IPPP1/443-93/13-2/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-93/13-2/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnych dodatkowych czynności technicznych polegających na wykonaniu kopii materiałów, znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnych dodatkowych czynności technicznych polegających na wykonaniu kopii materiałów, znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest gminą mającą status miasta na prawach powiatu (dalej: "Miasto" lub "Wnioskodawca"). Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie geodezji, kartografii i katastru.

Zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje prezydent miasta. W myśl art. 92 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W strukturach Urzędu W. funkcjonuje Biuro Geodezji i Katastru, którego zadaniem jest gromadzenie i udostępnianie za odpłatnością zasobu geodezyjnego dla zainteresowanych podmiotów.

Zgodnie z art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 1931, poz. 1287 z późn. zm.), Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, w tym: starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego. Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej (art. 6a ust. 3 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 40 ust. 3 ww. ustawy gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy do:

1.

Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego;

2.

marszałków województw - w zakresie zasobów wojewódzkich;

3.

starostów - w zakresie zasobów powiatowych.

Na podstawie art. 40 ust. 3c ww. ustawy udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1 b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne, z zastrzeżeniem ust. 3d oraz art. 12, ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej i art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji a także za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 37, poz. 333), wydane na podstawie art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, określa wysokość opłat pobieranych za:

1.

czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2.

czynności związane z uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

3.

czynności związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, które są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

4.

udzielanie informacji, które są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia;

5.

wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, które są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

Na podstawie art. 40 ust. 3c ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, odpłatne jest nie tylko udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, ale również wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego. Zauważyć należy, że rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji a także za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego nie określa ani wysokości, ani zasad ustalania kosztów sporządzania kopii i wydruków, dając tym samym uprawnienie do ich ustalania. Każdy z pięciu załączników do rozporządzenia zawiera informację, że określone w nich opłaty "nie obejmują kosztów sporządzania kopii".

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz mając na celu uregulowanie kwestii opłat dodatkowych, niezbędne stało się wprowadzenie zarządzenia Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia cen za sprzedaż kopii materiałów stanowiących zasób geodezyjny i kartograficzny, w ramach udostępniania zasobu przez Biuro Geodezji i Katastru Urzędu (Zarządzenie z dnia 3 września 2007 r. w sprawie ustalenia cen za sprzedaż kopii materiałów stanowiących zasób geodezyjny i kartograficzny, w ramach udostępniania zasobu przez Biuro Geodezji i Katastru Urzędu). Wykonywanie kopii, wydruków komputerowych oraz nagrywanie na nośniki tekstów, rysunków, map i pozostałych dokumentów geodezyjnych (niezbędnych m.in. do sporządzania aktów notarialnych lub dokonywania wpisów w księdze wieczystej) znajdujących się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym jest niezbędną czynnością dla prawidłowego wykonania czynności podstawowych, o których mowa w ustawie - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Udostępnianie informacji z zasobu oraz sporządzanie z nich kopii i wydruków są świadczeniami ściśle ze sobą związanymi, a ich rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Ponadto, udostępnienie wyłącznie danych bez możliwości dokonania kopii nie przyniosłoby oczekiwanej korzyści z punktu widzenia przeciętnego odbiorcy świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sporządzanie kopii materiałów, znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym Wnioskodawcy, które jest czynnością nierozerwalnie związaną z udostępnianiem zasobu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej Prezydent Miasta jest organem władzy publicznej wykonującym zadania starosty zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie geodezji, kartografii i katastru.

Opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne, za udzielanie informacji, za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego a także za wydawanie kopii udostępnianych materiałów, należą do dochodów własnych gminy na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 80, poz. 256 z późn. zm.), jako inne dochody należne gminie na podstawie odrębnych przepisów. Tą odrębną ustawą jest ustawa z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm. dalej jako Prawo geodezyjne i kartograficzne lub ustawa). W ustawie kluczowym dla oceny stanu prawnego jest art. 40 ust. 1 określający cel państwowego zasobu geodezyjnego. Państwowy zasób geodezyjny służy gospodarce narodowej, obronności państwa, nauce, kulturze, ochronie przyrody i potrzebom obywateli. Ograniczając ocenę funkcji państwowego zasobu geodezyjnego do realizacji potrzeb obywateli, zasadą z art. 40 ustawy jest udostępnianie obywatelom danych i informacji na ich żądanie (wniosek) oraz odpłatność z tego tytułu. Upoważnienie z art. 40 ust. 8 ustawy dla ministra właściwego do spraw administracji publicznej do określenia organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zobowiązuje tego ministra, aby dokonując tego miał na uwadze m.in. sprawne udostępnianie gromadzonych materiałów i zbiorów danych.

Problemem interpretacyjnym jest to, jaki jest zakres prawnego obowiązku udostępniania danych i informacji zgromadzonych w bazach danych oraz jaki charakter prawny mają czynności wykonywane dla realizacji udostępniania zasobów. Odpowiedzi należy poszukiwać w przepisach art. 40 ust. 3c. i ust. 5 ustawy. Przepis art. 40 ust. 3c ustala zasadę odpłatności (z określonymi w nim zastrzeżeniami) za: udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, udostępnianie standardowych opracowań kartograficznych, udostępnianie innych materiałów zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów, wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego. Na podstawie zaś art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, minister właściwy do spraw administracji publicznej został upoważniony m.in. do określenia wysokości opłat za: czynności związane z prowadzeniem zasobu geodezyjnego i kartograficznego, za udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego.

Przepisem wykonawczym do upoważnienia z art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy jest rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji a także za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333), którego załączniki określają wysokość opłat. Należy podkreślić, że w tym rozporządzeniu nie zostały ustalone opłaty za udostępnianie kopii materiałów geodezyjnych i kartograficznych. Można z tego wyprowadzić wniosek, że Minister Infrastruktury uznał, że sporządzanie kopii materiałów i ich wydawanie osobom zainteresowanym wykracza poza udostępnianie zasobów w rozumieniu ustawy. W przeciwnym razie, tj. w razie zakwalifikowania tej czynności jako elementu wykonywania czynności związanych z udostępnianiem informacji, tak zakwalifikowana czynność jako z mocy ustawy odpłatna, powinna być w rozporządzeniu wymieniona z określoną dla niej wysokością opłaty. Należy bowiem wykluczyć nieodpłatność czynności polegającej na sporządzaniu kopii materiałów własnymi siłami i na własnym papierze (lub innym nośniku).

Można wnioskować, że częściowo podobny jak Minister Infrastruktury kierunek regulacji normatywnej przyjął Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w rozporządzeniu z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. Nr 49, poz. 493). Na podstawie § 10 ust. 1 tego rozporządzenia, udostępnianie zasobu polega na umożliwieniu wglądu do oryginałów materiałów lub sprzedaży ich kopii (sporządzanych także na nośnikach informacji).

W praktyce, użyte w rozporządzeniu MSWiA określenie "sprzedaż kopii" stało się wskazówką, że jest to czynność cywilnoprawna, a opłaty z tego tytułu są cenami umownymi w rozumieniu ustawy o cenach.

Prawidłowe jest wymienienie w cytowanym powyżej przepisie rozporządzenia MSWiA dwóch sposobów udostępniania zasobu, tj. umożliwienia wglądu do oryginałów (odpowiednio tylko oglądania lub czytania) oraz sprzedaży kopii materiałów. Nazwanie natomiast w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy "sprzedażą" czynności zaliczonych w ustawie i w tym samym przepisie rozporządzenia do jednej z form obligatoryjnego udostępniania zasobów, jest błędne pod względem terminologii prawnej (i generalnie pod względem znaczenia językowego), a ponadto zawiera nieuprawnioną sugestię, że czynność ta ma charakter komercyjnej działalności zarobkowej organu władzy publicznej. W konsekwencji prowadzi to do nieuprawnionego wniosku, że organy władzy publicznej, w tym starostowie, są przedsiębiorcami, a ich czynności polegające na sporządzaniu kopii materiałów znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym są komercyjną działalnością podlegającą ustawie o cenach. W ustawie jest mowa wyłącznie o opłatach, rozumianych (w odróżnieniu od podatków) jako ustawowej formie ekwiwalentu pieniężnego za udostępnianie zasobów geodezyjnych i kartograficznych. W ustawie nie ma mowy w jakimkolwiek zakresie o sprzedaży czegokolwiek jako ekwiwalencie pieniężnym za udostępnianie zasobów.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskdoawcy, nieuprawnione jest dokonanie podziału czynności udostępniania zasobów geodezyjnych i kartograficznych na czynności "urzędowe" (i to tylko te, które Minister Infrastruktury objął opłatami) i na czynności "cywilnoprawne". Wniosek obywatela o wydanie mu kopii dokumentu z zasobu organu nie jest prośbą podmiotu prawa cywilnego (osoby fizycznej, osoby prawnej) o zawarcie z nim cywilnoprawnej umowy sprzedaży lub świadczenia usług. Wniosek o wydanie kopii nie stanowi oferty zawarcia umowy, ale realizuje ustawowe prawo dostępu w tej właśnie formie do państwowych zasobów. I to zasobów jedynych i tylko przez dany organ posiadanych i udostępnianych. Gdyby nawet potraktować wniosek jako ofertę zawarcia umowy, to organ nie miałby prawa odmówić jej zawarcia, zatem w tym przypadku nie jest realizowana jedna z podstawowych zasad prawa cywilnego tj. zasad swobody umów. Po stronie właściwego organu nie występuje bowiem uprawnienie do uznaniowego potraktowania wniosku, w tym do odmowy wykonania czynności.

Ustawowe przeznaczenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego jako służącego gospodarce narodowej, obronności, nauce, kulturze, ochronie przyrody i obywatelom, wsparte obowiązkiem udostępniania tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym, nie może być stosowane zawężająco, zwłaszcza w wyniku interpretacji podatkowych. Godzi w prawa obywatelskie interpretacja, że wydawanie kopii na wniosek osób zainteresowanych nie jest prawnym obowiązkiem organu władzy publicznej, a tylko umową cywilnoprawną.

Iluzoryczną realizacją prawa obywatela byłoby tylko prawnie skuteczne prawo dostępu do przeczytania dokumentu albo obejrzenia mapy lub planu, bez skutecznego prawa (którego gwarancją jest prawny obowiązek organu) otrzymania kopii (nośnika) zasobu. Wynikający z ustawy i rozporządzenia prawny obowiązek po stronie organu nie pozwala na traktowanie jego realizacji jako usługi o charakterze cywilnoprawnym, podlegającej przepisom ustawy o cenach, za którą wynagrodzenie jest ceną umowną w rozumieniu ustawy ocenach. Organy państwowe, do których zadań należy prowadzenie i udostępnianie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w zakresie realizacji tych zadań nie są przedsiębiorcami w rozumieniu definicji przedsiębiorcy z art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Nie można domniemywać wykonywania ustawowych zadań władzy publicznej w formie działalności usługowej na podstawie czynności cywilnoprawnych. Dla porównania należy wskazać jak ta kwestia jest uregulowana w ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2011 r. Nr 123, poz. 698 z późn zm.). Celem archiwów państwowych jest m.in. udostępnianie materiałów archiwalnych jednostkom organizacyjnym i obywatelom dla potrzeb nauki, kultury, techniki i gospodarki. Udostępnianie zasobów archiwalnych jest bezpłatne. Na podstawie art. 16 ust. 2a tej ustawy, archiwa państwowe mogą również prowadzić działalność usługową, polegającą m.in. na kopiowaniu dokumentów. Tak więc, w odniesieniu do kopiowania dokumentów z archiwum państwowego, jest wyraźny przepis pozwalający na wykonywanie kopii z zasobów, jako cywilnoprawnej odpłatnej usługi, oprócz podstawowego zadania archiwów państwowych bezpłatnego udostępniania zasobów.

Z przedstawionych względów, w ocenie Wnioskodawcy Prawo geodezyjne i kartograficzne nakłada na właściwe organy zadanie (prawny obowiązek) sporządzania odpłatnie kopii materiałów, a nie tylko uprawnienie do ich komercyjnej sprzedaży po cenie umownej, jako czynności sprzedaży usługi. Stąd należy uznać, że czynności udostępniania zasobów geodezyjnych i kartograficznych na podstawie Prawa geodezyjnego i kartograficznego nie mają ani komercyjnego ani cywilnoprawnego charakteru.

Powyższa analiza w sposób jednoznaczny wskazuje, że wykonywanie kserokopii materiałów znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym m W. nie jest odpłatnym świadczeniem usług, lecz wykonywaniem zadań publicznych, co w konsekwencji prowadzi do wniosku ze opłaty za wykonywanie tych kserokopii nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z poz. zm.) zwanej dalej "ustawą o VAT"

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

* dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* czynność została wykonana przez podmiot który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Jednocześnie nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT). Należy w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, że starosta w zakresie udostępniania danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego jest organem władzy publicznej tj. organem zajmującym się wykonywaniem funkcji administracyjnych państwa, a nie podmiotem stosunków cywilnoprawnych wykonującym działalność gospodarczą w zakresie udostępniania informacji. Fakt pobierania z tego tytułu opłat określanych przepisami prawa nie może mieć wpływu na zmianę oceny charakteru tej działalności.

Z ww. przepisu wynika, że organy władzy publicznej, nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności, tj. czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wykazano wyżej, W. będąc gminą mającą status miasta na prawach powiatu wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie geodezji, kartografii i katastru. W strukturach Urzędu W. funkcjonuje Biuro Geodezji i Katastru, którego zadaniem jest gromadzenie i udostępnianie za odpłatnością zasobu geodezyjnego dla zainteresowanych podmiotów, przy czym wykonywanie kopii, wydruków komputerowych oraz nagrywanie na nośniki tekstów, rysunków, map i pozostałych dokumentów geodezyjnych (niezbędnych m.in. do sporządzania aktów notarialnych lub dokonywania wpisów w księdze wieczystej) znajdujących się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym jest niezbędną czynnością dla prawidłowego wykonania czynności podstawowych, o których mowa w ustawie - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że czynności polegające na udostępnianiu danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz czynności związane z udostępnianiem tych informacji (sporządzanie kopii, wydruków, skanowanie, nagrywanie na nośniki CD i DVD) na podstawie przepisów ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, mieszczą się w zadaniach z zakresu administracji rządowej. Stwierdzić zatem należy, że Miasto jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, jest objęty regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynności realizowane w ramach zadań ustawowych nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Należy także wskazać, że opłata za kserokopie materiałów znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym, choć składa się z dwóch części tj. części określonej przez Ministra Infrastruktury w rozporządzeniu oraz części określonej przez P. W. wykonującego funkcje starosty, nadal pozostaje opłatą, a żadna jej część nie jest wynagrodzeniem z tytułu odpłatnego świadczenia usług. Jak wskazano powyżej nie jest zasadnym dzielenie tej opłaty na część mającą charakter administracyjnoprawny oraz cywilnoprawny, gdyż podział ten nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa. Ponadto wskazać należy, że wykonywanie usługi kserowania zasobu geodezyjnego i kartograficznego jest nierozerwalnie związane z udostępnieniem tego zasobu, za które pobierane są opłaty o charakterze administracyjnym. Zatem wskazać należy, że udostępnianie zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz wykonanie kserokopii jest ze sobą funkcjonalnie, nierozerwalnie związane, a opłaty pobierane z tego tytułu należy traktować jednolicie, mimo tego, że określają je dwa różne podmioty.

Ponadto, skoro przedmiotowe czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT, tym samym Miasto nie ma obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT. Miasto nie ma również obowiązku dokumentowania przedmiotowych czynności rachunkiem, o którym mowa w art. 87 Ordynacji podatkowej. Czynność ta winna być zatem udokumentowana dokumentem przewidzianym w przepisach ustawy o rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 powołanego artykułu).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług - w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest organ władzy publicznej i urząd obsługujący ten organ,

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia organu władzy publicznej, jak i urzędów obsługujących te organy, odwołując się jedynie do odrębnych przepisów nakładających obowiązek realizacji zadań o charakterze publicznym na te organy.

Wnioskodawca jest gminą mającą status miasta na prawach powiatu.

W myśl zapisów art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Z regulacji art. 4 ust. 1 pkt 9 tej ustawy wynika, że powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie geodezji, kartografii i katastru.

W ust. 4 ww. artykułu podano, iż ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat.

Organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu (art. 8 ust. 2 ww. ustawy)

Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu, o czym stanowi art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym. Przepis art. 33 cyt. ustawy stanowi, że zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy. Starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz - art. 34 ust. 1 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 92 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje prezydent miasta. W myśl art. 92 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, iż ustrój i działanie organów miasta na prawach powiatu, w tym nazwę, skład, liczebność oraz ich powoływanie i odwoływanie, a także zasady sprawowania nadzoru określa ustawa o samorządzie gminnym.

W oparciu o art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.), Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, w tym starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego.

Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej (ust. 3 ww. artykułu).

W myśl zapisów art. 18 pkt 3 ww. ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, rozpowszechnianie, rozprowadzanie oraz reprodukowanie w celu rozpowszechniania i rozprowadzania map, materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, wymaga zezwolenia starosty - w zakresie zasobu powiatowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 40 ust. 3 cyt. ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy do:

1.

Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego,

2.

Marszałków Województw - w zakresie zasobów wojewódzkich,

3.

Starostów - w zakresie zasobów powiatowych.

Stosownie do ust. 3c powołanego artykułu, udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne (...).

W ust. 5 pkt 1 lit. b ww. artykułu zawarta została delegacja ustawowa, zgodnie z którą, minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzeń, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, wysokość opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, za udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego, uwzględniając potrzeby różnych podmiotów oraz konieczność zapewnienia środków na aktualizację i utrzymywanie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Wysokość tych opłat została określona w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji a także za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest gminą mającą status na prawach powiatu. Wnioskodawca dokonuje odpłatnych czynności geodezyjnych i kartograficznych na podstawie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wysokość opłaty za ww. czynności ustalona jest w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. Opłaty za czynności wymienione w powyższym rozporządzeniu nie obejmują kosztów sporządzenia kopii. Wysokość tych opłat ustalona jest w oparciu o rozporządzenie Prezydenta Miasta z dnia 3 września 2007 r. w sprawie ustalenia cen na sprzedaż kopii materiałów stanowiących zasób geodezyjny i kartograficzny, w ramach udostępniania zasobu przez Biuro Geodezji i Katastru. Wnioskodawca wskazał, iż wykonywanie kopii, wydruków komputerowych oraz nagrywanie na nośniki tekstów, rysunków, map i pozostałych dokumentów geodezyjnych (niezbędnych m.in. do sporządzania aktów notarialnych lub dokonywania wpisów w księdze wieczystej) znajdujących się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym jest niezbędną czynnością dla prawidłowego wykonania czynności podstawowych, o których mowa w ustawie - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na sporządzeniu kopii materiałów znajdujących się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym W., które są czynnościami związanymi z udostępnieniem zasobu, mieszczą się w zadaniach z zakresu administracji rządowej. Miasto, jako organ władzy publicznej, w zakresie, w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, jest objęty regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem ww. czynności nie podlegają przepisom tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawca należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl