodnie z § 1 ust. 2 Umowy wszystkie środki uzyskane przez Dewelopera w toku realizowanej inwestycji z tytułu wpłat dokonywanych przez nabywców miejsc parkingowych rozumianych jako udziały w lokalu niemieszkalnym garażu wielostanowiskowym (zwanych dalej: "Nabywcami") będą wpływały na rachunek zastrzeżony prowadzony w Banku".

W myśl § 1 ust. 3 Umowy "Wszystkie środki uzyskane przez Dewelopera w toku realizowanej inwestycji z tytułu wpłat dokonywanych przez nabywców lokali mieszkalnych oraz komórek lokatorskich będą kierowane na Zamknięty Mieszkaniowy Rachunek Powierniczy prowadzony w Banku"

Zgodnie § 3 Umowy "Deweloper zobowiązuje się, że wszystkie środki wynikające z płatności z tytułu Umów Przedwstępnych do sprzedaży miejsc parkingowych rozumianych jako udziały w lokalu niemieszkalnym - garażu wielostanowiskowym zawartych między Deweloperem a Nabywcą miejsc parkingowych - będą wpływały na rachunek zastrzeżony".

Zgodnie z ust. § 3 Umowy Strony uzgadniają, że "wpłaty dokonywane przez Nabywców na rachunek zastrzeżony są źródłem spłaty kredytu udzielonego Deweloperowi w celu realizacji inwestycji".

Z kolei § 9 Umowy stanowi, że "Deweloper upoważnia nieodwołalnie Bank do pobierania środków pieniężnych z rachunku zastrzeżonego, zaliczania ich w celu spłaty należności wynikających z umowy kredytowej (należnych odsetek i/lub rat kapitałowych) bez konieczności uzyskiwania każdorazowo dyspozycji Dewelopera, na zasadach określonych w umowie kredytowej". Spółka wyraziła w Umowie zgodę na ograniczenie swojego prawa do dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku zastrzeżonym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu wpłat na poczet miejsc parkingowych dokonywanych przez Nabywców na rachunek zastrzeżony na zasadach określonych w art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wpłat dokonywanych przez Nabywców na rachunek zastrzeżony na podstawie umów przedwstępnych dotyczących sprzedaży miejsc parkingowych (udziałów w lokalu niemieszkalnym - garażu wielostanowiskowym) obowiązana jest ona do rozpoznania obowiązku podatkowego i wystawienia z tych tytułów faktur dokumentujących otrzymane przedpłaty (zaliczki). Powyższe wpłaty należy potraktować jako otrzymanie części należności (zaliczki, raty, przedpłaty).

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności - w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Z powyższego przepisu wynika, że aby daną płatność można było uznać za zaliczkę powodującą powstanie obowiązku podatkowego, musi ona zostać otrzymana przez podatnika podatku od towarów i usług. Spółka spełnia ten warunek.

Ponadto należy zauważyć, że Spółka otrzymuje wskazane należności na podstawie umów przedwstępnych, zaś płatności dokonywane są na poczet przyszłego nabycia miejsc parkingowych, a zatem przedpłata dokonywana jest na poczet przyszłego nabycia (konkretnej dostawy).

Zgodnie z postanowieniami umowy wpłacone środki mają służyć jako źródło spłaty kredytu Spółki (odsetki, raty); to oznacza, że w momencie wpłaty na rachunek zastrzeżony stają się one własnością Spółki. Fakt, iż faktyczne władztwo nad środkami zostało w wyniku podjętych przez Spółkę postanowień umownych (rozdysponowania środków) ograniczone, nie niweczy - w ocenie Spółki - zaliczkowego charakteru dokonanych wpłat.

Spółka w zawartej Umowie niejako z góry określiła, jakie przeznaczenie mają mieć wpłaty na rachunek: tzn. zawarła postanowienie, że wpłaty te będą stanowić źródło spłaty kredytu zaciągniętego na realizację inwestycji. Powyższe nie wyklucza jednak obowiązku opodatkowania otrzymanych należności, lecz dowodzi jedynie, że Spółka otrzymaną zaliczkę przeznacza na realizację przedmiotowej inwestycji - lokalu niemieszkalnego, w którym wpłacający nabędzie udział. Przekazanie środków pieniężnych na rachunek powierniczy stanowi, w pewnym sensie, formę zabezpieczenia transakcji, ale jednocześnie stanowi bieżące źródło spłaty kredytu Spółki, z którego finansowana jest realizowana przez Dewelopera inwestycja.

Co więcej, należy zauważyć, że umowa nie zawiera zapisów, które obowiązywałyby Bank do bieżącego informowania Spółki o pobranych środkach na spłatę kredytu (zapis § 9 Umowy wyklucza taką możliwość), co pozwoliłoby na ustalenie dokładnego momentu zadysponowania tych kwot na poczet spłaty kredytu. Zatem, zdaniem Spółki brak jest jakiegokolwiek innego prawnie wiążącego Spółkę momentu rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu dokonanych wpłat. Z całą pewnością wykluczona w tym zakresie w ocenie Spółki jest możliwość "odroczenia" momentu powstania obowiązku podatkowego do czasu wykonania przedmiotowego świadczenia (dostawy miejsc parkingowych) po stronie Spółki.

W przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z płatnością definitywną ze zidentyfikowanym tytułem dokonanej wpłaty, która to wpłata stanowi obrót i kreuje obowiązek podatkowy. Wpłata związana jest ściśle z konkretną czynnością która wykonana zostanie w przyszłości.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część należności, w odniesieniu do której zgodnie z ustawą powstaje obowiązek podatkowy, fakturę wystawia się nie później niż 7 dnia od dnia, w którym ją otrzymano.

Reasumując, w ocenie Spółki jest ona obowiązana do udokumentowanie wpłat dokonywanych na poczet dostawy miejsc garażowych fakturami zaliczkowymi oraz rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wpłaconych na rachunek zastrzeżony należności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.